Ένα ταξίδι στον χώρο του ονείρου που ονομάζουμε πραγματικότητα και ζωή

Λοιπόν, πάρτε το ποτό που σας ετοίμασα, πιείτε μια γουλιά, και ας ξεκινήσουμε ένα ταξίδι στον χώρο του ονείρου που ονομάζουμε πραγματικότητα και ζωή.
Για να κατανοήσουμε καλύτερα τον μύθο του σπηλαίου του Πλάτωνα, ας υποθέσουμε ότι αφού ζούμε σε έναν χώρο που ονομάζουμε πλανήτη Γη, τον αντιλαμβανόμαστε σύμφωνα με τις πέντε αισθήσεις ως υλικό.
Το υλικό μας σώμα γεννήθηκε από τα στοιχεία που υπάρχουν στον πλανήτη Γη, και με τον ίδιο τρόπο η λογική του σώματος, δημιούργησε τον δικό της τρόπο αντίληψης, μέσα από το δικό της όμοιο με τα ίδια συστατικά της Γης τον εγκέφαλο.

Η αντίληψη τώρα του εγκεφάλου, προέρχεται μέσα από τις χημικές διεργασίες των νευρώνων,  οι οποίοι επεξεργάζονται όλες τις συχνότητες που δέχεται ο εγκέφαλος μας, ως κέντρο υποδοχής των εισερχόμενων πληροφοριών από το περιβάλλον γύρω μας, και τις αποθηκεύει στο σημείο που ονομάζουμε υποσυνείδητο.

Γιατί κάποιοι άνθρωποι τρίζουν τα δόντια τους τη νύχτα;

Το συγκεκριμένο φαινόμενο ονομάζεται βρουξισμός και οφείλεται στη σύσπαση των μυών της μάσησης κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Ο τριγμός διαρκεί 5-10 δευτερόλεπτα και επαναλαμβάνεται αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας με αποτέλεσμα να προκαλεί απώλεια του σμάλτου, τάση για τερηδόνα και οδοντική αδυναμία. Οι αιτίες δεν είναι ξεκάθαρες, αν και συχνά αποδίδονται στην ψυχολογική ένταση. Δεν υπάρχουν θεραπείες, αλλά ένα ειδικό μασελάκι, το λεγόμενο “bite”, το οποίο προστατεύει τα δόντια κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Το σφίξιμο και το τρίξιμο των δοντιών (βρυγμός, βρουξισμός)

Το σφίξιμο και το τρίξιμο των δοντιών τους είναι οι δύο χαρακτηριστικές μορφές μιας επικίνδυνης κατάστασης για την υγεία των δοντιών που αναφέρεται σαν βρυγμός, βρουξισμός ή τριγμός και περιλαμβάνει οποιαδήποτε μορφή βίαιης επαφής μεταξύ των δοντιών των δύο γνάθων που συνήθως γίνεται ασυναίσθητα.

Ποιος έχει τον Έλεγχο;

 

Ποιος έχει τον έλεγχο στη σχέση;

  

Την Ντέμπορα , έτσι ήταν το καλλιτεχνικό της, την γνώρισε σε ένα strip show, ήταν χορεύτρια. Αυτή εικοσιπέντε ετών αλλοδαπή και αυτός τριανταπέντε. Την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα. Δεν είχε μάτια για άλλη γυναίκα. Την παντρεύτηκε μέσα σε έξι μήνες παρ’ όλες τις αντιρρήσεις των γονιών του. Γίνανε γονείς, αποκτήσανε ένα πανέμορφο και υγιέστατο αγοράκι.

¶λλαξε η ζωή της, δεν χόρευε πια, κοίταζε το σπίτι της, τον άντρα της και τον παιδί της. Είχε όλα όσα ονειρεύτηκε και ήταν ευτυχισμένη. Και ξέχασε, όλα όσα είχε περάσει όλα αυτά τα χρόνια. Την εκμετάλλευση, τη κακομεταχείρηση από τα αφεντικά της και όλους όσους έπεφταν «βρώμικα» επάνω της. Αλλά δυστυχώς το όνειρο της δεν κράτησε για πολύ. Πριν ακόμα από την γέννηση του παιδιού τους, αυτός που είχε αγαπήσει και εμπιστευτεί άρχισε να βγαίνει και να γυρνάει αργά στο σπίτι. ‘Όταν τον ρωτούσε που ήταν, απαντούσε μονολεκτικά.

-Για δουλειά,

-Δουλειά ως τις πέντε το πρωί;

-Έτσι άρχισαν οι καυγάδες.

Οι διαφορετικές όψεις της αγάπης! Πότε μπορείς να αγαπηθείς πραγματικά;

Μέρα που είναι σήμερα αποφασίσαμε να κάνουμε ένα ταξίδι στην αγάπη με τη βοήθεια της Ψυχολόγου-Ψυχοθεραπεύτριας, Ελπίδας Μ. Παναγιωτουνάκου. Τι είναι αγάπη; Ποιες είναι οι μορφές της; Γιατί μερικές φορές γίνεται εμμονή; Ποια είναι η προϋπόθεση για να αγαπήσεις και να αγαπηθείς αληθινά; 

"Αρχή και φινάλε / σκοτάδι και φως / αγάπη πανάρχαιο δράμα / σ’ ακούω καρδιά μου / δεν είμαι κουφός / αγάπη, τι δύσκολο πράγμα..."Η αλήθεια είναι πως οι προσπάθειες αποτύπωσης της έννοιας της Αγάπης τόσο στη μουσική, όσο και στην ποίηση και τη λογοτεχνία είναι πραγματικά αμέτρητες. Η Αγάπη μπορεί να ειδωθεί μέσα από πολλές διαφορετικές σκοπιές και για αυτό καθίσταται αδύνατη η ύπαρξη ενός και μόνο ορισμού, ικανού να την περιγράψει και να την προσδιορίσει απόλυτα.

ΟΙ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Η Αγάπη μπορεί να πάρει πολλές διαφορετικές μορφές: αγάπη προς τον ερωτικό σύντροφο, αγάπη προς τα παιδιά, αγάπη προς τους γονείς, αγάπη για τον συνάνθρωπο. Ανάλογα διαφοροποιείται και ο τρόπος έκφρασης αυτής. Κάποιες φορές δίνεται απλόχερα και δίχως όρους. Αποδέχεσαι το άτομο δίπλα σου ανεξάρτητα από το εάν συμφωνείς ή όχι κάθε φορά με τα λεγόμενα και τις πράξεις του. Είσαι μαζί του ξεκάθαρα για αυτό που είναι και όχι για αυτό στο οποίο προσπαθείς να τον μετατρέψεις. Σε μια τέτοια σχέση δεν υπάρχει χώρος για εκβιαστικές συμπεριφορές και άσκηση συναισθηματικής πίεσης. Δεν υπάρχει χώρος για παζαρέματα και άτυπες συμφωνίες: "Αν με αγαπάς θα κάνεις αυτό...", "Θα σε αγαπάω όταν συμπεριφέρεσαι έτσι..." κλπ. Η αληθινή αγάπη είναι ανιδιοτελής και δεν ζητά τίποτα για αντάλλαγμα, επειδή ακριβώς είναι πλήρης από μόνη της. 

Τεχνικές για να διαχειριστείς το θυμό σου και τα νεύρα σου όταν χτυπάνε κόκκινο!

Υπάρχουν καταστάσεις στις σχέσεις μας που μας θυμώνουν.

Αυτό σύμφωνα με την ψυχολόγο δεν είναι κακό. Το αντίθετο. Οι ανεξέλεγκτες εκρήξεις όμως πραγματικά μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα. Κι αυτό είναι που πρέπει να διαχειριστούμε σωστά. Η Χρυσούλα Μαυράκη για άλλη μια φορά μας βοηθάει να κουμαντάρουμε σωστά τις καταστάσεις ώστε να μην “πληγώσουμε” τη σχέση και κατά συνέπεια τον εαυτό μας.

“Ο θυμός είναι ένα υγιές συναίσθημα διότι μας βοηθάει να βγάζουμε στην επιφάνεια πράγματα που μας ενοχλούν αφενός και να μην τα κρατάμε μέσα μας με αποτέλεσμα να πιάνουν ρίζα και να επηρεάζουν μόνιμα την συμπεριφορά και την σχέση μας.

Από την άλλη μεριά είναι ο υγιής τρόπος για να διεκδικήσουμε το δίκιο μας, την αποκατάσταση του άδικου που μπορεί να μας έχει γίνει. Έτσι λοιπόν το να θυμώνουμε δεν είναι κακό, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι πολύ καλό”.

“Εκείνο που μας χαλάει είναι όταν δεν μπορούμε να διεκδικήσουμε τον θυμό μας και μας οδηγεί σε τρομερές εκρήξεις οργής που μπορεί να επιφέρουν πολύ κακές συμπεριφορές είτε λεκτικά, είτε με χειρονομίες, χειροδικίες ή πολύ κακές ενέργειες τις οποίες θα πρέπει να τις αποφεύγουμε και γι' αυτό πρέπει να ξέρουμε να διαχειριζόμαστε τον θυμό μας”.

ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙΣ ΤΟ ΘΥΜΟ ΣΟΥ

Εκεί που σε πνίγει το δίκιο, εκεί που η οργή σου ξεχειλίζει και είσαι έτοιμη να εκραγείς, λίγο πριν ανοίξεις το στόμα σου και αρχίσεις να βρίζεις, να κατηγορείς, να “στολίζεις” τον σύντροφό σου, δοκίμασε κάτι από τα παρακάτω...

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Στάθηκες ποτέ στην άκρη αυτού που θεωρείς “τα όρια των δυνατοτήτων ” σου, για να δεις τι θα συμβεί στα αλήθεια; 

Μήπως το ρίσκο είναι αυτό το απαραίτητο συστατικό που επιμηκύνει αυτά τα όρια;

Σκέφτηκες ποτέ βαθειά και στοχευόμενα τα θέλω σου, ή κάθε φορά που για εκεί κοιτά το μυαλό σου, τα απορρίπτεις ως πολύ μεγαλοπρεπή και μεγαλεπήβολα; 

Έχεις κινηθεί άραγε προς αυτά κάνοντας το πρώτο βήμα;

Ακολουθείς το ρεύμα ή δημιουργείς τη δική σου γραμμή; 

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ – Φώτα Ολόφωτα!

(Μικρό αφιέρωμα στον Άγιο των Γραμμάτων μας)

Του Αγίου Ανδρέα τον εκτύπησε πόνος στην ωμοπλάτην του, μετά τρεις ημέρας ελιποθύμησε, και όταν συνήλθε: «Τι μου συνέβη; τόσων ετών δεν λιποθύμησα! Δε βλέπετε ότι είναι προοίμια του θανάτου μου;» Και επειδή ημείς κλαίγαμε, μας παρηγορούσε και μας έλεγε: «Τώρα που θα φύγω εγώ έχω καλούς φίλους και με αγαπούν, και θα με ενθυμούνται, και τα βιβλία μου θα τυπώσουν, και λεπτά θα σας δώσουν».

Εγνώριζε ότι μόνον αυτόν είχαμε εις τον κόσμον στήριγμα. Ήλθεν ο ιατρός: «Μπα, τι θέλεις συ εδώ; Θα κάμω πρώτον τα χριστιανικά, αύριον να έλθεις». Την Παρασκευή ήλθε και ο ιατρός, αλλά είχε προχωρήσει πλέον ο πόνος, είχαν απεράσει πέντε ημέρες. Μας έλεγε: «Βάλτε τώρα τα ποτήρια, κάμετε και γιατρικά. Θαρρούσα να κάμω το παλληκάρι σαν άλλες φορές αλλά την έπαθα». Είχε δύσπνοιαν, είχε συγκοπάς, τριάντα πέντε ημέρας δεν έπεσε να κοιμηθή ήσυχα, όλον ακουμπισμένος στα μαξιλάρια. Τρεις φορές εκοινώνησε, τρεις του διάβασαν την μεγάλην ευχήν εν είδει εξομολογήσεως, του έψαλλαν αγιασμόν και ευχέλαιον. Προσέτι δε έστειλε την μικροτέραν αδελφήν μας εις το εικονοστάσιον μας να επικαλεσθή εξ ιδίων του την βοήθειαν του Αγίου Ταξιάρχου, αρχαίον εικόνισμα του από πατρός παππού μας. Εις τας 2 Ιανουαρίου, Κυριακή, ήλθαν και του είπαν δια τον σταυρόν, και μετά 9 ώρας , μία το μεσονύχτιον εσηκώθη και είπε «να πάγω μιά εις του Ζιμπλού», γειτονικό παντοπωλείον, και επειδή εκλονίζετο, τον καθίσαμε εις την καρέκλαν και ήρχισεν να κλαίη σαν μικρό παιδί. Τον βάλαμε δίπλα και μετά πέντε λεπτά εξέπνευσε. Έκλεισε μόνος του τα μάτια, χωρίς να τα πιάση άλλος. Την Δευτέρα τον θάψαμε και χάσαμε την τελευταία ελπίδα μας. 3 Ιανουαρίου 1911…» Απόσπασμα από αλληλογραφία Σοφίας, Κυρατσούλας και Χαρίκλειας Παπαδιαμάντη. …………………………………………………………………………………

Έχουν περάσει 100 χρόνια από τότε που ο Κοσμοκαλόγερος της Σκιάθου, η Βασιλική δρυς των Γραμμάτων μας, πάμφτωχος, απόθεσε το φθαρμένο του σκήνωμα ενώπιον του Παλαιού Ημερών του μόνου που λογάριαζε την κρίση!

Τούτες τις μέρες, μέσα στον ορυμαγδό και τον πάταγο των καιρών, μέσα στην αδικία, τη διάψευση για πολλοστή φορά των προσδοκιών μας, στη πλαστογράφηση και στη παχύδερμη αδιαφορία για τα δίκαια και τα αληθινά, στην εποχή της απληστίας και του άκρατου ατομικισμού, ο ίσκιος του Παπαδιαμάντη είναι πιο επιβλητικός και πιο φεγγερός.

ΑΝΤΕ ΞΑΝΑ ΜΕ ΤΑ ΦΩΤΑ

Η γιορταστική κατάθλιψη πεθαίνει. Πάνε τα λαμπιόνια και τα στολίδια. Τελειώνει η χαλαρότητα και η τεμπελιά, που επιτείνουν την δυστυχία. Ανοίγουν τα φαρμακεία, κι έρχεται η εργασιοθεραπεία σαν συμπληρωματικό χάπι. Η παρακμή, θεωρητικώς, απομακρύνεται. Γιατί θεωρητικώς; Διότι στην Ελλάδα είναι μόνιμη κατάσταση. Δεν φεύγει ποτέ. Όμως ημερολογιακά θα πάρει μπρος η μηχανή. Θα αυταπατάσαι ότι κάτι γίνεται. Σημαντικό αυτό. Διότι με τις αργίες, ήσουν σίγουρος ότι τα πάντα ήταν νεκρά. Μέχρι κι η ελπίδα, η αθάνατη, είχε πεθάνει.

Αύριο τα Φώτα και ο φωτισμός. Η γιορτή της ΔΕΗ. Η γιορτή του ελπίζοντα. Ότι θα φωτισθεί ο μαλάκας. Πώς; Αύριο, θα τρώει κατακούτελα το φως, και θα έχουμε τα γνωστά αποτελέσματα. Θα υπερθερμανθεί ο εγκέφαλος του, θα διασταλεί, θα νομίζει ότι είναι μεγαλύτερος, άρα σοφότερος και ωριμότερος, ενώ το κρανίο θα μείνει ίδιο. Θα ασφυκτιά ο εγκέφαλος ανάμεσα στα ακίνητα κρανιακά οστά και θα τρακάρουν τα μαλακά με τα σκληρά μόρια. Όπως γίνεται με το ντόπερμαν, που σαν κατοικίδιο δεν το συστήνω. Τι θα γίνει αύριο; Ο λογαριασμός της ΔΕΗ θα μεγαλώσει και τα Φώτα δεν θα φωτίσουν.

Όμως τα Φώτα θα γιορταστούν. Θα μπει η γραβάτα, θα μποτιλιαριστούν τα πάντα , θα συμμετάσχει η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία της χώρας, παρέα με τη θρησκευτική, εις τον αγιασμό των υδάτων. Από δίπλα τα ούζα, οι καραβίδες και τα ψάρια. Και τα κοντοσούβλια και τα μοσχάρια και τα γουρουνόπουλα. Ό,τι μπορεί ο καθένας. Να μη φάμε τα θαλασσινά που μολύνουν τα ύδατα; Να μην φάμε τα επίγεια που θα μπορούσαν να τα μολύνουν;

Πως συνδέεται το ΔΝΤ με τον ιό Έμπολα στη δυτική Αφρική;

Οι απαιτήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) για δημοσιονομική λιτότητα εξασθένησαν τα συστήματα υγείας των αφρικανικών χωρών που πλήττονται περισσότερο από τον ιό Έμπολα και εμπόδισαν να δοθεί μια συντονισμένη απάντηση στη μάχη κατά της επιδημίας, υποστηρίζουν οι ερευνητές.




Σύμφωνα μ' αυτούς τους εμπειρογνώμονες του τμήματος κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου, τα προγράμματα μεταρρυθμίσεων που απαιτεί το ΔΝΤ έχουν επιβραδύνει την ανάπτυξη αποτελεσματικών υπηρεσιών υγείας στη Γουινέα, τη Λιβερία και τη Σιέρα Λεόνε, τις τρεις χώρες που βρίσκονται στο επίκεντρο της επιδημίας, η οποία έχει στοιχίσει μέσα σ' ένα χρόνο τη ζωή σε περισσότερους από 7.370 ανθρώπους.

«Μία από τις κύριες αιτίες της ταχύτητας της διάδοσης της επιδημίας ήταν η αδυναμία των συστημάτων υγείας στην περιοχή και θα ήταν άδικο να μην ενδιαφερθούμε για τις υποκείμενες αιτίες», εξήγησε ο βασικός συντάκτης της μελέτης, ο κοινωνιολόγος του Κέμπριτζ Αλεξάντερ Κεντικελένις.

Επιστήμονες υποστηρίζουν πως ανακάλυψαν την πηγή του ιού Έμπολα

Οι επιστήμονες συνεχώς αναζητούν ένα εμβόλιο εναντίον του θανατηφόρου ιού Έμπολα.  Αλλά για να αποκαλύψουν τα μυστικά του ιού, πρέπει πρώτα να ανακαλύψουν το πώς εμφανίστηκε η ασθένεια. Μια νέα μελέτη δίνει απάντηση σε αυτό το ερώτημα.




Σύμφωνα με την μελέτη αυτή, ο ιός έχει ξεκινήσει από την Αφρική και συγκεκριμένα από εντομοφάγες νυχτερίδες οι οποίες κατοικούσαν στο κοίλο μέρος ενός πανύψηλου δέντρου 50 μέτρων.

Μπορεί το μέλι να κλείνει τις πληγές;

Το πληγωμένο πόδι ενός αλόγου δεν ανταποκρίθηκε σε καμία θεραπεία. Η πληγή δεν έκλεινε και οι κτηνίατροι ήταν απαισιόδοξοι. Επέλεξαν όμως να δοκιμάσουν μια νέα θεραπεία με 13 βακτήρια γαλακτικού οξέος από το στομάχι μελισσών. Τα βακτήρια αναμιγνύονται με μέλι, νερό και ζάχαρη.




Το μίγμα παράγει ανθεκτικά αντιβιοτικά που σκοτώνουν τα μικρόβια. Η ανακάλυψη έγινε από ερευνητές του πανεπιστημίου του Λουντ στη Σουηδία.
Το μέλι αποτελεί όπλο κατά των λοιμώξεων εδώ και χιλιάδες χρόνια. Όμως είναι η πρώτη φορά που βακτηρίδια μελιού οδηγούν στην παραγωγή δραστικών αντιμικροβιακών ουσιών.

«Στην πραγματικότητα τα ζωντανά βακτήρια είναι το βασικό συστατικό. Μπορούμε να οδηγήσουμε τα αντιβιοτικά σε μια νέα εποχή, πραγματικά σε νέο επίπεδο. Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε αν ενώσουμε το μέλι με βακτήρια» δήλωσε η Αλεχάντρα Βάσκεζ, μικροβιολόγος του πανεπιστημίου του Λουντ.

ΓΚΡΑΒΙΟΛΑ (graviola)

Το θαυματουργό αυτό φυτό, είναι ένας πολεμιστής- εξολοθρευτής  του καρκίνου!

Η γουανάμπανα (στα ισπανικά guanabana, πορτογαλικά graviola), Annona muricata, Annona sericea Dunal είναι πλατύφυλλο αειθαλές δέντρο, ιθαγενές του Μεξικού, της Κεντρικής Αμερικής, της Καραϊβικής και του βορείου τμήματος της Νότιας Αμερική.

Σήμερα φύεται σε μερικές περιοχές στη Νοτιοανατολική Ασία. Στα αγγλικά λέγεται soursop. Στις περισσότερες ισπανόφωνες χώρες ονομάζεται από τους περισσότερους Guanαbana, ενώ στις Φιλιππίνες είναι γνωστό ως guyabano.
Το φυτό graviola, έχει προσαρμοστεί σε περιοχές με μεγάλη υγρασία και σχετικά ζεστούς χειμώνες. Θερμοκρασίες κάτω των 5 βαθμών Κελσίου προκαλούν καταστροφές στα φύλλα και σε μικρά κλαδιά, ενώ το φυτό ξεραίνεται σε θερμοκρασίες κάτω των 3 βαθμών Κελσίου. 

Η γεύση του μπορεί να συγκριθεί με διάφορα άλλα φρούτα, μπορούμε αν πούμε πως πλησιάζει ένα μείγμα φράουλας και ανανά μέχρι ξινού κίτρου, καρύδας και μπανάνας. Το φρούτο είναι κάπως δύσκολο να φαγωθεί, καθώς η λευκή σάρκα του στο εσωτερικό έχει πολλούς μεγάλους σπόρους και φυτικές μεμβράνες. Για το λόγο αυτό καταναλώνεται σε… χυμό περισσότερο από το να φαγωθεί ατόφιο.

Κι όμως! Ο πόνος του χωρισμού είναι πραγματικός

Οσοι χωρίζουν και δηλώνουν πως νιώθουν ένα σφίξιμο στην καρδιά, δεν λένε ψέμματα, όπως επιβεβαιώνουν οι γιατροί καθώς  το τέλος μίας σχέσης προκαλεί πραγματικό σοκ στον οργανισμό.
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει δημοσίευμα της Daily Mail, υπάρχουν διάφοροι τρόποι που το σώμα αντιδρά στον χωρισμό:

Στερητικό σύνδρομο
Λένε ότι η αγάπη είναι «ναρκωτικό» και φαίνεται πως αυτό έχει μία δόση αλήθειας, αφού οι άνθρωποι παρουσιάζουν στερητικό σύνδρομο όταν χωρίζουν. Η επιθυμία τους να δουν τον πρώην θυμίζει τη λαχτάρα των εθισμένων σε ναρκωτικά για μία δόση, καθώς σύμφωνα με έρευνες, η αγωνία που ζει κάποιος κατά το χωρισμό ενεργοποιεί τα ίδια τμήματα του εγκεφάλου που «φωτίζονται» κατά τον εθισμό.

Ψωμί με γλουτένη: Η μήπως όχι;

Τα ζυμαρικά και το ψωμί αποτελούν αγαπημένες διατροφικές συνήθειες που υπάρχουν σχεδόν σε όλα τα σπίτια! Ωστόσο, τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερο επικρατεί η τάση αντικατάστασή τους με «υγιέστερα» τρόφιμα χωρίς γλουτένη. Αλλά πράγματι κάνουν καλό στην υγεία μας;

Όπως αναφέρει δημοσίευμα της βρετανικής Telegraph, τρόφιμα όπως ψωμί και ζυμαρικά έχουν υποστεί μεγάλη μείωση στη ζήτηση καθώς ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού επιλέγει συσκευασίες με την ταμπέλα «χωρίς γλουτένη», μια τάση που έχει υποστηριχθεί από αρκετούς αστέρες του Χόλιγουντ (Gwyneth Paltrow) και διάσημους αθλητές (Novak Djokovic).

Ποια είναι όμως η πραγματικότητα αναφορικά με τα οφέλη των τροφών χωρίς γλουτένη;

"Το σύνδρομο ΔΕΝ"

 

Η Ελλάδα σύμφωνα με την τελευταία απογραφή του 2011, φιλοξενεί προσωρινά περίπου 11.000.000 ψυχές, εγκλωβισμένες σε υλικά σώματα.
Με βάση την εμπειρία μου και τις πληροφορίες μου, το ποσοστό των Ελλήνων που γυμνάζεται συστηματικά (3 - 5 φορές/ εβδομάδα), είναι μικρότερο του 10%. Τα στατιστικά των γυμναστηρίων, μιλούν για περίπου 3%.
Έτσι, με βάση τα γενικά στατιστικά, οι Έλληνες που γυμνάζονται είναι περίπου 500.000 - 600.000!
Τραγικό ποσοστό! Ένα αξιολύπητο ποσοστό, που μας καθιστά (και πάλι) στην τελευταία θέση στη λίστα των Ευρωπαίων. Τελευταίοι στη γυμναστική, τελευταίοι στην ετήσια κατά κεφαλή ανάγνωση βιβλίων, αλλά πρώτοι στην κατανάλωση νικοτίνης, καφέ, πρώτοι στην παιδική παχυσαρκία, δεύτεροι στην κατανάλωση αλκοόλ. Μάλιστα...
Και ύστερα αναρωτιέστε γιατί μας έχουν όλοι στο «κλάσιμο και στο φτύσιμο». Τυχαίο μήπως, που διανύουμε την χειρότερη οικονομική κρίση της νεοελληνικής ιστορίας;
Όλα εδώ πληρώνονται!
Ο σύγχρονος Έλληνας είναι ζαμανφουτίστας, ωχαδερφιστής, κοιλιόδουλος, μπαχαντέλας, συμφεροντολόγος, βολεψάκιας, καλοπερασάκιας. Και όλα αυτά γιατί είναι ανίκανος και ανήμπορος να αντι-δράσει, επειδή διακατέχεται από την Ελληνική σύγχρονη πανούκλα. Τον θανάσιμο μεταδιδόμενο ιό του «ΔΕΝ».

Πως να φτιάξτε αυτές τις ζεστές μπότες - παντόφλες!

Δείτε πώς να δημιουργήσετε τις δικές σας χαριτωμένες και ζεστές μπότες παντόφλες από ένα παλιό πουλόβερ. Δεν μπορούσε να είναι πιο εύκολο, δεν χρειάζεται καν μια ραπτομηχανή!

1. Συγκεντρώστε τις προμήθειές σας . Θα χρειαστείτε ψαλίδι, καρφίτσες, νήματα, μια μεγάλη βελόνα για το καρίκωμα, και ένα παλιό πουλόβερ (προσπαθήστε να βρείτε ένα με σφιχτή ύφανση).

2. Σχηματίστε το πόδι σας. Κάντε ένα πρόχειρο περίγραμμα του ποδιού σας σε ένα κομμάτι χαρτί ή χαρτόνι. Δώστε περίπου 1,5 εκατοστά επιπλέον χώρο γύρω από την άκρη για να είναι άνετες οι παντόφλες και για πιο εύκολο ράψιμο. Κόψτε το σχήμα σας, και επαναλάβετε για το άλλο πόδι.

Η απαγωγή από εξωγήινους που έγινε μπροστά σε αυτόπτες μάρτυρες…

 

 Όπως παραδέχονται και επίσημα οι αρχές, η συγκεκριμένη είναι η υπόθεση απαγωγής από εξωγήινους για την οποία υπάρχουν τα περισσότερα στοιχεία, τα οποία μάλιστα προκύπτουν από καταθέσεις αυτόπτων μαρτύρων!
 

Αν δεν το γνωρίζατε, πρόκειται για την ιστορία στην οποία βασίστηκε σενάριο Χολυγουντιανής ταινίας το 1993 με τίτλο “Fire in the Sky.”

Στις 5 Νοεμβρίου του 1975, ο Travis Walton, τον οποίο μπορείτε να δείτε στην παρακάτω φωτογραφία, εργαζόταν ως ξυλοκόπος μαζί με άλλους άνδρες στο Εθνικό Δάσος Apache-Sitgreaves στην Arizona των Ηνωμένων πολιτειών, όταν μία σειρά γεγονότων οδήγησαν στην εξαφάνιση του για πέντε μέρες.

Συντήρηση αυγών

Τα αυγά είναι μία πολύ θρεπτική τροφή.

Είναι κρίμα που οι φανατικοί θρησκευόμενοι της «υγιεινής διατροφής» τα έχουν δαιμονοποιήσει και τα αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι. Ο λόγος της απαγόρευσης, εκτός του ότι είναι ζωικό προϊόν, είναι και το ότι περιέχουν στον κρόκο τους πολλή χοληστερίνη.

Βέβαια, τελευταία ακούγονται κάτι δειλές φωνές που μιλάνε για κάποιες μελέτες, οι οποίες δείχνουν ότι η χοληστερίνη του αυγού ΔΕΝ απορροφάται από τον οργανισμό. Αλλά αν δεν το ξέρετε, το χειρότερο δηλητήριο που υπάρχει είναι οι ιδέες. Άπαξ και σου μπει μία ιδέα τελείωσες! Κανένας και τίποτε δεν πρόκειται ποτέ να σε κάνει να αλλάξεις αυτήν την ιδέα. Θα μείνει εκεί και θα σε δηλητηριάζει μέχρι να πεθάνεις.
 
Επιστρέφουμε όμως στα αυγά.

Διαβάστε την εκπληκτική ιστορία του «ανθρώπου με τη μάσκα»

Ασθενείς με την ίδια πάθηση δεν ξεπερνούν την ηλικία των 7 ετών. Ο Roy L. «Rocky» Dennis, όμως, έκανε τους γιατρούς να σκίσουν τα πτυχία τους. Όχι μόνο ξεπέρασε τα 7 έτη, αλλά έγινε έφηβος και ενηλικιώθηκε. Γεννήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου του 1961 και οι γιατροί στο μαιευτήριο της Glendora στην Καλιφόρνια, ανακοίνωσαν στους γονείς του, ότι απέκτησαν ένα υγιέστατο αγοράκι.
Μέχρι ο Roy να φτάσει 2 ετών, αρρώσταινε συχνά από τα λαιμά του. Ο παιδίατρος που τον εξέταζε, είπε ότι πρέπει να του αφαιρεθούν οι αμυγδαλές. Στο νοσοκομείο και ενώ όλα ήταν έτοιμα για το χειρουργείο, ένας ακτινολόγος παρατήρησε μια μικρή σχεδόν ελάχιστη ανωμαλία στο κρανίο του 2 χρονου αγοριού.
«Κάτι συμβαίνει εδώ» είπε στους γονείς του. «Η γέφυρα της μύτης του δεν έχει σχηματιστεί ακόμη. Αυτό είναι φυσιολογικό και μπορεί να συμβεί μέχρι αυτή την ηλικία, αλλά παρατηρώ ότι και το κρανίο του έχει την τάση να μεγαλώσει πολύ, ήδη αυξάνεται και αυτό με ανησυχεί» κατέληξε ο ακτινολόγος.

Η Μέση Ηλικία Δεν Υπάρχει

Θα σταθώ στον προφητικό πίνακα του Τιτσιάνο, «Οι τρεις ηλικίες του ανθρώπου». Στο κέντρο ενός ειδυλλιακού αρκαδικού τοπίου δεσπόζει ένα εικοσάχρονο ζεύγος. Η δαφνοστεφανωμένη νεαρή γυναίκα με ηδυπάθεια προσφέρει μια φλογέρα στον εραστή της που την κοιτάζει με λατρεία. Στο αριστερό μέρος του πίνακα δύο σχεδόν νεογέννητα μωρά είναι παραδομένα σε ένα μακάριο ύπνο. Η αθώα γύμνια των σωμάτων τους προστατεύεται από έναν φτερωτό ερωτιδέα. Στο βάθος του πίνακα το ειδυλλιακό τοπίο διακόπτεται απότομα. Ένας γέρος συλλογίζεται μελαγχολικά τις δύο νεκροκεφαλές που κρατά στα χέρια του. Ο πιστός στο πνεύμα της Αναγέννησης πίνακας έχει ξεχάσει μία «μικρή λεπτομέρεια». Ένα ολόκληρο ηλικιακό φάσμα που εκτείνεται ανάμεσα στη νεότητα και στο γήρας. Τη μέση ηλικία. Η μέση ηλικία είναι ανύπαρκτη. Και με αυτή την έννοια, ο πίνακας αποδεικνύεται εξαιρετικά μοντέρνος.

Το γήρας είναι απεχθές. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά μόνο η νεότητα.

Οι Σπαρτοί

Ο Κάδμος σπείρει τα δόντια του δράκοντα – η αλληλοσφαγή των Σπαρτών_Eλαιογραφία του Peter Paul Rubens_Mουσείο Άμστερνταμ_πηγή wikipedia

Γράφει ο Χείλων

«και ο γιός του Αγήνορα Κάδμος, έσπειρε τα δόντια στην Αονία πεδιάδα και δημιούργησε τους ανθρώπους που γεννήθηκαν από την γη …» (Απολλώνιος Ρόδιος – Αργοναυτικά, 3.1185).

Όταν πέθανε η μητέρα του Τηλέφασσα ο Κάδμος αφού την έθαψε και φιλοξενήθηκε από τους Θράκες, μετέβη στους Δελφούς αναζητώντας την αδελφή του Ευρώπη την οποία είχε απαγάγει ο Δίας. Στην διαδρομή πληροφορείται από το μαντείο των Δελφών, ότι θέλημα των θεών ήταν να σταματήσει την αναζήτηση και να ακολουθήσει μια αγελάδα η οποία θα τον οδηγούσε σε έναν τόπο όπου έπρεπε να ιδρύσει μια πόλη. 

Υπακούοντας στον χρησμό ταξίδευσε στην Φωκίδα, όπου ο βασιλέας Πελάγων του έδωσε μια αγελάδα από τα κοπάδια του, την οποία ο Κάδμος πήρε μαζί του και φθάνοντας στην Βοιωτία, στο σημείο που σταμάτησε η αγελάδα ίδρυσε την πόλη των Θηβών. Εκεί θέλοντας να θυσιάσει την αγελάδα στην Αθηνά, έστειλε μερικούς από τους συντρόφους του να αντλήσουν νερό από μια πηγή (Δίρκη ή Κασταλία) η οποία ήταν αφιερωμένη στον θεό Άρη. Όμως την εν λόγω πηγή φύλασσε ο Ισμένιος δράκων (απόγονος του Άρη) ο οποίος σκότωσε τους περισσότερους και ο Κάδμος εκδικούμενος σκότωσε τον δράκοντα και κατόπιν ακολουθώντας την συμβουλή της Αθηνάς έσπειρε τα δόντια του.

Οι ρίζες της ταβέρνας στην αρχαία Ελλάδα!

 Φαίνεται πως ένα πράγμα που έμεινε αναλλοίωτο στο πέρασμα των αιώνων και που χαρακτηρίζει τους Έλληνες είναι η… ταβέρνα! Ο Αμερικάνος αρχαιολόγος Τ. Λέσλι Σιρ τζούνιορ βρήκε μια αρχαία ελληνική ταβέρνα στην αρχαία αγορά της Αθήνας τη δεκαετία του ΄70.

 Κατάλοιπα από τροφές αλλά και πολλά αγγεία για το κρασί ήταν οι αποδείξεις της ύπαρξης του αρχαίου καπηλειού. Σε ένα πηγάδι που σταμάτησε να λειτουργεί έριχνε ο αρχαίος ταβερνιάρης τα… σκουπίδια του.  Από εκεί πήραμε πολύτιμες πληροφορίες για το φαγητό και το κρασί που προτιμούσαν οι άνθρωποι 2.400 χρόνια πριν. Και οι συνήθειες δεν διαφέρουν πολύ από τις σημερινές.

 Κόκκαλα από αγελάδες, κατσίκες, πρόβατα και γουρούνια, θαλασσινά (αχιβάδες, στρείδια, μύδια) και ψαροκόκκαλα βρέθηκαν στο πηγάδι. Καλό κρασί από την Σάμο, την Λέσβο, την Κόρινθο αλλά και την Αττική έδειξαν οι αμφορείς που ανακαλύφθηκαν.

Ετήσια επισκόπηση του 2015

Είμαι το Ένα που γίνεται Δύο. Είμαι το Δύο που γίνεται Τέσσερα. Είμαι το Τέσσερα που γίνεται Οκτώ. Μετά από αυτό είμαι και πάλι Ένα.

(από την αιγυπτιακή κοσμογονία της Ερμούπολης)

Το Τελετουργικό της Μετουσίωσης

του Χρόνου σε Χώρο.

Το 15..
Η εξέλιξη της παγκόσμιας ανθρώπινης συνείδησης θα μπορούσε να ”μετρηθεί” μέσα από τον αριθμό που χρησιμοποιεί η ανθρωπότητα για να μετρήσει τον χρόνο. Έτσι σε κάθε έτος έχουμε τον αριθμό που δίνει τον τόνο για την χρονιά που τρέχει, έναν αριθμό που δίνει τον τόνο για την δεκαετία, έναν τρίτο αριθμό που δίνει τον τόνο για τον αιώνα και έναν τελευταίο αριθμό που μας δίνει τον τόνο της χιλιετίας.

Μέσα από αυτή την ερμηνευτική οπτική μπορούμε να πούμε λοιπόν πως η νέα χρονιά (2015) προκειται να φέρει αρκετές αλλαγές και επιστημονικές ανακαλύψεις (5) καθώς επίσης και απελευθέρωση από δομές που δεν εξυπηρετούν πλέον την εξέλιξη και οι οποίες είναι κυρίως κρατικές ή πατρογονικές (4). Οι αλλαγές που έρχονται με αυτή την χρονιά έχουν το στοιχείο της αναταραχής και της διασάλευσης της τάξης, χωρίς ακόμη να φτάνουν σε ένα σημείο ισορροπίας μέσα στην χρονιά και εξυπηρετούν όντας κομμάτι της, μια μεγαλύτερη διαδικασία που έχει την έναρξή της στην αρχή της δεκαετίας που διανύουμε και η οποία σαν βασικό της τόνο έχει την ατομικότητα και την συνειδητοποίηση του εαυτού (10).