ΕΛΛΑΔΑ, «ΑΙΧΜΗ ΤΟΥ ΔΟΡΑΤΟΣ» ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε προέκταση και το μέλλον του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος κρίνεται από τις αποφάσεις που θα πάρουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί για να διασώσουν ή όχι την ελληνική οικονομία, αναφέρει σε μια μακροσκελή του ανάλυση ο γνωστός Αμερικανός οικονομολόγος, Bill Fleckenstein, πρόεδρος του Fleckenstein Capital.

Όπως αναφέρει, η κατάρρευση του ελληνικού τραπεζιτικού συστήματος θα έχει σαν άμεση συνέπεια σεισμικούς τριγμούς στο τραπεζιτικό σύστημα των χωρών Πορτογαλίας, Ισπανίας, Ιταλίας και σε προέκταση και Γαλλίας, με αποτέλεσμα την αρχή της κατάρρευσης της ιδίας της Ευρωζώνης και σε προέκταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος.

Διεθνή ΜΜΕ: Η νέα πρόταση της Ελλάδας, τα χαμένα δισ. και η δύναμη της Γερμανίας

Ακόμη μια μέρα η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο των διεθνών ΜΜΕ, που αναμένουν με αγωνία την έκβαση του σημερινού Eurogroup και των διαπραγματεύσεων (Pics)

Εύη Κιόρρι

Η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του νέου υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο στις Βρυξέλλες για την παρουσίαση της νέας πρότασης της κυβέρνησης στους Ευρωπαίους εταίρους, αποτελεί το πρώτο θέμα στα διεθνή ΜΜΕ.

Με κομμένη την ανάσα παρακολουθούν τα διεθνή ΜΜΕ τη νέα προσπάθεια διαπραγμάτευσης του Αλέξη Τσίπρα και του Ευκλείδη Τσακαλώτου στις Βρυξέλλες, όπου θα παρουσιάσουν τη νέα πρόταση της κυβέρνησης., προκειμένου να επιτευχθεί μια συμφωνία με τους πιστωτές.

Πολλά από τα μέσα αξιολογούν ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος σκληραίνει τη στάση των Ευρωπαίων, ωστόσο αποτελεί ένα σημαντικό όπλο στα χέρια του πρωθυπουργού, ενώ εκτιμούν πως θετικό ρόλο θα παίξει και ο νέος υπουργός Οικονομικών.

"Η Ελληνική οικονομία είναι έτοιμη να καταρρεύσει" σχολιάζει στον τίτλο της η γερμανική Die Welt.

Πέρα από την ευτυχία: Τα πλεονεκτήματα της κακής διάθεσης...ΜΕΡΟΣ Γ’

Το να κάνουμε λάθη είναι μια εξαιρετικά εκπαιδευτική ευκαιρία.

Επιμέλεια – Μετάφραση: Ελεάνα Πανδιά, Επικοινωνιολόγος, MA , υπ. διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου

Συγγραφέας Matthew Hutson

Μεταμέλεια και Απογοήτευση

O Ted Ligety πήγε στο Vancouver το 2010 ως φαβορί να κερδίσει ένα ολυμπιακό μετάλλιο στο αλπικό σκι στην υπεργιγαντιαία κατάβαση. Έφυγε με άδεια χέρια. «Μετά τον αγώνα κατάλαβα ότι έχασα χρόνο κατεβαίνοντας την πλαγιά», είπε αργότερα. «Αυτό ήταν ένα βαθύ αίσθημα απογοήτευσης, αλλά με βοήθησε πολύ ν’ αλλάξω τη νοοτροπία μου». Πίεσε τον εαυτό του περισσότερο και τέσσερα χρόνια αργότερα κέρδισε το χρυσό.

Η μεταμέλεια κάνει την εμφάνισή της όταν αναρωτιόμαστε «τι θα γινόταν αν είχαμε κάνει κάτι λίγο διαφορετικά». Έχει τη βάση του σε παράλογες σκέψεις, στο συλλογισμό πάνω σε εναλλακτικές μορφές της πραγματικότητας. Αυτές οι παράλογες σκέψεις μάς βοηθούν ν’ αναλύσουμε το παρελθόν και το μέλλον, ώστε να κατανοήσουμε την αιτιότητα : «Αν δεν είχα κάνει το Α θα είχε συμβεί το Β», «Αν κάνω το Χ, θα συμβεί το Ψ». Έτσι αποκτούμε εμπειρία και μαθαίνουμε να προγραμματίζουμε.

Το να κάνουμε λάθη είναι μια εξαιρετικά εκπαιδευτική ευκαιρία κι έτσι τα αισθήματά μας επιμένουν όταν κάνουμε λάθος, προσθέτοντας τη μεταμέλεια στην ήδη επιβαρυμένη περίσταση. «Πώς μπόρεσα να το κάνω αυτό;» αναρωτιέσαι, «Φέρθηκα τόσο ανόητα! Αν ήξερα τότε αυτά που γνωρίζω σήμερα». Εξελιχθήκαμε αναγνωρίζοντας τα λάθη μας συχνά με κάθε επώδυνη λεπτομέρεια. Υπάρχει λόγος που μας κλωτσάμε όταν έχουμε ήδη πέσει.Οι έρευνες δείχνουν ότι καθώς η μεταμέλεια κάνει τα λάθη μας περισσότερο επώδυνα, γίνονται περισσότερο αξιομνημόνευτα κι έτσι αποφασίζουμε πιο σθεναρά ν’ αλλάξουμε πορεία. Η μεταμέλεια είναι ίσως, το πιο συνηθισμένο αρνητικό αίσθημα, που καλύπτει κάθε περίσταση από την επιλογή ερωτικού συντρόφου έως την επιλογή ουράς στο σούπερ μάρκετ.

Πέρα από την ευτυχία: Τα πλεονεκτήματα της κακής διάθεσης...ΜΕΡΟΣ Β’

Η ευτυχία σας επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τη σύγκρισή σας τους άλλους.

Επιμέλεια – Μετάφραση: Ελεάνα Πανδιά, Επικοινωνιολόγος, MA , υπ. διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου

Συγγραφέας Matthew Hutson

Φθόνος και Ζήλεια

O Niels van de Ven, κοινωνικός ψυχολόγος, θυμάται την εποχή που ως παιδί έπαιζε μπέιζμπολ. «Ένας συμπαίκτης μου – που συμπαθούσα αρκετά- ήταν πάντα καλύτερος χίτερ», λέει ο Van de Ven, «κάτι που είναι πολύ εκνευριστικό όταν παίζεις ένα σπορ σαν το μπέιζμπολ, όπου το ποιος είναι ο καλύτερος διαπιστώνεται άμεσα από τα στατιστικά». Ο De Ven ενοχλούνταν με κάτι που είχε ο φίλος του, αλλά ο ίδιος δεν διέθετε, όμως δε θα ήθελε να του στερήσει αυτή την ικανότητα. Έτσι προπονούνταν όλο και περισσότερο. Εξασκούσε το χτύπημά του την ώρα που θα έπρεπε να κοιμάται. «Κάποια στιγμή χτύπησα με το μπαστούνι τόσο δυνατά το κρεβάτι μου που έσπασα το κεφαλάρι», θυμάται ο De Ven. Έγινε καλύτερος.

Μεγάλο μέρος της επιτυχίας των ανθρώπων σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας μας -κοινωνικής, συναισθηματικής, οικονομικής- εξαρτάται από την κοινωνική μας θέση και τις δεξιότητές μας μέσα στην ομάδα. Δε χρειάζεται να τρέξετε πιο γρήγορα από την αρκούδα, απλά πιο γρήγορα από τους φίλους σας. Η ευτυχία σας επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τη σύγκρισή σας τους άλλους. Δε χρειάζεται να είστε οι πιο έξυπνοι ή οι πιο πλούσιοι απλά εξυπνότεροι και πλουσιότεροι από τους γείτονές σας. Η δυσάρεστη αίσθηση του να είσαι φτωχότερος από τους γύρω σου μπορεί να περιλαμβάνει εχθρότητα, ντροπή και απογοήτευση και μαζί να συνθέτουν το συναίσθημα του φθόνου.

Πέρα από την ευτυχία: Τα πλεονεκτήματα της κακής διάθεσης...ΜΕΡΟΣ Α’

Τα συναισθήματα είναι οδηγοί επιβίωσης∙ χωρίς αυτά μάλιστα, θα είχαμε εξαφανιστεί.

Επιμέλεια – Μετάφραση: Ελεάνα Πανδιά, Επικοινωνιολόγος, MA , υπ. διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου

Συγγραφέας Matthew Hutson

Κανείς δεν αμφισβητεί την αξία του να αισθανόμαστε όμορφα. Στην πραγματικότητα, φαίνεται πως τα τελευταία είκοσι χρόνια στην Αμερική έχει επικρατήσει ένα ανελέητο κυνήγι της πνευματικής διαύγειας με τελικό σκοπό την μόνιμη εγκατάσταση μιας ψυχικής κατάστασης ανάμεσα στην ικανοποίηση και την έκσταση.

Η κακή διάθεση είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα. Οι αφορμές που δημιουργούν δυσάρεστα συναισθήματα έχουν χαρακτηριστεί ως αμαρτίες (οργή, εμπάθεια), αποκλείονται από τις ευγενικές συζητήσεις (ζήλεια, εκνευρισμός) και στιγματίζονται ως ανθυγιεινές (θλίψη, ντροπή). Καταπιέζουμε τα συναισθήματά μας, ψέγουμε τους εαυτούς μας γιατί τα νιώθουμε και κάνουμε διαλογισμό.

Καθώς αποστρεφόμαστε αυτά τα συναισθήματα, τα ονομάζουμε αρνητικά παρ’ όλο που αυτός ο ορισμός είναι ανακριβής. Τα συναισθήματα από τη φύση τους δεν είναι αρνητικά ή θετικά. Διακρίνονται ως τέτοια ανάλογα με το είδος του συναισθήματος που τα συνοδεύει. Κάτω από την επιφάνεια κάθε συναίσθημα συνεπάγεται μια σειρά από αλλαγές στα κίνητρα, στη φυσιολογία, στη συγκέντρωση, στην αντίληψη, στα «πιστεύω» και στη συμπεριφορά: η εφίδρωση, το γέλιο, η επιθυμία για εκδίκηση, η αισιοδοξία, η ανάκληση συγκεκριμένων αναμνήσεων. Κάθε συστατικό του συναισθήματος, έχει μια πολύ σημαντική συμβολή – είτε μας προετοιμάζει για να αναλάβουμε δράση (οργή), μας ωθεί να βελτιώσουμε την κοινωνική μας θέση (ζήλεια), ή μας επιτρέπει να διορθώσουμε μια κοινωνική απρέπεια (ντροπή).

Έχουμε μια λανθασμένη ιδέα για τα συναισθήματά μας. Είναι πολύ λογικά, είναι τα μέσα που μας βοηθούν να επιτυγχάνουμε κάθε στόχο που είναι σημαντικός για μας, εργαλεία με τα οποία ανιχνεύουμε το περιβάλλον ώστε να φτάσουμε στον προορισμό μας και να πετύχουμε τους στόχους μας. Εντοπίζουν τον κίνδυνο ή την ευκαιρία και προτείνουν τρόπους επιδιόρθωσης ζημίας ή κερδοφορίας. Είναι οδηγοί επιβίωσης χωρίς αυτά μάλιστα, θα είχαμε εξαφανιστεί .

Δεν θυμάσαι κάτι που σου είπαν πριν λίγο; Μήπως έχεις καλή διάθεση..;

Η διάθεση επηρεάζει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας.

Δύο έρευνες συνδέουν την μνήμη με την ψυχολογική διάθεση

Από την Ευφροσύνη Μήτσιου, Ψυχολόγο, Msc Σχολική –Εξελικτική Ψυχολόγος Α.Π.Θ.

Η διάθεση μας επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που όταν δεν είμαστε καλά αναζητούμε τρόπους που θα μας βοηθήσουν να νιώσουμε καλύτερα.

Τα τελευταία χρόνια όλο και πιο συχνά βρίσκεται σε περίοπτη θέση η μνήμη και οι λειτουργίες της οι οποίες έχουν καταλυτικό ρόλο στη ζωή μας. Τον σημαντικό αυτό ρόλο τον αντιλαμβανόμαστε από τις πιο απλές περιπτώσεις στην καθημερινότητα που ξεχνάμε πληροφορίες ή γεγονότα μέχρι εκείνες που παρουσιάζονται κενά μνήμης λόγω οργανικών (όπως, επιληψία) ή περιβαλλοντικών παραγόντων (όπως, ατύχημα με αυτοκίνητο ή σε σκι, χτύπημα στο κεφάλι και κρανιοεγκεφαλική κάκωση).

Ποια η σχέση ανάμεσα στην ψυχική διάθεση και στη μνήμη και πιο συγκεκριμένα στην επεξεργασία και πρόσληψη πληροφοριών από το περιβάλλον που συνδέεται με την ορθή κρίση και τη λήψη αποφάσεων; Η διάθεση επηρεάζει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας, όταν είμαστε χαρούμενοι για παράδειγμα τα βλέπουμε όλα πιο θετικά ακόμα και τα αρνητικά (σε αυτή την περίπτωση τα αρνητικά θεωρούνται απλά λιγότερο θετικά).

Φράσεις που δεν πρέπει να λένε οι γυναίκες σύζυγοι

Ο γάμος και η συμβίωση είναι ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια στις ανθρώπινες σχέσεις. Όσο και να ταιριάζουμε με τον/την σύντροφό μας, πάντα θα υπάρχουν στιγμές έντασης. Αυτές τις στιγμές προσπαθούν να ελαχιστοποιήσουν οι καθηγητές και οι φοιτητές του τμήματος ψυχολογίας στοπανεπιστήμιο Σάουθερν Καλιφόρνιακαι μετά από εξαντλητική έρευνα δύο χρόνων παρουσίασαν μια λίστα οκτώ φράσεων «κλισέ», τις οποίες οι γυναίκες σύζυγοι πρέπει να αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι…

1. «Είσαι ακριβώς σαν τον πατέρα σου»! Αν έχετε προβλήματα με τη συμπεριφορά του πεθερού σας και αναγνωρίζετε κάποια ίδια στοιχεία και στον σύζυγο, είναι προτιμότερο να του τα πείτε ευθέως, παρά να τον συγκρίνετε. Αλλιώς υπάρχει ο κίνδυνος να λειτουργήσει η… ανδρική αλληλεγγύη.

2. «Πότε θα βρεις μια καινούργια δουλειά»; Εκτός αν ο σύζυγος είναι παραδοσιακός τεμπέλης και κάθεται σπίτι, η συζήτηση για την εργασία του πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτική. Επικεντρώστε περισσότερο στο πώς θέλετε να ζείτε, έτσι ώστε οι ανεπάρκειες της δουλειάς του (ωράριο, μισθός κτλ.) να προκύψουν μόνες τους μέσα από τη συζήτηση, σαν αβίαστο συμπέρασμα…

Ουάσιγκτον, Μόσχα και Παρίσι "πυροβολούν" το Βερολίνο: "Μείωση του χρέους τώρα για να μπει η Ελλάδα σε ανάπτυξη"

ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΙΜΗ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ

«Μέτωπο» κατά του Βερολίνου σχηματίζουν ΗΠΑ, Ρωσία και Γαλλία, ζητώντας να μειωθεί το χρέος της Ελλάδας και να μπει η χώρα σε ανάπτυξη αντί της καταδίκης της σε λιτότητα που επιβάλλουν οι δανειστές. Λίγες ώρες πριν την έναρξη της Συνόδου Κορυφής υπήρξε παρέμβαση από τον Στέιτ Ντιπάρτμεντ υπέρ της Ελλάδας, όπως και από το Γάλλο πρωθυπουργό, Μανούελ Βάλς, ενώ από τη Μόσχα προβάλλεται και πάλι η εναλλακτική πηγή χρηματοδότησης από την τράπεζα των BRICS.

 

Συγκεκριμένα, την ανάγκη να επιτευχθεί ανάπτυξη, αλλά και ένα επίπεδο βιωσιμότητας του χρέους στην Ελλάδα τόνισε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρμπι, σημειώνοντας ότι οι ΗΠΑ προσβλέπουν στην επανάληψη των συνομιλιών από όλες τις πλευρές για ένα εποικοδομητικό αποτέλεσμα.

Οι αποικιακές αυτοκρατορίες μέσα από τις εικόνες τους

Της Μαριλένας Καρρά

«Μια παγκόσμια οικονομία που οι ρυθμοί της καθορίζονταν από τον ανεπτυγμένο ή αναπτυσσόμενο καπιταλιστικό πυρήνα της ήταν λογικό να εξελιχθεί σε έναν κόσμο, όπου οι «προηγμένοι» εξουσίαζαν τους «καθυστερημένους»· εν ολίγοις, σε έναν κόσμο αυτοκρατοριών. Παραδόξως όμως η εποχή από το 1875 έως το 1914 μπορεί να ονομαστεί εποχή των αυτοκρατοριών όχι μόνον επειδή ανέπτυξε ένα νέο είδος ιμπεριαλισμού, αλλά και για έναν πιο παλαιομοδίτικο λόγο. Ήταν πιθανότατα η περίοδος της νεότερης παγκόσμιας ιστορίας με τον μεγαλύτερο αριθμό ηγεμόνων που αποκαλούσαν τους εαυτούς τους επισήμως αυτοκράτορες ή θεωρούνταν από τους δυτικούς διπλωμάτες αντάξιοι αυτού του τίτλου…

Οικονομική Ελίτ ή... Cabal ή... Νέα Τάξη Πραγμάτων

Αυτή είναι η CABAL στην οποία αναφέρονται ο David Wilcock και οBenjamin Fulford:

Η Cabal είναι μια παγκόσμια εβραιογενής κλίκα κακοποιών και οικονομικών δολοφόνων των λαών, η οποία ευθύνεται καθ' ολοκληρίαν για την κακοδαιμονία της ανθρωπότητας. Απαρτίζεται από υπανθρώπους, εγωϊστές, μεγαλομανείς και κοινωνιοπαθητικά άτομα, που αυτοαποκαλούνται "Οικονομική Ελίτ". Η Cabal χρησιμοποιεί το χρήμα και την πολιτική για να ελέγχει τις κυβερνήσεις των χωρών και τις οικονομίες του κόσμου, διαιωνίζοντας τον ασφυκτικό οικονομικό κλοιό στην ανθρωπότητα, με απώτερο σκοπό την παγκόσμια κυριαρχία.

Τα κείμενα της Cabal αποτελούν την απόκρυφη ιερή εβραϊκή παράδοση που είναι γεμάτη μίσος για την ανθρωπότητα και θεοποιεί τον σιωνιστικό σωβινισμό και ρατσισμό μαζί με το όραμα της παγκόσμιας κυριαρχίας. Θεωρείται από τους ραββίνους τόσο ιερή, που διδάσκεται μόνον σε θρησκόληπτους Εβραίους που έχουν περάσει το 40ό έτος της ηλικίας τους και μόνον αν είναι φανατικοί σιωνιστές και έχουν ζήσει σύμφωνα με τις εβραϊκές παραδόσεις.

ΤΟ «ΟΧΙ» ΣΑΡΩΣΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

(Τρίτη 7/7/15 - 09:08)

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*  

Τίποτα δεν άφησε όρθιο η συντριπτική επικράτηση του «Οχι» στο προχθεσινό δημοψήφισμα με 61,3%. Σάρωσε πρώτα πρώτα το παλιό πολιτικό σύστημα. Η ακαριαία παραίτηση του Αντώνη Σαμαρά από την ηγεσία της ΝΔ αποτελεί τη σημαντικότερη ένδειξη περί αυτού.Απογύμνωσε ως λυσσώδεις εχθρούς της πατρίδας μας τους Ευρωπαίους ηγέτες πάσης φύσεως και έριξε στο κενό την προσπάθειά τους να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι αν έλεγε «Οχι» στις προτάσεις των Γερμανών και των υπολοίπων δανειστών, τότε αυτοί θα μας πετούσαν κλωτσηδόν έξω από την Ευρωζώνη για εκδίκηση! Ο λαός μας, αντί να τρομοκρατηθεί, τους... «έφτυσε» απορρίπτοντας τον εκβιασμό που επιχείρησαν να ασκήσουν. Γελοιοποίησε σε πρωτοφανή βαθμό όλους ανεξαιρέτως τους δημοσκόπους, οι οποίοι ακόμη και στις δημοσκοπήσεις που ανακοίνωσαν αμέσως μετά το κλείσιμο της κάλπης μιλούσαν για οριακή επικράτηση του «Οχι» με δύο - τρεις εκατοστιαίες μονάδες, χωρίς να αποκλείουν ακόμη και νίκη του «Ναι», όταν το «Οχι» σάρωσε με... 22,6 (!!!) εκατοστιαίες μονάδες διαφορά. Το παλιό πολιτικό σύστημα, νομίζοντας προφανώς ότι μπορεί να μετατρέψει σε πράξη τη φαντασίωσή του περί «αριστερής παρένθεσης» και να επιστρέψει στην εξουσία, μετέτρεψε σε «υπέρ πάντων αγώνα» μια εκ προοιμίου χαμένη μάχη. Το σύστημα όφειλε να αντιληφθεί πως ήταν αδύνατον η πλειοψηφία του λαού να αποδεχθεί με την ψήφο της την περαιτέρω εξαθλίωση στο οικονομικό επίπεδο, όσο και αν φοβόταν την καταιγιστική προπαγάνδα την έξω και μέσα στη χώρα μας. Δεν είναι μόνο ότι έχασε τη μάχη κατά κράτος το παλιό σύστημα. Είναι πρωτίστως ότι κατασπατάλησε το πολιτικό κεφάλαιο σοβαρών εφεδρειών του. Είναι δυνατόν να πιστεύουν ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο Κώστας Σημίτης, πολιτικοί συνταξιούχοι και οι δύο, ο ένας συνταξιοδοτηθείς άνω της εικοσαετίας και ο άλλος άνω της δεκαετίας, είναι δυνατόν να πείσουν τους σημερινούς ψηφοφόρους να συμπαραταχθούν μαζί τους; Και καλά αυτοί.