Το σώμα μας, ο σωματικός εαυτός μας είναι το όχημα μέσα από το οποίο εκφράζονται ο συγκινησιακός, διανοητικός και ο πνευματικός εαυτός μας.
Μέσω της καρδιάς (ο συναισθηματικός εαυτός) βγαίνουμε από τον εαυτό μας, συνδεόμαστε και σχετιζόμαστε με τον κόσμο των άλλων.
Μέσω του νου (ο διανοητικός εαυτός) αντιλαμβανόμαστε, σκεπτόμαστε, στοχαζόμαστε και ερμηνεύουμε τις αντιλήψεις μας. Και μέσω του Πνεύματος (ουσιώδης εαυτός) συναντούμε τη Βουδική φύση μας, ένα θετικό σοφό και γεμάτο αγάπη οδηγό που μας θυμίζει την αληθινή μας φύση, που είναι γεμάτη έκσταση.
Αυτά τα τέσσερα κέντρα θα έπρεπε να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους αλλά συχνά, βρίσκονται σε σύγκρουση. Η νόηση θέλει να διευθύνει το παιχνίδι. Ο συναισθηματικός εαυτός μας συχνά κουβαλάει τις πληγές του παιδιού που κρύβουμε μέσα μας. Η σύγκρουση ανάμεσα στο συναισθηματικό εαυτό και στη νόηση συχνά καθρεφτίζεται και εκδηλώνεται μέσα από το σώμα, με τη μορφή στρες ή ασθενειών. Και σε στιγμές εσωτερικής ειρήνης, ο πνευματικός εαυτός μας παρουσιάζει αναλαμπές.
Αυτά τα τέσσερα κέντρα θα έπρεπε να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους αλλά συχνά, βρίσκονται σε σύγκρουση. Η νόηση θέλει να διευθύνει το παιχνίδι. Ο συναισθηματικός εαυτός μας συχνά κουβαλάει τις πληγές του παιδιού που κρύβουμε μέσα μας. Η σύγκρουση ανάμεσα στο συναισθηματικό εαυτό και στη νόηση συχνά καθρεφτίζεται και εκδηλώνεται μέσα από το σώμα, με τη μορφή στρες ή ασθενειών. Και σε στιγμές εσωτερικής ειρήνης, ο πνευματικός εαυτός μας παρουσιάζει αναλαμπές.
Η έκσταση κατοικεί και στα τέσσερα αυτά κέντρα. Με την κίνηση και το χορό, το σώμα σας γίνεται ρευστό και ζωντανεύει. Στον έρωτα, η καρδιά απλώνεται. Μέσα από τη «γνώση», ο νους κατανοεί την εμπειρία και γίνεται σοφός.