ΤΑ ΟΜΟΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΟΜΟΙΑ

Είπα κάτι πάρα πολύ σημαντικό οπότε δεν θα το αφήσω να περάσει αδιάφορο.

"..στην κοινωνία των ανθρώπων έχουμε μάθει ότι οι πραγματικοί φίλοι είναι μόνον όσοι έλκονται από την ίδια αλήθεια που τους ενώνει. Όλα τα υπόλοιπα ειναι ψεύτικα, ανόμοιες αλήθειες ανόμοιων ανθρώπων."

Και η αλήθεια της ψυχής είναι μία! ..η όμοια Αλήθεια!..*

Eρμής Τρισμέγιστος:
"Το όμοιο πηγαίνει προς το όμοιο και το ανόμοιο δεν είναι ποτέ φίλος του ανόμοιου."

Αυτά τα λόγια έχουν παντελώς λίγους ακροατές η ίσως ούτε λίγους δεν θα έχουν.
Αλλά έχουν και κάτι ιδιαίτερο μέσα τους, τους κακούς (ανόμοια-μηχανικός άνθρωπος) μάλλον τους προτρέπουν στην κακία για αυτό και πρέπει οι πολλοί (τα ανόμοια) να προφυλαχθούν καθώς δεν καταλαβαίνουν την αξία των λεγομένων.

Διότι μάγκες Υπάρχει η Πρόνοια, η μοίρα, το πεπρωμένο, και η Δικαιοσύνη, και ότι δώσουμε σ'αυτόν τον κόσμο, στην επόμενη ζωή μας αυτό θα πάρουμε...εκτός και αν γίνουμε όμοια! και φύγουμε για πάντα από αυτόν τον ψευτόκοσμο το ενεργειακό ψευδοσύμπαν της Μηχανής-Εικόνα που εμείς εδώ το ονομάζουμε πνεύμα και θεό δημιουργό της "αλήθειας" της ζωής.

-Πως το εννοείς Πατέρα;

αγγίΖΩ

Η Virginia Satir είπε ότι «χρειαζόμαστε 4 αγκαλιές τη μέρα για την επιβίωση, 8 αγκαλιές τη μέρα για τη συντήρηση και 12 αγκαλιές τη μέρα για την ανάπτυξη». Το άγγιγμα και η επαφή, η αίσθηση της αφής επί της ουσίας, καταλαμβάνει πολύ σημαντικότερο ρόλο από αυτό που νομίζουμε ότι έχει όταν σκεφτόμαστε τις βασικές αισθήσεις του ανθρώπου.

Δεν είναι τυχαίο ότι η αφή φαίνεται να είναι η πρώτη αίσθηση που ολοκληρώνεται καθόσον το έμβρυο μεγαλώνει, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες αισθήσεις που ολοκληρώνονται μετά τη γέννηση του παιδιού. Η πρώτη επικοινωνία και η επαφή μας με τον κόσμο γίνεται μέσα από το άγγιγμα, το πιπίλισμα, τη λαβή κτλ, γι` αυτό και η συνηθέστερη εικόνα ενός βρέφους είναι να βάζει στο στόμα του τα αντικείμενα, να σφίγγει και να αφήνει πράγματα στο χέρι του, ώστε να ανακαλύψει το σχήμα, την υφή, τη σκληρότητα, και να αφομοιώσει τελικά τι υπάρχει έξω από αυτό.

Η έλλειψη αυτής της επαφής, από την άλλη, προκαλεί προβλήματα και κενά στην νοητική ανάπτυξη ενός παιδιού (Craig Grace & Baucum, 1996).  Σύμφωνα δε με έρευνα του Brazelton (1969), τα πρόωρα βρέφη στις θερμοκοιτίδες καθησυχάζονται και ρυθμίζεται η αναπνοή του με τo τακτικό χάιδεμα, ενώ φαίνεται να είναι αρκετό ακόμη και το κράτημα των χεριών και των ποδιών τους.

Αντίστοιχα, σύμφωνα με τους Adler & Towne, η αφή είναι σημαντικό στοιχείο όχι μόνο για την υγιή ανάπτυξη, αλλά ακόμη και για την επιβίωση του ανθρώπου, ενώ η μειωμένη σωματική επαφή θέτει σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή του βρέφους. Μια έρευνα για τους θανάτους των βρεφών στα Ορφανοτροφεία κατά τον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο, περίοδο κατά την οποία μαζικοποιήθηκαν, δείχνει πως παρά την τήρηση των ορθών συνθηκών διαβίωσης και διατροφής, που θα εξασφάλιζαν τη ζωή στα βρέφη, ένα μεγάλο ποσοστό τους πέθαινε. Η βασική έλλειψη ήταν το ίδιο το προσωπικό, που θα μπορούσε να κρατάει τα παιδιά και να τους προσφέρει σωματική επαφή και άγγιγμα, πέραν της κάλυψης των βασικών διατροφικών αναγκών. Ενώ το 19ο και στις αρχές του 20ου αιώνα, τα βρέφη στα ορφανοτροφεία δεν επιβίωναν, η πρόσληψη γυναικών που παρείχαν σωματική επαφή στα βρέφη μείωσε τους θανάτους στο ελάχιστο (Παπαδάκη-Μιχαηλίδη, 2010).

Κάποιος σου είπε κάτι πριν από δέκα χρόνια κι εσύ ακόμη το κουβαλάς

Εγώ δεν λέω να εγκαταλείψεις την πραγματική μνήμη σου. Αυτό θα ήταν ανόητο! Η πραγματική μνήμη σου είναι αναγκαία. Πρέπει να γνωρίζεις το όνομά σου, ποιος είναι ο πατέρας σου και ποια είναι η μητέρα σου και ποια είναι η γυναίκα σου και ποιο είναι το παιδί σου και ποια είναι η διεύθυνσή σου. Θα πρέπει να επιστρέψεις στο ξενοδοχείο, θα πρέπει να βρεις και πάλι το δωμάτιό σου. Εγώ δεν μιλάω για την πραγματική μνήμη, αλλά για την ψυχολογική μνήμη. Το πρόβλημα δεν είναι η πραγματική μνήμη, αλλά το να επηρεάζεσαι ψυχολογικά απ’ αυτήν. Προσπάθησε να καταλάβεις τη διαφορά.

Εχθές κάποιος σε πρόσβαλλε. Σήμερα τον ξανασυναντάς. Η πραγματική μνήμη είναι ότι «αυτός ο άνθρωπος με πρόσβαλλε χθες.» Η ψυχολογική μνήμη είναι ότι με το που βλέπεις αυτόν τον άνθρωπο, θυμώνεις. Με το που βλέπεις αυτόν τον άνθρωπο, αρχίζεις να βράζεις μέσα σου. Κι ο άνθρωπος μπορεί να έρχεται για να απολογηθεί. Ο άνθρωπος μπορεί να έρχεται να σου ζητήσει συγγνώμη. Μπορεί να έχει αντιληφθεί το λάθος του. Μπορεί να έχει αντιληφθεί την ασυνείδητη συμπεριφορά του. Μπορεί να έρχεται να συμφιλιωθεί μαζί σου, εσύ όμως έβρασες, θύμωσες κι άρχισες να φωνάζεις.

Δεν βλέπεις το πρόσωπό του εδώ και τώρα. Εξακολουθείς να επηρεάζεσαι από το χθες. ’Όμως το χθες είναι χθες! Πόσο νερό έχει κυλήσει στον Γάγγη; Αυτός ο άνθρωπος δεν είναι ο ίδιος άνθρωπος. Είκοσι τέσσερις ώρες έχουν φέρει πολλές αλλαγές. Κι ούτε κι εσύ δεν είσαι ο ίδιος άνθρωπος.

Η πραγματική μνήμη λέει: «Αυτός ο άνθρωπος με πρόσβαλλε χθες.» Αυτό το «με» όμως έχει αλλάξει. Αυτός ο άνθρωπος έχει αλλάξει. Έτσι, είναι σαν να συνέβη ένα περιστατικό ανάμεσα σε δύο ανθρώπους με τους οποίους δεν έχεις πια καμία σχέση. Τότε, είσαι ψυχολογικά ελεύθερος. Δεν λες, «εξακολουθώ να είμαι θυμωμένος.» Δεν έχει ξεμείνει καθόλου θυμός. Η μνήμη υπάρχει, αλλά δεν έχει καμία ψυχολογική επιρροή. Συναντάς τον άνθρωπο έτσι όπως είναι τώρα και τον συναντάς έτσι όπως είσαι κι εσύ τώρα.

Η συνειδητότητα είναι ένα συνεχές ποτάμι.

«Έχεις πεθάνει για μένα!»: Μπορεί το μυαλό να πατήσει delete;

«ΈΤο 2004 ο Μισέλ Γκοντρί σκηνοθέτησε την «Αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού» (Eternal Sunshine of the Spotless Mind), την ιστορία του Τζόελ και της Κλεμεντίν οι οποίοι μετά από ένα επίπονο χωρισμό αποφασίζουν να χρησιμοποιήσουν μια καινούργια τεχνολογία η οποία τους επιτρέπει να διαγράψουν όλες τις μνήμες της σχέσης τους.

Η ζωή όμως τους φέρνει εκπλήξεις...

Δεν θα πω παραπάνω πράγματα για την συγκεκριμένη ταινία για να δώσω την ευκαιρία σε όποιον θέλει, να την δει, να την απολαύσει και να εκπλαγεί.

Θα μιλήσω όμως για κάτι που ακούω συχνά σε ατομικές συνεδρίες «δεν με επηρεάζει, έχει πεθάνει για μένα».

Όταν ρωτάω τι ακριβώς σημαίνει αυτή η έκφραση, ακούω διάφορες απαντήσεις με πιο συχνές το «σημαίνει ότι δεν μπορεί να με επηρεάσει πια», το «σημαίνει ότι έχω ξεχάσει τα πάντα γύρω από την σχέση μας» και το «σημαίνει ότι δεν με ενδιαφέρει πια ότι και να συμβεί».

Μπορεί όμως κάτι τέτοιο να είναι εφικτό; Μπορεί να είναι αυτή η λύση στην προσπάθειά μας να προχωρήσουμε μετά από ένα διαζύγιο ή χωρισμό;

Μπορούμε πραγματικά να κάνουμε μια διαγραφή της μνήμης μας και να προχωρήσουμε;

Τα μυστικά όσων δεν ανησυχούν ποτέ

Τι κρύβεται μέσα στο μυαλό όσων κοιμούνται σαν πουλάκια, σπανίως ανησυχούν και το στρες φαίνεται να μην τους αγγίζει;

Κάνουμε μια… βουτιά στις σκέψεις εκείνων που δεν αφήνουν τη συνεχή ανησυχία να στοιχειώσει τη ζωή τους και αποκαλύπτουμε κάποια μυστικά τους.

Η ανησυχία είναι ωφέλιμη όταν μας κινητοποιεί να δράσουμε και να βρούμε λύσεις. Όταν όμως στο μυαλό μας κυριαρχούν τα χειρότερα σενάρια, τότε ξεκινούν τα προβλήματα. «Και αν με απολύσουν και καταλήξω στο δρόμο;», «Και αν δεν πληρώσω το πρόστιμο και βρεθώ χρεωμένος και μπω στη φυλακή;», «Τι θα συμβεί αν…;».

Η υπερβολική ανησυχία, που συνδυάζεται με μπόλικα στοιχεία αβεβαιότητας και καταστροφολογίας, σπανίως ωφελεί. Οι άνθρωποι που ανησυχούν υπερβολικά συνήθως φοβούνται μια απροσδιόριστη απειλή – ένα αόριστο κακό ενδεχόμενο στο μέλλον. Η συνεχής ανησυχία είναι δυνατόν να επηρεάσει τη ζωή μας και να μας παραλύσει συναισθηματικά.

Μπορούμε, όμως, να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο των παράλογων φόβων παίρνοντας πρώτα απ? όλα μαθήματα από εκείνους που δεν χάνουν τον ύπνο τους, ούτε τρώνε τα νύχια τους ανησυχώντας για το «τι θα συμβεί αν…». Ας δούμε, λοιπόν, πώς σκέφτονται.

1. Εστιάζουν στο παρόνΜία από τις μεγαλύτερες διαφορές ανάμεσα σε εκείνους που ανησυχούν υπερβολικά και σε όσους δεν αφήνουν την ανησυχία να επηρεάζει τη ζωή τους είναι ότι οι δεύτεροι δεν αναλώνονται σκεπτόμενοι διαρκώς τι θα φέρει το μέλλον.

Το μυστικό: Μια τεχνική που μπορεί να μας βοηθήσει είναι να σημειώσουμε σε ένα χαρτί ποιο ακριβώς είναι το θέμα που μας ανησυχεί, έτσι ώστε να μην αφήσουμε το μυαλό μας να παρασυρθεί από παράλογες φοβίες που μας απομακρύνουν από το αληθινό πρόβλημα.

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ! ΤΗΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ;

Γυναίκες: Περίεργα πλάσματα τις λες εσύ, πού ν’ ακούσεις εκείνες τι λένε για εσένα. Περίεργα πλάσματα είμαστε σαφώς, αλλά όχι επειδή δεν μπορείς να μας καταλάβεις. Είμαστε γιατί δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο από το θιγμένο γυναικείο εγωισμό.

Μια γυναίκα, έχει ανάγκη να νιώθει ότι είναι ποθητή. Είτε είναι σε σχέση, είτε όχι. Πόσο μάλλον όταν είναι σε σχέση. Δεν έχει ανάγκη να την κοιτάνε όλοι όσοι βρίσκονται στο μαγαζί, ούτε έχει ανάγκη ν’ ανταποκρίνονται στο κάλεσμά της όλοι «οι γαμπροί της ευτυχίας».

Έχει ανάγκη να τη θέλεις εσύ και μόνο εσύ.

Άνοιξε τα μάτια σου καλέ μου, δίπλα σου είναι. Σε κοιτάει στα μάτια, σου μιλάει, προσέχει οτιδήποτε της λες, παίρνει το ρόλο του ψυχολόγου σου, του κολλητού σου, της μαμάς σου, της αδερφής σου και του θείου του Χαράλαμπου.

Έχει ακούσει οποιαδήποτε παιδική σου φαντασίωση, οποιοδήποτε συναισθηματικό και μη ξέσπασμά σου, σ’ έχει παρατηρήσει από πάνω μέχρι κάτω και η μόνη ατέλεια που βλέπει επάνω σου είναι μια και μοναδική: Ότι δεν μπορείς να καταλάβεις ότι της ανάβουν τα λαμπάκια κάθε φορά που της απευθύνεις το λόγο και της ζητάς την άποψή της για το τι ρούχα να βάλεις «για να βγεις έξω και να ρίξεις γκομενάκια».

Αν δε βλέπεις τα σημάδια της, τότε ή είσαι τυφλός ή δεν ενδιαφέρεσαι. Εύχομαι πραγματικά να είναι το πρώτο, γιατί αν είναι το δεύτερο, τότε φίλε μου πρέπει να σε προειδοποιήσω: Έχεις μπλέξει άσχημα.

Ο αληθινός σας εαυτός δεν αποτελεί δικό σας δημιούργημα

Αν ρωτήσετε κάποιον να σας πει ποιος είναι, αμέσως θα σας πει πού ζει, τι κάνει, πώς τον βλέπουν οι άλλοι, όπως επίσης και πώς βλέπει αυτός τον εαυτό του.

Κατόπιν θα συνεχίσει για να σας περιγράψει τα λεπτομερή σχέδια που κάνει με στόχο να βελτιώσει τελικά όλα αυτά για τα οποία σας μίλησε. 

Το άτομο αυτό κάνει το ίδιο λάθος που κάνουμε όλοι όταν πρέπει να απαντήσουμε σ' αυτό το ερώτημα ζωής: "Ποιος είμαι;". Αναζητά τον εαυτό του σε λάθος μέρη. Προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει τον εαυτό του μέσα στα μάτια της οικογένειας, των φίλων, των εραστών, μέσα στα επιτεύγματά του, μέσα στις επιτυχίες ή τα χόμπι ή στις παραδοσιακές θρησκευτικές πεποιθήσεις ή πνευματικές αρχές. 

Και όταν όλοι αυτοί οι δρόμοι αποτύχουν να τον οδηγήσουν στον ασφαλή και βέβαιο εαυτό -που ποτέ δεν μπορούν να το κάνουν ούτως ή άλλως-, τότε λανθασμένα αναζητά τον εαυτό του στα αισθήματα φόβου, απόγνωσης, άγχους και ήττας, που δεν είναι άλλα από τα συναισθήματα αυτοβασανισμού. Σίγουρα δεν πρόκειται για έναν αξιοθαύμαστο εαυτό. Επειδή όμως η απόγνωση δεν είναι ικανή να κάνει τη διάκριση, ακόμα και μια ταυτότητα που απεχθανόμαστε θεωρείται καλύτερη από την παντελή έλλειψη ταυτότητας. Αυτό το είδος αυτοεγκατάλειψης έχει δύο επιπτώσεις.

Βήματα ...

Περίεργες μέρες, αλλόκοτες νύχτες και μια βιωματική συνθήκη σαν τίποτα πια να μην είναι αληθινό, τίποτα να μην έχει σημασία.

Η σταδιακή απόσυρσή μας από την 3η διάσταση, μεγαλώνει το χάσμα ανάμεσα σ`εμάς και το παρελθόν, οι μνήμες μας θαμπώνουν και μοιάζει σα να προσπαθούμε να θυμηθούμε τα βιώματα ενός άλλου ανθρώπου, οικείου αλλά κι απόμακρου ταυτόχρονα.

Η σωματική κόπωση αγγίζει τα όρια της εξάντλησης και κάθε φορά που ανακάμπτουμε, η προηγούμενη κατάσταση εξαφανίζεται σα να μην υπήρξε. Η νοητική διαύγεια διαρκεί όσο λίγο διαρκεί και η σύγχυση, καθώς η μία εναλλάσσεται την άλλη. Μονάχα ο ύπνος παραμένει μια μόνιμη ανάγκη που όμως συχνά δεν ξεκουράζει καθόλου καθώς μερικές ώρες αφήνουν την αίσθηση λίγων λεπτών της ώρας. 

Υπάρχουμε, κάτω από την αντίληψη ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε τα πάντα, αλλά δεν θέλουμε πια να κάνουμε τίποτα ιδιαίτερο. Συνεχίζουμε όμως με τα σχέδιά μας, με τις υποχρεώσεις και τις εκκρεμότητές μας καθώς η ροή μας καλεί να παραμείνουμε σε κίνηση, ακόμα κι αν κινείται μόνο το σώμα μας ενώ η καρδιά μας δεν ακολουθεί τίποτα απ`όλα αυτά που επιλέγουμε.

Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση αναμονής και ο καθένας την βιώνει όπως μπορεί, μέσα μας γνωρίζουμε ότι κάτι θα συμβεί σύντομα, υπάρχει ένα ένστικτο που προειδοποιεί όλους για αυτό το κάτι που πλησιάζει.

Γύρω μας ο παλιός κόσμος παίζει τα τελευταία του χαρτιά, μπλοφάροντας και προσπαθώντας να μας πείσει ότι τίποτα δεν άλλαξε ούτε και πρόκειται, πως έχει τον έλεγχο και τα σχέδιά του εκτυλίσσονται κατ`ευχή. 

Όλα του τα πιόνια κάνουν ό,τι μπορούν, αλλά στα μάτια αυτών που πραγματικά βλέπουν, όλες οι κινήσεις και όλα τους τα λόγια φανερώνουν μονάχα την χαμηλή τους νοημοσύνη και συνεπώς τον πραγματικό λόγο που επιλέχθηκαν για να παίξουν τον ρόλο που τους δόθηκε. Τα πιόνια που δεν γνωρίζουν ότι είναι πιόνια, που θέλουν να πιστεύουν πως δικαιούνται τα προνόμια και τις θέσεις εξουσίας που κατέχουν, είναι αυτοί που θα εκπλαγούν περισσότερο απ`όλους από τις επερχόμενες εξελίξεις που θα τους τα αφαιρέσουν όλα και ξαφνικά θα τους εκθέσουν στα μάτια των ανθρώπων όπως πραγματικά είναι.

Μη γίνεστε μια αποθήκη αναμνήσεων

Χθες το μεσημέρι έτυχε να ανοίξω για λίγο την τηλεόραση και είδα σε μια εκπομπή καλεσμένο έναν δικηγόρο από τη Θεσσαλονίκη που είχε πέσει θύμα απόπειρας δολοφονίας μέσα στο γραφείο του.

Η σφαίρα που θα τον σκότωνε εξοστρακίστηκε στο χέρι του και καρφώθηκε στον τοίχο δημιουργώντας μια μικρή τρύπα. Όταν μετά από μερικές ημέρες ο δικηγόρος επέστρεψε στο γραφείο του, είδε την τρύπα και σοκαρίστηκε. Όταν το άκουσε αυτό η δημοσιογράφος του είπε: "Να την κρατήσετε αυτή την τρύπα για να θυμάστε". Και ο δικηγόρος της απάντησε: "Την έχω ήδη στοκάρει".

Χάρηκα για την ήρεμη απάντηση του δικηγόρου, ενώ η πρόταση της δημοσιογράφου για να μην πειράξει την τρύπα από τη σφαίρα στον τοίχο, εκφράζει τη συνηθισμένη αντίληψη που έχουμε για τις εμπειρίες της ζωής μας.

Η φράση "να την κρατήσετε για να θυμάστε" εκπροσωπεί τον νου που δημιουργεί συνεχώς σημεία αναφοράς στο χρόνο. 

Είμαστε κοντά για να πάει ο άνθρωπος στον Άρη

by kostastz

Πόσο κοντά στην πραγματικότητα είναι μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη; «Έχουμε ήδη τις δεξιότητες και την τεχνολογία που χρειάζεται για να πάνε άνθρωποι στον Άρη» υποστηρίζει ο αστρο-γεωλόγος Jonathan Clarke. «Είμαστε πραγματικά πολύ καλύτερα προετοιμασμένοι για τον Άρη τώρα από ότι ήταν η NASA το 1961, όταν έψαχνε πως θα στείλει άνθρωπο στο φεγγάρι πριν από το τέλος της δεκαετίας. «Αν το βάλουμε ως στόχο, μπορούμε να είμαστε στον Άρη σε 10 χρόνια» υποστηρίζει ο δρ. Clarke.

Πόσο κοντά στην πραγματικότητα είναι μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη; «Έχουμε ήδη τις δεξιότητες και την τεχνολογία που χρειάζεται για να πάνε άνθρωποι στον Άρη» υποστηρίζει ο αστρο-γεωλόγος Jonathan Clarke. «Είμαστε πραγματικά πολύ καλύτερα προετοιμασμένοι για τον Άρη τώρα από ότι ήταν η NASA το 1961, όταν έψαχνε πως θα στείλει άνθρωπο στο φεγγάρι πριν από το τέλος της δεκαετίας. «Αν το βάλουμε ως στόχο, μπορούμε να είμαστε στον Άρη σε 10 χρόνια» υποστηρίζει ο δρ. Clarke.

«Είμαστε πραγματικά πολύ καλύτερα προετοιμασμένοι για τον Άρη τώρα από ότι ήταν η NASA το 1961, όταν έψαχνε πως θα στείλει άνθρωπο στο φεγγάρι πριν από το τέλος της δεκαετίας. «Αν το βάλουμε ως στόχο, μπορούμε να είμαστε στον Άρη σε 10 χρόνια» υποστηρίζει ο δρ. Clarke.

Το χρονοδιάγραμμα της NASA είναι λίγο περισσότερο. Το πρώτο βήμα είναι να προσγειωθούν αστροναύτες σε έναν αστεροειδή γύρω στο 2024, ελπίζοντας ότι στη συνέχεια θα προσγειωθούν αστροναύτες στον κόκκινο πλανήτη στη δεκαετία του 2030. Εν τω μεταξύ, δοκιμάζει μια σειρά τεχνολογιών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, εξερευνώντας την επιφάνεια του Άρη με ρομπότ και αναπτύσσοντας διαστημικές στολές, οχήματα εξερεύνησης του διαστήματος και οικότοπους για να βοηθήσει τους αστροναύτες να ζήσουν και να εργαστούν στον Άρη.

Σύμφωνα με τον δρ Clarke, υπάρχουν πέντε βασικά ζητήματα που πρέπει να εξετάσουμε στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την αποστολή ανθρώπων στον Άρη:

Πώς να επιβιώσει κάποιος από τις μεγάλες αποστάσεις στο διάστημα

«Περί Φύσεως» Παρμενίδης

by kostastz

Ο Παρμενίδης είναι Έλληνας αρχαίος φιλόσοφος που γεννήθηκε το 514 π.κ.ε. περίπου στην Ελέα τής κάτω Ιταλίας και πέθανε περί το 440 π.κ.ε. Θεωρείται ο βασικότερος εκπρόσωπος της Ελεατικής σχολής, που ιδρύθηκε από τον ποιητή Ξενοφάνη τον Κολοφώνιο. Μαθήτευσε κοντά στον Ξενοφάνη, αλλά δέχτηκε και την επίδραση των πυθαγόρειων.

Οι τρεις Μιλήσιοι φιλόσοφοι ο Θαλής, ο Αναξίμανδρος και ο Αναξιμένης όπως είδαμε [3] πίστευαν σε ένα – και μόνο – πρωταρχικό στοιχείο, από το οποίο είχαν προκύψει τα πάντα. Αλλά πώς μπορούσε ένα στοιχείο ν’ αλλάξει ξαφνικά μορφή και να γίνει κάτι εντελώς διαφορετικό; Το πρόβλημα αυτό μπορούμε να το ονομάσουμε πρόβλημα της μεταβολής.

M’ αυτά τα ερωτήματα ασχολήθηκαν μεταξύ των άλλων οι λεγόμενοι Ελεάτες φιλόσοφοι, που πήραν τ’ όνομα τους από την ελληνική αποικία Ελέα στη Νότια Ιταλία. Οι Ελεάτες έζησαν περίπου το 500 π.κ.ε και ο πιο γνωστός ανάμεσα τους ήταν ο Παρμενίδης (540-480 π.κ.ε)

Ο Παρμενίδης ήταν λίγο νεότερος από τον Ηράκλειτο. Γεννήθηκε στην Ελέα της νότιας Ιταλίας γύρω στο 520 π.κ.ε. και η φιλοσοφική του δραστηριότητα καλύπτει το πρώτο μισό του 5ου αιώνα. Ο Πλάτων του αφιερώνει έναν σημαντικό διάλογο, όπου ο Παρμενίδης εμφανίζεται να επισκέπτεται σε προχωρημένη ηλικία την Αθήνα και να δίνει ένα φιλοσοφικό μάθημα στον νεαρό και άσημο ακόμη Σωκράτη. Η συνάντηση αυτή είναι μάλλον προϊόν της φαντασίας του Πλάτωνα, δείχνει όμως την καθοριστική επίδραση της σκέψης του Παρμενίδη στις νεότερες γενεές των φιλοσόφων.

Και ο Παρμενίδης προερχόταν από γνωστή οικογένεια, μία από αυτές που ίδρυσαν την πόλη της Ελέας το 540 π.κ.ε. Αυτός όμως, αντίθετα από τον Ηράκλειτο, μετείχε ενεργά στα κοινά, αφού λέγεται ότι συνέταξε τους νόμους της πατρίδας του. Θα πρέπει στα νιάτα του στην Ελέα να γνώρισε τον Ξενοφάνη, χωρίς να εντυπωσιαστεί από τον ανατρεπτικό διαφωτισμό του.

Μόνο στην απόφασή του να εκφραστεί μέσα από ένα μακροσκελές ποίημα θα μπορούσε να διακρίνει κανείς κάποια επιρροή του Ξενοφάνη. Είναι σίγουρο ότι ο Παρμενίδης γνώριζε τη φιλοσοφία των Πυθαγορείων, αφού γεννήθηκε και έζησε σε μια περιοχή όπου κυριαρχούσε το Πυθαγόρειο κίνημα. Ωστόσο, ακόμη κι αν μυήθηκε στη φιλοσοφία από κάποιους Πυθαγόρειους, δεν υιοθέτησε τον τρόπο ζωής τους ούτε τις αντιλήψεις τους.

Κάτι Παράξενο Συμβαίνει: ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ… Κάποιες Υπηρεσίες Γνωρίζουν… ΕΜΕΙΣ; (video)

Γράφει ο Σπύρος Μακρής

Εξαφανίσεις ανθρώπων μέσα σε πόλεις, σε χωριά, σε δάση, σε απέραντες «έρημες» εκτάσεις… Χωρίς κανένα ίχνος. Σε σπάνιες περιπτώσεις υπάρχουν μόνο μάρτυρες που αφηγούνται αλλόκοτες καταστάσεις που ισχυρίζονται ότι συνέβησαν μπροστά στα μάτια τους.

Πως μπορεί να εξηγήσει κανείς την εξαφάνιση μίας ολόκληρης αποικίας;…

Πως μπορεί να εξηγηθεί ότι ιδιοκτήτες εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και φεύγουν, ρίχνοντας μαύρη πέτρα πίσω τους, αλλά δεν εμφανίζονται ποτέ ξανά;…

Πως μπορεί να εξηγηθεί η εξαφάνιση ενός ολόκληρου χωριού;…

Πως μπορεί να εξηγηθεί η εξαφάνιση ανθρώπων σε δάση και αχανείς εκτάσεις;

Ειδικά αυτό θέμα είναι τεράστιο στην Αμερική. Πηγαίνουν άνθρωποι για μία βόλτα σε ένα κοντινό άλσος και δεν τους ξαναβλέπει ξανά ποτέ κανείς…

Δεν βρίσκονται σχεδόν ποτέ ίχνη τους. Ίχνη δολοφονίας ή απαγωγής… Σαν να ανοίγει η γη και τους καταπίνει.

Σαν να τους αρπάζει κάποια αόρατη δύναμη.

Οι θεοί που κατέβηκαν την 2η ΧΙΛΙΕΤΙΑ π.Χ. στην Γη…

Πολλοί θεωρούν ότι οι λεγόμενοι «θεοί» δεν υπήρξαν ποτέ και ότι αποτελούν αποκυήματα της φαντασίας. Όμως, οι ίδιοι άνθρωποι αδυνατούν να ερμηνεύσουν με επιχειρήματα κάποια γεγονότα που καταγράφηκαν, την ίδια στιγμή που αποδέχονται άλλες παραδόσεις, συνήθως θρησκευτικής φύσεως, με εξίσου φανταστικά γεγονότα…


2400 π.Χ.
Στην Κίνα, το Σαν-χάι-Τζινγκ (Βιβλίο XVII) μιλάει για μία θυελλώδικη φυλή ανθρώπων, τους Μιάο, που έχασαν την ικανότητα να πετούν και, αφού διαφώνησαν με τον «Άρχοντα» των Άνω, εξορίστηκαν.

2346 π.Χ.
Το κλασικό κινέζικο κείμενο Χσουι-ναν-τσου (Κεφάλαιο VIII) περιγράφει την εμφάνιση δέκα ήλιων στον ουρανό. Ο αυτοκράτορας Γυάο διέταξε τον «θείο τοξότη» του Τσου-γιου, να χτυπήσει τους εννιά ψεύτικους ήλιους, αφήνοντας μόνο τον αληθινό να φωτίζει τις επιπολαιότητες της ανθρωπότητας.

2300 π.Χ.
Ένα γιαπωνέζικο κείμενο, το Σει-το-Κι, μιλάει για έναν θείο άνθρωπο, που κατέβηκε στην Κορέα και βασίλεψε στο λαό για 1000 χρόνια.

2000 π.Χ.
Στο νησί Κυούσου της Ιαπωνίας, ένας τάφος «Τσίπ-Σαν», δείχνει έναν αρχαίο βασιλιά να υψώνει τα χέρια για να μαζέψει εφτά ηλιακούς δίσκους.

Απαράδεκτο: Βάζουν ειδικές μάσκες στις αγελάδες για να παράγουν γάλα!

Ιρλανδοί βρήκαν έναν φρικτό τρόπο να κάνουν τις αγελάδες να παράγουν περισσότερο γάλα. Φοράνε στο κεφάλι των ζώων μια ειδική μάσκα που στέλνει τεχνητό φως στα μάτια τους.

Η νέα μάσκα Light Bovine Light Equilume παράγει τεχνητό φως στο μάτι της αγελάδας, ελέγχοντας την έκκριση της ορμόνης που λέγεται μελατονίνη. Αυτό ενεργοποιεί τον κύκλο γαλουχίας που χρειάζεται η γαλακτοκομική βιομηχανία για να επιτύχει τη γαλακτοκομική της απόδοση.

Τα Πανεπιστήμια στην υπηρεσία του βιομηχανικού κέρδους 

Οι ερευνητές του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου του Δουβλίνου (University College Dublin) και της εταιρείας-τεχνοβλαστού Equilume που δημιούργησαν τη μάσκα, με επικεφαλής τη δρα Μπάρμπαρα Μέρφι της Γεωπονικής Σχολής, ανέφεραν ότι η παραγωγή γάλακτος από τις αγελάδες αυξάνεται κατά 9% περίπου.

Διάστημα: Κινεζικό διαστημόπλοιο θα πέσει στα... κεφάλια μας τους επόμενους μήνες!

• Ανεξέλεγκτη η κατάσταση στο διάστημα 
• Κομμάτια 100 κιλών μπορεί να πέσουν σε κατοικημένες περιοχές 
• Μεγάλη ανησυχία στην επιστημονική κοινότητα
• Οι Κινέζοι γνώριζαν το πρόβλημα εδώ και έναν χρόνο

Ουδείς γνωρίζει με ακρίβεια πόσοι είναι οι δορυφόροι πλέον στο διάστημα, αλλά και τι ακριβώς κάνουν (όχι τι δηλώνουν οι αρμόδιοι ότι κάνουν), αλλά μέγα θέμα έχει δημιουργηθεί και με τα διαστημικά σκουπίδια.

Λαμπρό παράδειγμα της έλλειψης σοβαρού ελέγχου και ορίων ένα Κινεζικό διαστημόπλοιο που βρίσκεται εκτός ελέγχου από τον Σεπτέμβριο του 2016. Σύμφωνα με τις επίσημες κινεζικές αρχές, οι οποίες επιβεβαίωσαν το θέμα που έχει προκύψει, θα καταπέσει σε κομμάτια στη Γη το αμέσως επόμενο διάστημα.

Το οκτώ τόνων διαστημικό όχημα χρησιμοποιήθηκε το 2011 σε μία αποστολή για την επέκταση του πρώτου Κινεζικού Διαστημικού Σταθμού που τέθηκε σε τροχιά γύρω από τη Γη. Κάποια δυσλειτουργία προκάλεσε την απώλεια ελέγχου του τον Σεπτέμβριο του 2016. Παρά τις προσπάθειες που έγιναν, το διαστημόπλοιο παραμένει εκτός ελέγχου έναν χρόνο μετά τη διαπίστωση του προβλήματος.

Να γεράσουμε ο ένας στα χέρια του άλλου

Θέλω εσένα σε όλα τα μήκη κι όλα τα πλάτη του χρόνου

Ζούμε σ᾽ έναν κόσμο όπου όλοι κοιτούν να πάρουν κάτι από τον άλλον. Για να δώσουν ούτε λόγος.

Σήμερα, όμως, θα τους αφήσω όλους αυτούς τους εγωιστές στην άκρη και θα γράψω για μας και τη μοναδική μας ιστορία.

Ποτέ δε νοιάστηκα για τα υλικά αγαθά. Ποτέ δεν απαίτησα αχόρταγα για περισσότερα. Η πρώτη κι αναγκαία μου ύλη ήσουν εσύ, κι αυτό ήταν αρκετό για ν᾽ αγγίξω την ευτυχία.

Θέλω εσένα σε όλα τα μήκη κι όλα τα πλάτη του χρόνου.

Θέλω οι μέρες και οι νύχτες μου να είναι γεμάτες από τη μυρωδιά σου. Να σ᾽ έχω αγκαλιά μέχρι τα μαλλιά σου να γίνουν λευκά και το δέρμα σου να στολιστεί με τα σημάδια της πείρας.

Θέλω να σε κρατώ απ᾽ το γερασμένο σου χέρι κι οι άνθρωποι τριγύρω να μας κοιτούν με συγκίνηση και απορία για το πώς καταφέρνουμε ακόμη να είμαστε ερωτευμένοι σαν πιτσιρίκια.

Κι εμείς απ᾽ την άλλη, να μη τους δίνουμε σημασία, παρά να χανόμαστε ο ένας μέσα στο βλέμμα του άλλου και να ζούμε τη στιγμή. Τη δική μας, μοναδική στιγμή.

Οι δυνατοί άνθρωποι συγχωρούν, ακόμα και αυτούς που δεν το αξίζουν

Όταν είμαστε μικρά παιδιά, αναγκαζόμαστε να συγχωρούμε. Για παράδειγμα, όταν ένα άλλο παιδί έπαιρνε το παιχνίδι μας, τον ανάγκαζαν να ζητήσει συγγνώμη και εμείς ήμασταν υποχρεωμένοι να την δεχτούμε. Στην ενήλικη ζωή συμβαίνει το αντίθετο: πολλές φορές περιμένουμε μια συγγνώμη, αλλά τις περισσότερες φορές μάταια.

Βέβαια, ακόμα και όταν οι άλλοι μας ζητούν συγγνώμη, δεν ξεχνάμε ποτέ τι μας έχουν κάνει και κουβαλάμε το βάρος αυτών των προσβολών για όλη μας την ζωή. Και κάθε επόμενο λάθος κάνει αυτό το φορτίο μεγαλύτερο, αποτρέποντάς μας από το να ζήσουμε μια ευτυχισμένη ζωή.

Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να συγχωρήσουν ακόμα και εκείνους που δεν το αξίζουν, επειδή ξέρουν ότι:

Μας βοηθάει να προχωρήσουμε.

Το να μην συγχωρούμε σημαίνει, ότι κρατάμε κακίες, περιφρόνηση και δυσαρέσκεια. Με αυτόν τον τρόπο κρατάμε τον πόνο μέσα μας. Ασχολούμαστε συνέχεια με τα γεγονότα του παρελθόντος που μας έβλαψαν παρά με τα ευχάριστα γεγονότα του παρόντος.

Πρώτα από όλα, εμείς είμαστε που χρειαζόμαστε περισσότερο την συγχώρεση.

Νομίζουμε, ότι η συγχώρεση αφορά εκείνον που μας έβλαψε ή μας πρόσβαλε. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι εμείς χρειαζόμαστε περισσότερο την συγχώρεση, για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε μπροστά και να μην ζούμε στο παρελθόν.

Πώς θα εξαφανίσεις τη σκουριά χωρίς χημικά;

Συμβαίνει συχνά. Μεταλλικά έπιπλα, σκεύη, εργαλεία και διάφορα άλλα σιδερένια αντικείμενα αντιμετωπίζουν μια συνηθισμένη φθορά: τη σκουριά. Αν δεν σκοπεύεις να στραφείς στις διάφορες χημικές ουσίες που κυκλοφορούν στο εμπόριο, μπορείς να ακολουθήσεις απλές λύσεις, οι οποίες έρχονται κατευθείαν από την κουζίνα σου:

Με λεμόνι και αλάτι

Ετοίμασε ένα μείγμα από χυμό δύο λεμονιών και μια χούφτα αλάτι. Βούτηξε ένα σφουγγάρι στο υγρό και τρίψε καλά το μέρος που έχει σκουριάσει.

Ψάξε μόνη σου…

- Παππού βαρέθηκα! Όχι απλώς βαρέθηκα, μπούχτισα, αγανάκτησα πώς το λένε; Όπου και να πάω, όπου και να σταθώ ακούω για την κρίση, για τις προοπτικές των νέων που είναι ανύπαρκτες, για την διπλή και την τριπλή προσπάθεια που πρέπει να κάνουμε εμείς τα παιδιά για να επιβιώσουμε και να δημιουργήσουμε σε αυτή τη χώρα! Ποια χώρα μωρέ; Ποια χώρα; Τι με νοιάζει εμένα που γέννησε τη δημοκρατία και τη φιλοσοφία όταν εγώ για να ζήσω πρέπει να την εγκαταλείψω; 

- Σςςς κοριτσάκι, σςςς τι λόγια είναι αυτά; Σε αυτό τον τόπο οι άνθρωποι πρωτοασχολήθηκαν με τα μεγάλα και τα σπουδαία. Προσπάθησαν να μάθουν να σκέφτονται και να ψάχνουν απαντήσεις στα αιώνια ερωτήματα του ανθρώπου.

- Ωραία παππού. Μπράβο τους και καλά έκαναν! Το ζήτημα όμως είναι τι κάνουμε εμείς; Γιατί το μόνο που κάνουμε είναι αιώνια μνημόσυνα σε αυτούς τους ανθρώπους. Και επιτέλους ποιοι ήταν αυτοί δηλαδή και τι είπαν; Θέλω να τους ξέρω! Έναν, έναν με το όνομα τους! Μεγάλωσα πια. Στο λύκειο είμαι. Γιατί δεν μας είπαν ποτέ τίποτα για αυτούς μέχρι τώρα;       

                                                                                      

- Δεν ξέρω παιδί μου αλλά ψάξε στα σχολικά βιβλία σου. Δεν μπορεί κάτι θα βρεις. Και ξεκίνα με αυτόν που πρωτοέφτιαξε τη λέξη φιλοσοφία, τον Πυθαγόρα. Μετά με τον Ηράκλειτο, τον Εμπεδοκλή, τον Παρμενίδη, τον Πλάτωνα....

- Ποιοι είναι αυτοί παππού; Στο βιβλίο που μας έδωσαν φέτος λίγα λόγια βρήκα μόνο για τον τελευταίο; Οι υπόλοιποι ίσως να είναι στο ευρετήριο. Κάτσε να δω... 

Η γενετική αποκάλυψε την προέλευση του πολιτισμού στο νησί του Πάσχα

Η πρώτη ανάλυση παλαιογένεσης της γονιδιακής ανάλυσης των αρχαίων κατοίκων του νησιού του Πάσχα, έδειξε ότι οι πρόγονοί τους ήταν αποκλειστικά Πολυνησιανοί που δεν είχαν έρθει σε επαφή με κατοίκους της Νότιας Αμερικής, πριν από την άφιξη στο νησί των Ευρωπαίων το 1722.

Το ζήτημα των επαφών μεταξύ των κατοίκων των νησιών του Ειρηνικού Ωκεανού και των νοτιοαμερικανών είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα θέματα μεταξύ των ανθρωπολόγων.

Προηγούμενες μελέτες έχουν ανακαλύψει γονίδια των αρχαίων κατοίκων της Βόρειας και Νότιας Αμερικής μεταξύ των σύγχρονων ιθαγενών της Νήσου  του Πάσχα.

Η ηλεκτρονική μας επικοινωνία και η χαλάρωση

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Το άγχος στη ζωή αυξάνεται σταθερά τόσο στους νέους όσο και τους μεγαλύτερους και αυξάνεται και ο εθισμός στη χρήση του κινητού τηλεφώνου και του διαδικτύου γενικότερα.  

Σε ένα σχετικό άρθρο που διάβαζα πρόσφατα, αναφέρεται πως υπάρχει έρευνα, που δείχνει ότι μισή ώρα την ημέρα χρήση κινητού επί 10 συνεχή έτη, διπλασιάζει τις πιθανότητες για την εμφάνιση καρκίνου του εγκεφάλου … ενώ επίσης έχουν αρχίσει να εμφανίζουν οι νέοι συμπτώματα από τις αρθρώσεις των χεριών τους, λόγω της εντατικής χρήσης των κινητών τους…

Όλη αυτή η τεχνολογία είναι καινούργια και θα χρειαστούν πολλά χρόνια εξέλιξης του είδους μας για να την αντιμετωπίσει σωστά. Και όπως πάντα μέχρι τότε, είναι πολλοί αυτοί που θα νοσήσουν εξ αιτίας της.

Το πιο τραγικό είναι πως η αύξηση αυτής της ηλεκτρονικής επικοινωνίας, ακυρώνει σιγά-σιγά έναν μηχανισμό αυτοσυντήρησης μέσω χαλάρωσης, που χρειάστηκαν πολλές εκατοντάδες χρόνια για να τον αποκτήσουν τα πρωτεύοντα (πίθηκοι και άνθρωποι).  Ο μηχανισμός αυτός είναι η κοινωνικοποίηση.

Όσο προχωράει η εξέλιξη των ειδών, οι μηχανισμοί με τους οποίους χαλαρώνουν τα ζώα για να σταματάει η αντίδραση του στρες που τους προκαλούν οι απειλές της ζωής εξελίσσονται και  αυτοί, αυξάνοντας έτσι τις αντοχές των ζώων στα αυξανόμενα στρες της ζωής. Πρόσφατα έχει ανακαλυφθεί πως το νεύρο της χαλάρωσης* στα πρωτεύοντα (πιθήκους και ανθρώπους) έχει ενώσει με κλάδους του την καρδιά με τα χείλη, τη φωνή, τα μάτια και τα αυτιά…

ΠΟΙΟΣ ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Ουδείς σχολιογράφος και πολιτικός αναλυτής ούτε καν ασχολήθηκε με το νούμερο, με το κονδύλι που απαιτήθηκε, προκειμένου να διοργανωθεί το κομματικό Συνέδριο του Σύριζα. Πόσα λεφτά, ρε, κόστισε η δουλειά να το μάθει, τουλάχιστον, αυτός που πλήρωσε τη ζημιά από την τσέπη του.

Αποκάλυψη Νο1. Πέρασε ένας χρόνος κι ακόμα δεν μάθαμε πόσα χρήματα χρειάστηκαν για να προετοιμαστεί και να ολοκληρωθεί το Συνέδριο. Καμία έκπληξη εάν και οι ίδιοι δεν το γνωρίζουν. Όσα έρθουν και όσα πάνε. Στα παπάρια τους οι σύντροφοι. Μήπως αυτοί οι ίδιοι το πλήρωσαν;

Αποκάλυψη Νο2. Το Συνέδριο έγινε με λεφτά του Έλληνα φορολογούμενου. Από το ταμείο του Σύριζα πληρώθηκαν όλα τα κερατιάτικα έξοδα, όμως αυτά είναι λεφτά που προέρχονται από την κρατική επιχορήγηση στο κυβερνητικό κόμμα.

Αυτό είναι το κλειδί για τον παράδεισο.

Οι καλές συνήθειες μπορούν να συγκριθούν με τους καλούς ανθρώπους.

 Όταν κοιτάζουν μέσα από το παράθυρο της ψυχής σας, βλέπουν ότι δεν μπορούν να μπουν στη ζωή σας γιατί οι καρέκλες της συνειδητότητάς σας είναι κατειλημμένες από κακές συνήθειες. 

Διώξτε τους ανεπιθύμητους κατόχους και αφήστε να μπουν οι ευγενείς. 

Δεν χρειάζεστε βοήθεια από τίποτα και κανέναν άλλον για να αλλάξετε τον εαυτό σας. 

Feng Shui: Βασικά λάθη που κάνουμε στον χώρο

Feng Shui: Τα 3 βασικά λάθη που κάνουμε στον χώρο, και πως μπορούμε να έχουμε έναν καθαρό χώρο.

Όταν διακοσμούμε τον χώρο μας, είτε στο γραφείο είτε στο σπίτι, είναι  πολύ εύκολο δυστυχώς, να κάνουμε λάθη που ενεργειακά θα απομακρύνουν τον πλούτο και την ευημερία απο την ζωή μας.

Η θετική ενέργεια του feng shui μας βοηθά να εντοπίσουμε τα 3 πιο σημαντικά λάθη:

1. Η θέση της κύριας θέσης της πόρτας 

Εάν η εξώπορτα του σπιτιού ή του γραφείου μας είναι σε λάθος θέση, τότε χρειάζεται άμεση ενεργειακή εξομάλυνση. Κάτι τέτοιο χρειάζεται ώστε να ευνοείται η είσοδος της ενέργειας Qi του πλούτου στον χώρο μας.

Οι δυσμενείς θέσεις για την είσοδο είναι στην βόρεια, βορειοανατολική ή στην νοτιοδυτική πλευρά του χώρου μας σε σχέση με το κέντρο του. Για να εξουδετερώσουμε την αρνητική ενέργεια των παραπάνω θέσεων θα πρέπει να τοποθετήσουμε ένα μπολ με χοντρό αλάτι ιμαλαίων στην εξωτερική πλευρά της εισόδου. Το μπολ δεν χρειάζεται να είναι απαραίτητα ορατό απο τους επισκέπτες μας. Επιπλέον χρησιμοποιούμε μεταλλικά διακοσμητικά ή εξαρτήματα στην πόρτα μας.