Είναι μια ακόμα βροχερή μέρα, από αυτές που μοιάζουν σαν να μην ξημέρωσε ποτέ. Είναι Δευτέρα, έχει μόλις αρχίσει μια δύσκολη εβδομάδα, και αν η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί, τότε καλύτερα να μη σηκωνόμασταν ποτέ από το κρεβάτι.

Όλα είναι κάπως ανάποδα. Εκκρεμότητες που δεν κλείνουν, άλλες που ανοίγουν από το πουθενά, δύο παραλίγο τούμπες, και ένα διαλυμένο ζευγάρι παπούτσια. Η διάθεση λοιπόν δεν είναι και η καλύτερη. Ώσπου μου στέλνει ο άντρας μου αυτό εδώ το video, και μου έρχεται ένα μεγάλο aha moment. Γιατί όπως λέει και ο Jocko: “Έχεις προβλήματα; Ωραία. Αντιμετώπισε τα.”

Μπορείς να το ακούσεις πατώντας το play!

Το πιο εύκολο πράγμα όταν κάτι πάει στραβά είναι να παραπονεθούμε και να γκρινιάξουμε. Να νιώσουμε αδικημένοι, καταραμένοι από τη μοίρα, μόνοι και έρημοι σε αυτό τον κόσμο. Ναι, αυτή είναι η πρώτη μας αντίδραση. Είναι όμως η σωστή;

Θα σου απαντήσω με αυτή τη μεταφορά.

Όταν βρέχει, τι κάνεις; Κάθεσαι μέσα στη μέση του δρόμου περιμένοντας να σταματήσει η μπόρα, ή ανοίγεις την ομπρέλα σου; Κι όταν δεν έχεις ομπρέλα; Βρέχεσαι ή τρέχεις να κρυφτείς κάτω από κάποιο υπόστεγο; Όταν αρχίζει να βρέχει, πρέπει να δράσεις, και αυτό κάνεις. Δεν κάθεσαι να γκρινιάζεις για τον αλλοπρόσαλλο καιρό ενώ τα sneakers σου μουλιάζουν στη μέση της Σταδίου. Όχι, βρίσκεις τρόπο να προστατευτείς.

Και ναι, κάποιες φορές δε θα γλιτώσεις τη βροχή. Όσο και να τρέξεις, το χαλάζι μπορεί να σε προλάβει, και να σε μουσκέψει από πάνω μέχρι κάτω. Όμως ακόμα και τότε, θα προσπαθήσεις να προστατευτείς, όσο και όπως μπορείς.

Όταν λοιπόν ξεσπάει ένα πρόβλημα στη ζωή σου, σκέψου: τι κάνεις; Είσαι αυτός που στέκεται στο πεζοδρόμιο και βρέχεται, ή εκείνος που αντιδράει; Περιμένεις να σταματήσει η βροχή, ή βρίσκεις τρόπο να φτάσεις στον προορισμό σου όπως και να’χει; Σίγουρα κάποιες φορές θα βρεθείς αντιμέτωπος με μεγάλα και δύσκολα προβλήματα, θα βιώσεις την αποτυχία, την απογοήτευση, και την απώλεια. Και κάποια προβλήματα απλά μας ξεπερνάνε. Ακόμα και τότε όμως, αυτός που έστω προσπαθεί είναι πολύ πιο ισχυρός από εκείνον που παραδίνεται. Κανείς δε θέλει να είναι ο τύπος που κλαίγεται για τη σπασμένη του ομπρέλα.

 

Όταν κάτι πάει στραβά, κρύβεσαι στο δωμάτιο σου και περιμένεις να περάσει η μπόρα; Κλείνεις τα μάτια και τα αυτιά, σαν παιδί που φοβάται το σκοτάδι; Ή μήπως ανασκουμπώνεσαι, παίρνεις μια βαθιά ανάσα και λες “I got this. Μπορώ να βρω την άκρη. Ακόμα κι αν δεν είναι το τέλειο, μπορώ να προσπαθήσω.”

Στο τέλος της ημέρας, όλα είναι θέμα απόφασης. Όχι του τι θα κάνεις και πώς (και αν) θα λύσεις το πρόβλημα, αλλά του ποιος θέλεις να είσαι, στο εδώ και τώρα, αλλά και στο αύριο. Γιατί κάθε πράξη σου, αλλά και όλες εκείνες οι πράξεις που απέφυγες να κάνεις, έχουν αντίκτυπο στο αργότερα. Ποιος αποφασίζεις να είσαι λοιπόν; Αυτός που επέλεξε να ηττηθεί ή εκείνος που βρήκε τρόπο να δράσει;

Αυτή είναι η λύση για όλα σου τα προβλήματα:

Σήκω, πάρε μια ομπρέλα, και βρες τρόπο να ξεφύγεις από το χάος. Η ζωή είναι γεμάτη από καταιγίδες, και η ευτυχία μοιάζει σαν εκείνα τα μαγικά δειλινά που έρχονται μετά από την πολλή βροχή. Μέχρι να έρθουν όμως, μην κάθεσαι να μετράς τις στάλες. Δε μπορείς να σταματήσεις τη βροχή, αλλά μπορείς να χορέψεις στο ρυθμό της.

littlehopeflags

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ