Οι σκέψεις μας (καθαρή ενέργεια), υλοποιούνται στο σώμα μας, όπως έχουμε ξαναπεί. Παράγονται μικρές ορμόνες, (τα νευροπεπτίδια) οι οποίες επηρεάζουν τόσο το νευρικό, όσο και όλα τα άλλα συστήματα του οργανισμού και επιδρούν στη λειτουργία των κυττάρων, δημιουργώντας αλλαγές στη λειτουργία του DNA μας.
Το σώμα μας αισθάνεται αυτή την υλοποίηση. Αισθανόμαστε δυσαρέσκεια (αρνητικά συναισθήματα) ή ευχαρίστηση (θετικά συναισθήματα) ανάλογα με το είδος των σκέψεων που κάνει ο νους μας.
Αυτός ο τελευταίος, προϊόν της εξέλιξής μας κάνει συνεχώς ότι μπορεί για να μας προφυλάξει από τις κακοτοπιές της ζωής. Κινείται διαρκώς ανάμεσα στο αποθηκευμένο στη μνήμη μας παρελθόν και στο αναμενόμενο μέλλον, κάνοντας σκέψεις και συνειρμούς που θα μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε καλύτερα οτιδήποτε πρόκειται να μας συμβεί.
Αυτή είναι η δουλειά του και την κάνει καλά και ασταμάτητα… Μόνον που αυτή η δουλειά, έχει για διευθυντή, το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Και αυτός ο διευθυντής στηρίζει τη δύναμή του στον φόβο. Ο φόβος πάλι, δημιουργεί στο σώμα την αντίδραση του στρες, η οποία εάν ξεπεράσει σε διάρκεια τις αντοχές μας, οδηγεί σε νοσήματα, ψυχικά και σωματικά.
Έτσι, οι άνθρωποι ζούμε αιχμάλωτοι του βασικού μας ενστίκτου και του εξελιγμένου μας εγκεφάλου, σε ένα περιβάλλον γεμάτο ασταμάτητες φλυαρίες, πολλές από τις οποίες είναι εντελώς άχρηστες για τη ζωή μας, αλλά, δυστυχώς, την επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό.
Όλοι το γνωρίζουμε αυτό καλά. Το ερώτημα είναι τι μπορούμε να κάνουμε για να βελτιώσουμε αυτή την κατάσταση.
