Ένας άντρας επισκέφτηκε τον γιατρό του για κάτι πόνους που είχε.
“Γιατρέ, δεν αντέχω άλλο, πονάει όλο μου το κορμί, όλα στραβά μου πάνε”.
Ο γιατρός άρχισε να υποπτεύεται ότι ενδεχομένως να υπήρχε κάποια σχέση ανάμεσα στους σωματικούς και στους ψυχικούς του πόνους, αφού ο άνθρωπος αυτός συνέχισε να παραπονιέται για το πόσο άσχημα πήγαιναν τα πράγματα στη ζωή του. Έτσι, κι εφόσον γνώριζε κάποια στοιχεία για την οικογενειακή και προσωπική του ζωή, του είπε:
“Σας καταλαβαίνω απόλυτα και λυπάμαι πολύ για το θάνατο της συζύγου σας”.
Ο άντρας τον κοίταξε παραξενεμένος.
“Τι λέτε γιατρέ; Η σύζυγός μου είναι μια χαρά’ μάλλον κάποιος σας παραπληροφόρησε”.
“Δεν ξέρετε πόσο χαίρομαι που η σύζυγός σας είναι καλά”.
Και ο γιατρός έγραψε σ’ ένα χαρτί, αρθρώνοντας παράλληλα τη φράση: “Η σύζυγος είναι καλά”.
“Τότε μάλλον κάποιο από τα παιδιά σας θα είναι άρρωστο”, συνέχισε ο γιατρός.
“Γιατρέ, είστε πολύ περίεργος σήμερα. Ευτυχώς, τα παιδιά μου έχουν όλα την υγεία τους”.
“Τα παιδιά του είναι υγιή”, σχολίασε ο γιατρός, σημειώνοντας και πάλι στο χαρτί αυτή τη φράση.
“Δεν θέλω να ξύνω την πληγή σας, αλλά λυπάμαι που χάσατε τη δουλειά σας”.
“Γιατρέ, δεν ξέρω τι σας συμβαίνει, αλλά…”
“Γιατρέ, δεν αντέχω άλλο, πονάει όλο μου το κορμί, όλα στραβά μου πάνε”.
Ο γιατρός άρχισε να υποπτεύεται ότι ενδεχομένως να υπήρχε κάποια σχέση ανάμεσα στους σωματικούς και στους ψυχικούς του πόνους, αφού ο άνθρωπος αυτός συνέχισε να παραπονιέται για το πόσο άσχημα πήγαιναν τα πράγματα στη ζωή του. Έτσι, κι εφόσον γνώριζε κάποια στοιχεία για την οικογενειακή και προσωπική του ζωή, του είπε:
“Σας καταλαβαίνω απόλυτα και λυπάμαι πολύ για το θάνατο της συζύγου σας”.
Ο άντρας τον κοίταξε παραξενεμένος.
“Τι λέτε γιατρέ; Η σύζυγός μου είναι μια χαρά’ μάλλον κάποιος σας παραπληροφόρησε”.
“Δεν ξέρετε πόσο χαίρομαι που η σύζυγός σας είναι καλά”.
Και ο γιατρός έγραψε σ’ ένα χαρτί, αρθρώνοντας παράλληλα τη φράση: “Η σύζυγος είναι καλά”.
“Τότε μάλλον κάποιο από τα παιδιά σας θα είναι άρρωστο”, συνέχισε ο γιατρός.
“Γιατρέ, είστε πολύ περίεργος σήμερα. Ευτυχώς, τα παιδιά μου έχουν όλα την υγεία τους”.
“Τα παιδιά του είναι υγιή”, σχολίασε ο γιατρός, σημειώνοντας και πάλι στο χαρτί αυτή τη φράση.
“Δεν θέλω να ξύνω την πληγή σας, αλλά λυπάμαι που χάσατε τη δουλειά σας”.
“Γιατρέ, δεν ξέρω τι σας συμβαίνει, αλλά…”
Εκείνη τη στιγμή ο άντρας κατάλαβε πόσο δεν εκτιμούσε ότι πολυτιμότερο είχε στη ζωή του και πόσο είχε επιτρέψει να τον κυριεύσουν συναισθήματα που πήγαζαν από μια συγκεκριμένη αντίληψη των πραγμάτων. Τότε σηκώθηκε, ευχαρίστησε τον γιατρό και έφυγε.
Δεν έχει νόημα να στεναχωριόμαστε τόσο πολύ για πράγματα που δεν μπορούμε ν’ αλλάξουμε ούτε να νιώθουμε τόσο ανίκανοι να χειριστούμε την ψυχική μας κατάσταση.
Το να λέμε “ναι” στη ζωή σημαίνει ότι εγκαταλείπουμε το ρόλο του θύματος και δεν αφιερώνουμε τον πολύτιμο χρόνο και την πολύτιμη ενέργειά μας στην αναζήτηση ενόχων. Αντιθέτως, αναλαμβάνουμε την ευθύνη τη στιγμή που πρέπει να αντιδράσουμε σε ότι μας συμβαίνει.
Αντί της αντίστασης ή της παραίτησης έχουμε την αποδοχή και την ευγνωμοσύνη. Ίσως επειδή ούτε η αποδοχή ούτε η ευγνωμοσύνη φαίνονται πραγματικές επιλογές, επιτρέπουμε στον εαυτό μας να αποδεχτεί ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο.
Βρες ξανά τον εαυτό σου
ΜΑΡΙΟ ΑΛΟΝΣΟ ΠΟΥΤΖ
Εικόνα: https://framednetwork.com/wp-content/uploads/2014/03/cannonflickrsm.jpg
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.