Ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που κάνει ένας γιόγκι είναι ο λεγόμενος συντονισμός με τον γκουρού του (γκουρού σημαίνει δάσκαλος, από το γκου = σκοτάδι και το ρου = αυτός που διώχνει και είναι ένας μόνο για κάθε άνθρωπο, τον οποίο ορίζει ο Θεός – όχι εμείς και μας καθοδηγεί και μας προστατεύει μέχρι την τελική λύτρωση, στην αιωνιότητα, και δεν είναι ανάγκη να είναι ενσαρκωμένος στη γη) ή με οποιοδήποτε άλλο άγιο πρόσωπο. Κάποιοι αυτοσυγκεντρώνονται στην εικόνα του Χριστού, άλλοι στην εικόνα του Παραμαχάνσα Γιογκανάντα, άλλοι σ’ έναν άγιο.
Προσπαθούμε να γίνουμε ένα μ’ αυτόν, να πάρουμε τον μαγνητισμό και την ενέργειά του, τις «δονήσεις» του, να σκεφτόμαστε όπως αυτός, να πάρουμε τη δύναμή του. Όταν το κάνουμε αυτό, σύντομα ανακαλύπτουμε ότι αρχίζει να μας επηρεάζει θετικά, και να μας καθοδηγεί. Για παράδειγμα, όταν φέρνουμε το πρόσωπό μπροστά μας, βλέπουμε στα μάτια του την απάντηση σε κάποιο ερώτημά μας, μόνο με την έκφραση των ματιών του, είναι σαν να μας μιλάει.
Ένα δεύτερο πράγμα που πρέπει να κάνουμε καθημερινά και συνεχώς, όσο μπορούμε, είναι να σκεφτόμαστε ότι ο Θεός ή ο γκουρού είναι πάντα μαζί μας, δίπλα μας, ό,τι κι αν κάνουμε, ακόμα κι όταν οδηγούμε, μαγειρεύουμε, είμαστε με φίλους, πάντα. Τότε θα δείτε ότι θα σας είναι πολύ πιο δύσκολο να θυμώσετε, να τσακωθείτε, να κάνετε κάτι κακό, και αντίθετα θα νιώθετε μια μεγάλη ηρεμία και δύναμη εν μέσω βασάνων, προβλημάτων, αντίξοων συνθηκών. Μα αν σκεφτόμαστε ότι ο Θεός είναι ακριβώς δίπλα μας, μέσα μας, πώς θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι κακό, ή να μην έχουμε δύναμη και γαλήνη?? Και αυτή είναι η αλήθεια εξάλλου – ο Θεός είναι ΠΑΝΤΑ δίπλα μας.