Σάββατο 25 Μαρτίου 2017

6 σημαντικά χαρακτηριστικά για να αναγνωριστεί ένας ψυχοπαθής

Αν και μπορεί να μοιάζει σαν εμάς και να φαίνεται ικανός για ενσυναίσθηση, ένας ψυχοπαθής πάντα ενεργεί με βάση το δικό του συμφέρον χωρίς να ενδιαφέρεται ούτε για ένα δευτερόλεπτο για οποιονδήποτε άλλο.



Πιθανώς να έχετε ακούσει στις ειδήσεις περισσότερες από μία φορές για το πώς ένα εντελώς φυσιολογικό άτομο διέπραξε ένα έγκλημα για το οποίο κανένας δεν το θεωρούσε ικανό.
Το ότι κάποιος είναι ψυχοπαθής δεν σημαίνει ότι μοιάζει διαφορετικός από τους άλλους. Ένας ψυχοπαθής είναι ένας τύπος ανθρώπου που οι περισσότεροι θα περιέγραφαν ως ευχάριστο, πραγματικά χαρισματικό, ακόμα και ως καλό άνθρωπο. Τουλάχιστον έτσι δείχνει.

Όλη αυτή η καλοσύνη μπορεί ξαφνικά να εξαφανιστεί, επειδή ένας ψυχοπαθής δεν βιώνει συναισθήματα όπως εσείς. Προσποιείται ότι το κάνει προκειμένου να σας χειριστεί καλύτερα.
Ένας ψυχοπαθής θα χειριστεί τους άλλους για να πετύχει όλα όσα θέλει. Όντας ανίκανος να αισθανθεί μετάνοια, λύπη ή άλλο φυσιολογικό συναίσθημα, μπορεί να χρησιμοποιεί τους άλλους χωρίς περιορισμό. Για το λόγο αυτό είναι πολύ σημαντικό να μπορείτε να αναγνωρίζετε έναν ψυχοπαθή.

Το πολιτικό μήνυμα της 25ης Μαρτίου


Γράφει ο Συμεών Χριστοφυλλίδης,
Μεταπτυχιακός Φοιτητής Πολιτικού Marketing-Management



Κάθε χρόνο, 1-2 ημέρες πριν από κάθε εθνική επέτειο, ουκ ολίγοι ρεπόρτερ ξεχύνονται σε εμπορικούς δρόμους και ψάχνουν τις πιο..πικάντικες απαντήσεις στο θεμελιώδες ερώτημα: «τι γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου;». Εκεί, οι περιπλανώμενοι νέοι- ηλικίας 18-24 θα λέγαμε- δίνουν τις πιο απίθανες απαντήσεις!

Αρχικά θα ήθελα να αναφερθώ στο «επιστημονικό» της «έρευνας» που επιθυμούν αυτοί οι ρεπόρτερ να «αναδείξουν», διότι- όπως λένε- πρόκειται για έρευνα. Το δείγμα που χρησιμοποιείται είναι ηλικίας 18-24 στο κέντρο της Αθήνας. Κάθε φορά όμως, τέτοιου είδους «έρευνες» διεξάγονται κατά έναν περίεργο τρόπο στον εμπορικό δρόμο της Ερμού. Στο κέντρο βρίσκεται και η Εθνική Βιβλιοθήκη, καθώς και επιμέρους βιβλιοθήκες Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Δεν θεωρώ πως οι νέοι είναι ανίδεοι, δεν πιστεύω πως ένας νέος ετών 20 δεν είναι σε θέση να γνωρίζει στοιχειώδη σχετικά με το ελληνικό έθνος. Ίσως επιλέγω να τάσσομαι με το μέρος των αισιόδοξων που εναποθέτουν τις ελπίδες στη νέα γενιά. Αν θέλεις όντως να εξάγεις συμπεράσματα βάσιμα, αξιόπιστα και έγκυρα, οφείλεις να αναζητήσεις τους νέους σε άλλα στέκια. Σε μέρη που δεν υπάρχει η οχλαγωγία, η κίνηση και τα διάφορα εμπορικά brand, εκεί ακριβώς βρίσκονται νέοι με γνώσεις, όραμα και ελπίδα. Είναι νέοι που αν τους ρωτήσεις «τι γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου;», με την απορία του αυτονόητου θα σου απαντήσουν πως η 25η Μαρτίου αφορά στην ελληνική επανάσταση του 1821 κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, καθώς και τη θρησκευτική εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Αυτομάτως θα ανασυρθεί στη μνήμη ο στίχος «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή» του ποιήματος «Θούριος» του ένδοξου Ρήγα Φεραίου ή Βελεστινλή, ενός εμβληματικού ποιήματος αφιερωμένου στην εξέγερση του υποδουλωμένου ελληνικού έθνους κατά του τουρκικού ζυγού. Κάποιοι λίγο ακόμα περισσότεροι «διαβασμένοι» γνωρίζουν πως η ελληνική επανάσταση ξεκίνησε λίγες μέρες νωρίτερα από την ημέρα που την γιορτάζουμε, ενώ παραμονή της 25ης εξέδωσε ο Υψηλάντης (μέλος της Φιλικής Εταιρείας) την προκήρυξη με τίτλο «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος». Ένα γενικό συνεκτικό σχόλιο για την ελληνική επανάσταση είναι πως αποτελεί κομβικό σημείο του έθνους καθότι οδήγησε και στην καθιέρωση της Ελλάδας ως ανεξάρτητου κράτους, ενώ η 25η Μαρτίου καθιερώθηκε ως εθνική εορτή κατόπιν βασιλικού διατάγματος του Όθωνα, η οποία σήμανε και την απαρχή της Επανάστασης.

Ωστόσο, και μόνο το γεγονός πως υπάρχει μεγάλο ποσοστό νέων που όχι μόνο δεν γνωρίζουν τι γιορτάζει η Ελλάδα την 25η Μαρτίου ως έθνος, αλλά πολλές φορές συγχέουν και τη χρονολογία με το έπος του ’40, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Δίνει πάτημα σε μη εθνικόφρονες κυβερνήσεις να αντιστρατεύονται εκδηλώσεις υψηλού εθνικού φρονήματος, όπως οι παρελάσεις, και τείνουν να αφαιρούν- ή ακόμα και να καταργούν- μέρος της ιστορίας που διδάσκεται στα σχολεία. 
Ναι, στα σχολεία που παρέχουν μια παιδεία σαφώς ελλιπή όχι όμως άχρηστη και περιττή. Πρόκειται για μια παιδεία που δεν τροφοδοτεί, δεν εμπνέει, παρέχει μόνο πληροφορίες- ούτε καν γνώσεις. Ωστόσο, αυτό δεν ενισχύει το επιχείρημα πως οι παρελάσεις είναι χάσιμο χρόνου ούτε πως οι εθνικές γιορτές στα σχολεία είναι ώρα διαλείμματος. Σε ανώτατο επίπεδο, η εκάστοτε κυβέρνηση οφείλει να λειτουργεί ως θεματοφύλακας των αξιών και των τόσο ευαίσθητων εθνικών ζητημάτων. Με κάθε ευκαιρία χρειάζεται να δηλώνει υπερήφανη για τις εθνικές διεκδικήσεις και τους αλυτρωτικούς αγώνες που χαρακτηρίζουν την ιστορία μας. Με αυτό τον τρόπο θα τεθούν βάσεις που θα διαμορφώσουν ένα αρραγές μέτωπο ισχυρών εθνικών προτεραιοτήτων, συνεκτικότητας και συνευθύνης για τα συμφέροντα της πατρίδας. Σε επόμενο στάδιο, αποτελεί ηθική υποχρέωση της παιδείας που παρέχεται στα σχολεία να τροφοδοτεί με ουσιαστικές γνώσεις, να εμπνέει, να διαφωτίζει και να διαφυλάσσει την ιστορία ενός έθνους που ανέκαθεν μαχόταν και δεν υποτάχθηκε, δεν λάκισε και δεν αποσύρθηκε από τη διεκδίκηση των αιτημάτων του. Όπως επίσης είναι ανάγκη και η ελληνική οικογένεια από πλευράς της να λειτουργεί σύμφωνα με τον εθνικό παράγοντα. Θα λέγαμε πως αποτελεί τη βάση της πυραμίδας ευθύνης της αντιμετώπισης της ιστορίας, καθώς τα περισσότερα ερεθίσματα ένα παιδί και στη συνέχεια ο νέος τα δέχεται από το άμεσο οικογενειακό περιβάλλον. 

Συναισθηματική αναστροφή των ρόλων 2

Αποτέλεσμα εικόνας για Συναισθηματική αναστροφή των ρόλων 2

Ο λόγος που αντιμετωπίζουμε τόσα προβλήματα στις σχέσεις μας με το άλλο φύλο σήμερα, είναι επειδή ο ένας μας δεν καταλαβαίνει τον άλλον. Οί μεν άντρες δεν καταλαβαίνουν τι χρειάζονται οί γυναίκες ώστε να είναι ευτυχισμένες, οί δε γυναίκες δεν ξέρουν να εκφράζουν τις ανάγκες τους με τρόπο κατανοητό στους άντρες. Οί παλιοί κανόνες των ανθρώπινων σχέσεων όχι μόνο δεν ισχύουν πλέον, αλλά συχνά αποδεικνύονται και αντιπαραγωγικοί. Κατανοώντας τα άγχη και τις ανάγκες των σύγχρονων αντρών και γυναικών θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε σχέση αγάπης και αλληλοστήριξης με το άλλο φύλο.

Οί σχέσεις των δύο φύλων επί αιώνες υπαγορεύονταν από την αρχή ότι οί άντρες είναι προμηθευτές της τροφής και προστάτες, ενώ οί γυναίκες πρέπει να είναι ευχάριστες και βολικές. Αν αυτή η αρχή εφαρμοσθεί στη σύγχρονη ζωή, θα αποτελέσει αιτία προβλημάτων, παρά λύση. Όταν οί σύγχρονοι άντρες επικεντρώνουν τις προσπάθειες τους στο να γίνουν καλύτεροι κουβαλητές και προστάτες, το μόνο που κατορθώνουν είναι να εξαντλούνται δουλεύοντας ολοένα και περισσότερο και επιπλέον να αφιερώνουν λιγότερο χρόνο στη σύντροφο τους.

Ας δούμε ένα χαριτωμένο παράδειγμα, που δείχνει την αλλαγή των καιρών. Όταν οί άντρες ήταν κυνηγοί, ήταν πολύ ευκολότερο να έχουν καλές σχέσεις με τις συντρόφους τους. Δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα αν αργούσαν να γυρίσουν στο σπίτι. Το μόνο που είχε σημασία ήταν το ότι γύριζαν ζωντανοί - αυτό αρκούσε για να κάνει τις γυναίκες τους ευτυχισμένες.

Την παλιά εποχή, όσο περισσότερες ώρες και όσο σκληρότερα δούλευαν οί άντρες, τόσο περισσότερο είχαν οί γυναίκες την αίσθηση ότι ο σύντροφος τους ενδιαφέρεται για εκείνες και τις φροντίζει. Σήμερα, όταν οί άντρες αργούν να επιστρέψουν στο σπίτι τους, πέφτουν στη δυσμένεια των γυναικών τους που θεωρούν ότι αυτό αποτελεί σημάδι αδιαφορίας. Για τους πατεράδες μας τα πράγματα ήταν πολύ πιο εύκολα στις σχέσεις τους. Όχι μόνο δε διέτρεχαν τον κίνδυνο της απόρριψης, αλλά ούτε καν χρειαζόταν να τηλεφωνήσουν στο σπίτι για να πουν ότι θ' αργήσουν!

Από την άλλη πλευρά, οί γυναίκες δέχονταν να είναι ευχάριστες και να φροντίζουν τις ανάγκες του συντρόφου τους όταν επέστρεφε στο σπίτι, επειδή συνήθως ήταν πολύ κουρασμένος και πήγαινε κατευθείαν για ύπνο. Τώρα όμως που οί άντρες περνούν περισσότερο χρόνο στο σπίτι, οί γυναίκες αισθάνονται ότι δίνουν περισσότερα απ'όσα παίρνουν. Από αυτή την άποψη, όσο και αν φαίνεται αστείο, οί μητέρες μας αντιμετώπιζαν πολύ πιο εύκολα το να λείπουν οί άντρες τους για μεγάλα διαστήματα από το σπίτι.

Εποχή Όργουελ: Τεχνολογία βιομετρικής ταυτοποίησης στα αεροδρόμια της Αυστραλίας



Το «1984» του Όργουελ δεν είναι απλά ένα βιβλίο. Είναι μια προειδοποίηση και η ‘φανταστική’ εποχή του είναι ήδη γεγονός.

Ένα σύστημα βιομετρικής αναγνώρισης σκοπεύει να εισαγάγει η κυβέρνηση της Αυστραλίας σε ορισμένα αεροδρόμιά της, με στόχο να αυτοματοποιηθεί περαιτέρω η διαδικασία ελέγχου. Ωστόσο, ειδικοί εκφράζουν τις ανησυχίες τους για ζητήματα που πιθανόν προκύψουν σχετικά με την προστασία της ιδιωτικής ζωής και την ασφάλεια των δεδομένων.
Το σύστημα – από το οποίο θα υποβάλλεται σε έλεγχο το 90% των επιβατών χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση- δεν πρόκειται να προκαλέσει περισσότερα προβλήματα στην προστασία της ιδιωτικής ζωής σε σχέση με τα σημερινά συστήματα ελέγχου των συνόρων, υποστηρίζουν άλλοι αναλυτές.
Το υπουργείο Μετανάστευσης και Προστασίας των Συνόρων της Αυστραλίας, επιδιώκει να βρει μια εταιρεία η οποία θα αναπτύξει μια «αυτοματοποιημένη λύση» επεξεργασίας των δεδομένων.
Σκοπός είναι να υπάρχει ένας αυτοματοποιημένος έλεγχος των επιβατών, χρησιμοποιώντας τη βιομετρική ταυτοποίηση.

Συναισθηματική αναστροφή των ρόλων

Αποτέλεσμα εικόνας για Συναισθηματική αναστροφή των ρόλων 2


Οί καιροί έχουν αλλάξει

Οί κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές των τελευταίων σαράντα χρόνων έχουν επηρεάσει σημαντικά τους παραδοσιακούς ρόλους της γυναίκας και του άντρα. Το γεγονός ότι οί γυναίκες άφησαν το σπίτι και μπήκαν στον επαγγελματικό χώρο μείωσε σημαντικά την αξία του παραδοσιακού αντρικού ρόλου. Καθώς οί σύγχρονες γυναίκες γίνονται ολοένα και περισσότερο ανεξάρτητες και αυτόνομες , δεν αισθάνονται πλέον την ανάγκη να έχουν έναν άντρα που να τις συντηρεί και να τις προστατεύει.

Η μοντέρνα γυναίκα παίρνει την τύχη της στα χέρια της και πληρώνει η ίδια τους λογαριασμούς της. Όταν βρίσκεται σε κίνδυνο, μπορεί να αμυνθεί μόνη της ή να φωνάξει την αστυνομία. Πιο σημαντικό ακόμα είναι ότι τώρα μπορεί να αποφασίζει η ίδια σχετικά με το αν και πότε θα κάνει παιδιά και πόσα . Μέχρι την ανακάλυψη του αντισυλληπτικού χαπιού και την ευρεία διάδοση των ποικίλων μεθόδων αντισύλληψης, οί γυναίκες ήταν βιολογικά προγραμματισμένες να κάνουν παιδιά και να εξαρτώνται από τους άντρες. Κάτι που δε συμβαίνει πια.
Μόλις τώρα ,αρχίζουμε να κατανοούμε τις αλλαγές που επέφερε στις σχέσεις των δύο φύλων η διάδοση του ελέγχου των γεννήσεων και η σεξουαλική επανάσταση που ακολούθησε. Ζούμε σε μια μεταβατική περίοδο δραματικών αλλαγών και σεξουαλικής έντασης.

Κατά μία έννοια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι οί άντρες έχουν χάσει τη δουλειά που από αιώνες εξασκούσαν. Κανείς πια δεν τους υπολογίζει σαν προμηθευτές τροφής και προστάτες. Αν και συνεχίζουν να κάνουν αυτό που πάντα έκαναν, ξαφνικά βλέπουν ότι δεν αρκεί για να είναι η σύντροφος τους ευτυχισμένη. Οί γυναίκες απαιτούν κάτι άλλο, κάτι περισσότερο από αυτό που ζητούσαν οί μητέρες τους.

Κατά τον ίδιο τρόπο θα μπορούσαμε να πούμε ότι οί γυναίκες τώρα κάνουν υπερωρίες. Δεν είναι μόνο μητέρες που φροντίζουν και ανατρέφουν τα παιδιά και ασχολούνται με το νοικοκυριό, αλλά είναι επίσης προμηθευτές τροφής και προστάτες. Δε ζουν πια προστατευμένες από το σκληρό και ψυχρό κόσμο της εργασίας έξω από το σπίτι. Πώς λοιπόν μπορούμε να περιμένουμε από μια γυναίκα να είναι ευδιάθετη, ευαίσθητη και ευχάριστη απέναντι στον άντρα της. όταν μια ώρα νωρίτερα χρειάστηκε να τσακωθεί με κάποιον για ένα ταξί; Ενώ οί γυναίκες σήμερα δεν έχουν πια καμία διάθεση να περιποιούνται τον άντρα τους στο τέλος της ημέρας , οί άντρες εξακολουθούν να επιθυμούν αυτό που επιθυμούσαν και οί πατέρες τους, δηλαδή να τους περιποιείται η γυναίκα τους όταν επιστρέφουν από τη δουλειά.


Οί καιροί έχουν αλλάξει και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο παρά να αλλάξουμε κι εμείς μαζί τους. Πρέπει να βρεθούν νέοι ρόλοι για τους άντρες και τις γυναίκες. Ο άντρας πρέπει να αποκτήσει καινούργιες, διαφορετικές ικανότητες αν θέλει να αισθανθεί ότι η σύντροφος του τον χρειάζεται και τον εκτιμά. Η γυναίκα από την πλευρά της πρέπει να αποκτήσει καινούργιες γνώσεις αν θέλει να συνεχίσει να εργάζεται μαζί με τους άντρες και μετά να επιστρέφει στο σπίτι της και να βρίσκει μια σχέση τρυφερότητας και αγάπης. Για να είναι η γυναίκα δυνατή, διατηρώντας ταυτόχρονα και τη θηλυκότητα της, απαιτούνται νέες ικανότητες.

Τι δεν έχουμε διδαχθεί

Πλέον δεν θυμώνω – απλά ακούω

Δεν πρέπει να αφήνετε τη συμπεριφορά των άλλων να καθορίζει τη ζωή σας. Εσείς είστε υπεύθυνοι για τα συναισθήματά σας και θα πρέπει να μάθετε πρώτα να ακούτε και μετά να αντιδράτε.

gunaika sto dasos

Ο θυμός είναι ένα φυσιολογικό και σχεδόν καθημερινό συναίσθημα. Είναι κοινό στους ενήλικες αλλά πάνω από όλα στα μικρά παιδιά που δεν ξέρουν πώς να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους και να ακούσουν.
Δεν πρέπει να βλέπετε αυτό το συναίσθημα με απόλυτα αρνητικό τρόπο. Όλοι θυμώνουμε, όλοι γεμίζουμε με οργή σε καταστάσεις που θεωρούμε άδικες. Επιπλέον, είναι απολύτως φυσιολογικό και μας επιτρέπει να αντιδράμε σε οτιδήποτε δεν επιτρέπεται, σε οτιδήποτε μας πληγώνει.
Ωστόσο, ο θυμός θα πρέπει να είναι συγκεκριμένος και περιορισμένος. Θα πρέπει να θεωρείται σαν ένας διακόπτης, σαν κάτι που ενεργοποιείται στον εγκέφαλό σας. Σας προειδοποιεί ότι κάποια πτυχή του περιβάλλοντός σας θα πρέπει να σας ανησυχεί και ότι πρέπει να πάρετε μια απόφαση.
Αν αφήσετε αυτό το συναίσθημα να σας ελέγχει, θα εμπέσετε σε ένα παράλογο ξέσπασμα, φωνάζοντας και πιθανότατα κάνοντας πράγματα που αργότερα θα μετανιώσετε. Ο θυμός θα πρέπει να παρακολουθείται και αργότερα να ελέγχεται για να μπορέσετε να έχετε την κατάλληλη αντίδραση.
Στο σημερινό άρθρο, σας ενθαρρύνουμε να μελετήσετε σε βάθος αυτό το κοινό συναίσθημα που μερικές φορές δεν μπορούμε να το αναγνωρίσουμε.
Προσπαθήστε να γνωρίσετε καλύτερα το θυμό σας για να αντιδράτε καλύτερα στο περιβάλλον σας
Ένας από τους πιο δημοφιλείς ειδικούς στο θυμό και στην αντίσταση είναι χωρίς αμφιβολία ο Eckhart Tolle. Αυτός ο θετικιστικός ψυχολόγος και εκπρόσωπος των πιο πνευματικών πτυχών της επιστήμης της συμπεριφοράς παρουσιάζει μια πολύ ιδιαίτερη προοπτική αυτού του ψυχολογικού κατασκευάσματος.
Ο θυμός είναι ένα πανίσχυρο, αρνητικό και καθηλωτικό συναίσθημα. Ο θυμός που είναι ανεξέλεγκτος και τον αφήνετε να δραπετεύει ανά πάσα στιγμή, πλημμυρίζει το μυαλό σας με αρνητικές σκέψεις.

Απασχολείσαι τόσο πολύ με τα ασήμαντα που ξεχνάς τα ουσιώδη (Osho)


Η ουσία είναι προκαθορισμένη, η προσωπικότητα είναι απλώς τυχαία. Εκείνο που είναι προκαθορισμένο για σένα, εκείνο το οποίο φαίνεται ότι είσαι, είναι απλώς τυχαίο. Το ότι είσαι Ινδουιστής, το ότι είσαι Χριστιανός, είναι τυχαίο. Το ότι είσαι άνδρας, το ότι είσαι γυναίκα, είναι τυχαίο. Το ότι είσαι Γερμανός ή Ινδός, είναι τυχαίο. Το ότι είσαι μαύρος ή άσπρος, είναι τυχαίο. Αλλά η ύπαρξή σου, το ότι υπάρχεις, είναι προδιαγεγραμμένο.
Προσπάθησε να βρεις εκείνο που είναι προδιαγεγραμμένο και μην σκοτίζεσαι πολύ για εκείνα που είναι άσχετα, τυχαία.
Η μύτη σου είναι λίγο μακριά ή λίγο κοντή. Μην σε απασχολεί, είναι απλώς τυχαίο. Ή το δέρμα σου έχει πολύ χρωστική ουσία και είσαι μαύρος. Ή δεν έχει αυτή την χρωστική ουσία κι είσαι λευκός – δεν αξίζει ούτε δεκάρα. Μην σε απασχολεί αυτό. Είναι απλώς άσχετο.
Προσπάθησε να βρεις αυτά που είναι απολύτως προδιαγεγραμμένα. Αυτά είναι η φύση σου, η ύπαρξή σου.
Έχεις όμως πελαγώσει με τα τυχαία. Δίνεις υπερβολικά μεγάλη προσοχή στα τυχαία, ανησυχείς γι’ αυτά. Όλος ο χρόνος και η ενέργειά σου σπαταλούνται σ’ αυτά. Απασχολείσαι τόσο πολύ με τα ασήμαντα που ξεχνάς τα ουσιώδη.

Μοναχικότητα και μοναξιά. Διαφορές και καταπολέμηση της μοναξιάς.


Μοναχικότητα και μοναξιά
Η μοναξιά ουκ ολίγες φορές ταυτίζεται με τη μοναχικότητα, πολλοί μάλιστα θεωρούν ότι είναι το ίδιο. Στην πραγματικότητα, είναι δύο εντελώς αντίθετες έννοιες, αφού η πρώτη πραγματοποιείται χωρίς τη θέληση του ατόμου και η δεύτερη προϋποθέτει και καθιστά απαραίτητη τη θέληση του ίδιου του ατόμου.

Μοναχικότητα & Μοναξιά. Τι είναι: 

Μοναξιά είναι η επώδυνη συναισθηματική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ένα άτομο και έχει οδηγηθεί εκεί εξαιτίας διάφορων κοινωνικών και οικογενειακών καταστάσεων για τις οποίες πολλές φορές το άτομο δεν έχει ευθύνη και αναγκάζεται να επωμιστεί.
Η μοναχικότητα, από την άλλη, αφορά την ηθελημένη απομάκρυνση του ατόμου από τον κοινωνικό περίγυρο όπου το άτομο αποκόβεται από την ανθρώπινη συναναστροφή και ζει με τον εαυτό του.

Γιατί κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν τη μοναχικότητα

Γιατί όμως οι άνθρωποι επιλέγουν τη μοναχικότητα, ειδικά στην εποχή που ζούμε; Τι είναι αυτό που οδηγεί τους ανθρώπους να αποξενωθούν από την κοινωνική ζωή;
Διάφορες δυσάρεστες και επίπονες συναισθηματικές σχέσεις που οδηγούν το άτομο να καταλήξει στο συμπέρασμα "καλύτερα μόνος, παρά να πληγωθώ πάλι".
Η προσπάθεια του ατόμου να γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του, να αναπτύξει καλύτερα τις ικανότητές του, να γνωρίσει τον εαυτό του.
Η απαισιόδοξη σκέψη ότι έχει απογοητευτεί  από ανθρώπους και σχέσεις και "δεν υπάρχει αγάπη".

Η πτώση των ανθρώπων οφείλεται στον ανταγωνισμό



Η πτώση των ανθρώπων οφείλεται στον ανταγωνισμό. Εξ’ αιτίας του έχουμε βάλει ανάμεσά μας, την έχθρα, την εξουσία. Έτσι αρχίσαμε να μετράμε τις αξίες μας.


Να μετράμε με οδηγούς το άριστα, το σωστό και ο καθένας από μας έγινε ένας κυνηγός κάνοντας προσπάθειες για να λάβει το άριστα και για να είναι σωστός. Και όλο αυτό το μονοπάτι του ανταγωνισμού γέννησε την αντιζηλία. Μία «κακιά μάγισσα» που έχει μπει μέσα σε όλες μας τις σχέσεις, σε όλες μας τις πράξεις, μα κυρίως έχει μαγκώσει και σκλαβώσει τις καρδιές μας. Έτσι η ζωή μας είναι γεμάτη πόνο εξ’ αιτίας της φράσης «δεν τα καταφέρνω», αν καταβάλουμε προσπάθειες οι οποίες δεν δίνουν τους «καρπούς» που θα θέλαμε. Αλλά παράλληλα νιώθουμε αδικία καθώς καταβάλουμε πολύ αγώνα για να λάβουμε το άριστα από τη ζωή μας και αυτό ( το άριστα) πότε να έρχεται και πότε όχι μόνο να μην έρχεται, αλλά να μας φέρνει η ζωή αντιμέτωπους με πόνους τεράστιους.
Μέσα από τον πόνο μας αυτόν τον συναισθηματικό τα γιατί είναι πολλά. Ο πόνος μας, μας οδηγεί να πέφτουμε τόσο πολύ συναισθηματικά, που φτάνει η στιγμή να μην αντέχουμε τίποτε άλλο. Η σταγόνα που κάνει το ποτήρι να ξεχειλίζει είναι όλος μας ο πόνος αυτός.

Μπακαλιάρος σκορδαλιά

Μπακαλιάρος σκορδαλιά

Υλικά :

1 κιλό παστός μπακαλιάρος
½ φλιτζάνι λάδι
1 ματσάκι σέλινο
4 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
6 σκελίδες σκόρδο
5 πατάτες
3 κουταλιές ξίδι
2 κουταλιές άνηθο
Αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση :
Τεμαχίζουμε τον μπακαλιάρο, αφαιρούμε τα πτερύγια και την ουρά και τον ξαλμυρίζουμε  για 24 ώρες.  

Η Ιστορία έχει το λαό της και η κινητή τηλεφωνία άσε να θέλει τον Γερμανό της

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ.....ΓΕΡΜΑΝΟ ΤΗΣ

Ποιο λάβαρο σήκωσε και ποια επανάσταση έκανε ο Π.Π.Γερμανός... Η μόνη επανάσταση που έκανε Γερμανός ήταν εκείνη, της γνωστής αλυσίδας που ύψωσε τις πωλήσεις των κινητών. Ο δε των Πατρών, αγαπούσε τόσο πολύ το ποίμνιό του που είπε «Ας αφήσουμε τα παιδιά του Μωάμεθ να αποτελειώσουν τα παιδιά του Ροβεσπιέρου..». Η μπουρδολογία, δυστυχώς, εξακολουθεί να διδάσκεται στα σχολεία και να γιορτάζεται εν στρατώ και άρμασι.


Το παρακάτω χρονογράφημα δημοσιεύτηκε στις 10/12/1998.

Πολύς ντόρος έγινε αυτές τις μέρες για το βιβλίο του ιστορικού Βασίλη Λάζαρη, που ισχυρίζεται πως, ποτέ ο Παλαιών Πατρών Γερμανός δεν σήκωσε τη σημαία της Επανάστασης στη μονή της Αγίας Λαύρας. Τόλμησε να πει, δηλαδή, ο άνθρωπος, αυτό που ξέρει σχεδόν όλος ο κόσμος και αγνοεί ή θέλει να αγνοεί το επίσημο κράτος και ξεσηκώθηκαν ορισμένοι. Ορέ, τι 'ναι αυτά που ακούμε; Μας αμφισβητούν την πρωτιά;

Αλλά, αγαπητοί μου, γιατί εξάπτεστε;
Η ιστορία δεν είναι κινητό να θέλει ντε και καλά τον ...Γερμανό της. Το ότι η Επανάσταση δεν ξεκίνησε από την Αγία Λαύρα στις 25 του Μάρτη, το 'πε και ο αγαπητός Τρικούπης: «Ψευδής είναι η εν Ελλάδι επικρατούσα ιδέα, ότι εν τη Μονή της Αγίας Λαύρας ανυψώθηκε κατά πρώτον η σημαία της Ελληνικής Επαναστάσεως». Το διαλαλούσε και ο μπάρμπα - Γιάννης ο Σκαρίμπας. Γι' αυτό τον είχαν στην μπούκα οι «πεφωτισμένοι». Το επανέλαβε και ο Φωτιάδης.
Αυτό που σίγουρα, πάντως, έγινε στην Πάτρα και στα πέριξ ήταν η προσπάθεια των προυχόντων κοτζαμπάσηδων και δεσποτάδων να σβήσουν τη φλόγα της Επανάστασης και του λυτρωμού, που είχε ήδη ανάψει φωτιές στις καρδιές των ραγιάδων. Και το ζουμί βρισκόταν σε τούτο δω, που είπε ο Σ. Χαραλάμπης στη μάζωξη της Βοστίτσας (Αίγιο): «...Μα εμείς εδώ, αφού ξεκάνουμε τους Τούρκους, σε ποιον θα παραδοθούμε; Ο ραγιάς, άμα πάρει τα όπλα, δε θα μας ακούει πια και δε θα μας σέβεται και θα πέσουμε στα χέρια εκείνων που δεν μπορούνε να κρατήσουν το πιρούνι να φάνε». Κι έδειξε με ...ανωτερότητα καρδινάλιου τον αδελφό του Παπαφλέσσα: «Να, σαν αυτόν εδώ».
Ενώ αυτοί, βλέπεις, ήξεραν να κρατούν και πιρούνι και χουλιάρι. Γι' αυτό νοιάζονταν.
Η συνέχεια είναι γνωστή. Πλάκωσαν Ζαϊμηδες και Μαυροκορδάτοι και φθάσαμε εδώ που φθάσαμε. Στη σύγχρονη ιστορία και για να περιοριστούμε στην Πάτρα, έχουμε τη δυναστεία των Παπανδρέου. Γέρος της «Δημοκρατίας" και Ανδρέας του «Σοσιαλισμού». Σ' αυτούς οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τις παρακάτω πρωτιές: Το λάβαρο της απελευθέρωσης το 1944 το ύψωσε στο Κάιρο ο Γ. Παπανδρέου, όπου έδινε τον αγώνα «του». Το λάβαρο της δημοκρατίας, στη συνέχεια, στην πλατεία Συντάγματος, παρουσία των εγγλέζικων τανκς, το σήκωσε ο ίδιος. Το λάβαρο του σοσιαλισμού στην Αθήνα, κάποια μέρα του Σεπτέμβρη (ούτε ο ίδιος δε θυμόταν πια πριν πεθάνει), το σήκωσε ο υιός Ανδρέας Παπανδρέου. Βέβαια, υπήρξαν και άλλα τέτοιου είδους λάβαρα, που υψώθηκαν κατά καιρούς στην Ελλάδα και είναι τόσα πολλά, που, για τον καθένα, ορισμένοι θέλουν τον ...Γερμανό τους. Κοινό τους χαρακτηριστικό: Όλοι ήξεραν να κρατούν καλά τα χουλιαροπήρουνα.

“Το Λονδίνο έπεσε” – Όταν η σκηνοθεσία βγαίνει εκτός αιθουσών του σινεμά!

Η ταινία “Το Λονδίνο Έπεσε”, που βγήκε στις αίθουσες ακριβώς πριν ένα χρόνο, έλαβε μάλλον άσκημες κριτικές και όχι άδικα…

Τρομολαγνικός παροξυσμός, αποθέωση της μιλιταριστικής παγκόσμιας εξουσίας και μια κακοφτιαγμένη περιπέτεια καταστροφής που σπάει κάθε προηγούμενο ρεκόρ αναληθοφάνειας.
Ωστόσο ρεκόρ αναληθοφάνειας σπάνε και πολλά υποτιθέμενα τρομοκρατικά χτυπήματα με τους ξένους αναλυτές (γνωστοί παγκοσμίως ως “συνωμοσιολόγοι”) να επισημαίνουν ατέλειες και ερωτηματικά, να τρολάρουν, ακόμα και να δηλώνουν ό,τι… βαρέθηκαν!
Επειδή κι εμείς βαρεθήκαμε, θα παρουσιάσουμε συνοπτικά τα πιο ζουμερά σημεία από τα δημοσιεύματα.
Καταρχάς όλοι επισημαίνουν την ημερομηνία της πρόσφατης και καλά τρομοκρατικής επίθεσης στο Λονδίνο, που ήταν επίσης η ίδια ημερομηνία με εκείνη της επίθεσης στο Βέλγιο! Όπως γράφεται στις αγγλόφωνες χώρες (πρώτα μήνας και μετά ημερομηνία) βγάζει 3/22 όπου το 322 είναι ο απόκρυφος αριθμός της γνωστής μυστικής λέσχης των Skull & Bones.
Είναι μια μυστική κοινωνία με έδρα το Πανεπιστήμιο του Yale στο New Haven, Connecticut. Πολυάριθμες οικογένειες της παγκόσμιας ελίτ και τα παιδιά τους έχουν περάσει μέσα από μυήσεις και τα τελετουργικά της, όπως οι Vanderbilts, οι Ροκφέλερς και οι Μπους. Μία από τις πιο σημαντικές απόψεις που μοιράζονται αφορά τη σημασία της διαλεκτικής του Χέγκελ. Αυτή η διαλεκτική συνηγορεί υπέρ της χρήσης της ελεγχόμενης σύγκρουσης για τη δημιουργία προκαθορισμένων αποτελεσμάτων. Δημιουργώντας πρόβλημα, αντίδραση και μετά τη λύση.
Επίσης όλοι επισημαίνουν στο ότι οι στημένες ή υποτιθέμενες επιθέσεις έχουν κάποια κοινά επαναλαμβανόμενα στοιχεία: αργοπορία της αστυνομίας, ασάφεια στοιχείων, καθυστέρηση ανάληψης ευθύνης από κάποια οργάνωση (πρώτα λέει η αστυνομία μάλλον είναι τρομοκρατικό χτύπημα [ΥΤ] και μετά από 2 μέρες κάποια οργάνωση αναλαμβάνει την ευθύνη), ένα διαβατήριο που πέφτει κατά λάθος από τον τρομοκράτη, κακοστημένα σκηνικά στοιχεία με πολλές ατέλειες (νεκροί μετά από πολλαπλούς πυροβολισμούς χωρίς αίματα στο έδαφος) και πολλά άλλα.
Αλλά τελευταία παίζει πολύ το προφίλ του “μοναχικού λύκου” που οπωσδήποτε πρέπει με πάση θυσία μετά να συνδέεται με ομάδες της ISIS, να ασπάστηκε το Ισλάμ και ριζοσπαστικοποιήθηκε με κάποιο τρόπο, να ανήκει ήδη στις λίστες των μυστικών υπηρεσιών, ωστόσο να… κυκλοφορεί ελεύθερος!
Ο συγκεκριμένος 52χρονος Καλίντ Μασούντ «Ήταν παλιός γνωστός της αστυνομίας και το μητρώο του περιλαμβάνει πλήθος καταδικαστικών αποφάσεων, για βίαιες επιθέσεις, κατοχή παράνομου οπλισμού και διατάραξη της δημόσιας τάξης», αναφέρει η αστυνομία. Ο “παράνομος οπλισμός” αφορά σε ένα μαχαίρι. Εσείς πόσα έχετε σπίτι σας; Εμείς ένα σετάκι με 6 κουζινομάχαιρα – να τα πετάξω;
Η Ann Marie Carey από τη Βρετανία αναρωτιέται που πήγαν ξαφνικά όλοι οι πρωταγωνιστές αυτής της φωτογραφίας που έγινε viral – τη μια με όλους επί σκηνής, την άλλη άδεια. Που πήγαν όλοι ξαφνικά και που πήγε ο δράστης, γιατί άφησαν όλα έτσι;

Η «Ώρα της… Ψεκασμένης Γης» – Ανάψτε όλα τα φώτα!

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή η ίδια μπιπ-ριά!


“Ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών θα δώσει για ένατη συνεχή χρονιά δυναμικό παρών κλείνοντας τα φώτα για την Ώρα της Γης”
. Ενώ όλο τον υπόλοιπο χρόνο δίνει αδύναμο απών κάνοντας πως δεν βλέπουν τα αεροπλάνα να πετάνε και να αφήνουν… καψαέρια (πως αλλιώς να τα πούμε οι καψεροί;).


Εφιαλτικές εικόνες από ΗΠΑ – ευτυχώς που ο Τραμπ θα σταματούσε τους αεροψεκασμούς:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

1

Το Ενατο Κυμα