Είστε ΕΣΕΙΣ που χτίζετε τα γονίδιά σας

Διάβαζα σε ένα ιατρικό βιβλίο ότι τα γονίδια και το DNA ελέγχουν τους μύες, τους αδένες, τις συμπεριφορές και τη συνειδητότητα των ανθρώπων, αλλά οι γιατροί δεν τολμούν να αμφισβητήσουν το πώς αυτοί οι σχηματισμοί των γονιδίων τέθηκαν σε λειτουργία. Πώς γίνεται να έχετε καρκίνο στα γονίδιά σας, ή φυματίωση, και άλλοι δεν έχουν; Είναι ο Θεός πραγματικά τόσο άδικος για να δημιουργήσει καλά γονίδια σε σας και κακά γονίδια σε εκείνους; Μερικοί γιατροί δεν τολμούν ποτέ να μιλήσουν για αυτά τα πράγματα, επειδή φοβούνται! Ακόμα κι αν ξέρουν λίγα πράγματα, δεν θέλουν να συζητήσουν αυτά τα πράγματα, διότι επηρεάζει το εισόδημά τους, και για μερικούς το εισόδημά τους είναι πιο σημαντικό από τα προβλήματα υγείας σας.

4 συμβουλές του Δαλάι Λάμα για να είστε ευτυχισμένοι (VIDEO)

Μεγάλη πνευματική προσωπικότητα. Θα μπορούσε κανείς να τον πει «σοφό». Πολλά ρητά του και συμβουλές του χρησιμοποιούνται αβασάνιστα στο διαδίκτυο και τις περισσότερες φορές, ερμηνεύονται κοντά στα δικά μας μέτρα. Σε αυτό το κείμενο, θα τολμήσουμε να δούμε λίγο βαθύτερα ορισμένες συμβουλές αυτού του σπουδαίου πνευματικού ανθρώπου για να βελτιώσουμε την οπτική με την οποία ατενίζουμε το βίο μας. Ας δούμε λοιπόν πως μπορούμε να βρούμε την ευτυχία.

1. Μάθε τους κανόνες ώστε να ξέρεις πώς να τους παραβιάζεις

Αυτή η συμβουλή του Δαλάι Λάμα, έχει στην κυριολεξία δεχθεί κακοποίηση. Χρησιμοποιείται πολλές φορές ως «μέχρι και ο Δαλάι Λάμα, αμφιβάλλει για τους κανόνες και διακριτικά, προτείνει την παραβίαση». Όχι, δεν αγαπά και πολύ το νόμο της ζούγκλας ο σημαντικός άνθρωπος. Κοιτώντας πίσω από την κουρτίνα, νιώθουμε αυτό που θέλει να μας «περάσει». Να ξέρεις γιατί είσαι καλός. Όχι αγαθές πράξεις συνοδευόμενες από «πρέπει» και άγνοια. Αν γνωρίζεις καλά έναν κανόνα, σημαίνει ότι γνωρίζεις και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες καταστρατηγείται. Γνωρίζοντας τα κενά του κάθε κανόνα, σημαίνει ότι αναγνωρίζεις την αξία του. Εκεί θα καταλάβεις και τη δική σου αξία απέναντί του. Αν θέλουμε να αγγίξουμε και λίγο τη λογοτεχνία, ο Νίτσε έγραφε: «Σε έχω ικανό για καθετί κακό, γι’ αυτό περιμένω από εσένα το καλό».

2. Να απομονώνεσαι λίγο κάθε μέρα.

Δεν μας προτρέπει να αποκτήσουμε κάποια αντικοινωνική συμπεριφορά, ούτε πιστεύει ότι η ευτυχία περπατάει καλύτερα με δύο πόδια. Έχουμε την κοινωνική μας ζωή αλλά δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει την ανάγκη να μείνει λίγο μόνος του. Κάποιος χρόνος απομόνωσης την ημέρα, μας βοηθάει να ανασυγκροτήσουμε το νου μας και την ψυχή μας. Φαντάζεστε μέσα σε ένα μισάωρο να κάναμε την αυτοκριτική της ημέρας; Πέραν αυτού, είναι πάντα σπουδαίο να μοιράζεται κανείς χρόνο με τον οικειότερο άγνωστο, τον εαυτό του. Οι φωνές σου πρέπει να ακουστούν πρώτα από σένα. Ο χρόνος που περνάς με το «είναι» σου, μπορεί να σου προσφέρει νέες ιδέες και καλές σκέψεις, ειδικά αν είσαι ήρεμος. Αυτού του τύπου τη μοναξιά, ο Φρόυντ, την ονόμαζε splendid isolation (λαμπρή μοναξιά). Πιο «καθαρός», επιστρέφεις στη φύση σου, την κοινωνική σου φύση.

Καθαρίστε το νου σας από τις ψεύτικες εικόνες για τον εαυτό σας και τους άλλους

Αν μισείτε κάποιον, φαντάζεστε πόσο άσχημος είναι, και ούτω καθεξής. Δημιουργείτε ένα δράμα για να δικαιολογήσετε το μίσος σας. Δικαιολογείτε το μίσος σας επειδή εξαπατάτε τον εαυτό σας.

Για να μισήσετε κάποιον, δημιουργείτε αιτιολόγηση. Και αν η δικαιολογία αυτή είναι λάθος, αρχίζετε να δουλεύετε σε κάτι, να κάνετε κάτι που δεν έχει καμιά απολύτως βάση. Αυτό το είδος της σκέψης μέσα στο νου σας δημιουργεί καταιγίδες, και στη συνέχεια έρχεται η βροχή. Προσπαθήστε να καθαρίσετε το νου σας από τις ψεύτικες εικόνες για τον εαυτό σας και τους άλλους.

ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΩΝ

Ένα από τα περισσότερο αμφιλεγόμενα επιστημονικά θέματα αποτελεί η σχέση μεταξύ καρκίνου και διατροφής, το οποίο θα επιχειρήσω να παρουσιάσω συνοπτικά, σε συνεργασία με την μαθήτριά μου και νυν συνεργάτιδά μου κυρία Παρασκευή Ντετοπούλου, Κλινική Διαιτολόγο, Διδάκτορα του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου.

Η τροφή περιέχει καρκινογόνες ουσίες οι οποίες είναι είτε φυσικά προϊόντα της τροφής, είτε πρόσθετα τροφίμων, είτε υπολείμματα φυτοφαρμάκων κ.λπ., είτε τέλος κατάλοιπα που εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα. Σήμερα, πάντως, θεωρείται ότι από τους παράγοντες στους οποίους αποδίδεται ο καρκίνος, η διατροφή αποτελεί το 35%, ενώ το κάπνισμα 30%, το οινόπνευμα 3% και τα πρόσθετα τροφίμων 0,5%. Δηλαδή, κατάλληλη τροποποίηση στις διατροφικές συνήθειες του ανθρώπου μπορούν να τον προστατεύσουν, ώστε να αποφευχθεί ένας μεγάλος αριθμός καρκίνων. Όταν αναφέρεται ότι κάποιο τρόφιμο μειώνει τον κίνδυνο για καρκίνο, δεν υπονοείται ότι αυτό προστατεύει και από τον καρκίνο. Συνεπώς, είναι ορθότερο να αναφερόμαστε σε τρόφιμα που αυξάνουν ή μειώνουν τον κίνδυνο για καρκίνο. Τα συμπεράσματα αυτά εξάγονται συνήθως από στατιστικές παρατηρήσεις και επιδημιολογικές μελέτες και πολλές από αυτές διεξάγονται σε πειραματόζωα.

Οι διατροφικές συστάσεις της Αμερικανικής Εταιρείας Καρκίνου (American Cancer Society) για την πρόληψη του καρκίνου (2012) μπορούν να συνοψιστούν ως ακολούθως:

• Διατηρείστε ένα υγιές βάρος.
• Υιοθετείστε ένα δραστήριο τρόπο ζωής:

​​Οι ενήλικες πρέπει να κάνουν τουλάχιστον 150 λεπτά την εδομάδα δραστηριότητες μέτριας έντασης (π.χ. περπάτημα, χορός, βόλεϋ, yoga) ή 75 λεπτά την εβδομάδα δραστηριότητες μεγαλύτερης έντασης (π.χ. τζόκινγκ, βάρη, κολύμπι, αερόβια άσκηση, μπάσκετ, βαριές χειρονακτικές εργασίες) ή συνδυασμό αυτών.

Τα παιδιά και οι έφηβοι πρέπει να κάνουν τουλάχιστον 1 ώρα μέτριας ή έντονης δραστηριότητας την ημέρα. Προτείνεται η έντονη δραστηριότητα να γίνεται 3 φορές την εβδομάδα ή και περισσότερες φορές.

Περιορίστε την καθιστική ζωή (τηλεόραση, κομπιούτερ, εργασία σε καρέκλα κ.λπ.).

Ανεξάρτητα από τις δραστηριότητες, που ήδη κάνετε, αν ξεκινήσετε παραπάνω φυσική δραστηριότητα θα αποκομίσετε οφέλη για την υγεία σας.

• Υιοθετείστε μία υγιεινή δίαιτα με έμφαση στα φυτικά τρόφιμα:

Αποκλειστικό: Το βίντεο από το τροχαίο ατύχημα στο Survivor

Το τροχαίο ατύχημα στον Άγιο Δομίνικο που προκάλεσε ελαφρείς τραυματισμούς σε παίκτες του Survivor έχει παγώσει τους Έλληνες.

Είναι τραγικό νέοι Έλληνες να πηγαίνουν στον Άγιο Δομίνικο για να βγάλουν ένα μεροκάματο και να εργάζονται ανασφάλιστοι, για να πλουτίζουν οι πολυεθνικές και οι ολιγάρχες.

Φαντάσου να έχεις γίνει ρεζίλι στο πανελλήνιο επί δυο μήνες κυκλοφορώντας με ένα μαγιό, μένοντας νηστικός και λέγοντας συνέχεια ανοησίες, και να παθαίνεις και τροχαίο ατύχημα.

Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα για τους παίκτες του Survivor, οι οποίοι αναγκάστηκαν να γίνουν οικονομικοί μετανάστες εξαιτίας της χρεοκοπίας της χώρας.

Πρέπει να συμπαρασταθούμε όλοι στους παίκτες του Survivor και να τους κάνουμε σύμβολα του αγώνα κατά των Μνημονίων.

Το brain drain -που στερεί από τη χώρα μας τα καλύτερα μυαλά- πρέπει να σταματήσει.

Μετά από πολλή σκέψη, αποφάσισα να δημοσιεύσω στο μπλογκ το βίντεο από το τροχαίο ατύχημα, που μου έστειλε ένας παίκτης του Survivor, ο οποίος θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του επειδή φοβάται μήπως χάσει την δουλειά του.

Από το βίντεο φαίνεται όλη η αλήθεια και φαίνεται και ποιος οδηγούσε το αυτοκίνητο.

ΤΟ ΚΑΚΟ ΚΑΡΜΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΙΤΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ

Δεν είναι τόσο ασυνήθιστο να ακούμε τους ανθρώπους να μιλούν για το κακό κάρμα που οι άλλοι έχουν δημιουργήσει – και πόσο ευτυχείς θα είναι όταν το κάρμα αυτό γυρίσει να δαγκώσει τον αντίπαλο τους. Αλλά αυτό είναι στην πραγματικότητα μια ιδέα που θα μπορούσε να στραφεί εναντίον τους!

Οι άνθρωποι δεν λένε απλά αυτά τα πράγματα. Τέτοιο υλικό το δημοσιεύουν επίσης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Το να απολαμβάνεις την πτώση και την καταστροφή ακόμη και των ανθρώπων που πιστεύεις ότι πραγματικά το αξίζουν, είναι μια φοβερή παρεξήγηση του κάρμα. Εδώ είναι δύο λόγοι γιατί συμβαίνει αυτό.

Το κακό κάρμα μπορεί κάλλιστα να μην συμβεί στο άτομο που γνωρίζεις. Η Βουδιστική άποψη είναι ότι το κάρμα είναι βέβαιο. Κάθε αιτία δημιουργεί ένα αποτέλεσμα. Και στην πραγματικότητα, το κάρμα πολλαπλασιάζει, έτσι ώστε μικρές αιτίες μπορεί να δημιουργήσουν αποτελέσματα που να είναι εντελώς δυσανάλογα σε σχέση με την αρχική αιτία – μοιάζει πολύ περισσότερο στην σχέση μεταξύ βελανιδιού και βελανιδιάς. Λοιπόν ναι, οι αρνητικές ενέργειες εκείνων που αντιπαθούμε μπορεί κάλλιστα να αποδειχθεί ότι έχουν τις πιο τρομαχτικές καρμικές συνέπειες για αυτούς.

Ωστόσο – και αυτό είναι το σημαντικό – μπορεί να πάρει μεγάλο χρονικό διάστημα για τα αποτελέσματα να ωριμάσουν. Μόνον όταν οι αιτίες συναντήσουν τις κατάλληλες συνθήκες αυτά μπαίνουν στο παιχνίδι. Αυτό μπορεί κάλλιστα να συμβεί στην επόμενη ζωή εκείνου του ατόμου – στο οποίο σημείο δεν θα είναι πλέον το ίδιο άτομο που γνωρίζεις τώρα. Μπορεί να μην είναι ούτε καν άνθρωπος.

ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΤΗΣ ΑΡΚΟΥΔΑΣ

Κάθε φορά που εκείνη ερχόταν να μείνει στην καλύβα μας στο Βουνό της Αρκούδας, μου έδινε πολλές αγκαλιές, αγάπη και προσοχή. Εκείνος δεν μου έδινε πολλή σημασία. Μη μεν παρεξηγείτε, με έξυνε πίσω από τα αυτιά ή στην πλάτη μου, λίγο πάνω από την ουρά, και με άφηνε να κουλουριάζομαι δίπλα του όταν κοίταζε το κουτί που κάνει φασαρία. Με άφηνε να τριγυρίζω έξω, μερικές φορές για πέντε ώρες ή και περισσότερο, μέχρι που έξυνα την πόρτα. Εξερευνούσα το βουνό, έπαιζα με κάποιον που θα είχε κατασκηνώσει κοντά στην λίμνη, ή έδιωχνα τις αγέλες των κογιότ που πείραζαν τα σκυλιά των εκδρομέων. Υπήρχαν αρκούσες τριγύρω επίσης. Εφ’ όσον τις σεβόμουν, χαιρετιόμασταν και συνεχίζαμε την δουλειά μας.

Εκείνη έρχονταν και έφευγε σαν πεταλούδα. Ξυπνούσε το ξημέρωμα και με έβγαζε βόλτα και μετά πήγαινε για σκι στο χιόνι μόνη της. Εκείνος ξυπνούσε ώρες αργότερα και με έπαιρνε μαζί του μέσα στο φορτηγό στο μέρος όπου παίρνει το πρωινό γεύμα του. Έπρεπε να τον περιμένω στο κατώφλι της πόρτας, αλλά πάντα οι ντόπιοι μου χάϊδευαν το κεφάλι. Όταν επιστρέφαμε σπίτι άνοιγε το κουτί που κάνει θόρυβο και το άφηνε να βουϊζει όλη την ημέρα. Εγώ καθόμουν έξω και περίμενα να επιστρέψει εκείνη και να περπατήσει μαζί μου ξανά. Έμενε μόνον για δύο με τρεις μήνες κάθε φορά. Και κάθε φορά που έφευγε, την σκεφτόμουν για μέρες, ελπίζοντας ότι την επόμενη φορά που θα ερχόταν, απλά θα έμενε.

Μια ημέρα όταν εκείνη δεν έμενε μαζί μας, εκείνος ξέχασε να με δέσει πριν κατέβει το βουνό. Συχνά με άφηνε αλυσοδεμένη έξω για δύο ημέρες, με τροφή και νερό κοντά. Ήταν πρόκληση να παλεύω με τα ζώα που εισέβαλαν ενώ ήμουν δεμένη σε έναν πάσσαλο. Αυτή τη φορά τον ακολούθησα. Κατέβηκα τρέχοντας το βουνό όσο γρήγορα μπορούσα, αλλά δεν μπορούσα να φτάσω το φορτηγό του. Άκουγα τους ντόπιους να φωνάζουν, «Σταμάτα!» Αλλά συνέχισα να τρέχω, ελπίζοντας ότι θα τον προλάβαινα. Τελικά δεν μπορούσα πιά να τρέχω. Τότε κάποιος άλλος με είδε, και κατέληξα σε ένα κρύο, τρομακτικό μέρος με μερικά άλλα λυπημένα ζώα.

Όταν σου λέω πως το κάνω για σένα … (Χ.ΜΠΟΥΚΑΪ)

Μερικές φορές νιώθω πως με ευχαριστεί να σου δίνω χαρά, και τότε έτσι και κάνω. Όταν σου λέω πως το κάνω για σένα, σου λέω ψέματα. Θα ήταν καλό, νομίζω, να εξαιρέσουμε άπαξ διά παντός από τα λεξικά την έκφραση:«το έκανα για σένα». Όταν κάποιος μου λέει πως κάνει ό,τι κάνει ή παύει να κάνει κάτι «για μένα», εγώ αισθάνομαι πως με χρεώνει. Κατά τον ίδιο τρόπο, όταν λέω στον άλλον ότι κάνω κάτι γι’ αυτόν, τον χρεώνω, τον δεσμεύω, τον φυλακίζω. Και το χειρότερο είναι πως δεν είναι καν αλήθεια!

Στην πραγματικότητα, όλα γίνονται για μένα. Εμένα τον ίδιο βολεύει η επιλογή να παραιτηθώ απ’ αυτό που θέλω για να σ’ το δώσω. Τι εγωιστικό…!

Ναι.

Στο κάτω κάτω, όταν κάποιος με αποκαλεί «εγωιστή!», τι μου λέει; Μου λέει: «Μη σκέφτεσαι τον εαυτό σου, σκέψου εμένα».

Ποιος είναι ο εγωιστής;

Εδώ και τρεις-τέσσερις χιλιάδες χρόνια, το Ταλμούδ λέει:
Αν δεν σκεφτώ εγώ τον εαυτό μου, τότε ποιος;
Και αν σκέφτομαι μόνο τον εαυτό μου, ποιος είμαι;
Και αν όχι τώρα, πότε;

Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ανθρώπων:

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ

Άρθρο: Κωνσταντίνος Αλσινός Αμπατζίδης

---

( Πολύ πρωί, πλατεία Ομονοίας,  από τα νότια της πόλης ανεβαίνει ένα θαλασσινό υγρό αεράκι, τα σκουπίδια τρέχουν στην πλατεία, τα ταξί περιμένουν ήδη, μυρίζει καβουρντισμένος καφέ από τα κοντινά καφεκοπτεία, ο άντρας πλησιάζει στο περίπτερο…)

Καλώς τον φίλο μου! Που χάθηκες; Ήρθες πάλι για τσιγάρα;

 Έχεις καιρό να φανείς…

Πολλοί περνάνε κάθε μέρα από εδώ, αλλά λίγους μπορώ να θυμάμαι κι ακόμα λιγότερους πια μπορώ να λέω φίλους,

Έχει αλλάξει ο κόσμος αδελφέ, δεν είναι ίδιοι πια οι άνθρωποι, άκου κι εμένα που τους βλέπω εδώ να περνούν μιλιούνια κάθε μέρα,

το πρωί όταν πάνε στις δουλειές τους, το μεσημέρι όταν γυρνούν, τους άεργους διαβάτες που απλά τριγυρίζουν, τους άνεργους νέους, τους γέρους, τις νεαρές, τις μεσόκοπες, άλλους περίεργους κι άλλους αδιάφορους που κι αυτοί τριγυρνούν,

– γενικά πολύς κόσμος τριγυρνά τελευταία, κι ίσως αυτό να είναι και το κακό, κανείς δεν σταματά να κοιτάξει, να σκεφτεί, να φωνάξει-

   Τους βλέπω καλά εγώ, τους ξέρω,

 τους  άνδρες, τις γυναίκες, τα παιδιά

-αλλά άλλη ιστορία τα παιδιά, δεν μπορείς να τα κατηγορήσεις ακόμη για τίποτα, δεν είναι καν κύριοι του εαυτού τους, απλώς ανησυχείς βλέποντας τους γονείς τους και τον κόσμο που μεγαλώνουν, λες,

που στα κομμάτια πάει πια αυτός ο τόπος,

 σε τι θα μπορούσε πλέον να ελπίζει κανείς-

Κόσμος και κοσμάκης, μιλιούνια σου λέω,

Μα όλοι μαζί τι;

Τίποτα, τίποτα σου λέω, τίποτα…

Θα πάρεις τσιγάρα; Πόσα πακέτα;

   Κάποτε που λες ένοιωθα πολύ ασφαλής εδώ, το περίπτερο αυτό ήταν σαν το βασίλειό μου κι αυτή η καρέκλα ο θρόνος μου,

Περνούσαν άνθρωποι και με χαιρετούσαν ανάμεσα στις τσίχλες μου, τα τσιγάρα μου, τα περιοδικά μου, τα παστέλια, τα κρουασάν, τα χαρτομάντηλα, τα πατατάκια, τα προφυλακτικά, τους αναπτήρες

Ένας ολόκληρος κόσμος, πράγματα που μόνο ένας περιπτεράς θα μπορούσε να συγκεντρώσει και να τα βάλει δίπλα-δίπλα, μια περιουσία, όλοι με χρειάζονταν και με σέβονταν, είχα τη λύση για όλα, πολλοί με ήξεραν με τ’ όνομά μου,

άλλοι καιροί τότε, οι άνθρωποι σου χαμογελούσαν, σου λέγαν καλημέρα, πολλοί σου έπιαναν και τη κουβέντα, ελάχιστοι βιάζονταν,

Τώρα όλοι περνούν γρήγορα, δεν λεν τίποτα, δεν σε κοιτούν καν, ζητούν αυτό που θέλουν και το θέλουν γρήγορα, να το πάρουν να φύγουν, να χρειαστούν κάτι άλλο μετά, να το χαρούν κι αυτό γρήγορα,

Ο χρόνος πια είναι τόσο κακοποιημένος, σαν να τον κλείσαμε φυλακή και να τον χτυπούμε κάθε μέρα, να τον βασανίζουμε, σαν να τον πιέζουμε να μαρτυρήσει κάποιο μυστικό

που απλώς έχουμε ξεχάσει,

Όλοι τρέχουν, τρέχουν, χτυπούν, σκοντάφτουν, σηκώνονται, ξανατρέχουν,

    μια τρέλλα.

Ο επιτάφιος μου θα χαραχτεί στα λατινικά, αλλά ελληνικά έχω σκεφτεί και ζήσει.

Ούτε που δίνουμε πλέον σημασία όταν, μπροστά σε κάθε μικρή καθημερινή επιλογή μας, κάποιος μας ρωτήσει “σε τί χρησιμεύει” : Σε τί άραγε χρησιμεύει να διαβάσεις την Οδύσσεια ή ένα ποίημα της Σαπφούς; Σε τί άραγε χρησιμεύει να μελετήσεις λατινικά και ελληνικά; Σε τί άραγε χρησιμεύει να ακούσεις Mozart; Σε τί άραγε χρησιμεύει να επισκεφθείς τον Παρθενώνα; Σε τί χρησιμεύει να δεις το ηλιοβασίλεμα από τον υπέροχο ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο; Σε τί χρησιμεύει να θαυμάσεις τον πίνακα του Cezanne oι χαρτοπαίκτες;
Σ’ αυτές τις παράλογες ερωτήσεις είχε ήδη απαντήσει εξαίρετα ο Αριστοτέλης σ’ ένα απόσπασμα από το έργο του Μετά τα φυσικά. Σε όποιον τον ρωτούσε “σε τί χρησιμεύει η φιλοσοφία” απαντούσε ότι η φιλοσοφία “δεν χρησιμεύει”, διότι δεν “κάνει εκδούλευση”, διότι είναι μια επιστήμη αυθύρπακτη που διδάσκει το δρόμο προς την ελευθερία: ακριβώς όπως ένας ελεύθερος άνθρωπος “υπάρχει για τον εαυτό του και όχι για κάποιον άλλον” (Αριστοτέλης, Μετά τα φυσικά, μτφρ. Β. Κάλφας, βιβλίο Α’, εκδ. Πόλις, Αθήνα, 2009, σ. 147)

ΠΡΟΚΡΙΣ...«η πιο εκλεκτή απ΄ όλες»

Η Πρόκρις ή Πρόκριδα είναι μια από τις κόρες του βασιλιά της Αθήνας Ερεχθέα αν και άλλη παραλλαγή της παράδοσης την αναφέρει ως κόρη του Κέκροπα. Το όνομά της σημαίνει η «η πιο εκλεκτή απ΄ όλες», ήταν αδερφή της Ωρειθυίας και γι΄ αυτό επίσης ανηψιά της Πρόκνης και της Φιλομήλας. Από όλες τις γυναίκες της βασιλικής της οικογένειας, αυτή έμοιαζε πιο πολύ με τη θεά Σελήνη. Επίσης και η Σελήνη δεν αγάπησε μόνο τον Ενδυμίωνα, αλλά αφέθηκε να παρασυρθεί και από τον Πάνα. Ο σύζυγος, με τον οποίο η Πρόκρις έκαμε το παιγνίδι της εναλλαγής του έρωτα και της απιστία, ήταν το «ωραίο κεφάλι», ο Κέφαλος, από τη λέξη «κεφαλή» όπως λεγόταν επίσης και μια αττική κοινότητα. Το όνομα και η μορφή του νεαρού είναι γνωστά από τις ιστορίες των θεών. 

Τον απαριθμούσαν μάλιστα ανάμεσα στους βασιλιάδες της Αθήνας. Ο Θορικός, όπου κατά τους περισσότερους αφηγητές βασίλευε, βρισκόταν στην ανατολική ακτή της χώρας, κοντά στη νότια κορφή της χερσονήσου, και ήταν από όλες τις πόλεις-λιμάνια της Αττικής στραμμένη πιο πολύ στην Κρήτη: ακόμα περισσότερο απ΄ ό,τι οι Πρασιαί, από όπου κανείς απέπλεε πρώτα για τη Δήλο και τη Νάξο και συνέχεια για την Κρήτη. Στα βουνά, στο βάθος, απλώνονταν οι κυνηγετικές περιοχές του Κεφάλου και της Πρόκριδος.

Γιατί όχι μόνο ο Κέφαλος ήταν ένας παθιασμένος κυνηγός, αλλά και η Πρόκρις επίσης μια μεγάλη κυνηγός. Διέθετε ένα αλάθευτο ακόντιο και τον γρήγορο, αθάνατο σκύλο, για τον οποίο διηγόνταν ήδη στις ιστορίες του Ηρακλή σχετικά με την αλεπού της Τευμησσού. Απάτησε τον Κέφαλο (το γιο Δηιόνα) με τον Πτελέοντα, που είχε εξαγοράσει την εύνοιά της κάνοντάς της δώρο ένα χρυσό στεφάνι. Σύμφωνα με άλλη αφήγηση υποδύθηκε ο Κέφαλος την μορφή του Πτελέοντα. Και μόλις πήρε την αληθινή του μορφή η Πρόκρις πήδηξε επάνω ντροπιασμένη και προσβεβλημένη και κατέφυγε πέρα, στο Μίνωα, στο μεγάλο νησί.

ΥΓ. Βαρέθηκα να σε διεκδικώ… θα σε απαγάγω

Άρθρο: Μένη Κουτσοσίμου
Ψυχολόγος – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας ΜΔΕ στην Κοινωνική Ψυχιατρική-Παιδοψυχιατρική
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Ιωαννίνων Μεταδιδάκτωρ Ιατρικής Παν/μίου Ιωαννίνων στην Ποιότητα Υπηρεσιών

… δεν αστειεύομαι, με συνοπτικές διαδικασίες, όπως γινόταν παλιά.
Παραμένεις κρυμμένος σε μια γωνίτσα και καχύποπτος απορώντας για το πού το πάω.
Αναρωτιέσαι γιατί πάλι, γιατί επιστρέφω με τόση επιμονή, γιατί κάνω ό,τι κάνω, γιατί μένω και τι ζητάω. Ή μάλλον πώς γίνεται να μένω τη στιγμή που όλα στη ζωή σου είναι ακατάλληλα για μένα, γιατί δε χωράω στα κουτάκια.
Ναι, ξέρω… έχεις μια ζωή τακτοποιημένη και γεμάτη υποθετικά… να σου θυμίσω όμως ότι νιώθεις ό,τι νιώθω… γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου;

Ίσως είμαι πιο ρομαντική και συναισθηματική από Εσένα… περισσότερο απ’ όσο αντέχεις. Ενδεχομένως και ονειροπόλα… ναι, κι απ’ αυτό είμαι.

Δεν είμαι όμως μόνο αυτό, μ’ έχεις παρεξηγήσει. Δεν είμαι το κοριτσάκι κουκου-ρούκου. Είμαι η γυναίκα που σ’ ερωτεύθηκε. Υπάρχει διαφορά.

Το κοριτσάκι θα παίξει με μηνύματα, τραγουδάκια, selfies και τούφες από μαλλιά για να σου δείξει ότι γουστάρει τη φάση. Εγώ τολμώ και στο λέω ευθέως. Ότι σε θέλω στη ζωή μου… το γουστάρω δεν μου ταιριάζει σαν ρήμα. Σε διεκδικώ δίχως να αμφιβάλλω για τις επιθυμίες μου. Γνωρίζω το κόστος αλλά παραμένω στην πίστα, παρά το βαθμό δυσκολίας Δε θα κρύψω τη νευρικότητά μου, δε θα το παίξω υπεράνω, θα τρώω τα μούτρα μου μαζί σου… μέχρι να ξεκολλήσουμε από τα προσχήματα… μέχρι να αντέξεις ν’ ακούσεις τον εαυτό σου… να έχεις το χρόνο σου να νιώσεις… χωρίς να είμαι η ψυχολόγος του εαυτού μου.

Είμαι η γυναίκα που ντόμπρα και σταράτα σου ξεκαθαρίζω τη θέση μου. Νιώθω πράγματα, αλλά αυτό δε με κάνει αδύναμη, ώστε να τρέξω να βρω τρύπα να κρυφτώ ή να κάτσω μόνη μου και να τρώω τα λυσσακά μου από φόβο μήπως εκτεθώ.

Ξεκουράστε τα μάτια σας με πέντε απλές κινήσεις

Χαλαρώστε τα μάτια σας και ακολουθήστε αυτά τα πέντε κολπάκια για να αποφύγετε την καταπόνηση των ματιών.

Κάντε ένα διάλειμμα
Κάθε φορά που κάνετε μια εργασία που απαιτεί στενή συγκέντρωση, κάντε ένα διάλειμμα κάθε 20 λεπτά. Κοιτάξτε σε ένα μακρινό αντικείμενο, όπως μια εικόνα στον απέναντι τοίχο, τη θέα έξω από το παράθυρο, για τουλάχιστον 30 δευτερόλεπτα. Επιτρέποντας στα μάτια σας να στρέψουν κάπου αλλού την προσοχή, τα βοηθάτε να χαλαρώσουν.

Ξεκουράστε τα 
Τρίψτε τα χέρια σας μεταξύ τους μέχρι να γίνουν ζεστά και απαλά. Στη συνέχεια τοποθετήστε τις φτέρνες από τις παλάμες σας πάνω από τα κλειστά σας μάτια. Κρατήστε τους εκεί για λίγα δευτερόλεπτα.
Μπορείτε επίσης, να βρέξετε μια πετσέτα με κρύο νερό να τη στύψετε και να την απλώσετε πάνω από τα μάτια σας για πέντε λεπτά, θα ανακουφίσει την πίεση.

Κάντε Αναπροσαρμογές
Ενεργοποιήστε την αντίθεση στην οθόνη του υπολογιστή σας σε υψηλά επίπεδα. Γράμματα και εικόνες γίνονται πιο ευκρινείς.

Ρυθμίστε το ύψος της καρέκλας σας έτσι ώστε να κοιτάτε ελαφρά προς τα κάτω στην οθόνη. Γείρετε την οθόνη για να καλύψει το βλέμμα σας. Βεβαιωθείτε ότι τα μάτια σας είναι τουλάχιστον 20 εκατοστά από την οθόνη.