Με τη Θεσσαλονίκη να καταγράφει 774 κρούσματα σήμερα και την κατάσταση να είναι πια οριακή, ο άνδρας έρχεται μέσα από το Facebook να περιγράψει τις εικόνες που βλέπει καθημερινά, τονίζοντας ότι πλέον το 90% των κλήσεων στο ΕΚΑΒ αφορά ασθενείς με κοροναϊό.
Συγκλονιστική είναι η μαρτυρία ενός διασώστη στο ΕΚΑΒ Θεσσαλονίκης, ο οποίος περιγράφει τις απίστευτες εικόνες που έχει δει κατά τη μάχη του με κοροναϊό.
Τα συμπτώματα του κορoνοϊού είναι χαραγμένα στο μυαλό μας αφού έχουμε κατακλυστεί εδώ και καιρό με άπειρες πληροφορίες για τη φονική αυτή νόσο. Ο ξηρός βήχας, ο υψηλός πυρετός και η δύσπνοια φέρονται ως βασικές ενδείξεις ότι μπορεί να είσαι κι εσύ ένας από τους φορείς του ιού.
Υπό την σκιά του ιού SARS-CoV-2 πολλές χώρες, ανάμεσα στις οποίες και η δική μας, καλούνται να πάρουν μέτρα που παγώνουν την ζωή όπως την ξέρουμε. Η καραντίνα στην οποία έχουμε υποβληθεί φέρνει μαζί της αλλαγές στην καθημερινότητα, στις δραστηριότητες και στη κοινωνική ζωή. Ιδιαίτερα για τους ηλικιωμένους και τις ευπαθείς ομάδες, για τους οποίους η απομόνωση είναι μονόδρομος, οι ψυχολογικές επιπτώσεις της καραντίνας μοιάζουν πιο βαριές.
Μας απασχολεί σίγουρα το πρόβλημα της φυσικής επιβίωσής μας, για αυτό και είμαστε σε καραντίνα.
Πρέπει όμως να επιβιώσουμε και ψυχικά. Από τι κινδυνεύουμε;
Της Αγγελικής Καλοχριστιανάκη,
Μονόγραμμα είναι ένα γράμμα ή και ο συνδυασμός δύο γραμμάτων που χρησιμοποιείται για τη δημιουργία μιας σφραγίδας. Ένας από τους σημαντικότερους ποιητές μας, ο βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας (1979) Οδυσσέας Ελύτης (πατρώνυμο: Αλεπουδέλλης, 1911-1996), είχε την έμπνευση να χρησιμοποιήσει την λέξη αυτή ως τίτλο σε ένα από τα πιο ερωτικά ποιήματα που έχουν γραφτεί στην παγκόσμια λογοτεχνία.
Μπορούμε, λοιπόν, να σκεφτούμε ότι με τον τίτλο εννοεί είτε τα αρχικά του ονόματος της αγαπημένης του είτε τον συνδυασμό των αρχικών ονομάτων του ζευγαριού σε μια σφραγίδα του έρωτα, που ενώνει για πάντα δύο αγαπημένους.
Ο Ελύτης το συνθέτει τα χρόνια 1969-1971 κατά τη διαμονή του στο Παρίσι και καταφέρνει, στα 60 του χρόνια, να γράψει ένα ποίημα γεμάτο νεανικότητα, ένταση και πάθος· μια ωδή στον έρωτα.
Πρόκειται, ουσιαστικά, για μια ερωτική τραγωδία· έναν μεγάλο έρωτα, ένα αίσθημα που ξεπερνάει τα συνηθισμένα, αλλά βρίσκεται αντιμέτωπο με την κατακραυγή του κόσμου. Η κοπέλα, μην αντέχοντας την κοινωνική επίθεση, αυτοκτονεί. Ενώ ο ποιητής παρουσιάζει την ιστορία πολύ περιγραφικά και ζωντανά, καλύπτοντας όλες τις εκφάνσεις του ερωτικού συναισθήματος, αφήνει ελλειπτικά τα περισσότερα στοιχεία, έτσι ώστε να επιδέχεται ποικίλες ερμηνείες και να μπορεί ο αναγνώστης ευκολότερα να ταυτιστεί με τον ποιητή. Για παράδειγμα, δεν γνωρίζουμε για ποιον λόγο η κοινωνία δεν αποδέχεται τον έρωτά τους ούτε γνωρίζουμε με ποιον τρόπο ακριβώς αυτοκτονεί η κοπέλα. Το ότι αυτοκτονεί, ωστόσο, γίνεται σαφές με την αναφορά στην Οφηλία, την τραγική ηρωίδα του Σαίξπηρ που αυτοκτονεί απ’ την αγάπη της για τον Άμλετ. Έτσι, θρηνώντας την αγαπημένη του, ο ποιητής ξεκινάει έναν συνταρακτικό μονόλογο:
Συνήθως ο πατέρας είναι αυτός ο οποίος εδραιώνει στην ψυχή του παιδιού το συναίσθημα της ασφάλειας. Θεωρείται ο προστάτης και ο υπερασπιστής της οικογένειας.
Για πολύ καιρό οι θεωρητικοί της ψυχολογίας αγνόησαν το ρόλο του πατέρα στην οικογένεια και ειδικά στην ανάπτυξη του παιδιού.
Ίσως γιατί πίστευαν ότι η επίδρασή του έχει μικρότερη σημασία από εκείνη της μητέρας.
Σήμερα η επιστήμη της ψυχολογίας έγκυρα μας λέει ότι η αλληλεπίδραση πατέρα-παιδιού είναι πολύ σημαντική και επηρεάζει θετικά ή αρνητικά την προσωπικότητα του παιδιού.
Ένα μήνυμα που με επιείκια θα χαρακτηρίζαμε ‘τραυματικό’ και όταν το παιδί είναι αγόρι η κατάσταση επηρεάζει αποφασιστικά την ψυχή του παιδιού.
«Τα λάθη μου είναι η ζωή μου» Σάμουελ Μπέκετ
Σε κάποιο σημείο της ζωής μας όλοι έχουμε νιώσει ενοχές για μια πράξη ή για κάτι που είπαμε σε κάποιο δικό μας πρόσωπο. Συνήθως οι ενοχές συνοδεύονται από συναισθηματική δυσφορία, αυτή ακριβώς η δυσφορία είναι οι ενοχές. Βασανίζουν τη σκέψη μας, μας ρίχνουν τη διάθεση, επηρεάζουν σημαντικά τη ψυχολογία μας, ενώ μελέτες αναφέρουν πως βλάπτουν σοβαρά και την υγεία μας.
Είναι φυσικό να νιώθουμε ενοχές και να ψάχνουμε τρόπο να διορθώσουμε μια πράξη που μπορεί να προκάλεσε κακό σε κάποιον άλλον ή να τον πλήγωσε. Όμως, όταν οι ενοχές γυρνούν στο κεφάλι μας για πολύ καιρό τότε επιβάλλεται να βρούμε τρόπους να τις διαχειριστούμε. Πως;
Ένας αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια και ένας νευροχειρουργός στο Πανεπιστήμιο της Βερόνας συνέκριναν το δίκτυο των νευρωνικών κυττάρων στον ανθρώπινο εγκέφαλο με το κοσμικό δίκτυο γαλαξιών ... και προέκυψαν εκπληκτικές ομοιότητες
Στην εργασία τους που δημοσιεύτηκε στο Frontiers in Physics, ο Franco Vazza (αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια) και ο Alberto Feletti (νευροχειρουργός στο Πανεπιστήμιο της Verona) ερεύνησαν τις ομοιότητες μεταξύ δύο από τα πιο δύσκολα και πολύπλοκα συστήματα στη φύση: το κοσμικό δίκτυο των γαλαξιών και του δικτύου των νευρωνικών κυττάρων στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Παρά την ουσιαστική διαφορά κλίμακας μεταξύ των δύο δικτύων (περισσότερες από 27 τάξεις μεγέθους), η ποσοτική τους ανάλυση, η οποία βρίσκεται στο σταυροδρόμι της κοσμολογίας και της νευροχειρουργικής, υποδηλώνει ότι διαφορετικές φυσικές διαδικασίες μπορούν να οικοδομήσουν δομές που χαρακτηρίζονται από παρόμοια επίπεδα πολυπλοκότητας και αυτοοργάνωσης .
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος λειτουργεί χάρη στο ευρύ νευρωνικό του δίκτυο που θεωρείται ότι περιέχει περίπου 69 δισεκατομμύρια νευρώνες.
Η βασική αλήθεια της Ευδαιμονολογίας παραμένει ακλόνητη:
«Η μεγαλύτερη ευτυχία
είναι η προσωπικότητα»
Είναι ώρα να αναλάβουμε δράση ξανά! Είναι ώρα να πάρουμε τη μοίρα του κόσμου μας στα χέρια μας! Όλοι συμφωνούμε πως η διαδικασία για την πλανητική απελευθέρωση καθυστερεί πολύ. Αυτή είναι η ευκαιρία μας να επιταχύνουμε συλλογικά τη διαδικασία. Γι΄αυτό το λόγο αξιοποιούμε την ευκαιρία της μεγάλης ισχυρής συνόδου Δία – Κρόνου στις 21 Δεκεμβρίου για να δημιουργήσουμε μια πύλη μέσω της οποίας θα ενοποιήσουμε τη συνείδησή μας και θα πυροδοτήσουμε τη διαδικασία που θα μας οδηγήσει στην Εποχή του Υδροχόου.
Διαδώστε το! Μοιραστείτε το παντού! Αναρτήστε το στις ιστοσελίδες σας και στα μπλογκ σας. Καλέστε πνευματικές ομάδες να συμμετέχουν. Αν γνωρίζετε εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης, μπορείτε να το στείλετε. Μπορείτε να δημιουργήσετε στο facebook μία εκδήλωση για τη δική σας τοπική ομάδα στην περιοχή σας που θα συμμετέχει. Χρειαζόμαστε επίσης μία κεντρική ομάδα σχετικά με την εκδήλωση αυτή στο facebook. Μπορείτε να δημιουργήσετε κάποιο σχετικό βίντεο και να το αναρτήσετε στο Youtube.
1. Η ιστορία της Ζαν Ντ’ Αρκ, «Παρθένα της Ορλεάνης» (6/1/1412 στο Ντομρεμί ως 30/5/1431 στη Ρουέν), που έγινε διοικητής των γαλλικών στρατευμάτων για σύντομο διάστημα στον εκατονταετή πόλεμο κατά των Άγγλων, είναι γενικά γνωστή.
Η αναλφάβητη χωριατοπούλα διακρίνονταν από μικρή για την ευσέβεια και την καλοσύνη της. Στα 13 είχε αποκαλυπτικό όραμα όπου ο αρχάγγελος Μιχαήλ, η Αγία Αικατερίνη και η Αγία Μαργαρίτα την κάλεσαν να πάρει τα όπλα και να πολεμήσει τους Άγγλους που λεηλατούσαν τη Γαλλία. Στα 17 της (Απρίλιος 1429) κατόρθωσε να δει τον διάδοχο Κάρολο και να τεθεί επικεφαλής του στρατού σώζοντας την Ορλεάνη από τους Άγγλους τον Μάιο. Πολλές άλλες περιοχές ανακαταλήφθηκαν και ο Δελφίνος στέφθηκε βασιλιάς 17 Ιουλίου στη Ρεμς με την Ιωάννα πλάι του. Τον Δεκέμβριο πήρε τίτλο ευγενείας. Τον Μάιο 1430 πιάστηκε αιχμάλωτη από τους Βουργουνδούς συμμάχους των Άγγλων, παραδόθηκε στους Άγγλους, δικάστηκε και κάηκε ζωντανή 30 Μαΐου 1431 στη Ρουέν.
Είκοσι πέντε έτη αργότερα ανακηρύχθηκε σε νέα «δίκη» αθώα και στις 16 Μαΐου 1920 ανακηρύχθηκε «Αγία» από το Βατικανό.
2. Υπάρχουν όμως μερικά αδιευκρίνιστα στοιχεία στα γνωστά γεγονότα.
Για όλα υπάρχει κάποιος λόγος. Πολλές φορές παραπάνω από ένας! Μια τέτοια περίπτωση είναι και οι καθρέφτες μέσα στα ασανσέρ.
Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί στους ανελκυστήρες υπάρχουν καθρέφτες; Σίγουρα πάντως όχι για κοιταζόμαστε. Ας δούμε λοιπόν τι εξυπηρετούν.
Ο λόγος είναι μάλλον ψυχολογικός παρά μηχανικός.
Πιο συγκεκριμένα, στην πρώιμη βιομηχανική εποχή ξεκίνησαν να χτίζονται ψηλά κτίρια και οι πρώτοι ουρανοξύστες. Ορισμένοι από αυτούς, μάλιστα, ήταν ότι ψηλότερο είχε κατασκευαστεί μέχρι τότε.
Η νευροεπιστήμη είναι η επιστημονική μελέτη του νευρικού συστήματος.Παραδοσιακά, η νευροεπιστήμη αναγνωρίζεται ως ένας κλάδος της βιολογίας. Ωστόσο, στις μέρες μας αποτελεί ένα διεπιστημονικό επιστημονικό πεδίο που συνεργάζεται με άλλους τομείς όπως τη χημεία, τη γνωσιακή επιστήμη, την επιστήμη των υπολογιστών, τη μηχανική, τη γλωσσολογία, τα μαθηματικά, την ιατρική (συμπεριλαμβανομένης της νευρολογίας), τη γενετική, και συναφείς κλάδους, συμπεριλαμβανομένης της φιλοσοφίας, της φυσικής και της ψυχολογίας. Επίσης, ασκεί επιρροή σε άλλους τομείς όπως την εκπαίδευση και την (βιο)ηθική. Γενικότερα είναι ένας κλάδος που έχει ανθίσει πολύ τα τελευταία χρόνια αλλά αναμένουμε και τεράστια άλματα στο μέλλον από επιστήμονες του είδους.
Ένα τέτοιο μεγάλο βήμα έγινε σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature με τον τίτλο Memory formation in the absence of expirience το οποίο μεταφράζεται ως διαμορφωση μνήμης υπό την απουσία της αντίστοιχης εμπειρίας. Στην έρευνα αυτή γίνεται η επίδειξη της διαδικασίας με την οποία οι επιστήμονες μπορούν να δημιουργήσουν αναμνήσεις στο μυαλό ενός πειραματόζωου και στη συνέχεια οι αναμνήσεις αυτές να αναγνωρίζονται ως φυσικές από το ζώο αυτό.
Κόκκινο «χτυπούν» οι θεωρίες συνομωσίας για τον κορονοϊό στην Ελλάδα, τριπλασιάστηκε η κλινική κατάθλιψη, διπλασιάστηκε το ποσοστό αυτοκτονικών σκέψεων και αυτών που εμφάνισαν συμπτώματα έντονου άγχους και φόβου ενώ παρατηρήθηκε ότι «χάλασε» η ποιότητα και το ωράριο του ύπνου των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της καραντίνας τον Μάρτιο, όταν έγινε το πρώτο lockdown στη χώρα μας.
