Οι κρύσταλλοι έχουν κεντρίσει την ανθρώπινη φαντασία εδώ και χιλιάδες χρόνια. Λέγεται ότι στην Ατλαντίδα τα μηχανήματα κινούνταν με κρυστάλλους και ότι κρατούσαν ακόμη και τα αρχεία τους χαραγμένα σε αυτά. Κρύσταλλοι έχουν κεντρίσει και την σύγχρονη φαντασία. Τώρα βλέπουμε κρυστάλλους σε πολλούς χώρους - από τον κόσμο της γιόγκα μέχρι αυτόν της υψηλής μόδας.
Γιατί, λοιπόν, αγαπάμε τους κρυστάλλους τόσο πολύ; Λοιπόν, πρώτα απ’ όλα, επειδή είναι απλά, όμορφοι. Οι κρύσταλλοι είναι απόλαυση να τους κοιτάς. Είχα έναν δάσκαλο που μου έλεγε, «Είναι ένα πολύ ισχυρό πράγμα το να αγγίζουμε κάτι που θεωρούμε όμορφο». Αν και δεν συνηθίζω να ασχολούμαι με τις συνέπειες αυτής της ιδέας γενικά, το κάνω όταν πρόκειται για κρυστάλλους ...
Το άγγιγμα ενός κρυστάλλου είναι ένα δώρο, εν μέρει λόγω της οπτικής δύναμής του. Αλλά η ενέργεια ενός κρυστάλλου είναι ένα δώρο αυτή καθ’ αυτή. Έτσι, αν αισθάνεστε ότι έχετε μείνει έξω από την μανία των κρυστάλλων, αν νομίζετε ότι οι κρύσταλλοι είναι καλοί και ωραίοι, αλλά αισθάνεστε σαν να «μην πείθεστε» τότε αυτό το άρθρο είναι για σας…
Ένας κρύσταλλος είναι μια συνειδητότητα. Όταν μπαίνετε σε ένα κατάστημα που εκθέτει κρυστάλλους, αυτό είναι κάτι που πρέπει να θυμάστε, γιατί η επιλογή ενός κρυστάλλου είναι κάτι σαν την επιλογή ενός φίλου. Το να βρείτε τον κρύσταλλο-σύντροφό σας μπορεί να μοιάζει σχεδόν ανεξήγητο όπως είναι και η ίδια η συντροφικότητα.
Την πρώτη φορά που πήγα σε ένα κατάστημα κρυστάλλων, συγκλονίστηκα. Ήμουν με μια φίλη μου, η οποία περνούσε έναν χωρισμό, και είχε επισκεφτεί το κατάστημα την προηγούμενη εβδομάδα για να πάρει οδηγίες για κρυσταλλο-θεραπεία. Η υπάλληλος του καταστήματος είχε προτείνει έναν ροζ χαλαζία (την κλασική πέτρα για οτιδήποτε σχετίζεται με την καρδιά). Η φίλη μου επέμενε ότι η πέτρα την έκανε να νιώθει υποστήριξη, έτσι με πήρε κι εμένα εκεί για να μάθω περισσότερα. Ήταν κάτι που έπρεπε να το δοκιμάσω.
Την συγκεκριμένη στιγμή, αποφάσισα ότι θα ήταν καλύτερα να κοιτάξω για μια πέτρα που θα με κάνει να νιώθω ήρεμη, γειωμένη και με αυτοπεποίθηση στη νέα μου εργασία. Η κυρία στο γραφείο πρότεινε μάτι της τίγρης για το θάρρος, αιματίτη για τη γείωση, και κιτρίνη για μια θετική προοπτική. Σκέφτηκα, Πω πω, αυτό είναι πραγματικά καταπληκτικό!!!!