Στην ταινία «Μια νύχτα με τη Μέριλιν» (Insignificance,1985) ο Αϊνστάιν περνάει μια νύχτα με την Μ. Μονρόε συζητώντας για τα πάντα -εκτός απ’ το σεξ. Κάποια στιγμή ο Αλβέρτος της λέει ότι εμείς -οι απλοί άνθρωποι, δεν μπορούμε ν’ αντιληφθούμε τη θεωρία της σχετικότητας, αλλά τη χρησιμοποιούμε κάθε μέρα.
«Είναι σαν το μετρό», της λέει. «Δεν ξέρεις πώς φτιάχνονται τα βαγόνια, πώς κινούνται, πώς κατασκευάστηκαν οι σήραγγες, δεν χρειάζεται να τα ξέρεις όλ’ αυτά. Αρκεί να μπεις μέσα και να ξέρεις σε ποια στάση θέλεις να κατέβεις. Αυτό αρκεί.»
~~
Ο Jared Diamond έζησε πολύ καιρό στα οροπέδια της Νέας Γουινέας, με φυλές που βρίσκονται ανάμεσα στο τροφοσυλλεκτικό στάδιο και σ’ εκείνο της πρώιμης γεωργίας.
Ο συγγραφέας μας λέει ότι αντίθετα μ’ αυτό που πιστεύουμε, οι «πρωτόγονοι» της Νέας Γουινέας είναι πολύ πιο ευφυείς απ’ τους δυτικούς. Όχι μόνο φυσιοκρατικά, όπου βεβαίως δεν μπορεί να υπάρξει καμία σύγκριση με κάποιον άνθρωπο της πόλης που νομίζει ότι τα κοτόπουλα είναι ξεπουπουλιασμένα και ακέφαλα.
(Κάποια στιγμή, γράφει ο Diamond, του έφεραν να φάει μανιτάρια κι εκείνος αναρωτήθηκε -και ρώτησε- μήπως είναι δηλητηριώδη. Οι «πρωτόγονοι» γέλασαν. Είχαν εκατό διαφορετικά ονόματα για τα μανιτάρια και φυσικά ήξεραν εκείνα τα δύο ή τρία που δεν ήταν βρώσιμα.)
Όμως ακόμα και στις νέες τεχνολογίες οι πρωτόγονοι έδειχναν ευφυΐα και περιέργεια που δεν συνάντησε στον δυτικό κόσμο. Επεξεργάζονταν κάθε αντικείμενο. Κάθε απλή μηχανή την έλυναν και την συναρμολογούσαν ξανά, προσπαθώντας να καταλάβουν πώς λειτουργεί.
«Εμείς οι δυτικοί, μοιάζουμε πραγματικά ηλίθιοι σε σύγκριση με κάποιον πρωτόγονο απ’ τα οροπέδια της Νέας Γουινέας», λέει ο Ντάιμοντ.