" Αρχή Σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις"
Αναζητώντας τις ρίζες των ελληνικών λέξεων γινόμαστε συχνά κοινωνοί μιας σοφίας χαμένης στο χρόνο, ταυτόχρονα όμως υπαρκτής και ζωντανής μέσα στα αδιάκοπα διλήμματα και τις προσπάθειες των ανθρώπων όλης της γής και κάθε εποχής, για την αναζήτηση της αλήθειας.
Σύμφωνα με τις τελευταίες διαπιστώσεις, η ελληνική γλώσσα θεωρήθηκε, η μία από τις δύο "νοηματικές" γλώσσες στον κόσμο που βρίσκονται ακόμα σε χρήση. Αυτό σημαίνει ότι οι λέξεις της γλώσσας μας, δεν βασίζονται απλά σε μια σύμβαση με την οποία έχουν συμφωνήσει κάποιοι άνθρωποι, για το πως θα πρέπει να ονομάζονται τα πράγματα που μας περιβάλλουν. Οι λέξεις της ελληνικής γλώσσας, δημιουργούνται για να εκφράσουν το συναίσθημα, καθώς και την σωματική αντίδραση του ανθρώπου στην θέα όλων αυτών που ορίζονται από τις λέξεις αυτές.
Η σύγχρονη σημασία των λέξεων της γλώσσας μας, είναι συχνά πολύ διαφορετική από αυτήν για την οποία δημιουργήθηκαν.