 |
Είδαμε πώς η απόφαση της ψυχής να προχωρήσει στην επόμενη ζωή της σ' έναν συγκεκριμένο χρόνο και τόπο στη Γη αφορά μία σχεδιασμένη εξελικτική πορεία πνευματικού προγραμματισμού. Καθώς οδηγώ τη συνειδητότητα των πελατών μου πλησιέστερα στη στιγμή της εξόδου τους από τον πνευματικό κόσμο, οι περισσότεροι μπαίνουν σε μια σιωπηλή ενδοσκόπηση, ενώ κάποιοι άλλοι περνούν μερικές ευχάριστες στιγμές, αστειευόμενοι με τους φίλους. Ο τρόπος που αντιδρά η κάθε ψυχή σ' αυτό που πρόκειται να της συμβεί, εξαρτάται περισσότερο από την ιδιαιτερότητα της ιδιοσυγκρασίας της και λιγότερο από το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την τελευταία ενσάρκωση. |
΄Οταν οι ψυχές ολοκληρώσουν τις συμβουλευτικές τους συζητήσεις με τους οδηγούς και τους φίλους τους σχετικά με τις πολλές σωματικές και ψυχολογικές επιπλοκές μιας νέας ζωής και επιλογής σώματος, λαμβάνεται η απόφαση για ενσάρκωση. Θα ήταν λογικό να υποθέσουμε ότι οι ψυχές θα αναχωρούσαν, τότε, αμέσως για τη Γη. Αυτό όμως συμβαίνει μόνο όταν προηγηθεί ένα σημαντικό στοιχείο προετοιμασίας.
| |
 |
Είμαι βέβαιος πως έχει γίνει ήδη κατανοητό ότι οι ψυχές, που επιστρέφουν από το χώρο της επιλογής ζωής, δεν πρέπει απλώς να κάνουν την καλύτερη επιλογή για το ποιοι πρόκειται να είναι στην επόμενη ζωή τους, αλλά και να συντονίσουν αυτή την απόφαση με άλλους παίκτες στο επερχόμενο δρώμενο. Παρομοιάζοντας τη ζωή με μία μεγάλη θεατρική παραγωγή εμείς, ως ηθοποιοί, θα έχουμε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο,τιδήποτε κάνουμε εμείς στο έργο επηρεάζει στο σενάριο άλλους, δευτερεύοντες χαρακτήρες (δευτερεύοντες, επειδή δεν είναι εμείς). Οι ρόλοι τους μπορεί να τροποποιηθούν από εμάς και οι δικοί μας από αυτούς, γιατί το σενάριο αλλάζει (το αποτέλεσμα της ελεύθερης βούλησης) όσο το έργο είναι εν εξελίξει. Οι ψυχές εκείνες, που πρόκειται να έχουν στενή σχέση με μας στη σκηνή της ζωής, αντιπροσωπεύουν το επιτελείο των ηθοποιών που στηρίζουν τον πρωταγωνιστή, ο καθένας με πρωτεύοντες ρόλους. Πώς, όμως, θα τους γνωρίσουμε;
|
Στο χώρο της επιλογής ζωής, οι ψυχές μας βλέπουν από πριν ολόκληρη τη διάρκεια ζωής περισσοτέρων του ενός ανθρώπινων όντων, μέσα στον ίδιο χρονικό κύκλο. Φεύγοντας από εκεί, οι περισσότερες ψυχές κλίνουν ήδη προς έναν κύριο υποψήφιο για την κατοικία της ψυχής απ' όλους εκείνους που τους έχουν παρουσιάσει. Ωστόσο, οι πνευματικοί μας σύμβουλοι μάς παρέχουν άφθονες ευκαιρίες για να συλλογιστούμε πάνω σε όλα αυτά που είδαμε για το μέλλον προκειμένου να πάρουμε την τελική απόφαση. Το κεφάλαιο αυτό είναι αφιερωμένο στα πολλά στοιχεία που συνθέτουν αυτήν την απόφαση. |
΄Ερχεται κάποτε η στιγμή που η ψυχή πρέπει να εγκαταλείψει και πάλι τον ιερό χώρο του πνευματικού κόσμου για να κάνει ένα ακόμη ταξίδι στη Γη. Η απόφαση αυτή δεν είναι εύκολη. Οι ψυχές πρέπει να προετοιμαστούν για να αφήσουν έναν κόσμο απόλυτης σοφίας, που ζουν σε μία ευλογημένη κατάσταση ελευθερίας, για τις φυσικές και νοητικές απαιτήσεις ενός ανθρώπινου σώματος. Είδαμε πόσο κουρασμένες είναι οι ψυχές όταν επιστρέφουν στον πνευματικό κόσμο. Πολλές δεν θέλουν ούτε καν να σκεφτούν την επιστροφή τους και πάλι στη Γη. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα όταν δεν έχουμε πλησιάσει τους στόχους μας στο τέλος της φυσικής μας ζωής. |
΄Ανθρωποι με παλαιές και ταυτόχρονα υψηλά εξελιγμένες ψυχές είναι σπάνιοι. Παρ' όλο που δεν είχα την ευκαιρία να κάνω αναδρομές σε πολλούς Μπλε του Επιπέδου V, είναι πάντα πολύ ενδιαφέρον να δουλεύω μαζί τους εξ αιτίας της κατανόησής τους και της βαθιάς αντιληπτικότητας της συνειδητότητάς τους. Είναι γεγονός ότι ένας άνθρωπος με τόσο υψηλή ωριμότητα δεν αναζητά έναν θεραπευτή για να επιλύσει ζητήματα σχετικά με την πορεία της ζωής του. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι άνθρωποι που βρίσκονται στο Επίπεδο V, είναι εδώ ως ενσαρκωμένοι οδηγοί. |
 |
Μόλις οι ψυχές μας ολοκληρώσουν το Επίπεδο ΙΙ και περάσουν στα μεσαία επίπεδα εξέλιξης, η δραστηριότητα μέσα στην κύρια ομάδα τους μειώνεται αισθητά. Αυτό δεν σημαίνει ότι επιστρέφουμε στο είδος της απομόνωσης που συναντήσαμε στη νεογέννητη ψυχή.
Οι ψυχές, που διανύουν τα μεσαία επίπεδα εξέλιξης, σχετίζονται λιγότερο με τις κύριες ομάδες, επειδή έχουν αποκτήσει την ωριμότητα και την εμπειρία να ενεργούν πιο ανεξάρτητα. Οι ψυχές αυτές ελαττώνουν, επίσης, τον αριθμό των ενσαρκώσεών τους. |
 |
Υπάρχουν δύο είδη ψυχών στα αρχικά επίπεδα εξέλιξης: ψυχές που πραγματικά είναι νεαρές, από την άποψη της έκθεσής τους σε μία ύπαρξη έξω από τον πνευματικό κόσμο, και ψυχές που επανενσαρκώνονται στη Γη για ένα μεγάλο διάστημα του σχετικού χρόνου, αλλά εξακολουθούν να παραμένουν ανώριμες. ΄Εχω βρει και τους δύο τύπους αρχάριων ψυχών τόσο στο Επίπεδο I όσο και στο Επίπεδο II.
Πιστεύω ότι σχεδόν τα τρία τέταρτα των ψυχών, που κατοικούν σε ανθρώπινα σώματα σήμερα στη Γη, βρίσκονται ακόμα στα αρχικά στάδια της εξέλιξης. Γνωρίζω ότι αυτή η δήλωση είναι ιδιαίτερα αποθαρρυντική, γιατί σημαίνει ότι η πλειονότητα του ανθρώπινου πληθυσμού μας κινείται στο χαμηλότερο επίπεδο της εκπαίδευσής της. |
Απ' την άλλη πλευρά, όταν βλέπω έναν παγκόσμιο πληθυσμό να βασανίζεται από μια τέτοια διαπολιτισμική παρεξήγηση και βία, δεν έχω καμία διάθεση να αλλάξω την άποψή μου σχετικά με το υψηλό ποσοστό των ψυχών χαμηλής εξέλιξης στη Γη. Ωστόσο, πιστεύω ότι κάθε αιώνας αυξάνει την επίγνωση όλων των ανθρώπων. | |
 |
Δεν έχω ποτέ εργαστεί με άνθρωπο σε κατάσταση ύπνωσης, που να μην έχει έναν προσωπικό οδηγό. Μερικοί οδηγοί είναι πιο φανεροί από τους άλλους κατά τη διάρκεια των συνεδριών μας. Συνηθίζω να ρωτώ τους ανθρώπους αν βλέπουν ή αισθάνονται μία ασώματη παρουσία μέσα στο δωμάτιο. Αν όντως συμβαίνει αυτό, η τρίτη παρουσία είναι, συνήθως, ένας προστατευτικός οδηγός. Συχνά, κάποιος πελάτης μου θα αισθανθεί την παρουσία μιας ασώματης μορφής πριν δει ένα πρόσωπο ή ακούσει μια φωνή. ΄Ανθρωποι, που διαλογίζονται πολύ, είναι από τη φύση τους πιο εξοικειωμένοι με αυτά τα οράματα από κάποιον άλλον, ο οποίος δεν έχει ποτέ καλέσει τον ή την οδηγό του.
|
Η αναγνώριση αυτών των πνευματικών δασκάλων φέρνει τους ανθρώπους σε επαφή με μία θερμή, αγαπημένη δημιουργική δύναμη. Μέσω των οδηγών μας, αποκτούμε οξύτερη επίγνωση της συνέχειας της ζωής και της ταυτότητάς μας ως ψυχής. Οι οδηγοί είναι μορφές χάριτος στην ύπαρξή μας, γιατί αποτελούν μέρος της εκπλήρωσης του προορισμού μας. | |
 |
΄Οσοι πιστεύουν ότι οι άνθρωποι έχουν ψυχή, μου δίνουν την εντύπωση ότι φαντάζονται πως όλες οι ψυχές βρίσκονται μάλλον ανακατωμένες σε μία μεγάλη συγκέντρωση, στο διάστημα. Ακόμα και πολλοί από τους πελάτες μου το πιστεύουν αυτό, πριν αρχίσουν τη συνεδρία τους. Δεν είναι περίεργο πως, μόλις επανέλθουν από την ύπνωση, εκφράζουν την έκπληξή τους με τη γνώση που απέκτησαν ότι ο καθένας έχει μία προσδιορισμένη θέση στον πνευματικό κόσμο. ΄Οταν άρχισα να μελετώ τη ζωή στον πνευματικό κόσμο, μέσω της ανθρώπινης ύπνωσης, ομολογώ ότι δεν ήμουν προετοιμασμένος ν' ακούσω κάτι σχετικό με την ύπαρξη οργανωμένων ομάδων υποστήριξης των ψυχών. Είχα φανταστεί ότι, μόλις φύγουν από τη Γη, τα πνεύματα πλέουν, απλά, άσκοπα τριγύρω, από μόνα τους. |
΄Ολες οι ψυχές, ανεξάρτητα από την εμπειρία τους, καταλήγουν τελικά σ' έναν κεντρικό λιμένα στον πνευματικό κόσμο, τον οποίο αποκαλώ χώρο΄ εκεί γίνεται η διανομή των ρόλων για ν' ανέβει ένα έργο. ΄Οπως έχω πει, υπάρχουν παραλλαγές στην ταχύτητα με την οποία κινείται η ψυχή αμέσως μετά το θάνατο, οι οποίες εξαρτώνται από την πνευματική ωριμότητά της. Αφού περάσουν οι ψυχές τον σταθμό του προσανατολισμού, δεν φαίνεται να υπάρχουν άλλες στάσεις στο ταξίδι, κατά την είσοδό τους σ' αυτό το διάστημα του πνευματικού κόσμου. ΄Οπως είναι φανερό, μεγάλος αριθμός ψυχών που επιστρέφουν, μεταφέρονται σε μία πνευματική μορφή μαζικής διαμετακόμισης. |
Μόλις αναχωρήσουν οι οντότητες, που είχαν έρθει να μας υποδεχθούν, είμαστε έτοιμοι να μεταφερθούμε σ' ένα χώρο θεραπείας. Στη διαδρομή αυτή θα υπάρξει μία ακόμα στάση, η οποία αφορά τον επαναπροσανατολισμό της ψυχής σ' ένα πνευματικό περιβάλλον. Σ' αυτό το μέρος, συχνά, εξεταζόμαστε από τους οδηγούς μας.
| |
 |
΄Εχω την τάση να αποκαλώ την κοσμολογία όλων των πνευματικών τοποθεσιών ως μέρη ή διαστήματα ή χώρους, για να διευκολύνω απλά τον προσδιορισμό τους, αφού έχουμε να κάνουμε με ένα μη-φυσικό σύμπαν. Η ομοιότητα των περιγραφών των πελατών μου σχετικά με το τι κάνουν ως ψυχές σ' αυτές τις δύο επόμενες, συνδυασμένες στάσεις είναι αξιοσημείωτη, παρ' όλο που χρησιμοποιούν διαφορετικές ονομασίες γι' αυτές. Ακούω όρους όπως ιδιαίτερα δώματα, αγκυροβόλια και διαστημικές ζώνες προσωρινής στάθμευσης, αλλά ο πιο συνηθισμένος όρος είναι «ο τόπος της θεραπείας».
|
΄Εχω την εικόνα αυτού του θεραπευτικού σταθμού: ένα νοσοκομείο πρώτων βοηθειών στα μετόπισθεν της πρώτης γραμμής ή μια μονάδα MASH για τις τραυματισμένες ψυχές, που έρχονται από τα πεδία μαχών της Γης. Επέλεξα μία μάλλον εξελιγμένη ψυχή ενός άνδρα, ο οποίος έχει περάσει απ' αυτή τη διαδικασία αναζωογόνησης πολλές φορές, για να μας περιγράψει τη φύση αυτής της επόμενης στάσης. | |
 |
Υπάρχουν ψυχές, οι οποίες υπέστησαν τόσο σοβαρές βλάβες ώστε, αναγκαστικά, διαχωρίζονται από το κύριο ρεύμα των ψυχών, που επιστρέφουν σε μία πνευματική βάση. Συγκριτικά με το σύνολο των οντοτήτων που επιστρέφουν, ο αριθμός αυτών των μη φυσιολογικών ψυχών δεν είναι μεγάλος. Εντούτοις, όσα τους συνέβησαν στη Γη είναι σημαντικά, εξ αιτίας της σοβαρής επίπτωσης που έχουν πάνω σε άλλες ενσαρκωμένες ψυχές.
Υπάρχουν δύο είδη εκτοπισμένων ψυχών: αυτές που δεν αποδέχονται το γεγονός ότι το φυσικό τους σώμα έχει πεθάνει και παλεύουν εναντίον της επιστροφής τους στον πνευματικό κόσμο, λόγω της προσωπικής τους οδύνης και εκείνες οι ψυχές, οι οποίες έχουν εκτραπεί, δηλαδή ενεπλάκησαν ή συνήργησαν σε εγκληματικές ενέργειες μέσα σ' ένα ανθρώπινο σώμα.
|
Στην πρώτη περίπτωση, ο εκτοπισμός αποτελεί επιλογή της ίδιας της ψυχής, ενώ στη δεύτερη, οι πνευματικοί οδηγοί απομακρύνουν σκόπιμα τις ψυχές αυτές από περαιτέρω σχέσεις με άλλες οντότητες για ένα μεταβατικό χρονικό διάστημα. Και στις δύο καταστάσεις, οι οδηγοί των ψυχών αυτών ασχολούνται εντατικά με την αποκατάστασή τους, επειδή, όμως, οι συνθήκες ανάμεσα στον κάθε τύπο εκτοπισμένης ψυχής είναι τελείως διαφορετικές, θα ασχοληθώ με τον καθένα χωριστά. | |
 |
Αφού, μετά το θάνατο, η συνάντησή μας με φιλικά πνεύματα που έρχονται να μας υποδεχτούν είναι τόσο σημαντική, πώς τα αναγνωρίζουμε; Διαπιστώνω μία γενική συμφωνία στις περιγραφές των πελατών μου για το πώς φαίνονται οι ψυχές, η μία στην άλλη, στον πνευματικό κόσμο. Μία ψυχή μπορεί να μοιάζει με ενεργειακή μάζα, μία, όμως, μη-οργανική ψυχική ενέργεια είναι δυνατόν, επίσης, να παρουσιαστεί με ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Στη μεταξύ τους επικοινωνία, οι ψυχές χρησιμοποιούν συχνά την ικανότητά τους να προβάλλουν μορφές, που είχαν σε προηγούμενες ζωές. Η προβολή ανθρώπινης μορφής είναι μία μόνο από τις αναρίθμητες μορφές, που μπορούν να λάβουν οι ψυχές από τη βασική ενεργειακή τους ουσία. Αργότερα, στο Κεφάλαιο 6, θα συζητήσω ένα άλλο χαρακτηριστικό της ταυτότητας της ψυχής - την κατοχή μιας συγκεκριμένης χρωματικής αύρας. |
 |
Επί χιλιάδες χρόνια οι λαοί της Μεσοποταμίας πίστευαν ότι οι πύλες της εισόδου και της εξόδου των Ουρανών βρίσκονται στα αντίθετα άκρα της μεγάλης αψίδας του Γαλαξία μας. Η Οδός αυτή του περάσματος ονομαζόταν ο Ποταμός των Ψυχών. Μετά το θάνατο, οι ψυχές έπρεπε να περιμένουν ν' ανοίξει το πέρασμα του Τοξότη κατά τη φθινοπωρινή ισημερία, τότε που η ημέρα και η νύχτα έχουν την ίδια διάρκεια. Η επανενσάρκωση στη Γη μπορούσε να πραγματοποιηθεί μόνο κατά την εαρινή ισημερία, μέσω της εξόδου των Διδύμων στο νυχτερινό ουρανό.
|
Σύμφωνα με τους πελάτες μου, η αποδημία των ψυχών είναι, στην πραγματικότητα, πολύ πιο εύκολη. Η εντύπωση του τούνελ, την οποία βιώνουν όταν αφήνουν τη Γη, αποτελεί την πύλη-είσοδο στον πνευματικό κόσμο. Παρ' όλο που οι ψυχές αφήνουν το σώμα τους με μεγάλη ταχύτητα, έχω συμπεράνει ότι η είσοδος στον πνευματικό κόσμο είναι μία προσεκτικά οργανωμένη διαδικασία. Αργότερα, όταν επιστρέφουμε στη Γη σε μια άλλη ζωή, η πορεία της επιστροφής περιγράφεται ως πολύ πιο γρήγορη. | |
 |
Α. ( ΄Ανθρωπος ): Ω , θεέ μου ! Δεν είμαι πεθαμένος - ή μήπως είμαι; Εννοώ, το σώμα μου έχει πεθάνει - μπορώ και το βλέπω κάτω από μένα - αλλά εγώ μετεωρίζομαι ... μπορώ να κοιτάξω κάτω και να δω το σώμα μου να κείτεται ακίνητο στο κρεβάτι του νοσοκομείου. ΄Ολοι γύρω μουνομίζουν ότι είμαι πεθαμένος, αλλά εγώ δεν είμαι. Θέλω να φωνάξω, ε!, δεν είμαι στ' αλήθεια πεθαμένος! Είναι πραγματικά απίστευτο ... οι νοσοκόμες τραβούν ένα σεντόνι πάνω στο κεφάλι μου ... άνθρωποι που γνωρίζω κλαίνε. Υποτίθεται ότι έχω πεθάνει, όμως εγώ είμαι ακόμαζωντανός! Είναι περίεργο, γιατί το σώμα μου είναι απόλυτα νεκρό ενώ εγώ κινούμαι γύρω του από ψηλά. Είμαι ζωντανός!
|
 |
