ΑΝ ΥΠΗΡΞΕ ΑΛΛΗ ΠΑΡΘΕΝΟΓΕΝΝΗΣΗ ΟΠΩΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Κάποιοι περίεργοι γενετιστές ψάχνουν αν πράγματι γεννήθηκε ο Χριστός. Και, τέλος πάντων, πώς συνέβη η άμωμη σύλληψη του από την παρθένα Μαίρη. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά.

Δεν είναι σοβαρό, δηλαδή, να παίρνουν σοβαρά την υπόθεση θρησκεία. Την οποιαδήποτε θρησκεία. Όταν το παίζεις αξιόπιστος ερευνητής ξεκινάς από μια πραγματικότητα. Δεν υπάρχουν Θεοί, δεν υπάρχουν δόγματα χωρίς τους ανθρώπους. Αυτή είναι η αλήθεια.

Στο παιχνίδι, λοιπόν, της θρησκείας δεν παίζουν μόνον οι Θεοί, και από κοντά άγιοι και οσιομάρτυρες, ευαγγελιστές και προφήτες, ό,τι άλλο. Οι παίκτες, οι πρωταγωνιστές είναι οι άνθρωποι που έτσι και κολλήσουν σε κάτι δεν καταλαβαίνουν ούτε Χριστό.

Άνευ αντικειμένου, λοιπόν, είναι όσοι ασχολούνται με το αν έχει καταγραφεί ή, όχι π.χ. επιστημονικά παρθενογέννηση σε άνθρωπο χωρίς γονιμοποίηση του ωαρίου από σπερματοζωάριο, που να φέρει το χρωμόσωμα Υ. Μιλάει η δύναμη της πίστης του κόσμου. Όλα τα άλλα είναι κουραφέξαλα.

ΤΣΙΠΡΟΛΕΒΕΝΤΗΣ, Ο ΒΑΣΙΛΟΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ

Γράφει ο Ισάακ Διαμαντίδης

Τον άκουγα και δεν πίστευα στ αυτιά μου. Αναρωτήθηκα πολλές φορές αν ήταν ο Βασίλης Λεβέντης ή ο Νίκος Μιχαλολιάκος; Τόσο πολύ μοιάζουν οι απόψεις τους για τις ομαδικές απολύσεις. Ιδού.

«Θέλω να καμφθεί των συνδικαλιστών η δύναμη. Γιατί είναι σάπιοι όλοι (...) Τους έχουμε και δεν δουλεύουνε. Όλο με τσιγάρο και εφημερίδα και να ετοιμάζουν απεργίες».

Απόκεντρες οι θέσεις του προέδρου Βασίλη και για την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Μου θύμισαν άλλοτε τον ΣΕΒ και άλλοτε τα μνημονιακά κόμματα.
«θα το δεχτώ, επειδή η ωρολογιακή βόμβα που θα σκάσει είναι οι άνεργοι», τόνισε στο κανάλι Ένα.

Εκεί, όμως που δήλωσα βέβαιος ότι δεν άκουγα τον Λεβέντη, αλλά τον Αλέξη Τσίπρα ήταν κατά την ανάπτυξη των θέσεων του για τις ανατροπές στην Ασφάλιση.

ΓΙΝΕΤΕ ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ!

- "Μην νομίζετε ότι οι πολλοί έχουν δίκαιο επειδή είναι πολλοί. 

Όταν διαφωνείτε με κάποιον δεν χρειάζεται να τον πείσετε επιμένοντας στις απόψεις σας. 

Με τη βία δεν μαθαίνει κανένας. 

Αφήστε τους ήσυχους και συνεχίστε την προσπάθεια της πνευματικής αναζήτησης. 

Ακολουθήστε τον δρόμο που ανοίγεται μπροστά σας και ας είστε μόνοι σας.

 Συνεχίστε να περπατάτε και κάπου θα σας βγάλει. 

Αυτό το κάπου δεν το γνωρίζουν οι άλλοι.. 

Τα κατά Κίρκην - Δημητρης Λιαντινης

"Και τη μια νυχτα ακολουθησε αλλη. 

Και τη μια μερα ακολουθησε αλλη, και αλλη. 

Και επερασε καιρος πολυς σε ωρα λιγη. 

Και ο Οδυσσεας περιμενει στο καραβι με την παλαμη κεραμιδι στο μετωπο.

Δεν ημπορουμε παρα να λογαριασουμε την ψυχολογικη μεταλλαξη που συντελεστηκε στα συνηθια των συντροφων. 

Των αξεστων συντροφων που βρεθηκανε καταμεσις στη δινη του αρσενικου ζωου. 

Που ησανε χθες, και που βρισκουνται τωρα; Ολο τον καιρο επαλευανε με την κολαση.

Η βαρδια, το κουπι, η αυπνια, η πεινα, ο κινδυνος, η ναυτια, η ανια, το ως ποτε;

Και ξαφνικα η μερα εγυρισε φυλλο, και η σκυλισια αισθηση εγινε ονειρο. 

Παραδεισος, χορτασμος, μαγεια, οργος και τελεσμος. 

ΕΙΜΑΙ ΠΑΡΩΝ

Υπάρχουν πολλά υπέροχα βιβλία που μιλούν σε βάθος για την σπουδαιότητα του να είμαστε παρόντες, για τον λόγο αυτό θα θίξω το θέμα ελαφρά εδώ.

Μπορεί να ακούγεται ανόητο όταν κάποιος λέει, «Ζήσε την παρούσα στιγμή» γιατί μπορεί να νομίζουμε ότι αν βρισκόμαστε κάπου σωματικά, πώς είναι δυνατόν να μην είμαστε παρόντες; 

Στην πραγματικότητα, πολλοί από εμάς σπανίως είμαστε ολοκληρωτικά στην παρούσα στιγμή, γιατί πάντα είτε σκεπτόμαστε το παρελθόν ή κάνουμε συνεχώς σχέδια για το μέλλον. 

Όταν συνεχώς ασχολούμαστε και ζούμε στο παρελθόν, αυτό που συμβαίνει είναι ότι το επαναλαμβάνουμε σαν μέρος της παρούσας εμπειρίας μας. 

Ακόμα και αν οι άνθρωποι, οι τόποι, τα πράγματα από τις εμπειρίες του παρελθόντος μπορεί να έχουν έρθει και να έχουν φύγει – στην πραγματικότητα, ακόμα και αν δεν υπάρχουν πια – αν συνεχώς τα ξαναζούμε στην παρούσα πραγματικότητα μας, αποτελούν όχι μόνον το παρελθόν μας, αλλά γίνονται η παρούσα πραγματικότητα μας επίσης.

Αφετέρου, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι πού πάντα ασχολούνται με το μέλλον ψάχνοντας για το επόμενο πράγμα που θα τους ικανοποιήσει. 

Αυτό που έχω προσέξει είναι ότι πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους σπάνια είναι ικανοποιημένοι, γιατί δεν μπορούν να απολαύσουν την παρούσα εμπειρία για αρκετό χρόνο, λόγω του ότι ψάχνουν συνεχώς για το επόμενο πράγμα που θα τους ικανοποιήσει.

Όταν είμαστε παρόντες, έχουμε την μεγαλύτερη μας δύναμη. 

Μόνον στην παρούσα στιγμή μπορούμε να πραγματοποιήσουμε τις επιθυμίες μας πιο γρήγορα. 

Πολλές από τις διαδικασίες των θαυμάτων που παραθέτουμε, έχουν διπλή αξία σαν διαδικασίες οι οποίες μας διδάσκουν πώς να είμαστε στην παρούσα στιγμή. 

Πολλές από αυτές τις διαδικασίες περιλαμβάνουν την σύνδεση μας με την φύση και το να έχουμε επίγνωση των 5 αισθήσεων μας.

Μια απλή διαδικασία που εφαρμόζω για να μου θυμίζει να επανέρχομαι στο παρόν είναι να ρυθμίζω το ξυπνητήρι του κινητού τηλεφώνου μου σε διαφορετική ώρα κάθε μέρα. 

Αυτοάνοσα νοσήματα, Διατροφή και Ανοσοποιητικό..

Ένας φαινομενικός παραλογισμός του ανοσοποιητικού μας συστήματος

Τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι μια ομάδα νοσημάτων με συμμετοχή και προσβολή πολλών οργάνων και ιστών και επομένως συμπεριλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων και κλινικών εικόνων. Διακρίνονται:

1. Σε αυτά που προσβάλλεται ένα όργανο (οργανοειδικά), π.χ. θυρεοειδίτιδα Hashimoto, σακχαρώδης διαβήτης τύπου I και

2. Σε αυτά που προσβάλλονται ταυτόχρονα ή διαδοχικά πολλά όργανα (συστηματικά), π.χ. συστηματικός ερυθηματώδης λύκος (ΣΕΛ), ρευματοειδής αρθρίτιδα).

Ποιο είναι το κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των παθήσεων; 

Η δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και η ανάπτυξη αντισωμάτων για τα ίδια τα όργανα και τους ιστούς του οργανισμού. Η ύπαρξη δηλαδή αυτοαντισωμάτων τα οποία μπορούν να ανιχνευθούν συνήθως στον ορό των ασθενών και καταστρέφουν τους ίδιους τους ιστούς και τα όργανα του ασθενούς.

Τι είναι το ανοσοποιητικό σύστημα και ποια είναι η λειτουργία του;

Το ανοσοποιητικό σύστημα προστατεύει τον οργανισμό από τις επιθέσεις εισβολέων, τους οποίους αναγνωρίζει ως «ξένους προς τους ιστούς του οργανισμούς» είτε είναι μικροοργανισμοί (π.χ. μικρόβια, ιοί, μύκητες) είτε είναι ιστοί (π.χ. μετάγγιση διαφορετικής ομάδας αίματος ή μη ιστοσυμβατότητα σε μεταμοσχεύσεις) είτε τροφές, όπως γύρη κλπ.

Το ανοσοποιητικό σύστημα διαθέτει ένα εξαιρετικά πολύπλοκο σύστημα κυττάρων επιφορτισμένο να αναγνωρίζει αρχικά και ακολούθως να αντιδρά, παράγοντας αντισώματα με σκοπό την καταστροφή ουσιών που αναγνωρίζει ως «ξένες» και που είναι δυνητικά επιβλαβείς για τον οργανισμό (οι «ξένοι» εισβολείς ονομάζονται αντιγόνα). Την καταστροφή την επιτυγχάνει παράγοντας το κατάλληλο αντίσωμα κάθε φορά για το κάθε νέο αντιγόνο.

Τα αντισώματα είναι μόρια πρωτεϊνικής φύσης, των οποίων η στερεοδιάταξη (η μορφή τους) τους επιτρέπει να προσδένονται στο αντιγόνο [το μόριο του εισβολέα το οποίο πυροδότησε τη σύνθεσή τους και με το οποίο έχουν συμπληρωματική στερεοδιάταξη (μορφή)]. H πρόσδεσή των αντισωμάτων στα αντιγόνα του εισβολέα προκαλεί στη συνέχεια σειρά αντιδράσεων που στόχο έχουν να τα καταστρέψουν και τελικά να τα απομακρύνουν από τον οργανισμό.

Η όλη αυτή η αμυντική διαδικασία του ανοσοποιητικού συστήματος στις περιπτώσεις αυτοάνοσων μοιάζει να απορυθμίζεται και αντί να επιτίθεται μόνο στους ξένους εισβολείς, καθώς θα έπρεπε, κάνει λάθος αναγνωρίζοντας τους δικούς του ιστούς σαν «ξένους», παράγει αυτοαντισώματα και αρχίζει επίθεση στον ίδιο του «τον εαυτό».

Αυτοάνοσα – Παθογένεση

Η σκέψη μας, μας ταξιδεύει στο χρόνο…

Πολλές φορές, πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται… Ποιος είναι ο λόγος που καταλαβαίνουμε την αξία μίας στιγμής, όταν πια αυτή έχει γίνει μία ανάμνηση;

Κατά ένα μαγευτικό τρόπο, το ταξίδι στο χρόνο είναι μία ικανότητα του μυαλού μας… Το κάνουμε κάθε μέρα με τη σκέψη να σεργιανίζει αστραπιαία στη μνήμη μας. Συμπεριφερόμαστε κατά κάποιο τρόπο λόγω εμπειριών που ζήσαμε ή δεν ζήσαμε στα παιδικά μας χρόνια. Σχεδιάζουμε ή αναβάλλουμε πράγματα σκεφτόμενοι πώς θα είναι το μέλλον. Στην ουσία, κάθε μέρα, στέλνουμε τη σκέψη μας σε αμέτρητα ταξίδια «μπροστά και πίσω», στο παρελθόν και στο μέλλον, χωρίς καν να συνειδητοποιούμε ότι ταξιδεύουμε στο χρόνο.

Μια φίλη κάποτε είπε «το ταξίδι στο χρόνο είναι εφικτό…». Η ίδια όμως το είχε κάνει με έναν ιδιαίτερα πρωτότυπο τρόπο… Ήταν είκοσι ετών και μόλις είχαν περάσει οι εορτές των Χριστουγέννων και της πρωτοχρονιάς, όταν της ήρθε η πρωτότυπη ιδέα να γράψει ένα γράμμα στον… εαυτό της στο μέλλον.

Χριστιανικός Μυστικισμός / Θέωση

Το να μιλήσουμε για την Θέωση, δηλαδή την Κατάσταση Όπου Βιώνουμε την Θεία Πραγματικότητα, Όπου Είμαστε ένα με τον Θεό, θα ήταν προκλητικό αν επιχειρούσαμε να περιγράψουμε μια Κατάσταση που είναι Απερίγραπτη. Πρέπει να Προσεγγίζουμε το Ιερό με σοβαρότητα. Η Θέωση είναι Μια Βιωματική Κατάσταση που πρέπει κάποιος να ζήσει για να Κατανοήσει τι συμβαίνει. Μετά, είναι Μια Άλλη Πραγματικότητα από αυτή που βιώνουν συνήθως οι άνθρωποι, δεν υπάρχει στην συνηθισμένη ανθρώπινη εμπειρία, κι έτσι το να περιγράφεις κάτι που ο άλλος δεν έχει δει είναι σαν να μην λες τίποτα. Η διανόηση δεν μπορεί να το συλλάβει. Μετά η διανόηση προκαλείται να ερευνήσει ποιος μιλά, αν έχει βιώσει αυτό για το οποίο μιλά, κι έτσι ανοίγει μια διαμάχη σε διανοητικό επίπεδο. Όλα αυτά είναι παιδιάστικα. Θα πρέπει να προσεγγίσουμε το θέμα διαφορετικά.

Ο Ιησούς ποτέ δεν περιέγραψε την Θεία Κατάσταση. Βεβαίωσε μόνο ότι Υπάρχει η Δυνατότητα να την Βιώσουμε κι Έδειξε τον Δρόμο που Οδηγεί στο Εσωτερικό Βασίλειο, στο Θεό. Θα ήταν ασέβεια να επιχειρήσουμε να πούμε ή να κάνουμε κάτι περισσότερο από τον Ιησού. Μπορούμε όμως να επιχειρήσουμε να οδηγήσουμε την κατανόηση της πραγματικότητας με πιο απλό τρόπο στην Αλήθεια, να διαφωτίσουμε όσο μπορούμε τα πράγματα.

Όταν Κάποιος Ακολουθεί την Οδό κάποια στιγμή η συνειδητότητα περνά στην Άμεση Αντίληψη της πραγματικότητας, πέρα από την σκέψη, τις παρεμβολές της σκέψης και τις παραμορφώσεις που δημιουργεί στην αντίληψη της πραγματικότητας. Αυτό πρέπει να γίνει με την Εγρήγορση, την Προσοχή, την Παρατήρηση αυτού που συμβαίνει σε Πραγματικό Χρόνο, στην πραγματική ζωή. Όχι με προσπάθειες του εγώ, με τεχνικές, πνευματικές ασκήσεις, κλπ. Όλα αυτά είναι ανόητα. Το Πέρασμα Πέραν της σκέψης, η Αφύπνιση του Κέντρου της Καρδιάς,  μας οδηγεί σε μια άλλη αντίληψη της πραγματικότητας, μας οδηγεί στην Παγκόσμια Συνείδηση. Αυτό πρέπει να το εξηγήσουμε. 

Τι είναι το Πέρασμα Πέραν της σκέψης; Τι είναι η Παγκόσμια Συνείδηση; Σε τι αλλάζει η αντίληψή μας; Σε τι αλλάζει ο τρόπος που συλλαμβάνουμε την πραγματικότητα; 

Τι προσφέρουν 14 γραμμάρια αμύγδαλα στον οργανισμό

Η κατανάλωση μέτριας ποσότης αμυγδάλων καθημερινά μπορεί να εμπλουτίσει τη διατροφή ενηλίκων και παιδιών, αναφέρει νέα έρευνα.

Σύμφωνα με την Alyssa Burns, του University of Florida, στις ΗΠΑ, τα αμύγδαλα είναι καλή πηγή φυτικών πρωτεϊνών-αναγκαίων λιπαρών οξέων, βιταμίνης Ε και μαγνησίου.

Για την έρευνα, που διήρκεσε 14 εβδομάδες, οι επιστήμονες έδιναν καθημερινά αμύγδαλα σε 29 ζευγάρια γονέων και παιδιών. Οι περισσότεροι ενήλικες ήταν μητέρες με μέση ηλικία τα 53 χρόνια, ενώ τα παιδιά τους ήταν μεταξύ 3 και 6 ετών.

Τα παιδιά ενθαρρύνθηκαν να καταναλώνουν 14 γραμμάρια βουτύρου από αμύγδαλο καθημερινά και στους γονείς δόθηκαν 14 γραμμάρια αμυγδάλων την ημέρα.

Στα δεσμά της κυριαρχίας

Του Δημήτρη Α. Δημητριάδη

Όπου και να κοιτάξουμε σήμερα, μας πλημμυρίζει η πίκρα της διαπίστωσης ότι οι άνθρωποι δεν είναι πια άνθρωποι. Και δεν κοιτάζουμε βέβαια προς την πλευρά των εκμεταλλευτών. Αυτοί, έτσι κι αλλιώς, δεν πληρούσαν ποτέ τους ανθρώπινους όρους. Κοιτάζουμε μέσα στους απλούς ανθρώπους, διαπιστώνοντας ότι έχουν εγκαταλείψει όλες εκείνες τις θεμελιακές αρχές που ορίζονται από τη θέση τους μέσα στην κοινωνία. Και το πιο σοβαρό ίσως: εγκατέλειψαν τα στοιχεία της ψυχικής τους δύναμης, για να δεχθούν, με τη βία ή όχι δεν έχει σημασία, τις αρχές, τις αξίες, τις συμπεριφορές, τις συνθήκες ενός πολιτισμού, που το μόνο που γνωρίζει κανείς να κάνει, με τον καλύτερο τρόπο, είναι να διαχειρίζεται την εκμετάλλευση των ανθρώπων από άλλους ανθρώπους.

Κάθε κυριαρχία και σε κάθε εποχή στηρίχθηκε στη δημιουργία ενός πρότυπου-ανθρώπου, τέτοιου, ώστε να μπορεί να τον ελέγχει και να τον εκμεταλλεύεται. Σήμερα, όμως, οι παράμετροι εκείνοι που διαμορφώνουν τον άνθρωπο-πρότυπο, αν και δεν έχουν αλλάξει ιδιαίτερα σε σχέση με το παρελθόν, έχουν εντούτοις εκσυγχρονιστεί, έχουν αποκτήσει απερίγραπτη δύναμη, έτσι ώστε η κυριαρχία να διαμορφώνει μαζικά τους ανθρώπους, με τέτοιο τρόπο, όπως δεν έκανε ποτέ μέχρι σήμερα.

Η κυριαρχία διαθέτει, πλέον, τα πιο αποτελεσματικά μέσα για να δημιουργήσει τον άνθρωπο σύμφωνα με τις διαθέσεις και τις ανάγκες της, για να πλάσει τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται και ενεργεί όπως αυτή θέλει. Μέσα που έχουν εκσυγχρονίσει και βελτιώσει αφάνταστα όλους εκείνους τους μηχανισμούς διαμόρφωσης κι ελέγχου των εγκεφαλικών κέντρων, κατασκευάζοντας αμέτρητα στερεότυπα και πετυχαίνοντας, έτσι, τη γενική ημιμόρφωση, την απανταχού παρουσία του αλλοτριωμένου κι αφομοιωμένου πνεύματος.

Οι άνθρωποι-φακοί στη ζωή μας

Ελένα Ζαφειροπούλου

Πόσες φορές δεν αισθανθήκαμε αβοήθητοι;
Αισθανθήκαμε ότι κανένας δεν μπορεί να μας καταλάβει;
Νιώσαμε ότι είμαστε μόνοι μας σε αυτόν τον κόσμο;
Ωστόσο, έχουμε παρατηρήσει τι συνέβη στη συνέχεια; 
Είναι εύκολο να ανασύρουμε τις στιγμές απελπισίας μας, αλλά είναι εξίσου σημαντικό να ανασύρουμε και την κατάληξη των καταστάσεων αυτών.

Τελικά, τι έγινε κι αισθανθήκαμε καλύτερα; 
Μήπως υπήρξαν κάποια άτομα που βρέθηκαν, στο δρόμο που κάναμε ωτοστόπ, κι επέλεξαν να μας πάνε με το αυτοκίνητό τους εκεί που θέλαμε;

Ακόμα περισσότερο, μήπως δεν πρέπει να αναφερόμαστε σε πληθυντικό αριθμό -οι άνθρωποι- αλλά σε ενικό -ο άνθρωπος;

Για να δούμε, μήπως τελικά καταλήξαμε σε ένα άτομο, ή, έστω, σε συγκεκριμένα άτομα; 

Η επιστροφή στην πηγή και η επανασύνδεση με τον πραγματικό μας εαυτό

Η ταύτιση με τον νου είναι η κατάσταση της άγνοιας. Είναι όταν νομίζουμε ότι το περιεχόμενο των σκέψεων είναι η πραγματικότητα. Η προσοχή μας είναι συνεχώς στραμμένη προς τα έξω, δηλαδή προς τα αντικείμενα που αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας, ενώ στη σχέση μας με την πραγματικότητα παρεμβάλλονται συνεχώς τα φίλτρα του νου, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί κατά το παρελθόν.

Παρατηρώντας τον νου μεταβαίνουμε στην επόμενη κατάσταση, όπου κυριαρχεί η σχέση υποκειμένου-αντικειμένου. Εμείς είμαστε πλέον το υποκείμενο, ο παρατηρητής, που παρατηρεί τα αντικείμενα που γίνονται αντιληπτά όχι μόνο από τις αισθήσεις μας, αλλά και τα αντικείμενα μέσα μας (τις σκέψεις και τα συναισθήματα). Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων βρίσκεται ακόμα στην κατάσταση της άγνοιας, που είναι μια ονειρική κατάσταση, όπου οι σκέψεις και οι εικόνες που δημιουργεί ο νους γίνονται πιστευτές ακριβώς όπως και οι εικόνες σε ένα όνειρο που βλέπουμε τη νύχτα. Γι' αυτό η αποταύτιση από τον νου ονομάζεται και αφύπνιση.

Το τρίτο και τελευταίο στάδιο είναι αυτό της συνειδητής επανένωσης με τον πραγματικό μας εαυτό, και επιτυγχάνεται με την επιστροφή της προσοχής στην πηγή της. Η προσοχή, που προηγουμένως ήταν στραμμένη προς κάποιο αντικείμενο (έξω από εμάς ή μέσα μας), επιστρέφει στην πηγή της που είναι η επίγνωση.

Η προσοχή κατέχει έναν ρόλο κλειδί στην πορεία μας να επανασυνδεθούμε με τον πραγματικό μας εαυτό. Η σχέση -ή εξίσωση- που μπορούμε να θυμόμαστε, είναι η εξής:

Προσοχή = Επίγνωση + Αντικείμενο

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ ΔΕ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ «ΤΡΙΕΣΠΕΡΟ ΗΡΑΚΛΗ»

Είναι γεγονός ότι απέφυγα να δημοσιεύσω το συγκεκριμένο άρθρο κατά τις προηγούμενες γιορτινές ημέρες, επειδή δεν ήθελα να χαλάσω τη διάθεση κανενός και η αλήθεια είναι ότι παιδεύτηκα πολύ για να αποφασίσω, τελικά, να το αναρτήσω. Έπρεπε, όμως… γιατί τα πράγματα πρέπει, κάποια στιγμή, να μπαίνουν στη θέση τους.

Έχω επανειλημμένα εκφράσει την άποψη ότι η ονομασία «Τριέσπερον» και ο εορτασμός του Χειμερινού Ηλιοστασίου δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, παρά το γεγονός ότι αυτό έχει σήμερα επικρατήσει ως αντίληψη σε αρκετούς θρησκευτές, αλλά και σε ομάδες της Πατρώας Θρησκείας. Πολλοί με ρωτούν γιατί επιμένω σ’ αυτή μου την άποψη, και παρά το γεγονός ότι δεν ήθελα να αντιπαρατεθώ σε κανέναν τώρα –ειδικά τώρα που έχουμε τόσους εχθρούς!- αποφάσισα, παρ’ όλ’ αυτά, να απαντήσω, παραθέτοντας τη μαρτυρία των ίδιων των Αρχαίων, που καταρρίπτουν τις αδόκιμες αυτές εκφράσεις των σύγχρονων εκδοχών του Αρχαίου Ελληνικού Εορτολογίου. Κι αυτό γίνεται εκ μέρους μου, το επαναλαμβάνω, όχι με κάποια εριστική διάθεση, αλλά επειδή, μπορεί να αισθάνομαι φιλότητα προς όλους τους καλοπροαίρετους συνθρησκευτές, αλλά όπως είπε κάποτε και ο Αριστοτέλης: «… φιλτάτη δ’ ἡ Ἀλήθεια».

Άλλωστε, το να «αναμιγνύεις» αυθαιρέτως Θείες Προσωπικότητες κατά τις τελετές είναι επικίνδυνο, συγκρητιστικό και αποτελεί μια μονοθεϊστικής αντίληψης τακτική κατ’ ουσίαν. Επιπλέον, δεν τιμά επί του προκειμένου ούτε τους προγόνους, πόσο μάλλον τον Απόλλωνα και τον Διόνυσο του Χειμερινού Ηλιοστασίου ή τον άλκιμο Τριέσπερο Ηρακλή, τον κράντορα, τον άρχοντα του Ζωδιακού. Επανέρχομαι, λοιπόν, εδώ στο ζήτημα του εορτασμού του Τριεσπέρου Ηρακλέους από πολλούς κατά το Χειμερινό Ηλιοστάσιο και μεταφράζω από το αρχαίο κείμενο του Ιωάννου Λαυρεντίου Λυδού*1 (Περί Μηνών) την πολύτιμη πληροφορία που μας αφορά:

Τα πραγματικά αίτια της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής κρίσης

Ο Εθνικός ορίζοντας βαραίνει επικίνδυνα και οι Έλληνες πολίτες καλούνται να επωμιστούν το βάρος αποφάσεων τεράστιας σημασίας, χωρίς να γνωρίζουν ή να θυμούνται όσα χρειάζονται για να κρίνουν σωστά για το μέλλον της Πατρίδας αλλά και των πολιτών της.

Το επόμενο κείμενο ίσως φανεί μεγάλο και βαρετό από πολλούς, παραθέτει όμως ΜΟΝΟ γεγονότα (με τις αντίστοιχες πηγές) που ξεχάσαμε ή αγνοούμε, προκειμένου ο κάθε ένας από εμάς, χωρίς τις γνωστές καθοδηγήσεις, να καταλήξει σε ώριμες προσωπικές αποφάσεις την ώρα των μεγάλων επιλογών.

Μάνος Δανέζης

Τα πραγματικά αίτια της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής κρίσης

Δρ Μάνος Δανέζης

Επίκουρος Καθηγητής Αστροφυσικής ΕΚΠΑ

Διανύοντας μια κρίσιμη για το Έθνος μας περίοδο, όλο και περισσότερο συνειδητοποιούμε ότι, παρόλο που όλοι προσπαθούν να προσανατολίσουν την προσοχή των πολιτών στο τεράστιο οικονομικό μας πρόβλημα, κάτι συμβαίνει, πίσω από όλα αυτά, που κάποιοι γνωρίζουν και σιωπούν, αλλά οι πολίτες αγνοούν ή δεν ενθυμούνται

Άσχετα με το αν συμφωνούμε η όχι, είναι πλέον φανερό ότι οι Ελληνικές Κυβερνήσεις δεν αντιπαλεύουν μόνο τα φριχτά οικονομικά μας δεδομένα, αλλά και κάποιους διεθνείς σχεδιασμούς οι οποίοι απλά χρησιμοποιούν ως μέσον πίεσης την οικονομική δυσπραγία μας, την οποία έντεχνα και σκόπιμα δημιούργησαν με πολλούς τρόπους τις τελευταίες δεκαετίες.

Αυτό βέβαια που δεν πρέπει να αγνοούμε είναι ότι:

1. Tα ισχυρά κράτη έχουν πάντα ένα μακροπρόθεσμο σχεδιασμό για την επίτευξη των μεγαλοϊδεατικών στόχων τους. Τους σχεδιασμούς αυτούς, ενίοτε, τους ονομάζουμε συνομωσιολογίες, όπως πχ τη συμφωνία της «Γιάλτας» με βάση την οποία, όπως μάθαμε μετά δεκαετίες, η ΗΠΑ, η Σοβιετική Ένωση και η Αγγλία μοίρασαν σε σφαίρες επιρροής τον κόσμο των οικονομικών και γεωστρατηγικών συμφερόντων τους.

2. H πραγμάτωση αυτών των στόχων γίνεται συνήθως σε βάρος κάποιων λαών ευνοώντας κάποιους άλλους, ανάλογα των τοπικών συμφερόντων των σχεδιαστών

3. Οι σχεδιασμοί αυτοί αποτελούν το περιεχόμενο μιας μυστικής απόρρητης διπλωματίας η οποία απαγορεύει στις  Εθνικές Κυβερνήσεις να αναφέρονται δημοσίως σ’ αυτούς,, αν δεν θέλουν τα Έθνη τους να υποστούν δραματικές συνέπειες..

Για να γίνουμε όσο το δυνατόν κατανοητοί παραθέτουμε το τι έγραψε ο Γ. Καψής στο βιβλίο του «Στρατηγέ μου ιδού η φρεγάτα σας»

«…Το 1950 0 Άγγλος πρεσβευτής Πάλερετ προειδοποίησε την Ελληνική κυβέρνηση (παρασκηνιακά) ότι αν υποστήριζε τις διεκδικήσεις των Κυπρίων θα αντιμετώπιζε τη δημιουργία Μακεδονικού προβλήματος». Η στήριξη των Κυπρίων συνεχίστηκε και το «Μακεδονικό πρόβλημα», δημιουργήθηκε.

Θα είναι Ζωή

Όταν οι  πολεμιστές συναντώνται στον αγώνα της ζωής και του θανάτου.
-Είσαι οι 10 Αρκούδες
-Ναι είμαι
– Είμαι ο Josey Wales
-Ναι το έχω ακουστά.Είσαι ο γκρίζος καβαλάρης. Δεν έκανες ειρήνη με τις γαλάζιες στολές.
Μπορείς να περάσεις ειρηνικά.
-Αυτό δεν γίνεται, δεν έχω που να πάω.
-Τότε θα πεθάνεις.
-Ήρθα να πεθάνω μαζί σου ή για να ζήσω με σένα.
Ο Θάνατος δεν είναι δύσκολος για ανθρώπους σαν εμάς. Η Ζωή είναι δύσκολη, όταν ότι έχεις αγαπήσει έχει βιαστεί και έχει σφαχτεί. Οι κυβερνήσεις δεν ζούν μαζί , οι άνθρωποι ζούν μαζί. Ηρθα για να σου πώ ότι ο λόγος του θανάτου μου είναι αληθινός όπως και ο λόγος της Ζωής μου.
-Οι κυβερνήσεις δεν έχουν δίκαιο λόγο, ήρθα σε σένα ή για να πολεμήσω ή για να μιλήσω.