Η αναπνοή είναι η ουσία της ζωής.

Η αναπνοή είναι η ουσία της ζωής. Εισπνέουμε για πρώτη φορά λίγο μετά την άφιξη μας στον κόσμο, πριν κοπεί ο ομφάλιος λώρος. Η αναπνοή μας στηρίζει κάθε εμπειρία στη ζωή μας από την πρώτη εκείνη εισπνοή μέχρι  την τελευταία μας εκπνοή. Η αναπνοή είναι ζωή.

Μπορούμε να μάθουμε πολλά παρατηρώντας την. Αυτή την στιγμή πάρετε μια βαθιά ανάσα και κρατήστε την. Νιώστε την ενόχληση που συσσωρεύετε μέσα σας καθώς αντιστέκεστε στη φυσική παρόρμηση να εκπνεύσετε. Όταν η αίσθηση γίνει δυσάρεστη ελευθερώστε την αναπνοή σας και παρατηρήστε την άμεση ανακούφιση που νιώθετε.

«Κρατώντας κάτι, ενώ έχει έρθει η στιγμή να το αφήσετε, ταλαιπωρείτε το σώμα και τον νου σας ».


Τώρα πάρετε μια βαθιά ανάσα, αδειάστε εντελώς τους πνεύμονες σας και κρατήστε την αναπνοή σας. Παρατηρήστε τι συμβαίνει.
«Νιώστε την αυξανομένη ενόχληση που προκύπτει όταν αντιστέκεστε στο να μπει στην ζωή σας κάτι που πρέπει να δεχτείτε »
Παρατηρήστε την ανακούφιση που νιώθετε καθώς παίρνετε την επόμενη ανάσα.

Ο Νόμος της Προσφοράς και της Αποδοχής (τέταρτο τσάκρα) είναι διαρκώς παρών όταν αναπνέουμε. H αναπνοή, μας συνδέει με όλα, όσα μας περιβάλλουν. Άνθρωποι, ζώα, φυτά αναπνέουμε τον ίδιο αέρα. Σε κάθε εισπνοή – εκπνοή ανταλλάσουμε αβίαστα την προσωπική μας ενέργεια με την ενέργεια του σύμπαντος.
Η αναπνοή είναι κάτι περισσότερο από μια διαδικασία εισπνοής και εκπνοής. Όταν γίνεται με ένα συγκεκριμένο και συνειδητό τρόπο ενισχύει τις θεραπευτικές και εναρμονιστικές επιδράσεις της ζωτικής ενέργειας (πράνα) που περιέχει ο αέρας.
Η συνειδητή αναπνοή είναι σαν να ξεκλειδώνει ορισμένες ενεργειακές συχνότητες που υπάρχουν στον αέρα. Κατευθύνοντας την σωστά μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε για δημιουργικότητα και θεραπεία.
Οι αναπνευστικές ασκήσεις που ακολουθούν είναι εργαλεία που μας βοηθούν να διοχετεύσουμε την ζωτική μας δύναμη με εξελικτικούς τρόπους, φέρνοντας μας σε υψηλότερα επίπεδα σωματικής και συναισθηματικής ευεξίας.

Πάρετε την θέση της γονάτισης ή καθίστε σε μια καρέκλα έχοντας όρθια την πλάτη.

Αν ο θυμός δεν βρει ρίζες μέσα σου θα εξαφανιστεί

Θυμηθείτε: διοχετεύουμε την ενέργειά μας μέσα στον θυμό· μόνο τότε γίνεται ζωντανός. 

Ο θυμός δεν έχει δική του ενέργεια, εξαρτάται από τη συνεργασία μας. Με την παρατήρηση η συνεργασία διακόπτε­ται· δεν τον συντηρείτε πλέον. Θα υπάρξει για μερικά λεπτά, με­ρικά λεπτά, και μετά θα φύγει. 

Εάν δεν βρει ρίζες μέσα σας, εάν δεν σας βρει διαθέσιμους, βλέποντας ότι είστε μακριά, ότι είστε ένας παρατηρητής στους λόφους, θα διαλυθεί, θα εξαφανιστεί. Και αυτή η εξαφάνιση είναι όμορφη. Αυτή η εξαφάνιση είναι μια μεγάλη εμπειρία.

Βλέποντας τον θυμό να εξαφανίζεται, αναδύεται μεγάλη γαλήνη: η σιωπή που ακολουθεί την καταιγίδα.


Θα εκπλαγείτε όταν συνειδητοποιήσετε πως κάθε φορά που εμφανίζεται ο θυμός, και εάν μπορείτε να το παρατηρήσετε, εισέρχεστε σε μια τέτοια ηρεμία που δεν έχετε γνωρίσει ποτέ πριν. Θα εισέλθετε σε έναν πολύ βαθύ διαλογισμό· όταν εξαφανιστεί ο θυμός θα δείτε τον εαυτό σας τόσο φρέσκο, τόσο νέο, τόσο αθώο, όσο δεν τον είχατε συναισθανθεί ποτέ πριν. 

Και τότε θα ευγνωμονείτε ακόμη και τον θυμό· δεν θα είστε θυμωμένοι μαζί του, επειδή σας έχει δώσει έναν νέο όμορφο τόπο να ζήσετε, μια νέα, εντελώς καινούργια εμπειρία να βιώσετε. Τον έχετε χρησιμοποιήσει, τον κάνατε εφαλτήριο για την επιτυ­χία. Αυτή είναι η δημιουργική χρήση των αρνητικών συναισθημά­των.

Απλώς Θυμώστε

Όταν αισθάνεστε θυμωμένοι, δεν χρειάζεται να είστε θυμωμέ­νοι με κάποιον, απλώς θυμώστε. Αφήστε το να γίνει διαλογισμός. Κλείστε την πόρτα, καθίστε μόνοι σας και αφήστε τον θυμό να αναδυθεί όσο πιο έντονα μπορεί. Εάν αισθάνεστε ότι θέλετε να χτυπήσετε κάποιον, χτυπήστε ένα μαξιλάρι...

Μια αρχαία συνταγή για τον λόξυγκα

Ο λόξυγκας ( ή λόξιγκας ) είναι ανακλαστική κίνηση που προκαλείται από ανεξέλεγκτες συσπάσεις του διαφράγματος, με μικρές εισπνοές αέρα και έχει ως αποτέλεσμα χαρακτηριστικό ήχο. 

Η διάρκεια του λόξυγκα είναι από 5 - 15 λεπτά, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις διαρκεί πολύ περισσότερο και είναι ενοχλητικός. 

Στις περισσότερες περιπτώσεις ο λόξυγκας δεν προκαλεί προβλήματα. 

Σε λίγες περιπτώσεις ο λόξυγκας αποτελεί αντίδραση σε ασθένειες.

 Υπάρχουν αρκετές εκδοχές για την ετυμολογία της λέξης. 

Μία από αυτές υποστηρίζει πως προέρχεται από: λώξυγγας <κλώξυγγας< κλῶξος (< κλώζω=κρώζω, κακαρίζω) + λύγξ [γενική: λυγγός< λύζω (=ἔχω λόξυγγα)]

Μία άλλη εκδοχή μας λέει πως προέρχεται από: λόξυγγας <λύξυγγας < λύγξυγγας (< λύγξ που είναι ο λυγμός (μάταια σύσπαση προς εμετό-που λέει και ο Ιπποκράτης) + λάρυγγας).

Αν ισχύει η πρώτη, θα έπρεπε να γράφεται λώξυγγας, ενώ αν ισχύει η δεύτερη θα έπρεπε να ορθογραφείται λόξυγγας. 

Επειδή, η ετυμολογία της λέξης είναι αβέβαιη είναι προτιμότερη η απλούστερη γραφή, λόξυγγας.

Όποια και να είναι η ετυμολόγηση το σίγουρο είναι πως αυτή η αντίδραση του οργανισμού ενοχλεί και προκαλεί δυσαρέσκεια.

Οι δε τρόποι αντιπετώπισής του πολλοί. 

Μια αναφορά στο λόξυγκα και στην αντιμετώπισή του γίνεται στο Συμπόσιο του Πλάτωνα.  

Τίποτα δεν είναι γλυκύτερο από την πατρίδα, αυτό είναι ήδη κοινός τόπος.

"Τίποτα δεν είναι γλυκύτερο από την πατρίδα, αυτό είναι ήδη κοινός τόπος. Αν τίποτα λοιπόν δεν είναι γλυκύτερο, υπάρχει μήπως κάτι άλλο πιο σεβαστό και θείο;

Πραγματικά, αιτία και δάσκαλος όλων όσων οι άνθρωποι θεωρούν σεβαστά και θεία είναι η πατρίδα, αφού αυτή τα γέννησε, τα ανέθρεψε και τα καλλιέργησε.

 Πολλοί βέβαια θαυμάζουν πόλεις για το μέγεθος τους, τη λαμπρότητα και την πολυτέλεια των δημόσιων έργων τους, την πατρίδα όμως την αγαπούν όλοι. 

Και κανείς, ακόμα και από αυτούς που καταβάλλονται από την απόλαυση των ματιών, δεν εξαπατήθηκε τόσο, ώστε από το μεγάλο πλήθος των θαυμαστών πραγμάτων των άλλων χωρών να λησμονήσει την πατρίδα του. 

Όποιος πάλι καυχιέται ότι είναι πολίτης ευημερούσας πόλης μου φαίνεται πως αγνοεί ποια τιμή πρέπει να απονέμει στην πατρίδα, κι ένας τέτοιος άνθρωπος είναι φανερό πως θα στενοχωριόταν, αν τύχαινε να έχει πατρίδα του πόλη λιγότερο προνομιούχα. 

Για μένα όμως είναι πιο ευχάριστο να τιμώ ακόμα και αυτό το όνομα της πατρίδας.

Όταν κάποιος προσπαθεί να συγκρίνει τις πόλεις,πρέπει να εξετάζει το μέγεθος τους, την ομορφιά τους και την αφθονία των αγαθών. 

Όταν όμως το θέμα είναι να διαλέξει ανάμεσα τους, κανείς δεν θα προτιμούσε την πιο λαμπρή παρατώντας την πατρίδα του. 

Γιατί το λευκό χρώμα ονομάστηκε «άσπρο»

Καταρχάς θα πρέπει να μάθεις ότι η σωστή λέξη για το άσπρο χρώμα είναι το «λευκό». Η λέξη «άσπρο» προέκυψε αργότερα και τελικά κατάφερε να αντικαταστήσει την αρχική, στην λαϊκή γλώσσα. Για ποιον λόγο όμως συνέβη αυτή η αλλαγή;

Τα παλαιότερα χρόνια, «άσπρα» συνήθιζαν να αποκαλούν τα κέρματα επειδή ήταν κατασκευασμένα από ασήμι και επομένως είχαν λευκό χρώμα. Έτσι λοιπόν, το εν λόγω χρώμα άρχισε να αποκαλείται με τη νέα του ονομασία, λόγω επειδή έμοιαζε με το χρώμα των χρημάτων.

Πως να υπερνικήσουμε τη δυσπιστία μας.

Όλοι μας αντιμετωπίζουμε με δυσπιστία και αβεβαιότητα πολλές κατάστασεις και άτομα. Δυσκολευόμαστε να δείξουμε την εμπιστοσύνη μας κυρίως σε ανθρώπους και χρειάζομαστε τον απαιτούμενο χρόνο για νιώσουμε σίγουροι.

Αυτό που συμβαίνει ουσιαστικά είναι ότι κάθε μέρα κάνουμε τις επιλογές αναφορικά με τα άτομα στα οποία θα δείξουμε εμπιστοσύνη, βγάζουμε τα συμπεράσματα μας για συμπεριφορές και χαρακτήρες ανθρώπων. Μάλιστα η αλήθεια είναι ότι σήμερα εμπιστευόμαστε τους συνανθρώπους πιο εύκολα συγκριτικά με παλαιότερες εποχές. Βέβαια η ευκολοπιστία αυτή του σήμερα οδηγεί πολλά άτομα σε εσφαλμένες επιλογές, οι οποίες κοστίζουν σε πολλούς τομείς τις ζωής τους. Η υπερβολική αυτοκυριαρχία, αυτοέλεγχος πολλές φορές ως προς το θέμα της εμπιστοσύνης μας προς τους συνανθρώπους μας πηγάζει μέσα από δυσπιστία μας. Όταν η δυσπιστία φτάνει να είναι εκτός λογικών πλαισίων, τότε δημιουργείται ένας απομωνομένος, αποξενωμένος και δύσπιστος άνθρωπος.

Τα σημάδια ενός υπερβολικά δύσπιστου ατόμου:

1. Μεγάλη έλλειψη οικειότητας ή αίθησης της φιλίας λόγω της δυσπιστίας
2. Δυσπιστία που έρχεται σε επαφή με την πρωταρχική σχέση του ατόμου
3. Αρκετά έντονα δραματικές και θυελλώδεις σχέσεις για μεγάλο διάστημα ή ταυτόχρονα
4. Φευγαλέες σκέψεις καχυποψίας ή ανησυχίας για τους φίλους και την οικογένεια
5. Αίσθηση του φόβου κατά τη διάρκεια της σωματικής οικειότητας
6. Πεποίθηση ότι οι προθέσεις των άλλων είναι παραπλανητικές και κακόβουλες, χωρίς πραγματική απόδειξη

Πως η θεραπεία μπορεί να βοηθήσει