Μύθοι και Οράματα: Η Ευρώπη της παρακμής και ο κόσμος τους!

 
Όσα έλαβαν χώρα τις τελευταίες ημέρες δεν αφορούσαν μόνο τη χώρα μας, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, τον Έλληνα ΥΠΟΙΚ κ. Γ. Βαρουφάκη ή τον Γερμανό ομόλογό του κ. Σόιμπλε. Αφορούσαν και θα εξακολουθήσουν να αφορούν ολόκληρη την Ευρώπη – όχι μόνο οικονομικά, αλλά και πολιτικά. Μύθοι καταρρίφθηκαν, οι «λύκοι» έδειξαν τα δόντια τους, οι μάσκες έπεσαν. Ίσως αυτό να ήταν καλύτερο. Βοηθά στο να δούμε πλέον ξεκάθαρα κάποια πράγματα. Το ότι στηθήκαμε στον τοίχο ίσως μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε κατάματα την κατάσταση – δίχως ωραιοποιημένες πολιτικές ονειροφαντασίες ή δημοσιογραφικούς παρλαπιπισμούς.
Τι αποδείχθηκε 

Από τα πρώτα πράγματα που αποδείχθησαν είναι ότι η Ελλάδα – όπως τόσες άλλες φορές στην Ιστορία της – παραμένει μόνη της, να παλεύει σε μια φουρτούνα με θεόρατα κύματα. Οι «βοήθειες», όταν έρχονται, δεν είναι ποτέ άδολες. Στους αγώνες μας, εθνικούς και κοινωνικούς, είμαστε πάντα μόνοι μας. Θα συμπλήρωνα: αυτό πρέπει να μας γίνει συνήθεια, να εγγραφεί επιτέλους και για τα καλά στο DNA μας, να μην προσμένουμε Σωτήρες, ούτε βοηθούς. Ό, τι κάνουμε, πρέπει να το κάνουμε μόνοι μας, με τις δυνάμεις τις δικές μας. Κι όταν η «χρεία κουρταλεί» τις θύρες μας, να μην τις ανοίγουμε. Το χρωστάμε, αν όχι σε μας, στα παιδιά μας να γίνουμε, όσο το δυνατόν, περισσότερο αυτόνομοι, αυτάρκεις και με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας. Καλές οι «συμμαχίες» και οι «Εταιρισμοί», καλοί οι «ειρηνοποιοί υπερεθνικοί οργανισμοί», αλλά όταν το Δίκαιο της Πυγμής θεριεύει, κανείς Δυνατός δεν σε υπολογίζει, ούτε σε θεωρεί πραγματικά ισότιμο μέλος, αν δεν είσαι – το λιγότερο – αντάξιός του. Αλλιώς, σε λιώνει σαν σκουλήκι – και το θεωρεί κιόλας θεάρεστο αυτό!

Ο άνθρωπος που δεν ήταν εκεί

Ο άνθρωπος που δεν ήταν εκεί γεννήθηκε μια νύχτα με βροχή. Είχε μεγάλα μάτια, διάφανα, και μακριά μαλλιά. Ο γιατρός είπε στη λεχώνα ότι είχε γεννήσει ένα ξωτικό. Εκείνη το “ξερε.

Ο άνθρωπος που δεν ήταν εκεί κοιμόταν μ” ανοιχτά μάτια τη μέρα και ξυπνούσε τα βράδια, για να κλάψει. Ο γάτος της οικογένειας, ένας αργόσχολος σιαμέζος, καθόταν στο προσκεφάλι του, για να διώχνει τ” άσχημα όνειρα και τ” ανόσια πνεύματα.

Ο άνθρωπος που δεν ήταν εκεί άργησε να μιλήσει και δυσκολεύτηκε να μάθει να περπατά. Προτιμούσε να κοιμάται, αγκαλιά με τον γάτο. Κι όταν ξυπνούσε περνούσε ώρες πολλές κοιτώντας τις σκιές στο ταβάνι ή έφτιαχνε αλλόκοτα πλάσματα από πλαστελίνη. Τους έδινε κι ονόματα, λέξεις μπερδεμένες που ακούγονταν σαν Κουένυα και Σίνταριν και Φαλάνια και Σύρινθαλ.

Ο άνθρωπος που δεν ήταν εκεί πήγε σχολείο, αλλά έγραφε τα γράμματα ανάποδα. Την ώρα του μαθήματος ζωγράφιζε αγγέλους στο τετράδιο του και στο διάλειμμα έμενε να παρατηρεί πώς οι σφήκες έτρωγαν τ” αχλάδια που πέφταν απ” το δέντρο. Οι δάσκαλοι δεν τον μάλωναν, γιατί ήταν ήσυχος κι είχε μεγάλα μάτια. Τ” άλλα παιδιά τον άφηναν στην ησυχία του, γιατί καταλάβαιναν ότι δεν είναι εκεί.

7 Πράγματα που όλες οι Γυναίκες θέλουν από τον Σύντροφό τους

Ξέρετε ποια είναι τα 7 σημαντικότερα πράγματα που ζητούν οι γυναίκες σε μία σχέση;  

 Ένα από τα πιο συχνά παράπονα των γυναικών είναι ότι η σχέση τους έχει τελματώσει (το ίδιο παράπονο ακούω και από τους άνδρες, αλλά γι’ αυτό θα γράψω την επόμενη φορά).  Αυτή την αίσθηση ότι η σχέση δεν είναι ικανοποιητική, ότι δεν πάει πουθενά, ότι κάτι λείπει την έχουν γυναίκες νεότερες σε ηλικία, που δεν έχουν παντρευτεί ακόμα, γυναίκες που είναι παντρεμένες και έχουν παιδιά, αλλά και γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας.  Δεν πρόκειται λοιπόν για ένα απλό παράπονο, ούτε για το ότι η γυναίκα έχει βαρεθεί τη σχέση της: πρόκειται για μια έλλειψη.  Οι περισσότερες γυναίκες σε μία σχέση παραπονιούνται ότι δεν καλύπτονται οι βασικές συναισθηματικές τους ανάγκες μέσα στη σχέση τους. 

 Οι γυναίκες, παρόλο που από τη φύση τους είναι πιο επικοινωνιακές και τείνουν να συζητάνε τα προβλήματά τους, στο συγκεκριμένο θέμα, το τι δεν πάει καλά στη σχέση τους και για ποιο λόγο έχει τελματώσει, δεν ανοίγονται και δεν το συζητάνε με τον σύντροφό τους.  Ο σύζυγος ή ο σύντροφος δεν έχει τρόπο να ξεκινήσει την κουβέντα και συνήθως δεν καταλαβαίνει τι δεν πάει καλά στη σχέση, αφού μέσα του νιώθει αγάπη για τη γυναίκα του. Το αποτέλεσμα;  Γυναίκες και άντρες που έχουν τελματώσει σε μια σχέση –ερωτική ή συζυγική- δε ξέρουν πώς να βγουν από το αδιέξοδό τους. 

Τι θέλουν οι γυναίκες μέσα σε μία σχέση; 

ΒΡΑΒΕΙΑ OΣΚΑΡ 2015: Το «Birdman» του Αλέξη Τσίπρα ο μεγάλος νικητής!

Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας για το «Birdman» του Αλέξη Τσίπρα στη φετινή γιορτή των Θεοφανείων!

Αναλυτικά οι νικητές της μεγάλης βραδιάς:


♦ Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας: Αλέξης Τσίπρας, Birdman (Η Απρόσμενη Αρετή της Ριζοσπαστικής Αριστεράς στα Θεοφάνεια)

♦ Όσκαρ Α’ Γυναικείου Χαρτιού Υγείας: Σοφία Βούλτεψη για την εμμονή της στα κωλόχαρτα πριν τις εκλογές

♦ Όσκαρ Α’ Τηλεοπτικού Μαϊντανού: Άδωνις Γεωργιάδης για την επί 24ώρου βάσεως παραμονή του στα κανάλια

Ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ ακύρωσε συνάντησή του με τον πρωθυπουργό των Σκοπίων

Φεβρουάριος 24, 2015.

Σκόπια.

 

Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Jean-Claude Juncker, ακύρωσε τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό των Σκοπίων – FYROM,  Νίκολα Γκρούεφσκι.

Αυτή η απόφαση δημιούργησε μια χιονοστιβάδα ερωτήσεων, για τους λόγους που προκάλεσαν την ακύρωση αυτής της συνάντησης, όπως σημειώνει το ραδιόφωνο Deutsche Welle, στη σλαβική γλώσσα των Σκοπίων. 

Η αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν γνώριζε τίποτε για την τροπή που έλαβε το θέμα. Επίσης, ο υπουργός Εξωτερικών των Σκοπίων, Νίκολα Ποπόσκι πιάστηκε εξ απήνης. 

Στο διπλωματικό κόσμο κυκλοφορούν τρεις εκδοχές της ακύρωσης της συνάντησης που έφεραν αναστάτωση στον πολιτικό κόσμο της χώρας και ιδίως στο κυβερνών κόμμα VMRO-DPMNE.

Οι αναλυτές αναφέρουν τρεις υποθέσεις.

ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΤΕ ΤΙ ΕΙΣΤΕ ΑΝΑΚΑΛΥΨΤΕ ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ

Το  μονο  που ξερω ειναι πως οτι εξαρταται  δεν ειναι πραγματικο. Το  πραγματικο ειναι αληθινα ανεξαρτητο. Αφου η υπαρξη του προσωπου εξαρταται  απο την υπαρξη του κοσμου,κι επισης περικλειεται και καθοριζεται απο τον κοσμο,τοτε το προσωπο δεν μπορει να ειναι πραγματικο.

Ακομη και το ονειρο εχει υπαρξη, οταν το αναγνωριζουμε, το απολαμβανουμε  και το υφισταμεθα.

Οτιδηποτε  σκεπτεστε και αισθανεστε, εχει υπαρξη. Ομως  μπορει να μην ειναι αυτο που εσεις νομιζετε   πως ειναι. Αυτο  που νομιζετε  πως ειναι το προσωπο, μπορει να ειναι κατι τελειως διαφορετικο..

Για να κόψεις το ποτό-για να μη μεθάς όταν πίνεις-για να ξεμεθύσεις

Για να μη μεθύσει όποιος πιεί πολύ κρασί

Φάε νηστικός επτά πικραμύγδαλα, ή πιές μισό ποτήρι ελαιόλαδο, ή φάε ψημένο το πνευμόνι τη γίδας, ή κράμβια ωμά (λάχανο).
Ή βάλε στο κεφάλι σου ένα στεφάνι από κρόκο δηλ. ζαφορά και μετά πίνε σύμμετρα.

Για να κόψεις το ποτό και τη μέθη

Αλοιφή για βουλωμένη μύτη

 Παρασκευή φυσικής αλοιφής για την μύτη   

 

 1 μέρος λάδι δυόσμου (menthe spicata)  
  1 μέρος λάδι μέντας (menthe piperita) 
 4 μέρη βαζελίνης (petroleum jelly)  

Αυτό είναι ένα φυσικό αντισταμινικό φάρμακο. 

Δεν μπορειτε να ειστε ζωντανος, γιατι ειστε η ιδια η ζωη

Αναμεσα στην αναμνηση  και στο τωρινο υπαρχει  μια βασικη διαφορα, η οποια  μπορει να παρατηρηθει καθε στιγμη. Σε  κανενα σημειο του χρονου  δεν ταυτιζεται το τωρινο με την αναμνηση.

Αναμεσα σε αυτα τα δυο υπαρχει  μια διαφορα  ως προς το ειδος και οχι μονο ως προς την ενταση. Το  τωρινο ειναι αναμφισβητητα τετοιο. Με  καμια   προσπαθεια θελησης  η φαντασιας δεν μπορειτε να  εναλλαξετε  αυτα τα δυο. Τωρα,  τι  ειναι  εκεινο  που δινει   αυτη τη μοναδικη ιδιοτητα  στο τωρινο;. Το τωρινο ειναι πραγματικο, ενω υπαρχει μια αβεβαιοτητα  γυρω απο την αναμνηση. Και  αυτο γιατι, μια στιγμη πριν, η αναμνηση ηταν τωρινη, μια στιγμη μετα  και το τωρινο θα αποτελει  αναμνηση. Τι  ειναι αυτο που καθιστα το τωρινο μοναδικο; 

 

Προφανως, ειναι η αισθηση οτι ειστε παρων. Στην  μνημη και στην προσδοκια υπαρχει ενα ξεκαθαρο αισθημα, οτι προκειται για μια νοητικη κατασταση που παρατηρειται, ενω  στο τωρινο το αισθημα ειναι κυριως οτι ειστε παρων και σε επιγνωση.

Η ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ

Η ανασκοπηση, συμφωνα με τη διδασκαλια του δον Χουαν, ηταν μια τεχνικη που ανακαλυψαν οι σαμανοι του αρχαιου Μεξικου και χρησιμοποιουσε καθε σαμανος που εζησε απο τοτε,για να εξετασει και να ξαναζησει ολες τις εμπειριες της ζωης του σκοπευοντας  δυο υπερβατικους στοχους: ο πρωτος, αφηρημενος στοχος, ηταν να εκπληρωθει ενας παγκοσμιος κωδικας που απαιτει την εγκαταλειψη της επιγνωσης τη στιγμη του θανατου, και ο δευτερος, απολυτα πραγματιστικος, ηταν να επιτευχθει η ρευστοτητα  της αντιληψης.

 

Ο δον Χουαν ελεγε   οτι η εδραιωση του πρωτου στοχου απερρεε απο τις  παρατηρησεις που ειχαν κανει χαρη στην ικανοτητα τους  να βλεπουν αμεσα την ενεργεια που ρεει στο συμπαν.Ειχαν δει πως υπαρχει μια  γιγαντια δυναμη  στο συμπαν,ενα τεραστιο συμφυρμα  ενεργειακων πεδιων, το οποιο  ονομασαν Αετο η σκοτεινη θαλασσα   της αντιληψης( η επιγνωσης).

Παρατηρησαν οτι ο Αετος  ειναι η δυναμη που προσδιδει επιγνωση σε ολα τα  εμβια οντα, απο τους μικροοργανισμους ως τον ανθρωπο. Και πιστευαν  οτι δανειζει συναισθηση σε καθε νεογεννητο πλασμα, το οποιο την εμπλουτιζει μεσω των εμπειριων της ζωης του, ως τη στιγμη που η δυναμη απαιτει την επιστροφη της.

Συμφωνα  με τις πεποιθησεις εκεινων των μαγων, ολα τα εμβια οντα πεθαινουν επειδη καλουνται να επιστρεψουν την επιγνωση που τους δανειστηκε. Με το περασμα των αιωνων, οι μαγοι συνειδητοποιησαν οτι αυτο το φαινομενο δεν μπορει  να εξηγηθει με τη γραμμικη σκεψη του συγχρονου ανθρωπου, αφου δεν επιδεχεται τον συσχετισμο  αιτιας και  αποτελεσματος στο γιατι και το πως προσφερεται και ανακταται η επιγνωση. Οι  μαγοι   του αρχαιου Μεξικου το θεωρουσαν ενα ενεργειακο γεγονος του συμπαντος, ενα γεγονος που ξεφευγει απο τα πλαισια  αιτιου και αιτιατου η μιας προθεσης που μπορει να καθοριστει εκ των προτερων.

ΝΤΡΟΠΗ

ΟΤΙ   ΣΕ    ΚΑΝΕΙ ΝΑ  ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ,  ΤΟ  ΚΡΥΒΕΙΣ   ΜΕΣΑ ΣΟΥ,  ΣΤΟ   ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟ.

ΑΥΤΟ  ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΒΑΘΥΤΕΡΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ  ΕΙΝΑΙ   ΣΟΥ, ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ   ΜΕΣΑ  ΣΤΟ  ΑΙΜΑ  ΣΟΥ   ΚΑΙ   ΣΕ  ΚΟΥΜΑΝΤΑΡΕΙ     ΑΠΟ   ΤΑ   ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ.....

Αν   θελεις   να καταπιεζεις, καταπιεσε  κατι ομορφο. Ποτε   μην  καταπιεζεις  κατι  για το οποιο  ντρεπεσαι,  επειδη οτιδηποτε καταπιεζεις, πηγαινει   βαθυτερα   και οτιδηποτε εκφραζεις,  θα εξατμιζεται  στον ουρανο. Ετσι, οτι σε κανει  να ντρεπεσαι,  εκφρασε το, ωστε να τελειωνεις  μαζι του.

Τι έχασε και τι κέρδισε η Ελλάδα από τις 16 έως τις 20 Φεβρουαρίου.

Αναλυτής της Handelsblatt συγκρίνει τα κείμενα του Eurogroup

Ενώ στο εσωτερικό «φουντώνει» η αντιπαράθεση για τη συμφωνία του Eurogroup της Παρασκευής, με τη μάχη να έχει μεταφερθεί και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, όπου αρκετοί βουλευτές και στελέχη εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους, ο οικονομικός αναλυτής της γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt Νόρμπερτ Χάρινγκ, κάνει μια ενδιαφέρουσα σύγκριση: Εντοπίζει τις διαφορές μεταξύ του κειμένου που παρουσίασε ο Ντάισελμπλουμ στις 16 Φεβρουαρίου και απέρριψε η κυβέρνηση και εκείνου που συμφωνήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου.
Και επειδή όπως λέγεται «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες», ο Χάρινγκ ερμηνεύει παράγραφο προς παράγραφο την αρκετά δυσνόητη σε έναν απλό αναγνώστη ευρωπαϊκή συμφωνία και καταλήγει ότι είναι επωφελής για την Ελλάδα. Μάλιστα, το πάει και ένα βήμα παραπέρα: Εντοπίζει τη φράση που σηματοδοτεί το τέλος της λιτότητας.
Ακολουθεί η ανάλυση που κάνει στην προσωπική του ιστοσελίδα

εκείνη...

Γλυκειά, χαριτωμένη ειρηνική, σεμνή, απαλή και ευαίσθητη, στοργική, αγαπητή, πρόσχαρη φιλόξενη...μάνα, σύζυγος, κόρη και αδελφή।
Εκείνη μια αγκαλιά να χωρέσει ότι αγαπά, να προστατέψει, να φροντίσει, να συγχωρέσει।

Η αρχή της ζωής, η ίδια η δημιουργία είναι η γυναίκα।
Η ιστορία της μέσα στους αιώνες πάντα χαραχτηρίζεται απο αγάπη και στοργή, αγώνες θυσία, θέληση και εργατικότητα।Είναι η προσωποποίηση της καλαισθησίας। Με όσα μέσα διαθέτει προσπαθεί πάντα να είναι όμορφη και θελκτική।
Είτε φοράει γόβες , είτε απλό σανδάλι, είτε φοράει ένα πανάκριβο φόρεμα είτε ένα απλό τζιν είναι τέτοια η φύση της που το αναδεικνείει και τη γοητεύει! Η γυναίκα ότι σωματότυπο και να διαθέτει είναι όμορφη!Δεν υπάρχουν άσχημες γυναίκες!Η καθε μία έχει ξεχωριστή ομορφιά!Λάτρις των λουλουδιών, της εκδρομής και της ποίησης। Ο ρομαντισμός είναι στη φύση της και δε θα την άφηναν ποτέ ασυγκίνητη τα λόγια αγάπης και έρωτα απο τον άνθρωπο που αγαπάει!Η γυναίκα τους χτες με τους κορσέδες και την προσωπική συστολή με τη γυναίκα του σήμερα με το αυτοκίνητο και τη θέση σε πολυεθνική έχουν πολλές διαφορές όπως είναι φυσικό αλλά και πολλά κοινά όπως η σταθερή και αυτονόητη αγάπη στα παιδιά τους.

Εσύ γιατί μασκαρεύεσαι?

Εσύ γιατί μασκαρεύεσαι?

Ηθοποιός σημαίνει φως...μια μελωδία φλερτάρει με το νου μου απόψε...μήπως όλοι μας δεν είμαστε ηθοποιοί? Οι πιο φθηνοί κομπάρσοι που βάζοντας μιαν μάσκα φορτώνουμε τα κόμπλεξ μας και τη καταπίεση μας σε ξένη καμπούρα με την ιδέα πως τάχα είμαστε κάτι!
Πόσα βλέμματα πόσα χαμόγελα βαμμένα με υποκρισία καρφώνουν κάθε μέρα τη ματιά μου...και το κακό είναι πως πρέπει να απαντώ... να φορώ κι εγώ τα μασκαρέματα μου, να στήνω χαμόγελο στο παγωμένο μου πρόσωπο και να υποτιμώ επιμελώς τη νοημοσύνη μου και την ψυχή μου...
Λόγια ψυχροί νεκροθαύτες που σε στριμώγνουν σε καρότσια της ντροπής και σε μεταφέρουν σε τάφους κοινωνικής περιφρόνησης...ζωντανό!!
Την ώρα που γυρνάς τη πλάτη να περπατήσεις ένα βήμα παραπέρα εκείνοι σου καρφώνουν το μαχαίρι στο κόκαλο...κι εσύ δε γυρνάς για δεις ποιός ήταν παρά χαμογελάς...δήθεν πως δε πόνεσες...
Κι ύστερα γυρνάς στο σπίτι σου...εκεί που δε χρειάζεται να παριστάνεις τον καλό...γιατί εκεί είσαι μόνος.

σκέψεις για έναν άγνωστο

• Είτε είμαστε άνθρωποι είτε είμαστε αστρική σκόνη, όλοι μαζί χορεύουμε στη μελωδία ενός αόρατου ερμηνευτή Αλμπερτ Αινσταιν

Τραγούδια ,μύθοι και ικασίες ''έπλεξαν'' το πέπλο που τον σκεπάζει μέχρι τη στιγμή που θα τον γνωρίσουμε...
Πήρε κοντά του αγαπημένα μας πρόσωπα, μας βύθισε στη θλίψη και το πένθος।
Πολλές βραδυές έγινε εφιάλτης που μας πέταξε απο τον ύπνο μας।
Μιλάμε για το θάνατο...αυτόν τον άγνωστο , τον ανεπιθύμητο αλλά τόσο πολυσυζητημένο।
Γιατί ο θάνατος προκαλεί τόσο φόβο?
Γιατί μένει πάντα τόσο άγνωστος εφόσον πολλές θρησκείες μας δίδαξαν τη φύση του?
Γιατί φοβόμαστε ακόμα και να μιλήσουμε για αυτό?
Το γεγονός ότι ο θάνατος μας στερεί πρόσωπα δικά μας με την τελεσίδικη σιγουριά πως δε θα τα ξαναδούμε προκαλεί πρωτογενώς το φόβο।'Επειτα η ίδια η Θρησκεία ενώ μας περιγράφει το θάνατο και μας τον ''φωτίζει'' παράλληλα μας κάνει μέρος ενός διαγωνισμού ο οποίος αν είμαστε καλά παιδιά θα μας τοποθετήσει στο παράδεισο που θα απολαύσουμε όλα τα αγαθά ή αν στη ζωή μας υπήρξαμε κακά παιδιά(πάντα σύμφωνα με τα πρότυπα που επιτάσει η εκκλησία) θα μας στείλει στη κόλαση που θα βράζουμε παρέα με κάθε αμαρτωλό σε τεράστια καζάνια!
Θα κριθούμε απο το Θεό και θα μας ταξινομήσει στη σωστή μεριά ο ανα τους αιώνες εντεταλμένος Άγιος Πέτρος।
Και μόνο η σκέψη ότι έχουμε κάποια ελάχιστα χρόνια ζωής για να αποδείξουμε αν είμαστε καλά παιδιά προκειμένου να βρεθούμε μετά θάνατον στο πολυπόθητο παράδεισο μας τρομοκρατεί...

Βέβαια υπάρχουν και ποιο αρχαίες εκδοχές του Θανάτου όπου ο επονομαζόμενος Χάροντας με το βαρκάκι του παραλάμβανε τους νεκρούς οι οποίοι είχα στα κλειστά τους μάτια δύο κέρματα για τα ναύλα,τους πέρναγε απέναντι στα λημέρια του Άδη।
Μη μου πείτε ότι όλο αυτό δε σας τρομάζει?

προσέξτε τι χαρίζετε γιατί κάποτε επιστρέφεται...

Η ειδοποιός διαφορά μας απο τα ζώα είναι ο νους...
που ορισμένες φορές δείχνει άρρωστος και ικανός για κάθε είδους κτηνωδία।

Αν υπάρχει κάτι το οποίο με εξοργίζει είναι η βιαιότητα κάθε μορφής।
Εκείνο όμως που με κάνει πραγματικά έξω φρενών είναι η βία του ανθρώπου προς τα ζώα।
Υπάρχουν άνθρωποι που αρέσκονται στο βασανισμό τους και δε διστάζουν να υπερηφανευτούν για το πόνο πους τους προκαλούν।
Η νομοθεσία ορίζει ποινή φυλάκισης σε περιπτώσεις κακοποίησης ζώων ωστόσο οι καταγγέλοντες είναι λίγοι ενώ τα περιστατικά πολλά।

Ποτέ δε κατάλαβα πως μπορεί ανθρώπινο χέρι να στραφεί εναντίον ενός ζώου αντί να χαρίσει φροντίδα και χάδια।
Ποιός αρρωστημένος νους επιτρέπει σε αυτά τα δίποδα κτήνη να βασανίζουν και να θανατώνουν τόσες αθώες ψυχές।
Φυσικά φέρομαι ενάντια ακόμα και σε αυτούς που γίνονται μάρτυρες μιας τέτοιας παρανοικής κατάστασης και δε το καταγγέλουν μη κατανοώντας ότι άθελα τους γίνονται συνένοχοι αυτής τη τρέλας।

ο νους μας είναι αληταριό...

Λοιπόν απο αυτήν εδώ τη στιγμή σταματώ να ντρέπομαι και για τα όνειρα και για τις σκέψεις μου...αρκετό δεν είναι που οι σκέψεις βασανίζονται απο την απαισιοδοξία των ημερών και που τα όνειρα ζουν για μείνουν όνειρα γιατι απλά δεν υπάρχουν ελπίδες να πραγματοποιηθούν?
 
Ζούμε σε έναν κόσμο που αθελά μας μας διώχνει...δε μας κάνει το χατήρι ούτε να ελπίσουμε σε ένα πιο όμορφο αύριο...η γενιά μου( २०-३० )αλλά και οι νεότεροι που ακολουθούν καλούματσε να ζήσουμε όπως -όπως επειδή λένε το χρέος της χώρας μας δε μας επιτρέπει ανέσεις!!ειναι άνεση η εργασία πάνω σε αυτό που σπούδασες?ειναι άνεση να ξέρεις τι σου ξημερώνει?
Αν τα φάγαμε μαζί γιατί πεινάμε χώρια? Και ναι δε πεινάμε για όσους το θεωρούν υπερβολικό αλλά η πείνα αφορά μόνο την έλλειψη τροφής?Πρέπει να το δούμε και αυτο?Πεινάμε για αισιοδοξία , πεινάμε για ελπίδα ότι ίσως κάποια στιγμή ζήσουμε χωρίς το βάρος που μας έβαλαν στις πλάτες μας όταν μας καλούνε να ξελασπώσουμε όλοι μαζι ένα κράτος που βούλιαξαν λίγοι...

Μόνο όταν ο νους μπορέσει να αφήσει να πεθάνουν ψυχολογικά γι' αυτόν όλα όσα έχει συσσωρεύσει για τη δική του ασφάλεια, μόνο τότε αρχίζει να υπάρχει γι ' αυτόν η Πραγματικότητα.

 

Παρόλο που ο νους ίσως να θέλει να έχει μόνιμη ησυχία, μό­νιμη γαλήνη, μόνιμη μακαριότητα ή ό,τι άλλο σας αρέσει, υπάρχει μια τέτοια μόνιμη κατάσταση; Αν υπάρχει, τότε θα πρέπει να υπάρχει κι ένα μονοπάτι προς αυτήν, οπότε κά­ποιες πρακτικές, κάποια «πειθαρχία», μια μέθοδος διαλογι­σμού είναι πράγματα απαραίτητα για να πετύχουμε αυτή την κατάσταση. Αν, όμως, το κοιτάξουμε αυτό λίγο πιο προ­σεκτικά και βαθιά, θα ανακαλύψουμε ότι δεν υπάρχει τίπο­τα μόνιμο. Ο νους, όμως, απορρίπτει αυτό που είναι γεγο­νός, επειδή αναζητά κάποια μορφή ψυχολογικής ασφάλειας και μέσα από την ίδια του την επιθυμία προβάλλει την ιδέα της Αλήθειας σαν να είναι κάτι μόνιμο, απόλυτο, κι έπειτα προχωράει κι εφευρίσκει μονοπάτια για να τον οδηγήσουν εκεί. Αυτή η σκόπιμη επινόηση έχει πολύ μικρή σημασία για τον άνθρωπο που θέλει πραγματικά ν’ ανακαλύψει τι είναι αληθινό και τι όχι.

Πρέπει πρώτα να πεθάνουν μέσα σου όλες οι εμπειρίες σου…

Παρόλο που ο νους ίσως να θέλει να έχει μόνιμη ησυχία, μό­νιμη γαλήνη, μόνιμη μακαριότητα ή ό,τι άλλο σας αρέσει, υπάρχει μια τέτοια μόνιμη κατάσταση; Αν υπάρχει, τότε θα πρέπει να υπάρχει κι ένα μονοπάτι προς αυτήν, οπότε κά­ποιες πρακτικές, κάποια «πειθαρχία», μια μέθοδος διαλογι­σμού είναι πράγματα απαραίτητα για να πετύχουμε αυτή την κατάσταση. Αν, όμως, το κοιτάξουμε αυτό λίγο πιο προ­σεκτικά και βαθιά, θα ανακαλύψουμε ότι δεν υπάρχει τίπο­τα μόνιμο. Ο νους, όμως, απορρίπτει αυτό που είναι γεγο­νός, επειδή αναζητά κάποια μορφή ψυχολογικής ασφάλειας και μέσα από την ίδια του την επιθυμία προβάλλει την ιδέα της Αλήθειας σαν να είναι κάτι μόνιμο, απόλυτο, κι έπειτα προχωράει κι εφευρίσκει μονοπάτια για να τον οδηγήσουν εκεί. Αυτή η σκόπιμη επινόηση έχει πολύ μικρή σημασία για τον άνθρωπο που θέλει πραγματικά ν’ ανακαλύψει τι είναι αληθινό και τι όχι.

Δεν υπάρχει, λοιπόν, μονοπάτι προς την Αλήθεια, γιατί η Αλήθεια πρέπει να ανακαλύπτεται κάθε λεπτό. Δεν είναι το τελικό αποτέλεσμα συσσωρευμένων εμπειριών. Αντίθε­τα, πρέπει πρώτα να πεθάνουν μέσα σου όλες οι εμπειρίες σου, γιατί εκείνο που τις συσσωρεύει, που τις αποθηκεύει, είναι ο εαυτός, το «εγώ»·

Απεμπλοκή της Ελλάδας από την Γερμανική Κατοχή μέσα από την ενεργοποίηση της «στρατιωτικής πολυ-εμπλοκής»

γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Οι μόνες περιπτώσεις στην ιστορία όπου «κρατικά χρέη» (και δη υψηλά) έχουν την «ευκαιρία να χαριστούν/διαγραφούν» είναι όταν το κράτος οφειλέτης γίνεται ιδιαιτέρως πολύτιμος γεωπολιτικός σύμμαχος σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία.

Άρα, θα πρέπει να "στηριχτεί" γενναία προκειμένου να αφοσιωθεί απερίσπαστα στο "ιδιαίτερα απαιτητικό γεωπολιτικό του έργο" (όταν βεβαίως αυτό αφορά στην υπεράσπιση κρισίμων συμφερόντων των Ισχυρών της Συμμαχίας).

Σε καμία άλλη περίπτωση.

Κι αυτό συμβαίνει, ΜΟΝΟΝ, όταν αυτός ο σύμμαχος αποφασίσει να μπει στην φωτιά.

Ιδίως, όταν στην συγκεκριμένη φωτιά ουδείς άλλος - έστω, για "τεχνικούς λόγους" - δεν μπορεί να μπει...

Αλλά το πως εξειδικεύεται αυτό στην περίπτωση της Ελλάδας θα το δούμε στο τέλος του κειμένου.

Για την ώρα, να συνεχίσουμε λίγο το σχεδίασμα της σκοτεινής νεομεσαιωνικής ευρωπαϊκής Αβύσσου μέσα στην οποία καλείται να επιπλεύσει η Ελλάδα, συνεχίζοντάς το από εκεί που το αφήσαμε την προηγούμενη φορά

ΒΛΑΔΙΜΗΡ ΠΟΥΤΙΝ, «ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ»!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Ιδιαίτερα σαφής αλλά και σκληρός ήταν σε δηλώσεις που έκανε στην ρωσική κρατική τηλεόραση, ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαδιμήρ Πούτιν, αναφερόμενος στην συνέχιση της ουκρανικής κρίσης.

Στην συνέντευξη αυτή η οποία αναμεταδόθηκε και από το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu Ajansı, ο Βλαδιμήρ Πούτιν προειδοποίησε την Δύση ότι παίζει με την «φωτιά» συνεχίζοντας τις προκλήσεις της κατά της Ρωσίας στην κρίση της Ουκρανίας, γιατί παροτρύνει το Κίεβο να συνεχίσει την αδιαλλαξία του έναντι της Μόσχας.

Αναφερόμενος στην πρόσφατη συνδιάσκεψη του Μινσκ για την ειρήνη στην οποία συμμετείχαν οι Ρωσία, Ουκρανία, Γερμανία και Γαλλία, τόνισε πως δεν χρειάζεται καινούργια διάσκεψη και ότι η συμφωνία που επετεύχθη θα πρέπει να τηρηθεί για να σταθεροποιηθεί η ειρήνη.