Freddie Mercury: Τι είχε προγραμματίσει να κάνει την τελευταία μέρα της ζωής του

Μια πραγματική διάνοια, ένας άνθρωπος αστέρι με πολύπλευρο ταλέντο που κατάφερε να κάνει ολόκληρο τον κόσμο να χορέψει με τα τραγούδια του, ο Freddie Mercury μπορεί να νικήθηκε από τον ιό του HIV, άφησε όμως πίσω του μια τεράστια μουσική και πολιτιστική κληρονομιά.

Ξεχώρισε και αγαπήθηκε για την ιδιαίτερη προσωπικότητα του, το μοναδικό του στιλ και την υπέροχη φωνή, ενώ ακόμα και σήμερα παρά τον θάνατο του αποδεικνύει το πόσο προχωρημένες παραμένουν οι δουλειές του.

Ο Farrokh Bulsara, όπως ήταν το κατά κόσμον όνομα του, πέθανε σε ηλικία 45 ετών από το AIDS, στις 24 Νοεμβρίου του 1991. Πριν όμως από τον θάνατο του, ηχογράφησε το τελευταίο του album μαζί με τους Queen με τίτλο “Innuendo” με το τραγούδι “The Show Must Go On” να μετατρέπεται σε μεγάλη επιτυχία.

ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΥΡΙΟΙ ΜΑΛΑΚΕΣ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ;

Θα το δούμε κι΄αυτό. 

Το ρομπότ στοματικού έρωτα. Κούκλες απο σιλικόνη, ρομπότ γυναίκες, πλαστικά αιδοία, πλαστικές γυναίκες με τίποτα το φυσιολογικό πάνω τους, να τώρα και το ρομπότ του στοματικού έρωτα. Και με τις γυναίκες κύριοι μαλάκες τι θα γίνει; 

Να μένουν αγάμητες, ανικανοποίητες ή να το ρίξουν κι΄αυτές στα πλαστικά και ο καθένας έσω του να ικανοποιείται μόνος του. Που παλιά χρόνια που για να βγάλεις γκόμενα έπρεπε να χαλάσεις πολλά ζευγάρια παπούτσια και να καταστρώνεις ολόκληρα σχέδια πως θα φέρεις στο κρεβάτι όταν όλοι θα απουσίαζαν απο το σπίτι και να την βάζεις μέσα με κάθε προφύλαξη να μην σε δεί  κανένας απο την γειτονιά. 

Άστα να πάνε. 

Στην σημερινή εποχή κάθε μέρα ακούμε για καινούργιες τεχνολογίες που σκοπό έχουν να βελτιώσουν και να διευκολύνουν την ζωή μας, οπότε τι καλύτερο από το πρώτο ρομπότ στομαtικού έpωτα στον κόσμο. 

Συγκεκριμένα πρόκειται για τον πρώτο προσομοιωτή στοματικού έpωτα που είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει την τεχνητή νοημοσύνη για να μάθει τον εαυτό του να βελτιώνει τις αποδόσεις του συνέχεια. 

Το ρομπότ ονομάζεται “Autoblow AI” και έχει συγκεντρώσει πάνω από 250.000 ευρώ από δωρεές.

ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΟΤΙ ΤΗΣ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΣΕΞ ΜΑΖΙ ΣΟΥ;

Κάποιες φορές μπορεί να μην είσαι σίγουρος πόσο καλά τα πήγες και να μην θέλεις να κάνεις τις κλασικές ερωτήσεις “Ήμουν καλός;” ή “Σου άρεσε;”. Εμείς θα σου πούμε τα σημάδια που θα δεις και θα καταλάβεις αν της πρόσφερες το καλύτερο σεξ της ζωής της.

Αυτά είναι τα 6 σημάδια. Αν η καλή σου δεν κάνει τα κάτωθι, τότε κάτι δεν πάει πολύ καλά.

Ψάχνει τα τσιγάρα της

Ναι, το ξέρουμε πως πρόκειται για μια απαίσια, βρωμερή συνήθεια… Παρόλα αυτά αν η καλή σου ψάχνει μανιωδώς στη τσάντα της το πακέτο με τα τσιγάρα μετά την ερωτική σας πράξη είναι σημάδι πως το σεξ ήταν τόσο καλό που χρειάζεται τη μυοχαλαρωτική επίδραση του καπνού για να ηρεμήσει το σώμα της από τα ρίγη ηδονής που μόλις της πρόσφερες! Αν την ώρα που καπνίζει μάλιστα κοιτάει και το ταβάνι, το σεξ σου την έστειλε σε άλλη διάσταση. Μην της μιλάς, θέλει τον χρόνο της!

Μετά το ποπ δεν έχει στοπ (δηλαδή θέλει και δεύτερο γύρο)

Κοίταξε, αυτό το στοιχείο είναι λίγο παγίδα. Μπορεί η καλή σου να θέλει επανάληψη γιατί την πρώτη ήσουν τόσο γρήγορος που δεν κατάλαβε τι της συνέβη, αλλά υπάρχει και η πιθανότητα να ανυπομονεί για τη δεύτερη φορά, έχοντας το ίδιο συναίσθημα που έχεις εσύ μετά το πρώτο κομμάτι πίτσας. Ήταν τόσο καλό που της τρέχουν τα σάλια για το δεύτερο.

Wolfgang Amadeus Mozart : «Συμπεριφέρομαι στους ανθρώπους ακριβώς όπως μου συμπεριφέρονται»

«Όταν βλέπω ότι κάποιος με περιφρονεί και με περιφρονεί με περιφρόνηση, μπορώ κι εγώ να είμαι τόσο υπερήφανος και περιφρονητικός όσο κάθε παγώνι…»
– επιμέλεια αφιερώματος, Μαρία Λυδία Κυριακίδου

---

Synopsis

Ο Wolfgang Amadeus Mozart γεννήθηκε στο Σάλτσμπουργκ του 1756, κι ήταν ο γιος βιολιστή στο δικαστήριο του τοπικού πρίγκιπα-αρχιεπισκόπου. Ο πατέρας του, αναγνωρίζοντας από νωρίς το εξαιρετικό μουσικό ταλέντό του, αποφάσισε να τον σπρώξει να ταξιδέψει σε όλη την Ευρώπη, ώστε να μπορεί να εκτίθεται σε όσο το δυνατό ευρύτερο φάσμα μουσικών στυλ και πολιτιστικών μέσων.

Μέχρι την ηλικία των 16 ετών ο Μότσαρτ επισκέφτηκε την Αγγλία, την Ιταλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία, είχε συναντήσει πολλές σημαντικές μουσικές και πολιτικές προσωπικότητες και είχε τρεις οπερές στο Μιλάνο.

Ήταν το είδος της εκπαίδευσης που δεν θα μπορούσε να έχει αποκτήσει ποτέ στο Σάλτσμπουργκ και, ενώ το συνεχές ταξίδι μπορεί να συνέβαλε στην κακή υγεία του για ολόκληρη τη ζωή του, ήταν αναμφισβήτητα και ένας σημαντικός παράγοντας στο σχηματισμό του κοσμοπολίτικου μουσικού στυλ του.

Σε όλη τη δεκαετία του 1770, ωστόσο, ο Μότσαρτ ήταν μέλος της ορχήστρας του Σάλτσμπουργκ. Η αυξανόμενη απογοήτευση με τη θέση του τον οδήγησε να δοκιμάσει την τύχη του στο Μάνχαϊμ και το Παρίσι το 1777-8, αλλά το ταξίδι του έφερε μόνο απογοήτευση και μέσα σε λίγους μήνες επέστρεψε και πάλι στο Σάλτσμπουργκ.

Μια σημαντική ανακάλυψη ήρθε, όταν μια επιτροπή από το Μόναχο οδήγησε στην πρώτη μεγάλη όπερά του, την «Idomeneo» (1781), ένα έργο στο οποίο διέχυσε όλη τη μουσική εμπειρία που είχε κερδίσει μέχρι τώρα.

Ο καθένας τελικά παίρνει αυτό που του αξίζει;

 «Ο καθένας τελικά παίρνει αυτό που του αξίζει», λέμε συχνά, θεωρώντας πως σε αυτόν τον κόσμο ο κακός θα τιμωρηθεί και ο καλός θα ανταμειφθεί για τις πράξεις ή τη συμπεριφορά του.

Είναι πράγματι δίκαιος ο κόσμος στον οποίο ζούμε; Σαφώς όχι. 

Τα παραδείγματα αναρίθμητα σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο και είναι περιττό να επαναληφθούν εδώ. 

Παρ’ όλα αυτά, βαθιά μέσα μας, έχουμε την ανάγκη να πιστεύουμε ότι ζούμε σε έναν κόσμο δίκαιο, όπου αργά ή γρήγορα, ο καθένας ανταμείβεται ή τιμωρείται για τις πράξεις και την συμπεριφορά του. 

Η πίστη σε ένα δίκαιο κόσμο είναι μία καλά ριζωμένη πεποίθηση του ανθρώπου, που τον βοηθάει να αντιλαμβάνεται το περιβάλλον του, φυσικό και κοινωνικό, ως σταθερό, ελεγχόμενο, ασφαλές και οργανωμένο με τάξη. 

Τον βοηθάει να λειτουργήσει μέσα σε αυτό, να προβλέψει συμπεριφορές και καταστάσεις, να προετοιμαστεί για αυτές και εν τέλει, να αντεπεξέλθει καλύτερα στις καθημερινές δυσκολίες ή προκλήσεις της ζωής. 

Τον βοηθάει επίσης να κατανοήσει και να νοηματοδοτήσει γεγονότα που συμβαίνουν γύρω του. 

Για να γίνει καλύτερα κατανοητό αυτό, αρκεί να φανταστούμε για μία στιγμή πώς θα νιώθαμε αν κάποιος μας έλεγε πως οτιδήποτε συμβαίνει στον κόσμο γύρω μας, είναι τυχαίο, χαοτικό και χωρίς κανέναν απολύτως σκοπό ή λόγο. 

Πως, το να κάνεις σήμερα μία καλή πράξη δεν θα επιστρέψει αύριο ως καλό σε εσένα, αλλά θα χαθεί στο χάος του κόσμου. 

Πως, αν κάποιος διαπράξει ένα έγκλημα εις βάρος σου, μπορεί και να μην συλληφθεί, να μην καταδικαστεί, να μην τιμωρηθεί. Η ανασφάλειά μας θα εκτινάσσονταν στα ύψη και θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο να προσαρμοστούμε σε μία τυχαία, ανεξέλεγκτη και χωρίς δικαιοσύνη κοινωνική ζωή. 

Ακριβώς λοιπόν επειδή αυτή η πεποίθηση εξυπηρετεί μία πολύ σημαντική, προσαρμοστική λειτουργία για το άτομο, είναι και πολύ δύσκολο να την εγκαταλείψει. 

Φυσικά δεν ερχόμαστε στον κόσμο με αυτή την πεποίθηση.