ΛΟΓΟΣ Β - ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ
ΛΟΓΟΣ ΚΑΘΟΛΙΚΟΣ
-Μάλιστα.
-Δεν είναι αναγκαίο να είναι μεγαλύτερο αυτό, μέσα στο οποίο κινείται το κινούμενο;
-Είναι αναγκαίο.
-Επομένως είναι ισχυρότερο αυτό που κινεί απ'ότι αυτό που κινείται;
-Σίγουρα ισχυρότερο.
-Και είναι αναγκαίο αυτό, μέσα στο οποίο κινείται, να έχει φύση αντίθετη με τη φύση του κινούμενου;
-Σιγουρότατα.
-Επομένως, είναι μεγάλος εκείνος ο κόσμος, απ'τον οποίο δεν υπάρχει σώμα μεγαλύτερο;
-Αποδεκτό.
-Και στιβαρός; Διότι είναι πλήρης από πολλά άλλα μεγάλα σώματα, μάλλον δε απ'όλα τα υπάρχοντα σώματα.
- Έτσι είναι.
-Κι ο κόσμος σώμα είναι;
-Σώμα.
-Και σώμα κινούμενο;
-Μάλιστα.
-Ποιο επομένως πρέπει να είναι το μέγεθος του χώρου, μέσα στον οποίο κινείται και ποιο το είδος της φύσης του; Όχι πολύ μεγαλύτερος, για να μπορεί να δέχεται τη συνεχή περιφορά και για να μη σταματά η κίνηση του κινούμενου, καθώς θα πιέζεται απ'τη στενότητα;
-Ένα πράγμα τεράστιο Τρισμέγιστε.
-Και τι είδους φύσης; Άραγε αντίθετης, Ασκληπιέ; Αντίθετη δε φύση για το σώμα αποτελεί το ασώματο.
Ασώματος, επομένως είναι ο χώρος και το ασώματο είναι ή θεϊκό ή ο Θεός. Και σαν θεϊκό εννοώ τώρα όχι αυτό που έχει γεννηθεί, αλλά το αγέννητο.
Εάν όμως είναι Θεός, τότε γίνεται και υπερούσιο. Κι αλλιώς νοητό, ως ακολούθως: πρώτος ο Θεός είναι νοητός σ'εμάς, όχι από μόνος του, καθόσον το νοητό υποπίπτει στις αισθήσεις εκείνου, ο οποίος το νοεί. Ο Θεός, επομένως, δεν είναι από μόνος του νοητός, καθόσον δεν νοείται απ'τον εαυτό του, αφού δεν είναι κάτι διαφορετικό απ'το νοούμενο.
Για εμάς όμως είναι κάτι διαφορετικό και γι'αυτό το λόγο νοείται από εμάς.
Εάν δε ο χώρος είναι νοητός, δεν είναι νοητός σαν Θεός, αλλά σαν χώρος.
Κι εάν είναι νοητός και σαν Θεός, δεν είναι νοητός, σαν χώρος, αλλά σαν ενέργεια που καταλαμβάνει χώρο.
Κάθε πράγμα δε που κινείται, δε κινείται μέσα σε άλλο κινούμενο, αλλά σε στατικό. Κι αυτό που κινεί είναι στατικό, αφού είναι αδύνατον να κινούνται μαζί.
-Πως λοιπόν γίνεται, Τρισμέγιστε, τα εδώ να κινούνται μαζί μ'αυτά που τα κινούν; Διότι είπες πως οι σφαίρες των πλανητών κινούνται απ'τη σφαίρα των απλανών.
(οι πλανήτες πράγματι κινούνται λόγω των δυνάμεων που δέχονται από τον Ήλιο, που είναι απλανής αστέρας).
-Δεν πρόκειται, Ασκληπιέ, για κίνηση κοινή, αλλά αντίθετη.
Διότι δεν κινούνται με τρόπο όμοιο, αλλ'αντίθετα η μια στην άλλη.
Αυτή η αντίθεση σταθεροποιεί το στήριγμα της κίνησης, καθόσον η αντίσταση φέρει την σταθερότητα στην κίνηση.
Οι σφαίρες επομένως των πλανητών, που κινούνται αντίθετα με την σφαίρα των απλανών,κινούνται λόγω της αντίδρασης της μιας απ'την άλλη και της σταθερότητας της αντίθεσης.
Και είναι αδύνατον να συμβεί διαφορετικά.
Και οι Άρκτοι αυτές, τις οποίες δεν βλέπεις ούτε να δύουν ούτε ν'ανατέλλουν, αλλά να περιστρέφονται γύρω απ'το ίδιο σημείο, νομίζεις ότι κινούνται ή ότι παραμένουν σταθερές;
-Ότι κινούνται Ασκληπιέ.
-Με ποια κίνηση, Ασκληπιέ;
-Την κίνηση, που περιστρέφεται γύρω απ'το ίδιο σημείο.
-Είναι το ίδιο πράγμα η περιφορά κι η κίνηση γύρω απ'το ίδιο σημείο, που ελέγχεται απ'τη στάση.
Διότι η κίνηση γύρω απ'το ίδιο σημείο εμποδίζει την κίνηση σε παραπέρα σημείο, η οποία εμποδίζεται, εάν είναι σταθερή στο ίδιο σημείο.
Έτσι, κι η αντίθετη περιφορά παραμένει σταθερή, όταν σταθεροποιείται απ'την αντίθεση.
Διότι η κίνηση γύρω απ'το ίδιο σημείο εμποδίζει την κίνηση σε παραπέρα σημείο, η οποία εμποδίζεται, εάν είναι σταθερή στο ίδιο σημείο.
Έτσι, κι η αντίθετη περιφορά παραμένει σταθερή, όταν σταθεροποιείται απ'την αντίθεση.
(Μαθήματα ουρανίου μηχανικής πριν από δεκάδες χιλιάδες χρόνια).
Θα σου αναφέρω κι ένα παράδειγμα επίγειο, που μπορείς και με τα μάτια σου να το αντιληφθείς:
παρατήρησε τους θνητούς οργανισμούς, όπως για παράδειγμα τον άνθρωπο, που κολυμπούν. Καθώς το νερό πηγαινοέρχεται, η αντίσταση των ποδιών και των χεριών γίνεται σταθερότητα για τον άνθρωπο για να μην τον παρασύρει το νερό.
-Σαφές το παράδειγμα σου Τρισμέγιστε.
-Κάθε κίνηση, επομένως, κινείται μέσα σε στάση.
Η κίνηση λοιπόν του κόσμου και κάθε ζωντανού υλικού συμβαίνει να οφείλεται όχι σ'αυτά που βρίσκονται έξω από το σώμα, αλλά σ'αυτά που βρίσκονται μέσα στο σώμα, κι εκδηλώνονται προς τα έξω , στα νοητά, δηλαδή στην ψυχή ή στο πνεύμα ή σε κάποιο άλλο ασώματο. Διότι κάποιο σώμα δεν είναι δυνατόν να κινεί κάποιο άλλο έμψυχο σώμα, αλλά ούτε το σώμα γενικότερα, ακόμα και στην περίπτωση που είναι άψυχα.
σημ: Όπως το σύμπαν είναι σώμα, και μέσα του ενυπάρχει το νοητό, που εμείς το κατανοούμε ως ενέργεια που κινεί το σύμπαν αλλά και όλα τα ουράνια σώματα, έτσι και μέσα στο σώμα μας υπάρχει η ψυχή δηλαδή το νοητό, και η ψυχή κινεί το σώμα μας προς τα έξω, στα νοητά, στο πνεύμα ή σε κάποιο άλλο ασώματο. (που εμείς το ονομάζουμε ενέργεια).
Και με τον ίδιο τρόπο, το σώμα του σύμπαντος κινείται και περιστρέφεται σε στάση από το νοητό, που ενεργεί απ'έξω και από μέσα με τις αντίθετες δυνάμεις.
Όπως και όλα τα ουράνια σώματα που κινούνται μέσα στο σώμα του σύμπαντος που δεν είναι ψυχή αλλά νοητό, (ενέργεια), περιστρέφονται κινούμενα από το νοητό μέσα σε στάση από τις αντίθετες δυνάμεις.
Διότι κάποιο σώμα μη νοητό, δεν είναι δυνατόν να κινεί κάποιο άλλο έμψυχο σώμα, αλλά ούτε το σώμα γενικότερα στην περίπτωση που είναι άψυχο μπορεί να κινήσει κάποιο σώμα.
Όπως και όλα τα ουράνια σώματα που κινούνται μέσα στο σώμα του σύμπαντος που δεν είναι ψυχή αλλά νοητό, (ενέργεια), περιστρέφονται κινούμενα από το νοητό μέσα σε στάση από τις αντίθετες δυνάμεις.
Διότι κάποιο σώμα μη νοητό, δεν είναι δυνατόν να κινεί κάποιο άλλο έμψυχο σώμα, αλλά ούτε το σώμα γενικότερα στην περίπτωση που είναι άψυχο μπορεί να κινήσει κάποιο σώμα.
Πιστεύω να σας έγινε κατανοητός ο λόγος.
-Πως το λες αυτό, Τρισμέγιστε; Αυτά που κινούν τα ξύλα, τους λίθους κι όλα τ'άλλα άψυχα, δεν είναι σώματα;
-Με κανέναν τρόπο, Ασκληπιέ.
Διότι το εσωτερικό του σώματος που κινεί το άψυχο, δεν είναι εκείνο σώμα που κινεί και τα δύο, δηλαδή και το σώμα αυτού που το βαστάζει και το σώμα αυτού που βαστάζεται.
Για το λόγο αυτό, το άψυχο σώμα δε θα μπορέσει να κινήσει άψυχο σώμα.
Βλέπεις λοιπόν πως η ψυχή είναι βαρυφορτωμένη, όταν κουβαλά μόνη της δύο σώματα.
(σημ: Το νοητό (ΝΟΗΤΙΚΗ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ) κινεί την αραιά ύλη που είναι το σώμα της ψυχής, ΤΑΥΤΌΧΡΟΝΑ κινεί το υλικό μας σώμα που είναι η πιο κατωφερή βαριά ύλη, και όταν κινούμε όλα τα άψυχα όπως όταν εργαζόμαστε, η νοητή ουσία της ψυχής μας, είναι βαρυφορτωμένη).
Κι είναι ευνόητο πως αυτά που κινούνται, κινούνται μέσα σε κάτι κι από κάτι.
-Μέσα στο κενό πρέπει να κινούνται τα κινούμενα Τρισμέγιστε;
-Πρόσεχε, Ασκληπιέ. Ούτε ένα απ'τα δημιουργήματα δεν είναι κενό σύμφωνα με το λόγο ύπαρξης τους.
(σημ: τα σώματα δεν κινούνται μέσα σε κενό. Αν θεωρήσουμε αυτονόητο ότι ο Ασκληπιός γνώριζε ότι κινούμαστε μέσα στον αέρα, τότε ο Ερμής Τρισμέγιστος του λέει ότι κινούμαστε μέσα στον Αιθέρα=νοητικά ενεργειακά πεδία).
Και το δημιούργημα δεν θα μπορούσε να είναι δημιούργημα, αν δεν ήταν πλήρες απ'την ύπαρξη, καθόσον αυτό που υπάρχει ποτέ δεν θα μπορούσε να είναι κενό.
-Δεν υπάρχουν λοιπόν μερικά κενά, Τρισμέγιστε, όπως ο κάδος, τα κεραμικά, το βαρέλι, κι άλλα παραπλήσια;
-Αλίμονο για τη μεγάλη σου πλάνη, Ασκληπιέ!
Αυτά, που είναι τα πιο πλήρη και μεστά, αυτά θεωρείς πως είναι κενά;
-Πως το λες αυτό Τρισμέγιστε;
- Ο αέρας δεν είναι σώμα;
-Είναι σώμα.
-Αυτό λοιπόν το σώμα δεν διαπερνά όλα τα όντα και δεν τα γεμίζει όλα διαπερνώντας τα;
Και το σώμα δεν αποτελείται από το μίγμα των τεσσάρων στοιχείων; Πλήρη είναι όλα, όσα εσύ λες κενά, από αέρα.
Εάν όμως είναι πλήρη από αέρα, θα είναι κι απ'τα τέσσερα στοιχεία κι έτσι συμβαίνει να εμφανίζεται ο αντίθετος λόγος, ότι αυτά που εσύ λες πως είναι πλήρη, αυτά όλα να είναι κενά από αέρα.
Αυτά, επομένως, τα οποία εσύ λες πως είναι κενά, πρέπει να τ'αποκαλλούμε κοίλα, όχι κενά, διότι θα είναι πλήρη από αέρα και πνεύμα.
σημ: Πνεύμα είναι η νοητική ουσία που ενυπάρχει μαζί με τον αέρα, όπως πνεύμα είναι και η νοητική ουσία της ψυχής που δίνει την νοερή ζωή στο πνεύμα του ανθρώπου, δηλαδή την λογική του υλικού κόσμου, που αισθάνεται και αντιλαμβάνεται την ύλη ως ζωή και πραγματικότητα ο άνθρωπος της Γης.
-Ουδεμία αντίρρηση στα λεγόμενα σου Τρισμέγιστε.
Και το χώρο το σύμπαν, πως θα τον αποκαλέσουμε;
-Ασώματο Ασκληπιέ.
-Το ασώματο λοιπόν τι είναι;
Καθ'ολοκληρίαν Νους, που εμπεριέχει ολοκληρωτικά τον εαυτό του, ανηπερέαστος από κάθε σώμα, σταθερός, απαθής, ανέπαφος, στηριγμένος από μόνος του στον εαυτό του, με δυνατότητα να χωρέσει τα πάντα και σωτήρας των δημιουργημάτων. Αυτού σαν ακτίνες είναι το αγαθό, η αλήθεια, το αρχέτυπο πνεύμα, η αρχέτυπη ψυχή.
-Αυτός, που δεν είναι ούτε ένα από αυτά, αλλά είναι ο αίτιος της ύπαρξης αυτών και όλων και του καθενός χωριστά απ'όλα τα δημιουργήματα.
Γιατί δεν άφησε ούτε τα παραπάνω για το μη ον,
αλλά υπάρχουν όλα όσα γίνονται απ'τα όντα κι όχι απ'τα μη όντα.
Διότι τα μη όντα δεν διαθέτουν τέτοια φύση, ώστε να μπορούν να γίνουν κάτι, αλλά για να μην μπορούν να γίνουν κάτι.
Αντίθετα, τα όντα δεν διαθέτουν τέτοια φύση, ώστε να μην υπάρξουν ποτέ.
- Τι εννοείς με το να μην υπάρξουν ποτέ;
σημ: Τα όντα είναι το νοητό, η νοητική ουσία, ο Νους.
(το νοητό είναι αόρατο στο μη νοητό, δηλαδή στην ύλη, το μη ον, τα μη όντα).
Το μη όν και τα μη όντα είναι η ύλη, η οποία παίρνει μορφή και ζωή από το νοητό, διότι από μόνα τους δεν μπορούν να πάρουν μορφή, ούτε να υπάρχουν, μα ούτε να φέρουν την τάξη, διότι δεν έχουν νοητή ουσία.
- Ο Θεός, επομένως, δεν είναι Νους, αλλά υπαίτιος της ύπαρξης του Νου, ούτε πνεύμα, αλλά υπαίτιος της ύπαρξης του πνεύματος, ούτε Φως, αλλά υπαίτιος της ύπαρξης του Φωτός.
Πρέπει λοιπόν να τιμούμε το Θεό μ'αυτές τις δύο προσηγορίες, οι οποίες αποδόθηκαν μόνον σ'αυτόν και σε κανέναν άλλον.
Διότι κανένας, ούτε απ'τους άλλους τους αποκαλούμενους θεούς, ούτε από τους ανθρώπους, ούτε από τους δαίμονες μπορεί να είναι, έστω και σ'ένα ποσοστό Πανάγαθος, παρά μόνον ο Θεός. Κι αυτό μόνον ισχύει και τίποτα άλλο.
Όλα δε τα υπόλοιπα δεν είναι δυνατόν να χωρέσουν τη φύση του αγαθού, καθόσον είναι σώμα και ψυχή, τα οποία δεν διαθέτουν χώρο, που να μπορεί να χωρέσει το αγαθό.
Διότι είναι τόσο μεγάλο το μέγεθος του Πανάγαθου, όση είναι η ύπαρξη όλων των όντων - και των σωμάτων και των ασωμάτων, και των αισθητών και των νοητών.
Αυτό είναι το Αγαθό, αυτό είναι ο Θεός.
Μην αποκαλλέσεις λοιπόν τίποτα άλλο ως Αγαθό, διότι ασεβείς, ή κάτι άλλο ποτέ ως Θεό ή ως το μόνο αγαθό, διότι και πάλι ασεβείς.
Με τα λόγια λοιπόν απ'όλους αναφέρεται το Αγαθό, δεν είναι κατανοητό όμως απ'όλους τι πράγματι είναι.
Για το λόγο αυτό κι ο Θεός δεν είναι κατανοητός απ'όλους,
αλλά λόγω της άγνοιας τους αποκαλούν αγαθούς τους θεούς και κάποιους ανθρώπους, αν και ποτέ δεν θα μπορέσουν ούτε να είναι, ούτε να γίνουν. Διότι αυτό αποτελεί αναπαλλοτρίωτη και αναφαίρετη ονομασία του Θεού, αφού αυτό είναι ο ίδιος ο Θεός.
Για το λόγο αυτό κι ο Θεός δεν είναι κατανοητός απ'όλους,
αλλά λόγω της άγνοιας τους αποκαλούν αγαθούς τους θεούς και κάποιους ανθρώπους, αν και ποτέ δεν θα μπορέσουν ούτε να είναι, ούτε να γίνουν. Διότι αυτό αποτελεί αναπαλλοτρίωτη και αναφαίρετη ονομασία του Θεού, αφού αυτό είναι ο ίδιος ο Θεός.
Όλοι οι άλλοι επομένως, αθάνατοι είναι θεοί, καθόσον έχουν τιμηθεί με την προσηγορία του θεού, ο Θεός όμως είναι το Αγαθό όχι τιμής ένεκα, αλλ'απ'τη φύση του. Διότι η φύση του Θεού είναι μία, το Αγαθό και το γένος και των δύο (ψυχή-σώμα) είναι ένα, απ'το οποίο προέρχονται όλα τα γένη.
Διότι ο αγαθός είναι εκείνος ο οποίος τα πάντα δίνει και τίποτα δεν παίρνει.
Ο Θεός λοιπόν είναι το απόλυτο Αγαθό και το απόλυτο Αγαθό ο Θεός.
Διότι ο αγαθός είναι εκείνος ο οποίος τα πάντα δίνει και τίποτα δεν παίρνει.
Ο Θεός λοιπόν είναι το απόλυτο Αγαθό και το απόλυτο Αγαθό ο Θεός.
Η άλλη δε προσηγορία του είναι αυτή του Πατέρα, πάλι λόγω της ιδιότητας του για δημιουργία των πάντων.
Διότι ίδιον του Πατέρα αποτελεί η δημιουργία.
Γι'αυτό το λόγο και τη μεγαλύτερη φροντίδα και την πιο ευσεβή στη ζωή για τους συνετούς ανθρώπους αποτελεί η τεκνοποιία.
(σημ: άτεκνος είναι εκείνος που δεν επιχειρεί να προάγει τη ζωή).
σημ: ζούμε σε έναν κόσμο της αταξίας, όπου όλα όσα μπορούσαν να πάρουν μορφή και νοερή ζωή την πήραν, διότι ο Θεός δίνει ζωή σε ό,τι μπορεί να πάρει τη ζωή.
Ο Αθάνατος που απλά διαχωρίζεται το πρώτο γράμμα και γίνεται θάνατος στον κόσμο της ύλης, είναι απλά η αύξηση και η μείωση των αριθμών που δίνουν ζωή στα σώματα που μπορούν να πάρουν την μορφή και την ζωή με τις γεννήσεις, δηλαδή με τους αριθμούς στην μήτρα, διότι αυξάνονται με την γέννηση οι αριθμοί, και μετά μειώνονται, οπότε πρέπει να αρχίσει ένας νέος κύκλος ζωής.
Και οι ψυχές μετά το τέλος του κύκλου της ζωής και της μορφής των σωμάτων, επανέρχονται στο ζωδιακό κύκλο με έναν νέο κύκλο ζωής νέων σωμάτων, αφού πρώτα αναγεννηθεί η ύλη μέσα από τους αριθμούς στην θεϊκή ψυχή, η οποία εμπεριέχει όλους τους αριθμούς του γένους και του είδους των σωμάτων, που θα δημιουργήσουν την μορφή και την ζωή του υλικού σώματος που γεννιέται από τους αριθμούς.
Στην ουσία λοιπόν, δεν υπάρχει θάνατος, αλλά η παύση των αισθήσεων, έως ότου μέσα από τους αριθμούς θα δημιουργηθεί ένα νέο σώμα, το οποίο θα αναγεννηθεί από την θεϊκή ψυχή, και θα ακολουθήσει έναν νέο κύκλο ζωής, σύμφωνα με τα ζώδια του Ζωδιακού κύκλου.
Ο Αθάνατος που απλά διαχωρίζεται το πρώτο γράμμα και γίνεται θάνατος στον κόσμο της ύλης, είναι απλά η αύξηση και η μείωση των αριθμών που δίνουν ζωή στα σώματα που μπορούν να πάρουν την μορφή και την ζωή με τις γεννήσεις, δηλαδή με τους αριθμούς στην μήτρα, διότι αυξάνονται με την γέννηση οι αριθμοί, και μετά μειώνονται, οπότε πρέπει να αρχίσει ένας νέος κύκλος ζωής.
Και οι ψυχές μετά το τέλος του κύκλου της ζωής και της μορφής των σωμάτων, επανέρχονται στο ζωδιακό κύκλο με έναν νέο κύκλο ζωής νέων σωμάτων, αφού πρώτα αναγεννηθεί η ύλη μέσα από τους αριθμούς στην θεϊκή ψυχή, η οποία εμπεριέχει όλους τους αριθμούς του γένους και του είδους των σωμάτων, που θα δημιουργήσουν την μορφή και την ζωή του υλικού σώματος που γεννιέται από τους αριθμούς.
Στην ουσία λοιπόν, δεν υπάρχει θάνατος, αλλά η παύση των αισθήσεων, έως ότου μέσα από τους αριθμούς θα δημιουργηθεί ένα νέο σώμα, το οποίο θα αναγεννηθεί από την θεϊκή ψυχή, και θα ακολουθήσει έναν νέο κύκλο ζωής, σύμφωνα με τα ζώδια του Ζωδιακού κύκλου.
morfeas sky
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.