Με βάση τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και υιοθετώντας μία διαίρεση σε 12 ίσα μέρη των 30 μοιρών είναι εύκολο να δημιουργήσουμε ένα πλήρες σύστημα σημείων αναφοράς. Η αρχή του κύκλου έχει σχέση με την εαρινή ισημερία και αντιστοιχεί εις το σημείο των ισημεριών που βρίσκεται εις το Ιόνιο Πέλαγος ακριβώς πριν την Λευκάδα Πέτρα. Οπότε ο σχεδιασμός του κύκλου με ακτίνα την απόσταση Δελφοί – Λευκάδα και εάν διαιρέσουμε, με αφετηρία το αυτό σημείο, σε 12 ίσα μέρη των 3ο μοιρών, έχουμε τα εξής:
Ζώδια και Ελληνικός χώρος:
1. Η Νήσος Κεφαλονιά είναι ο Κριός
2. Η Ολυμπία είναι ο Ταύρος [η Βοώπις Ήρα]
3. Η Σπάρτη είναι οι Δίδυμοι (Πέφνος : ο τόπος γέννησης των Διόσκουρων. Και αυτή όπως κι το μαντείο εις τις Θαλάμες ευρίσκονται εις το τέλος της γραμμής Πτώου – Κορίνθου – Άργους – Σπάρτης).
4. Η Λακωνία είναι ο Καρκίνος και η Σελήνη. (οι πόλεις Έλος κι Ακρίαι, όπου εδώ οι ντόπιοι έδειξαν εις τον Παυσανία το άγαλμα της μητρός των Θεών [20.6/7 & 22.4/5]).
5. Το Άργος, η Αθήνα, η Σικυώνα, η Τροιζίνα [Άρτεμις Πότνια θηρών] και Ίδη, Κέα [Ιουλίδα κι Καρθαία], Σίκινος [Πύθιος Απόλλων] είναι ο Λέων
6. Η Αθήνα, η Δήλος, η Ρόδος [Κάμιρος], η Λίνδος είναι η Παρθένος
7. Η Θήβα είναι ο Ζυγός (Αρμονία Κάδμου).
8. Η Βόρεια Εύβοια και η Χαλκίδα είναι ο Σκορπιός – Αετός ( νομίσματα της Χαλκίδας).
9. Το Πήλιο και ιερό των Παγασσών είναι ο Τοξότης [Κένταυρος [κεντώ/κεντρίζωω τον ταύρο] Χείρων].
10. Ο Όλυμπος, η Βεργίνα και ο χώρος των Αιγών είναι ο Αιγόκερως.
11. Η Ήπειρος [Δωδώνη, Δρυς = άξονας του Κόσμου σ’ αυτό το σύστημα, οι Σελλοί ερμήνευαν τον ήχο των κλαδιών της Δρυός, δηλαδή, ερμήνευαν την κίνηση και τους ήχους των ουράνιων σφαιρών], η Κέρκυρα είναι ο Υδροχόος.
12. Η Κασσοπαία [Κασσιόπη] της Λευκάδας είναι οι Ιχθείς.
Όλες οι αντιστοιχίες επιβεβαιώνονται και από τα νομίσματα της εκάστοτε περιοχής.
Οι τέσσερις κύριοι άξονες εκτός από τις Ισημερίες [Ανατολή - Δύση] και τα Ηλιοστάσια [Βοράς - Νότος] μας διαμηνύουν και μέσα από τα λεγόμενα του Πυθαγόρα, όπου μας λέγει ότι: «Τι εστί το εν Δελφοίς μαντείο ; Είναι η τετρακτύς. Δηλαδή η αρμονία μέσα στην οποία βρίσκονται οι Σειρήνες - τί ἐστι τὸ ἐν Δελφοῖς μαντεῖον; Τετρακτύς· ὅπερ ἐστὶν ἡ ἁρμονία͵ἐν ἧι αἱ Σειρῆνες.»
Επίσης έχουμε και τρεις αλληλουχίες σε γεωγραφικά πλάτη:
1. Του Απόλλωνος οι ναοί = Λυκόσουρα, Ερμιόνη, Δήλο και Δίδυμα.
2. Της Ήρας τα ιερά = Ολυμπία, Ηραιόν του Άργους και εις την Σάμο.
3. Της Γαίας τα ιερά = Λευκάδα, Δελφοί και Πτώον.
Οι ευθείες λοιπόν είναι κάθετες εις στον ισημερινό των Δελφών, ο οποίος αντιστοιχεί σε μια γραμμή νότου βορά «Ταινάρου – Δελφών – Ολύμπου». Αυτή η τελευταία είναι συγχρόνως πολική και ζωδιακή και αντιστοιχεί με την προβολή του Πλατωνικού κοσμικού άξονα – των επτά πλατωνικών σφαιρών [Κόσμων] – πάνω εις τον Ζωδιακό Κύκλο. Ο κάθετος άξονας που ενώνει τους δυο ουράνιους πόλους – τον βόρειο και τον νότιο – έχει διεύθυνση από βορρά προς νότο.
Με το πέρασμα δηλαδή….από τον πολικό συμβολισμό εις τον ηλιακό ή ορθά ζωδιακό… ο άξονας αυτός κατά κάποιο τρόπο προβάλλεται εις τον ζωδιακό κύκλο με τέτοιο τρόπο ώστε να έχει μία κάποια αντιστοιχία όσο το δυνατόν ακριβέστερη με τον αρχέγονο κοσμικό άξονα των επτά κόσμων – ουρανών της του Πλάτωνος Πολιτείας. Έτσι εντός του ετησίου κύκλου, το χειμερινό [= νοτιότερο άκρο του ουρανού] και θερινό ηλιοστάσιο [= βορειότερο άκρο του ουρανού] είναι τα σημεία που, μέσα εις τον χώρο, αντιστοιχούν στην ανατολή και στη δύση αντίστοιχα. Ο άξονας αυτός είναι η νοητή ευθεία που ενώνει τα σημεία των δύο ηλιοστασίων.
Έτσι η κάθοδος των Ψυχών κατά μήκος του άξονα Καρκίνου – Αιγόκερου γίνεται με πορεία δια των σφαιρών του : «Κρόνου- Διός- Άρη- Ηλίου- Αφροδίτης- Ερμή- Σελήνης», όπου καταλήγει εις την μήτρα της Χθονός, ήτοι εις τους Δελφούς που είναι ο Πολικός Αστέρας [η Κυνόσουρα] και βρίσκεται επάνω τους εις το ανώτερο τμήμα του Κοσμικού Άξονα που συμβολίζεται με το αυλάκι που διαπερνά τον νοήμον λίθινο Δελφικό Ομφαλό. Δηλαδή… είναι οι Δελφοί ο τόπος του Ιερού Γάμου, εξ ου και η υπέρθεση του μαντείου της Γαίας και του Απόλλωνα.
Η δε πορεία της ανόδου διεξάγεται αντιστρόφως. Μιας και υπάρχουν Πύλες δύο και η υφής τους είναι μνημονική, με τάση απώλειας, μια εις την πύλη του Πυρός (=τροπικός του Αιγόκερω – Κορυφή Ολύμπου = Πύλη Θεών – Χειμερινό Ηλιοστάσιο) και μια στην διάσταση των Υδάτων (= τροπικός του Καρκίνου – Ταίναρον = Πύλη Θνητών – Θερινό Ηλιοστάσιο), …. άλλωστε η νοητή γραμμή «Ταίναρον – Δελφοί – Όλυμπος» είναι συγχρόνως πολική και ζωδιακή και αντιστοιχεί με την προβολή του Πλατωνικού Κοσμικού Άξονα – των επτά πλατωνικών σφαιρών [Κόσμων] – πάνω εις τον ζωδιακό κύκλο. Μία – πύλη – για τον πηγαιμό και μια για την επιστροφή.
Εάν τώρα μεταφέρουμε αυτό το σχήμα εις τον ζωδιακό κύκλο θα διαπιστώσουμε ότι η γραμμή «Ταίναρου – Δελφών – Ολύμπου» αντιστοιχεί εις τον κοσμικό άξονα [=Ιερό Δένδρο Φοίνικας,….με την χάλκινη φοινικιά που βρισκόταν κάτω από το άγαλμα της πάνοπλης Αθηνάς εις τους Δελφούς – «ἐν δὲ Δελφοῖς Παλλάδιον ἕστηκε χρυσοῦν ἐπὶ φοίνικος χαλκοῦ βεβηκός͵ ἀνάθημα τῆς πόλεως ἀπὸ τῶν Μηδικῶν ἀριστείων·» Πλούταρχος «Νικίας», 13.5. 1 - 4] – που ενώνει τους τρεις κόσμους Ναδίρ [=Ταίναρον] Μηδέν – Μέσον [=Δελφοί] και Ζενίθ [=Όλυμπος] – ο οποίος ταυτίζεται με τον άξονα των ηλιοστασίων [γραμμή Καρκίνου – Αιγόκερου]. Ομιλούμε ΑΔΕΛΦΙΑ….δηλαδή δια την Κοσμική Αιώρα.
Ο Πλάτων, εις τους «Νόμους, 738.b2 – c.3», μας λέγει το εξής: «Είτε χτίζει – ο ιδρυτής – από την αρχή μια καινούρια πόλη, είτε επισκευάζει μια παλιά και κατεστραμμένη, σε οτιδήποτε σχετίζεται με τους θεούς και τους ναούς που πρέπει να κτισθούν εις την πόλη, καθώς και ει το όνομα ποιών θεών ή δαιμόνων θα πρέπει να τιμάται ο καθένας από αυτούς, κανένας άνθρωπος μυαλωμένος δεν θα τολμήσει να αγγίξει όσα είπαν τα μαντεία των Δελφών ή της Δωδώνης ή του Άμμωνος, – Ταῦτα μὲν οὖν δὴ καὶ κατὰ σχολὴν δεῖ βεβαίως λαβεῖν͵ οἷς ἂν ὁ νόμος προστάττῃ λαμβάνειν· ἔχει γὰρ οὖν οὐκ ἄλλως ἢ ταύτῃ͵ δεῖ δὲ αὐτὰ ῥηθῆναι τῶνδε ἕνεκα κατοικίζοντι πόλιν. οὔτ΄ ἂν καινὴν ἐξ ἀρχῆς τις ποιῇ οὔτ΄ ἂν παλαιὰν διεφθαρμένην ἐπισκευάζηται͵ περὶ θεῶν γε καὶ ἱερῶν͵ ἅττα τε ἐν τῇ πόλει ἑκάστοις ἱδρῦσθαι δεῖ καὶ ὧντινων ἐπονομάζεσθαι θεῶν ἢ δαιμόνων͵ οὐδεὶς ἐπιχειρήσει κινεῖν νοῦν ἔχων ὅσα ἐκ Δελφῶν ἢ Δωδώνης ἢ παρ΄ Ἄμμωνος͵».
Δηλαδη… ο Πλάτωνας απέδιδε την ίδια σημασία εις το μαντείο των Δελφών, στου Άμμωνος που βρίσκεται εις την Σίουα της Λιβύης και στης Δωδώνης. Ο μεσημβρινός όμως του Αμμώνιου της Σίουα είναι ο αυτός με της Δήλου και συνιστά έναν άξονα αναφοράς Βορρά – Νότου, που παίζει για τα νησιά του Αιγαίου τον ίδιο ρόλο με τον άξονα Ακρωτηρίου «Ταίναρου – Δελφών – Όλυμπος», δηλαδή…είναι κι αυτός ο άξονας αναπαράσταση του Κοσμικού Άξονα. Έτσι τοποθετούμε το ζωδιακό χάρτη με τους 12 αστερισμούς με κέντρο την Δήλο. Με βάση λοιπόν τα τέσσερα σημεία - δηλαδή το τρίγωνο «Δελφοί – Δήλος – Σάρδεις» και την κάθετο «Αμμώνιον – Δήλος» και υιοθετώντας μία διαίρεση σε δώδεκα ίσα μέρη των 30ο μοιρών είναι εύκολο να δημιουργήσουμε ένα πλήρες σύστημα σημείων αναφοράς.
Μας βοηθάει λοιπόν αυτό να σχεδιάσουμε έναν κύκλο με ακτίνα την απόσταση Δήλος – Δελφοί και να διαιρέσουμε – με αφετηρία το αυτό σημείο – σε 12 ίσα μέρη των 3ο μοιρών .
Έτσι έχουμε:
1. Κριός : Ερμιόνη (αρχαίος ναός του Ήλιου, που περιγράφεται από τον Παυσανία. Σύρος : το Δήλιον βόρεια της Ερμούπολης).
2. Ταύρος : Επιδήλιον – ιερό του Απόλλωνος.
3. Δίδυμοι : Δικτύναιον της Κρήτης – μάλλον ίσως να υπήρξε εκεί κοντά και ναός του Απόλλωνα.
4. Καρκίνος : Ναός του Δήλιου Απόλλωνος εις την Πάρο. Δήλιον της Νάξου.
5. Λέων : Δήλιον της Μινώας Αμοργού.
6. Παρθένος : Δήλιον της Νισύρου. Δήλιον της Κω. Δήλιον της Αλικαρνασσού.
7. Ζυγός : Λατρεία του Δήλιου Απόλλωνος εις την Ορτυγία κοντά εις την Έφεσο.
8. Σκορπιός : Ναός του Απόλλωνος εις την Κλάρο.
9. Τοξότης : Ναός του Δήλιου Απόλλωνος εις το ακρωτήριο Φαναί της Χίου. Πιθανώς ναός εις την Λέσβο. Οι Κλαζομενές, εις την Ακτή της Ανατολίας, που τα νομίσματα τους φέρουν έναν κύκνο, άνηκε μάλλον εις τον Τοξότη, στο σύστημα της Δήλου.
10. Αιγόκερως : Ναός της Ηφαιστείας εις την Λήμνο. Σκύρος ( νομίσματα εις τα οποία εμφανίζονται 2 αντίνωτες αίγες με το κεφάλι προς το κέντρο, ανάμεσά τους βρίσκεται φύλλο συκιάς με 5 λοβούς σε ρόλο άξονα νότου – βορρά, δηλαδή… Αμμώνιου – Δήλου – Λήμνου).
11. Υδροχόος : Λατρεία του Δήλιου Απόλλωνος εις τον Μαραθώνα. Το Δήλιον – κοντά εις τον Εύριπο – απέναντι από την Ερέτρια. Το Δήλιον της Ερέτριας. Όλυνθος Χαλκιδικής, Κάρυστος Βόρειας Εύβεια, Θέρμη – Θεσσαλονίκη.
12. Ιχθείς : Ναός του Απόλλωνος στις Πρασιές. Δήλιον του Φαλήρου.
Επίσης ο ναός του Λιθησίου Απόλλωνος, εις την νότια άκρη του ακρωτηρίου του Μαλέα, ευρίσκεται επί της νοερής γραμμής «Δελφών – Αμμώνιου».
Από τα 12 κύρια αυτά κύρια ιερά βρίσκουμε ότι τα 9 από αυτά είναι Δήλια και υποδιαιρούνται σε τρείς κατηγορίες :
1. Σ’ αυτά που βρίσκονται εις την ηπειρωτική Ελλάδα ή την Πελοπόννησο, δηλαδή εις το Επιδήλιον.
2. Στα δυο ιερά εις τη ακτή της Ιωνίας : της Ορτυγίας κοντά εις την Έφεσο και της Κλάρου.
3. Τα δέκα Δήλια εις τα νησιά του Αιγαίου.
Ο μεσημβρινός της Δήλου, δηλαδή…. η γραμμή Αμμώνιον [Σίουα] – Δήλος, είναι κάθετη εις τον ισημερινό της Δήλου και αντιστοιχεί σε μια γραμμή Βορά – Νότου που με την σειρά της ταυτίζεται με την γραμμή Ταινάρου – Δελφών – Ολύμπου…αλλά με απόκλιση. Αυτή όμως η τελευταία, δηλαδή….. η γραμμή «Ταίναρον – Δελφοί – Όλυμπος», είναι συγχρόνως πολική και ζωδιακή και αντιστοιχεί με την προβολή του πλατωνικού κοσμικού άξονα των 7 Πλατωνικών Σφαιρών επάνω εις τον Ζωδιακό Κύκλο.
Τώρα ο κάθετος άξονας που ενώνει τους δυο ουράνιους πόλους έχει διεύθυνση από βορρά προς νότο. Με το πέρασμα δηλαδή….από τον πολικό συμβολισμό εις τον Ηλιακό ή ορθά Ζωδιακό… ο άξονας αυτός κατά κάποιο τρόπο προβάλλεται εις τον ζωδιακό με τέτοιο τρόπο ώστε να έχει μία κάποια αντιστοιχία όσο το δυνατόν ακριβέστερη με τον αρχέγονο Κοσμικό Άξονα των επτά σφαιρών. Ούτως εντός του ετησίου κύκλου, το χειμερινό [ = νοτιότερο άκρο του ουρανού] και θερινό ηλιοστάσιο [= βορειότερο άκρο του ουρανού] είναι τα σημεία που, μέσα στον χώρο, αντιστοιχούν εις την ανατολή και εις τη δύση αντίστοιχα. Ο άξονας αυτός είναι η νοητή ευθεία που ενώνει τα σημεία των δύο ηλιοστασίων.
Στο σύστημα της Δήλου, ο άξονας Αμμώνιου [25,20ο ανατολικά] – Δήλου [25,15ο ανατολικά] καταλήγει εις την κορυφή των Βαλκανικών ορέων, τον αρχαίο Αίμο [24,55ο ανατολικά], τόπο κατοικίας όπως μας λέγει ο Στράβωνας του Βορέα. Δηλαδή… εκεί εντοπίζεται η «Πύλη των Θεών», κατά αντιστοιχία με το σύστημα των Δελφών που βρίσκεται εις τον Όλυμπο της Θεσσαλίας-Μακεδονίας.
Έτσι και εδώ υπάρχουν και εις αυτό το ζωδιακό σύστημα, με κέντρο την Δήλο, δυο πύλες με υφή μνημονική, με τάση απώλειας, μια εις την πύλη του Πυρός, τροπικός του Αιγόκερω – όρος Αίμος = Πύλη Θεών με άμεση σύνδεση με το Χειμερινό Ηλιοστάσιο…ήτοι Σκύρος και Λήμνος, όπου ζει ο Ύπνος ο αδερφός του Θανάτου, και μια εις την διάσταση των Υδάτων, τροπικός του Καρκίνου = Πύλη Θνητών – Θερινό Ηλιοστάσιο….ήτοι Πάρος – Νάξος. Άλλωστε η νοητή γραμμή Αμμώνιον – Δήλος – όρος Αίμος, κατά αντιστοιχία «Ταίναρον – Δελφοί – Όλυμπος», είναι συγχρόνως πολική και ζωδιακή και αντιστοιχεί με την προβολή του Πλατωνικού κοσμικού άξονα – των επτά πλατωνικών σφαιρών – πάνω στον ζωδιακό κύκλο. Μία πύλη για τον πηγαιμό και μια για την επιστροφή.
Εάν δε μεταφέρουμε αυτό το σχήμα εις τον ζωδιακό θα διαπιστώσουμε ότι η γραμμή όρος Αίμος – Δήλος – Αμμώνιο αντιστοιχεί εις τον κοσμικό άξονα [Ιερό Δένδρο Συκιά] – που ενώνει τους τρεις κόσμους Ναδίρ [=Αμμώνιο], Μηδέν – Μέσο [=Δήλος] και Ζενίθ [=όρο Αίμος] – ο οποίος ταυτίζεται με τον άξονα των ηλιοστασίων [γραμμή Καρκίνου – Αιγόκερου]. Το παραπάνω σύστημα με κέντρο την Δήλο έχει δεσμούς με το σύστημα των Δελφών.
Οι δεσμοί αυτοί είναι η γραμμή Καμίρου – Δήλου – Δελφών, δηαδή….. ο παράλληλος της ηλιακής γραμμής «Ερμιόνης – Δήλου – Διδύμων» που ορίζει την επικοινωνία μεταξύ των δυο ζωδιακών κύκλων – συστημάτων.
Εξάλλου η γραμμή Πρασιών – Παγασών τέμνει την βόρεια ακτή της Βοιωτίας εις το Δήλιον και το τρίγωνο «Παγασσών – Δελφών – Πρασιών» είναι ορθογώνιον τρίγωνον. Η δε γραμμή Ερμιόνης – Ελευσίνας, παράλληλη εις την γραμμή Ερμιόνης – Παγασών, απολήγει επίσης εις το Δήλιον.
Το σημείο αυτό λοιπόν φαίνεται ότι έχει ως ρόλο, μαζί βεβαίως με τις Πρασιές, λιμάνι αναχώρησης των θεωρών, να εξασφαλίσει τον σύνδεσμο Δελφών και Δήλου. Ο Στράβων (ΙΧ.2.27) και ο Παυσανίας (ΙΧ.20.1) σημειώνει ότι εκεί βρισκόταν ένα ιερό του Απόλλωνος που αναπαρήγαγε αυτό της Δήλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.