Η εγκεφαλική δραστηριότητα και οι ενσυνείδητες εμπειρίες. Βλέπουμε την πραγματικότητα όπως είναι; Κατασκευάζουμε αυτά που βλέπουμε. Η εξέλιξη δεν ευνοεί τη φιλαλήθη ή ακριβή αντίληψη. Η εξέλιξη μας έχει διαμορφώσει με αντιληπτικά σύμβολα που σχεδιάστηκαν για να μας κρατήσουν ζωντανούς. Δεν βλέπουμε ότι είμαστε τυφλοί. Η πραγματικότητα είναι ένα τεράστιο μηχάνημα που προκαλεί τις ενσυνείδητες εμπειρίες μας. Συνομιλία Κρις Άντερσον και Ντόναλντ Χόφμαν.
Στο κάτω μέρος της εικόνας βλέπουμε δύο κλαράκια που ενώνονται. Στο αριστερό μέρος, στη μέση του δέντρου ένα κλαράκι και παραπάνω ένα άλλο που τα φύλλα του πέφτουν προς τα κάτω. Εσείς βέβαια μπορεί να βλέπετε ό,τι ονειρεύεστε!
Επεξεργασία ανάρτησης από τον Ζάχο Σκαφίδα
Μετάφραση: Lucas Kaimaras Επιμέλεια: Miriela Patrikiadou
Η εγκεφαλική δραστηριότητα και οι ενσυνείδητες εμπειρίες
Μου αρέσουν τα μυστήρια και με συναρπάζει το μεγαλύτερο άλυτο μυστήριο της επιστήμης, ίσως επειδή είναι προσωπικό. Αφορά το ποιοι είμαστε, και δεν μπορώ παρά να αναρωτιέμαι. Το μυστήριο είναι αυτό: Ποια είναι η σχέση ανάμεσα στον εγκέφαλό σας και τις ενσυνείδητες εμπειρίες σας, όπως η εμπειρία της γεύσης της σοκολάτας ή της αίσθησης του βελούδου;
Αυτό βέβαια το μυστήριο δεν είναι νέο. Το 1868 ο Τόμας Χάξλεϊ έγραφε, «Πώς γίνεται, κάτι τόσο εκπληκτικό όσο μια συνειδησιακή κατάσταση που επέρχεται ως αποτέλεσμα ερεθίσματος στον νευρικό ιστό, να είναι το ίδιο ανεξήγητο με το πώς εμφανιζόταν το Τζίνι όταν ο Αλαντίν έτριβε το λυχνάρι του». Βέβαια ο Χάξλεϊ γνώριζε ότι η εγκεφαλική δραστηριότητα και οι ενσυνείδητες εμπειρίες συσχετίζονται αλλά δεν ήξερε γιατί. Για την επιστήμη της εποχής του ήταν ένα μυστήριο.
Στα χρόνια μετά τον Χάξλεϊ η επιστήμη έμαθε πολλά σχετικά με την εγκεφαλική δραστηριότητα αλλά η σχέση μεταξύ αυτής και των ενσυνείδητων εμπειριών παραμένει ένα μυστήριο. Γιατί; Γιατί κάναμε τόσο μικρή πρόοδο; Κάποιοι ειδήμονες πιστεύουν ότι δεν μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα επειδή στερούμαστε τις κατάλληλες έννοιες και πληροφορίες.
Δεν περιμένουμε από πιθήκους να λύσουν προβλήματα της κβαντικής μηχανικής. Παρομοίως, δεν μπορούμε να περιμένουμε το είδος μας να λύσει αυτό το πρόβλημα. Εγώ όμως διαφωνώ. Είμαι πιο αισιόδοξος. Νομίζω ότι απλώς κάναμε μια λάθος υπόθεση. Μόλις τη διορθώσουμε, μπορεί ίσως να λύσουμε το πρόβλημα. Σήμερα θέλω να σας πω ποια είναι η υπόθεση, γιατί είναι λανθασμένη, και πώς να τη διορθώσουμε.
Βλέπουμε την πραγματικότητα όπως είναι;
Ας αρχίσουμε με μια ερώτηση: Βλέπουμε την πραγματικότητα όπως είναι; Ανοίγω τα μάτια μου κι έχω μια εμπειρία που την περιγράφω ως μια κόκκινη ντομάτα σε απόσταση ενός μέτρου από εμένα. Σαν αποτέλεσμα, τείνω να πιστέψω ότι στην πραγματικότητα υπάρχει μια κόκκινη ντομάτα ένα μέτρο μακριά μου. Μετά κλείνω τα μάτια και η εμπειρία μου αλλάζει σε ένα γκρίζο χωράφι, αλλά ισχύει ακόμη ότι στην πραγματικότητα υπάρχει μια κόκκινη ντομάτα στο ένα μέτρο; Έτσι νομίζω, μπορεί όμως να κάνω λάθος; Μπορεί να παρερμηνεύω τη φύση όσων αντιλαμβάνομαι;
