ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΝ ΚΛΕΙΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΣΜΟ

Το μόνο θηλυκό απ' ό, τι κυκλοφορεί στον πλανήτη που νοιώθει την υπέρτατη ευτυχία του σεξουαλικού οργασμού είναι η Γυναίκα. Κανένα ζώο, θηλυκό ζώο, πετούμενο, ερπετό, της θάλασσας, μικρό, μεγάλο δεν πλάστηκε με το προνόμιο της χαράς, της χαλάρωσης που προσφέρει η κορύφωση και το τελείωμα στο γαμήσι.

Μόνον η γυναίκα, είτε μόνη της, αν αυνανιστεί, είτε με σύντροφο, άνδρα ή, γυναίκα, μπορεί να κάνει ένα σύντομο ταξιδάκι μέχρι τον παράδεισο. Της αρέσει, δεν της αρέσει της γάτας θα τη βάλει κάτω ο γάτος, έχοντας δαγκώσει τη θηλυκιά από το σβέρκο για να της κάνει τη δουλειά. Το ίδιο και ο σκύλος, θα την καβαλήσει με το ζόρι την σκύλα, άμα λάχει.

Απλή ιστορία για τον πάντα ετοιμοπόλεμο άνδρα να δατρέξει την σεξουαλική απόσταση από την αφετηρία μέχρι να κόψει το νήμα. Μια διαδικασία απλούστατη. Για την γυναίκα το έργο είναι διαφορετικό, είναι ζήτημα λειτουργίας εγκεφαλικής. Τα προκαταρκτικά είναι απαραίτητα, τα χάδια, τα φιλιά, τα ερωτόλογα, για να αρχίσουν τα λικνίσματα του κορμιού της, οι μουνοσυσπάσεις και να μπουν στο παιχνίδι τα μουνοζούμια, τα υγρά του αιδοίου.

ΚΤΥΠΑ ΜΙΑ SELFIE, ΜΠΟΡΕΙΣ

Είμαι άνθρωπος της πόλης, γεννήθηκα και μεγάλωσα σε πόλη, ζω πάντα σε πόλη, όμως κάποια πράγματα που βλέπω στις πόλεις δεν τα καταλαβαίνω. Εγώ, δηλαδή, δεν θα έκανα αυτά που βλέπω στους άλλους. Κατ' αρχήν να βγω από το σπίτι μου χωρίς να υπάρχει λόγος. Από πιτσιρικάς ήμουν σίγουρος ότι πολλοί κυκλοφορούν χωρίς να έχουν λόγο. Ούτε στη δουλειά τους πάνε, ούτε κάπου συγκεκριμένα.

Τι θέλει στις 10 και 11 το πρωί για παράδειγμα ατελείωτος κόσμος να πηγαινοέρχεται από τα πιο κεντρικά σημεία της πρωτεύουσας. Ανεξήγητο ξεπόρτισμα. Όπως βλέπεις πολλούς να περπατάνε, να χαζεύουν βιτρίνες, να περιμένουν στη στάση το λεωφορείο και να μιλάνε στο κινητό. Άλλο πάλι τούτο. Αχρείαστες κουβέντες. Ανόητες κουβέντες.

Έχουν το χέρι στο εργαλείο και δεν έχουν επαφή με τον κόσμο, αιχμάλωτοι με το μαραφέτι. Ψηφιακός κόσμος. Ψηφιακοί άνθρωποι. Μετέτρεψαν ένα χρήσιμο μέσο, το τηλέφωνο, τη φορητή συσκευή σε μαλακιστήρι. Και μαλακίζονται στο δρόμο. Πάλι χωρίς να υπάρχει λόγος.

ΒΑΣΕΙ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ

Πρωτόκολλο, αριθμός πρωτοκόλλου, πρωτόκολλο εθιμοτυπίας, πρωτόκολλο συμπεριφοράς, πρωτόκολλο ενδυμασίας, πρωτόκολλο επικοινωνίας, υπογραφή πρωτοκόλλου μεταξύ δύο κρατών, πρωτόκολλο παράδοσης-παραλαβής και πολλά άλλα. Πολλές εκφάνσεις ζωής και επικοινωνίας διέπονται από πρωτόκολλα.

Πρώτος ορισμός από την Βικιπαίδεια (αφορά σε υπολογιστές αλλά είναι πολύ ενδιαφέρων):
Ως Πρωτόκολλο επικοινωνίας ορίζεται ένα σύνολο κανόνων συμφωνημένων και από τα δυο επικοινωνούντα μέρη και που εξυπηρετούν την μεταξύ τους ανταλλαγή πληροφοριών. Το πρωτόκολλο επικοινωνίας είναι δηλαδή μια δέσμη κανόνων στους οποίους στηρίζεται η επικοινωνία των συσκευών (συνήθως, αλλά όχι πάντα, υπολογιστών) σε ένα δίκτυο. Οι κανόνες αυτοί καθορίζουν τη μορφή, το χρόνο και τη σειρά μετάδοσης των πληροφοριών στο δίκτυο. Εκτελούν, επίσης, έλεγχο και διόρθωση σφαλμάτων στη διάρκεια μετάδοσης των πληροφοριών. Υπάρχουν διάφορα πρωτόκολλα επικοινωνίας, τα οποία προκαλούν πολλές φορές σύγχυση στους χρήστες.

Κάλιο να λέμε λίγα και να κάνουμε πολλά!

του Γιάννη Αραχωβίτη

"Ευτυχία είναι όταν ό,τι σκέπτεσαι, ό,τι λες και ό,τι κάνεις βρίσκονται σε αρμονία". - Μαχάτμα Γκάντι

Λίγο πολύ κανείς δεν καταφέρνει να κάνει πράξεις όλα όσα λέει. Το «Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις» είναι συχνότατο φαινόμενο. Πόσο μάλιστα, όταν αυτή η φράση αποδόθηκε ως μομφή , όπως λέγεται, από τον Μέγα Αλέξανδρο στον μέγιστο Δάσκαλο του τον Αριστοτέλη.

Όμως γιατί υπάρχει τόσο συχνή και τόσο μεγάλη απόκλιση μεταξύ αυτών που λέμε και αυτών που κάνουμε ; Τι μας κάνει να είμαστε ασυνεπείς και να μην κρατάμε το λόγο μας; Και αφού δυσκολευόμαστε να κρατήσουμε τον λόγο μας τόσο συχνά γιατί συνεχίζουμε να λέμε πράγματα που πιθανότατα δεν θα πράξουμε; Μέγα μυστήριο η ψυχή και το μυαλό του ανθρώπου θα μου πεις. Και συμφωνώ μαζί σου. Ούτε και εγώ καταλαβαίνω αυτή την τακτική και πολλές φορές θα είχα προτιμήσει να δαγκώσω την γλώσσα μου παρά να πω κάτι , που για διάφορους λόγους βιαστικά ξεστόμισα, υποσχέθηκα (στον εαυτό μου ή σε άλλους) και στην συνέχεια δεν το έπραξα.

Πάντως αυτή η ασυμφωνία μεταξύ λόγων, σκέψεων και πράξεων μόνο δυστυχία φέρνει.

Ένα νέο είδος ανθρώπου

Είμαι ένα νέο είδος ανθρώπου. Σε λίγο όλοι θα είναι σαν κι εμένα. Αν δεν γίνουν, σε λίγο όλα θα γίνουνε στάχτες.

Δεν είμαι κάτι ιδιαίτερο, ίσα ίσα, κατ’ αρχήν είμαι τυπικά άνεργος όπως εκατομμύρια άλλοι. Περνάω τη μέρα μου δουλεύοντας 2-3 ώρες το πολύ με κάποια αναγκαστική εργασία για τα απαραίτητα. Γιατί δεν υπάρχει αρκετή δουλειά για να δουλεύουμε όλοι 8 και 12 ώρες, σαν τους σκλάβους. Έχω όμως πολύ ελεύθερο χρόνο.

Τον κάνω λοιπόν Ανάπτυξη. Όχι αυτή που ξέραμε όλοι. Που πρέπει να περιμένω να την φέρει κάποια κυβέρνηση. Πως θα βγάλω περισσότερα λεφτά για να αγοράσω περισσότερα άχρηστα πράγματα από κάποιο σούπερ μάρκετ. Όλες οι κυβερνήσεις στον κόσμο υπόσχονται ότι θα την φέρουν αυτή. Εγώ δεν την περιμένω γιατί ξέρω ότι είναι ένα τεράστιο ψέμα. 

Αφού για να βρω εγώ περισσότερα λεφτά θα πρέπει στα ράφια του σούπερ μάρκετ να προκύψουν ακόμη περισσότερα είδη. Για να δουλεύουν κάποιοι σαν κι εμένα να τα παράγουν και όλοι μαζί να τα αγοράζουμε. Όμως εγώ καταναλώνω το πολύ 100-200 είδη και μια φορά που ρώτησα στο λογιστήριο ενός σουπερ μάρκετ μου είπαν ότι πουλούσαν 12,500 ! 

Η ζωή είναι εύκολη. Γιατί την κάνουμε τόσο δύσκολη;

 Ο Τζον είναι ένας αγρότης από τη Νοτιοανατολική Ταϊλάνδη, ο οποίος μοιράζεται μαζί μας τη συνειδητοποίηση του και μας δίνει συμβουλές πώς να ζήσουμε μια εύκολη και ευτυχισμένη ζωή. Ίδρυσε το κέντρο Παν Παν για τον αειφόρο τρόπο ζωής, και συνεχίζει να προσπαθεί να βρει ευκολότερους τρόπους προκειμένου οι άνθρωποι να εκπληρώσουν τις βασικές τους ανάγκες.

Υπάρχει μία φράση που πάντοτε ήθελα να πω σε όλους, στη ζωή μου. Αυτή η φράση είναι: «Η ζωή είναι εύκολη». Είναι τόσο εύκολη και διασκεδαστική. Στο παρελθόν, ποτέ δε σκεφτόμουν έτσι. Όταν ήμουν στην Μπανγκόκ, ένιωθα ότι  η ζωή είναι πολύ δύσκολη, πολύ πολύπλοκη. Γεννήθηκα σε ένα φτωχό χωριό  στη Νοτιανατολική Ταϊλάνδη. Όταν ήμουν παιδί, τα πάντα ήταν διασκεδαστικά και εύκολα, αλλά όταν πρωτοεμφανίστηκε η τηλεόραση, πολλοί άνθρωποι ήρθαν στο χωριό, και είπαν:

«Είσαι φτωχός, πρέπει να κυνηγήσεις την επιτυχία στη ζωή σου». Πρέπει να πας στην Μπανγκόκ και να κυνηγήσεις την επιτυχία στη ζωή σου».      

Τότε ένιωσα άσχημα, ένιωσα φτωχός. Οπότε έπρεπε να πάω στην Μπανγκόκ. Όταν πήγα στην Μπανγκόκ, δεν ήταν τόσο διασκεδαστικά.

Εγχειρίδιο Βλακείας

Το μέγεθος και οι αυλακώσεις του εγκεφάλου που χώρισαν τους ανθρώπους από το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο χωρίζουν και τους ίδιους (με την επίδραση και του περιβάλλοντος όπου αναπτύσσονται), ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος, φύλου, πλούτου, σπουδών, ιδεολογίας, σε δύο βασικές κατηγορίες: στους ΕΞΥΠΝΟΥΣ και στους ΒΛΑΚΕΣ. Αν και η μεταξύ τους διάκριση δεν είναι δύσκολη, όσοι ανήκουν στην πρώτη κατηγορία δεν το λένε και όσοι ανήκουν στη δεύτερη δεν το ξέρουν.
______
Η βλακεία είναι απρόβλεπτη. ‘Εχει τόση ποικιλία εκδηλώσεων, όσοι και οι βλάκες που ο καθένας ξεχωριστά είναι μια αστείρευτη πηγή εμπνεύσεων.
______
Κατά το χαριτολόγημα του Σαμφόρ, ο βλάκας ζει απερίσκεπτα σε έναν κόσμο που δεν ξέρει, όπως οι μύγες δεν ξέρουν φυσική ιστορία.
______
Η μήτρα της ευφυίας και της βλακείας ήταν ανέκαθεν αντικείμενο σκυλοκαυγά. : γεννήθηκαν ή έγιναν; Έτσι βγήκαν από τα γεννοφάσκια τους ή τους γάνωσε το μυαλό ο κόσμος όπου φύτρωσαν; Με δύο λόγια , η νόηση είναι κληρονομική (γονίδιο) ή επίκτητη; (περιβάλλον). Νοητικά ο καθένας μας κληρονομεί ένα ορισμένο οικόπεδο, μικρό ή μεγάλο. Αν σου αναλογούν 200 τετραγωνικά , ανάλογα με το περιβάλλον μπορείς να κτίσεις παράγκα ή να φτιάξεις μια χαρά μεζονέτα, αλλά είναι αδύνατον να σηκώσεις πυραμίδα.

Τί είναι ο θάνατος; Θα πρέπει να τον φοβόμαστε;

Τα πάντα σύμφωνα με τη Βίβλο και όλους τους μεγάλους θρησκευτικούς ηγέτες,δημιουργήθηκαν από τον Λόγο και ξανασβήνουν με τον τρόπο που δημιουργήθηκαν,για να δημιουργηθούν από την αρχή.

Η ενέργεια αυτή δεν πεθαίνει ποτέ, απλώς θα αλλάξει μορφή. Αυτό ισχύει για το σύμπαν, αλλά και για τους ανθρώπους.

Ο Ερμής ο τρισμέγιστος έλεγε προς τον γιο του Τατ: “Νεκρά πράγματα δεν υπάρχουν στον κόσμο. Ο κόσμος είναι θείο ζώο. Πώς μπορεί παιδί μου, στον Θεό του σύμπαντος που υπάρχει ζωή να υπάρχει νεκρό σώμα; Η νεκρότητα είναι φθορά και η φθορά απώλεια. Και πώς μπορεί να φθαρεί το άφθαρτο ή να χαθεί κάτι από τον Θεό. Τα σώματα διαλύονται επειδή είναι σύνθετα. Η διάλυσή τους όμως δεν είναι θάνατος, αλλά κράματος διάλυση. Διαλύονται δε όχι για να χαθούν, αλλά για να ξαναγίνουν νέα, επειδή ο νόμος της ζωής είναι η ενέργεια,η κίνηση”.

Το σύμπαν είναι αμετάβλητο, τα μέρη του είναι μεταβλητά, όχι φθαρτά. Γιατί και η γέννηση δεν είναι ζωή αλλά αίσθηση. Η ζωή, το πνεύμα,η ψυχή και ο Νους, πράγματα από τα οποία έχει συσταθεί κάθε ζωντανό ον, είναι αθάνατα. [Ερμητικά,εδάφιο 16&18]

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ

 

Υπάρχουν τρεις δυνάμεις-ενέργειες που μορφοποιούνται σαν σώμα, νους και συναίσθημα.

Αν αυτές οι τρεις δυνάμεις δεν αναπτύσσονται μαζί, αρμονικά και ισοδύναμα, δεν είναι δυνατόν να γίνει μια σταθερή σύνδεση με μια ανώτερη δύναμη. Κάθε τι στην Εργασία είναι μια προετοιμασία αυτής της σύνδεσης. Αυτός είναι ο σκοπός της Εργασίας στον Εαυτό.

Η ανώτερη ενέργεια επιθυμεί αλλά δεν μπορεί να κατέβει στο επίπεδο του σώματος εκτός εάν κανείς Εργάζεται στον Εαυτό του. Μόνο μέσω της Εργασίας στον Εαυτό μπορείς να εκπληρώσεις τον σκοπό σου και να συμμετέχεις στην ζωή του κόσμου. Αυτό μπορεί να δώσει νόημα και σημασία στη ζωή σου. Αλλιώς υπάρχεις μόνο για τον εαυτό σου, εγωιστικά, σε μια ζωή δίχως νόημα…

“Για μένα ο παιδικός καρκίνος συμβολίζει μια καρδιά χωρισμένη στα δύο…”

 

Της ΕΛΛΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ
Είναι 12 χρονών και τη λένε Ελένη Θωμά. Της ζήτησα μέσα από μια μια ζωγραφιά και μια επιστολή να μας αποτυπώσει την εμπειρία της, τα συναισθήματα της για τον παιδικό καρκίνο. Τι ήταν για την Ελένη ο παιδικός καρκίνος; Τι θυμάται;
Περίμενα η ζωγραφιά θα απεικόνιζε ένα δράκο, ένα τέρας… Πρός δικιά μου έκπληξη, έλαβα ένα ηλεκτρονικό μήνυμα με μια καρδιά. Για μένα ο παιδικός καρκίνος συμβολίζει μια καρδιά, μου εξήγησε… ” Μια μεγάλη καρδιά χωρισμένη στα δύο… από τη μία τα όπλα που πολεμούν που οι μικροί μαχητές και από την άλλη η αρρώστια, και όπως πάντα το ουράνιο τόξο που ξεπροβαίνει μετά από την καταιγίδα… Έτσι και εδώ το ουράνιο τόξο συμβολίζει την αισιοδοξία… ”
“ΘΥΜΑΜΑΙ ήταν 28 Μαρτίου, 2011!!! Ήμουν μόλις 9 ετών….” μου είπε. Βήχας έντονος. Με είχε πνίξει ολόκληρο το σαββατοκύριακο. Δευτέρα πρωί επισκέφτηκα το γιατρό.
Μου έγραψε τα σχετικά φάρμακα, (για το βήχα). Μα με είδε πολύ χλωμή. Εισηγήθηκε αιματολογικές εξετάσεις. Αβιταμίνωση; Ίσως…
Τα αποτελέσματα βγήκαν σύντομα. Επείγον εισαγωγή στο νοσοκομείο (Γενικό Λεμεσού). Μετάγγιση αίματος. Χαμηλή αιμοσφαιρίνη.
Με το που άκουσα τη μητέρα μου, να επαναλαμβάνει όλα αυτά, ξέσπασα σε κλάματα.
Η υπεύθυνη στο νοσοκομείο, εξέφρασε τις υποψίες της για λευχαιμία. Δεν πίστευαν πως όλο αυτό, συνέβαινε σε μένα. Κι εγώ, μόνη μου…Στο κρεβάτι και να περιμένω…!!!
Το ίδιο κιόλας απόγευμα μεταφέρθηκα, με ασθενοφόρο στο Μακάρειο νοσοκομείο της Λευκωσίας. Παιδο – ογκολογικός θάλαμος.
Βράδιασε. Θυμάμαι καθόμουνα σταυροπόδι στο κρεβάτι μου. Απορημένη και τρομαγμένη ρωτούσα τη μητέρα μου… Πώς από ένα βήχα καταλήξαμε εδώ μέσα ;;; Τι έχω;;; Πότε θα φύγω;;; “Μόλυνση στο αίμα”, ήταν η πρώτη απλή εξήγηση που μου έδωσε…

" Σε βλέπω σαν Φίλο " ... Η πιο Ηλίθια έκφραση Όλων των Εποχών !!!

Βάζω και μια Πρόστυχη φωτό ... για να την κάνω Πρόστυχη την Ανάρτηση ...

Νομίζω... ότι μετά από πολύ καιρό αφωνίας ... ήρθε η ώρα και η στιγμή να γράψω μία από τις αναρτήσεις που θα πρεπε να έχω κάνει από την Αρχή ...

Έχει ένα πολύ σοβαρό θέμα ... την φιλία μεταξύ Άντρα και Γυναίκας ( που προσωπικά πιστεύω ότι δεν υπάρχει ... )  ... αλλά κυρίως την πιο Εκνευριστική ... Ανώριμη ... και Ηλίθια έκφραση όλων των εποχών ... Από αυτές που κάποιος Ηλίθιος κάποια στιγμή την Εκστόμισε ... και κατέληξε σλόγκαν ...

" Σε βλέπω σαν Φίλο ( η ) " ... Αν και είναι κατά 95% ... γυναικεία Έκφραση !!!

Βάζω λοιπόν 2 σύντομες αναρτήσεις που βρήκα στο Ιντερνετ ( οι 2 πρώτες που βρήκα ) ... σχετικά με το θέμα ... από έναν Άνδρα και μία Γυναίκα ( είναι πασιφανές αυτό ) ... για να κάνω μια πρώτη Εισαγωγή... !!!

"ΟΣΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΥΣΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ"

 

Και είναι σύμφωνο με τους φυσικούς νόμους κάποια βουτυρόπαιδα (που βρήκαν έτοιμα τα λεφτά του μπαμπά τους ) να σκορπούν στον κοσμάκη τόση δυστυχία ; Ενδεχομένως θα ρωτήσουν κάποιοι .

Απαντώ : Ο φυσικός νόμος λέει οτι εάν δεν μπορείς να υπερασπίσεις αυτό που έχεις , θα σου το πάρει κάποιος άλλος . Εάν η τράπεζα έρχεται να σου πάρει το σπίτι και εσύ κάθεσαι στον καναπέ και βλέπεις τον "Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή" και το "Μπρούσκο" και το ποδόσφαιρο , φυσικά θα σου πάρει και το σπίτι και την γυναίκα και τα παιδιά και τα νεφρά σου ακόμη . Εάν δεν ΑΓΩΝΙΖΕΣΑΙ και περιμένεις ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ να κινδυνεύσει για σένα , τότε σου αξίζει ό,τι παθαίνεις . Αυτά που έχεις ακούσει για "δικαιοσύνη"  , "ανθρωπιά"  και "δικαιώματα" , ξέχνα τα . Παραμυθάκια για μικρά παιδιά . 

Τα βουτυρόπαιδα των τραπεζών μπορεί να είναι σιχάματα , βδελύγματα , καταστροφείς του πλανήτη ,αλλά ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ και ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ είναι το πιο εξελιγμένο αρπακτικό . Ο φυσικός νόμος τους δίνει το δικαίωμα να παίρνουν αυτά που έχεις ( εσύ , ο αραχτός στον καναπέ ) .

Οι 50 αποχρώσεις της διαπραγμάτευσης

Διαπραγματεύσου τα αδιαπραγμάτευτα

Είναι μεγάλο πράγμα να ξέρεις να διαπραγματεύεσαι. Να έχεις δηλαδή τον τρόπο για να παίρνεις αυτό που θέλεις, έστω κι αν θα πρέπει στην πορεία να κάνεις άλλοτε υποχωρήσεις κι άλλοτε υπερβάσεις από την αρχική σου θέση. Γι’ αυτό άλλωστε τη βαφτίσανε έτσι, με το όνομα “διαπραγμάτευση”, αλλιώς θα τη λέγανε “επικράτηση” ή “εκβιασμό” ή “επιβολή”. Είναι όλα αυτά μαζί και τίποτε από όλα αυτά, είναι το φαινόμενο εκείνο που το συναντάς σε διάφορες παραλλαγές από την πρώτη στιγμή που έρχεσαι σε τούτο τον κόσμο ή ακόμα και πριν έρθεις εδώ, όταν, για παράδειγμα, οι μελλοντικοί σου γονείς συζητάνε μεταξύ τους και τα βάζουν όλα κάτω, τα θετικά κι αρνητικά, για να διαπραγματευτούν και να διαλέξουν οριστικά τον τόπο εκείνο, στον οποίο τελικά θα ζήσουν μόνιμα, για να μπορέσουν να κάνουν όνειρα και να ακολουθήσουν μια ζωή ονειρεμένη για να διαμορφωθούν οι γόνιμες εκείνες προϋποθέσεις, έτσι ώστε κατόπιν αυτής της γονιμότητας να γεννηθείς κι εσύ.

 Και μετά, ακόμα κι εκείνη την ώρα που θα ετοιμάζεσαι από έμβρυο να γίνεις άνθρωπος, θα διεξάγεται ζωηρή συζήτηση για το αν είναι προτιμότερο ο τοκετός να συμβεί σε δημόσιο νοσοκομείο ή σε ιδιωτική κλινική, έχει σημασία να δούμε όλα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα σε κάθε περίπτωση, να διαπραγματευτούμε με τον επιβλέποντα γιατρό για το κόστος, τις συνέπειες ενός ατυχήματος, για όλα τα πιθανά ενδεχόμενα μιας αποτυχημένης εξόδου από μια μήτρα που μέχρι χθες σού παρείχε ασφάλεια και σιγουριά, όλοι αυτοί οι “αστάθμητοι παράγοντες” μπορεί να οδηγήσουν σε ακραία σενάρια κι εσύ να καταλήξεις για μια ζωή να είσαι το αποπαίδι μιας αποτυχημένης διαπραγμάτευσης.

ΑΡΜΕΝΙΟΙ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ… ΕΚΑΨΑΝ ΤΗΝ ΣΜΥΡΝΗ ΤΟ 1922

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Στις 13 Σεπτεμβρίου 1922 oι Τσέτες είχαν ήδη μπει στην Σμύρνη, η πόλις καίγονταν και οι χριστιανοί σφάζονταν στην προκυμαία, πολλοί έπεφταν στην θάλασσα να σωθούν από τις φλόγες, πνίγονταν και τα πτώματα σκέπαζαν τα νερά.

Ο μεγάλος θριαμβευτής και εμπνευστής αυτής της σφαγής, ο Μουσταφά Κεμάλ, ο Γαζί πλέον, κοίταζε απαθής από ένα εξώστη ψηλά την μεγάλη αυτή σφαγή και την πυρπόληση της Σμύρνης. Σε μια στιγμή γύρισε απότομα στους παρευρισκόμενους πίσω του και τους φώναξε δυνατά : «Κοιτάξετε αυτή την σκηνή. Απόψε γίνεστε μάρτυρες του τέλους μιας εποχής. Αυτή η πυρκαγιά είναι ένα σύμβολο. Συμβολίζει την τελική απαλλαγή της πατρίδας μας από τους προδότες και τους εμπορίσκους. 

Από εδώ και πέρα η Τουρκία ελεύθερη και εξαγνισμένη δεν θα ανήκει παρά μόνο στους Τούρκους», ( Από την βιογραφία του Κεμάλ με τον τίτλο «Moustafa Kemal ou la mort d un empire», του Γάλλου ιστορικού ερευνητή Benoist-Menchin, ). Με αυτές τις κυνικές φράσεις μπροστά στις εκατόμβες των χριστιανών θυμάτων, ο Μουσταφά Κεμάλ αγνάντευε με ένα ποτήρι ακλοόλ, την μεγάλη σφαγή της Σμύρνης. Δεν έκανε τίποτα για να σώσει τους χιλιάδες νεκρούς αυτής της σφαγής που τόσο αδρά περιγράψανε πολλοί μάρτυρες, όπως η Μαρτζορί Χαουτζπιάν στο έργο της, «Η Σμύρνη στις Φλόγες», ο πρόξενος των ΗΠΑ στην Σμύρνη, George Horton, και πολλοί άλλοι.

Οι κανόνες του έρωτα

Πολλοί λένε ότι ο έρωτας είναι τυφλός. Ερωτευόμαστε εντελώς ασυναίσθητα και χωρίς να μπορούμε να εξηγήσουμε το γιατί. Η αλήθεια όμως είναι ότι τελικά ακόμα και ο έρωτας φαίνεται να έχει κάποιους κανόνες, τουλάχιστον ως προς το ποιους ερωτευόμαστε. Ή τουλάχιστον έτσι υποστηρίζουν αυτοί που ασχολούνται με τον κλάδο της κοινωνικής ψυχολογίας. Ας προσπαθήσουμε να δούμε ποιοι είναι αυτοί:

 

1. Χωροταξική εγγύτητα. Οι περισσότεροι από εμάς ερωτευόμαστε ανθρώπους που είτε ζουν στην ίδια περιοχή με εμάς, είτε δουλεύουν στον ίδιο χώρο. Ο πρώτος μας έρωτας είναι συνήθως κάποιος συμμαθητής μας, συνεχίζουμε με κάποιον που θα συναντήσουμε στα φοιτητικά μας έδρανα για να περάσουμε στους τόσο γνωστούς σε όλους μας έρωτες στους εργασιακούς μας χώρους. Όπως και να έχει, το πιο πιθανό είναι ότι συνήθως θα είμαστε σε τέτοιο βαθμό «τυχεροί» που ο τόσο «μοναδικός» αυτός άνθρωπος που θα ερωτευτούμε θα ζει ή θα κινείται στον ίδιο χώρο με εμάς!

Οι “πεφωτισμένοι” χτύπησαν και πάλι – Επίθεση στην Κοπεγχάγη με έναν νεκρό

 

Ένοπλοι γάζωσαν το χώρο στον οποίο γινόταν εκδήλωση στην Κοπεγχάγη με θέμα την ελευθερία του λόγου σε σχέση με τη θρησκεία, στην οποία ήταν παρών και ο σκιτσογράφος της Jyllands Posten που είχε προκαλέσει σάλο με τα σκίτσα του Μωάμεθ.