Γοητευμένοι, δηλώνουν όλοι οι επισκέπτες της Ρόδου. Γοητευμένοι από τη διαφάνεια της ατμόσφαιρας, από τη ζαφειρένια της θάλασσας, από τον λαμπερό της ήλιο, τις αρχαιότητές της. Υπάρχουν κι αυτοί, που δηλώνουν «μαγεμένοι», χωρίς να μπορούν να ερμηνεύσουν αυτά τους τα αισθήματα, κι αυτός είναι ο κυριότερος λόγος που έρχονται και ξαναέρχονται στη Ρόδο.
Ο αείμνηστος Καθηγητής Μουσικής Καραμηνάς, ήταν ο πρώτος που ασχολήθηκε συστηματικά στη Ρόδο, με τη «Φιλοσοφία των Αριθμών», καθώς επί χρόνια υπηρετώντας την Τέχνη της Μουσικής, διαπίστωσε την «κρυφή» αρμονία των αριθμών στη Μουσική κλίμακα, που υπήρχε ‘καμουφλαρισμένη’ και στις διαστάσεις των αρχαίων μας κλασικών θεάτρων και στα μη φανερά σε όλους, δεδομένα της Ρόδου.
Δεν έχω μεγάλη συμπάθεια στον όρο «ηθική». Γνωρίζω πολύ καλά την «γενεαλογία» της, την οποία θεωρώ ότι διαφώτισε αρκετά καλά ο Νίτσε. Τείνω άλλωστε να πιστέψω ότι υπάρχουν τόσες πολλές «ηθικές» όσα και τα επίπεδα της ανθρωπότητος, πράγμα που βεβαίως παραπέμπει σε έναν σχετικό αριθμό. Αντίθέτως, πιστεύω πολύ στις αρχές που μπορεί να είναι ταυτοχρόνως και κανόνες ζωής (καθώς η κάθε ιστορική πορεία πραγματοποιείται από τον μύθο στις αρχές δια μέσου κάποιας ιδέας). Καταθέτω λοιπόν εδώ τις δικές μου αρχές, στις οποίες θέλω να πιστεύω ότι μένω κατά κανόνα συνεπής.
