Από το βιβλίο του Β.Ι.Λυκιαρδοπουλου
Ι Λ Ι Α Δ Α
η αληθινή ιστορία
του Ιησού-Ιούδα
Η αποκωδικοποίηση του βιβλίου ΑΛΦΑ της Ιλιαδας
Στίχος Α4 της ΙΛΙΑΔΑΣ – ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ και ΕΡΜΗΝΕΙΑ του, σύμφωνα με την εκδοχή που αφορούσε τους απογόνους των Δωριέων του 840 π.χ.
Α4.-αυτους δε ελωρια τευχε κυνεσσιν οιωνοισι τε πασι.
[αυτούς όλους λοιπόν, τα θύματα, ετοίμασε βορά στα σκυλιά και στα όρνια]
Ερμηνεία του στίχου [Α4] σύμφωνα με την ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ πως η ΙΛΙΑΔΑ είναι μήνυμα εξωγήινου πολιτισμού, προς την ανθρώπινη κοινωνία του σήμερα.
ΟΜΗΡΟΣ
ΙΗΣΟΥΣ – ΙΟΥΔΑΣ εις το εξης ΤΑ ΑΘΩΑ ΙΕΡΑ ΘΥΜΑΤΑ ...
Η ΙΕΡΗ ΛΙΡΑ –Η ΙΕΡΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ - Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΛΕΚΤΟΙ ΤΩΝ ΣΚΥΛΩΝ ΤΟΥ ΣΕΙΡΙΟΥ
Α4.-αυτους δε ελωρια τευχε κυνεσσιν οιωνοισι τε πασι.
[αυτούς όλους λοιπόν τα θύματα, βορά στα σκυλιά και στα όρνια]
Ιησούς - Ιούδας όπως λέμε ανιόντος – αντι-νοος , όπως λέμε θεός –άνθρωπος , όπως λέμε δεξιός – αριστερός εγκεφαλικός λοβός - διπλή υπόσταση κ.α.
Οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η κατάρα της Γήινης ανθρωπότητας.
Έρχεται η Ομηρική γλώσσα με τον όρο [ελωρια = θύματα ] – [ελωρ = θύμα ], στον στιχο Α4 της Ιλιαδας , να μας παρουσιάσει για πρώτη φορά το όνομα Ιούδας και ταυτοχρονα να μας πληροφορήσει, πως ήταν θύμα των περιστάσεων, άρα αθώος.
[Αυτούς δε ελωρια = 2326[4] = αυ τε Ιούδας ελωρ = αυτε Ιούδας ελωρ]
Αυ = πάλι – εκ νέου – έπειτα δε –λοιπόν
Τε = και
Ετ’[ι] = πρόσθετα – επι πλέον
Ιούδας = ο γνωστός Ιούδας
Ελωρ = θύμα
Αυτε = πάλι – του λοιπού –εις το εξής – αλλα δε
Ερμηνεύεται = και πάλι ο Ιούδας το θύμα / πρόσθετα ο Ιούδας είναι το θύμα - εις το εξής ο Ιούδας είναι το θύμα κ.α.
Καταγράφω από το διαδίκτυο
« Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, (יהודה איש־קריות, Yəhûḏāh ʾΚ-qəriyyôṯ) ήταν, με βάση την Καινή Διαθήκη, ένας από τους δώδεκα μαθητές του Ιησού. Ο Ιούδας ήταν υπεύθυνος για το ταμείο του Ιησού και των μαθητών του, αλλά είναι κυρίως γνωστός για τη συμμετοχή του στην προδοσία του Ιησού και τη σύλληψή του.
Το όνομα του είναι επίσης συνδεδεμένο με ένα γνωστικό ευαγγέλιο, το Ευαγγέλιο το Ιούδα που συναντάται σε ένα κοπτικό κείμενο του πρώιμου 4ου αιώνα. Η προσωπικότητα του Ιούδα έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον πολλών εσωτερικών ομάδων, όπως πολλών γνωστικών σεκτών , και έχει αποτελέσει θέμα πολλών φιλοσοφικών κειμένων.
Η λέξη «Ιούδας» χρησιμοποιείται σε πολλές γλώσσες για να δηλώσει τον «προδότη» και ο Ιούδας έχει γίνει το αρχέτυπο του προδότη στη δυτική τέχνη και λογοτεχνία. Ο Ιούδας εμφανίζεται σε όλες τις μεταφορές των Παθών του Χριστού, ενώ έχει χρησιμοποιηθεί και σε πολλά σύγχρονα μυθιστορήματα και ταινίες»
Το γνωστικό ευαγγέλιο του Ιούδα, στο οποίο αναφέρεται η πληροφόρηση του διαδικτύου για όσους θέλουν να ψάξουν περαιτέρω το θέμα, υπάρχει .
Το Ιστορικό της ανακάλυψης του έχει ως εξής .
Στην Αίγυπτο του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, ένας φτωχός αγρότης σε μια περιοχή έξω από το Κάιρο , την πρωτεύουσα της Αιγύπτου, με το όνομα Nag Hamadi , ανακάλυψε «τυχαία» πλήθος θαμμένων, πήλινων δοχείων, γεμάτων από παπύρους γραμμένους στην Ελληνική γλώσσα.
Ο Φτωχός αγρότης τους πήρε σπίτι του, χρησιμοποίησε πολλούς από αυτούς σαν καυσόξυλα για να ζεσταθεί – προετοιμάσει φαγητό και κάποια στιγμή, μετά τον πόλεμο, τους κατέβασε στην αγορά του Καιρου και τους πούλησε.
Η αξία των παπύρων αναγνωρίστηκε αργότερα. Η ανακοίνωση, του τι περιείχαν, έγινε το 1973.
