εάν ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος άρχισε το 1918, ο Τρίτος άρχισε το 1945

φίλες και φίλοι

ΒΛΕΠΩ και ακούω φίλους και φίλες να ανησυχούν μήπως ξεσπάσει, τώρα με την κλιμάκωση του πολέμου στη Συρία και τις γύρω περιοχές, μήπως αρχίσει ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Σήμερα θα επαναλάβω αυτά που υποστηρίζω συζητώντας και ευθύς αμέσως σπεύδω να διατυπώσω τη γνώμη μου:  όχι, δεν πρόκειται να αρχίσει ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος διότι έχει ήδη αρχίσει, το 1945 –  κάθε πόλεμος αρχίζει την ημέρα που τελείωσε ο προηγούμενος. Το ζήτημα δεν είναι εάν θα αρχίσει αλλά εάν θα κλιμακωθεί και γενικευτεί και επεκταθεί σε όλον τον πλανήτη και τελειώσει, για να αρχίσει ο Τέταρτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Να ποιο είναι το κομβικό σημείο: η κλιμάκωση θα εξαντλήσει την δυναμική της με την χρήση πυρηνικών όπλων ή μήπως ελεγχθεί και υπάρξει αυτοσυγκράτηση, υποχώρηση, συμβιβασμός; Είναι δυνατόν η διαδικασία της κλιμάκωσης της βίας να ελεγχθεί, να σταματήσει, να υπάρξει αυτοσυγκράτηση;

Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος θα τελειώσει μόνο εάν χρησιμοποιηθούν πυρηνικά όπλα· εάν δεν χρησιμοποιηθούν, τότε θα ζούμε έναν διαρκή Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, καθ΄ όλη τη διάρκεια του 21ου αιώνα, έναν διάχυτο πόλεμο που θα αναζωπυρώνεται εξ αιτίας του παροξυσμού του ανταγωνισμού κατά την εποχή της συρρίκνωσης του καπιταλισμού.

ΘΑ μας απασχολήσουν πολλά ερωτήματα. Θα χρησιμοποιηθούν πυρηνικά όπλα;  Εάν χρησιμοποιηθούν, ποια μορφή θα πάρει αυτή η χρήση, ποιες θα είναι οι συνέπειες;  Πώς σχετίζεται το ζήτημα της χρήσης των πυρηνικών όπλων με την παγκόσμια πνευματική επανάσταση και την κοινωνική επανάσταση; Και πίσω από όλα αυτά, υπάρχει ένα άλλο ερώτημα: μπορούμε να προβλέψουμε εάν θα χρησιμοποιηθούν ή όχι τα πυρηνικά όπλα, μπορούμε να προβλέψουμε άλλα ενδεχόμενα που αφορούν τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο;

ΘΑ απαντήσω πρώτα στο τελευταίο: όποιος και όποια γνωρίζει καλά και έχει κατανοήσει πλήρως, όσο γίνεται,  την Κυριαρχία, μπορεί να είναι προφήτης.

Μεταχειρίζομαι τη λέξη με την αρχική της σημασία και σας ικετεύω γονατιστός να απωθήσετε τις θρησκευτικές παραδηλώσεις της λέξης. Προφήτης είναι αυτός που προλέγει (προ και φημί) αλλά δεν προλέγει απλά, δεν διατυπώνει εικασίες και υποθέσεις αλλά κάποιες βεβαιότητες που πηγάζουν από την ίδια τη φύση της Κυριαρχίας. Φημί δεν σημαίνει απλά λέγω αλλά υποστηρίζω, διατείνομαι, ισχυρίζομαι.

ΑΣ δούμε,  φίλες και φίλοι, την πρώτη βεβαιότητα. Από τη φύση της, η Κυριαρχία συσσωρεύει προβλήματα επί προβλημάτων τα οποία δεν μπορεί να επιλύσει διότι απλούστατα δεν θέλει. Τα προβλήματα αυτά έχουν γίνει πια παγκόσμια, πολλαπλασιάζονται και επιτείνονται. Είναι το αποτέλεσμα της ίδιας της φύσης της Κυριαρχίας, την οποία θα συνοψίσουμε σε τέσσερις λέξεις: διαταγή, αρπαγή, καταστροφή, εξόντωση. Η ύπαρξη των προβλημάτων είναι και πολύτιμη και επικίνδυνη για την Κυριαρχία:  είναι πολύτιμη διότι η ύπαρξή τους είναι ο λόγος ύπαρξης της Κυριαρχίας –  τα προκαλεί για να εμφανίζεται πως τα επιλύει! Ο Προστάτης μας ο Κύριος, ο Σωτήρας μας! Δεν τα επιλύει όμως, τα διαχειρίζεται με γνώμονα την ενίσχυση και διαιώνιση της Κυριαρχίας! Εάν αυτά όντως επιλυθούν, η Κυριαρχία θα καταλυθεί. Οπότε, αυτό που θέλει ο Κύριος δεν είναι η επίλυση των προβλημάτων αλλά η εξαφάνισή τους. Ένα πολύ γνωστό παράδειγμα: η ανεργία. Η Κυριαρχία δεν θα επιλύσει ποτέ των ποτών το πρόβλημα της ανεργίας –  θα το εξαφανίσει με την εξαφάνιση, εξόντωση των ανέργων. Θέλετε άλλα δύο παραδείγματα; Πολύ ευχαρίστως! Το πρόβλημα του παγκόσμιου πληθυσμού –  δεν μπορεί να επιλυθεί;  Ασφαλώς και μπορεί! Το πρόβλημα της καταστροφής της φύσης, με την κλιματική αλλαγή να είναι μια πολύ σημαντική πτυχή όχι όμως και η μοναδική. Δεν μπορεί να επιλυθεί; Ασφαλώς και μπορεί; Εάν αυτά τα τρία παγκόσμια προβλήματα που μόλις ανέφερα επιλυθούν, η Κυριαρχία θα καταρρεύσει –  προκειμένου να μην καταρρεύσει, δεν θα επιλυθούν.

Η κατανόηση της Κυριαρχίας μας κάνει προφήτες, όχι κάποιο χάρισμα ή ιδιαίτερη ικανότητα. Η Κυριαρχία παράγει και συσσωρεύει προβλήματα επί προβλημάτων. Η Κυριαρχία είναι ένας παραγωγός κοινωνικών προβλημάτων, είναι μια μεγαμηχανή παραγωγής και διαχείρισης κοινωνικών προβλημάτων. Ουδέποτε άλλοτε στην παγκόσμια Ιστορία η ανθρωπότητα αντιμετώπισε τόσο πολλά, παγκόσμια και οξυμένα κοινωνικά προβλήματα –  ουδέποτε! Είναι στη φύση του προβλήματος να παράγει άλλα προβλήματα, όσο δεν επιλύεται. Τα κοινωνικά προβλήματα είναι το οξυγόνο της Κυριαρχίας. Ποιο είναι όμως το αποτέλεσμα;

ΤΟ αποτέλεσμα είναι να διακυβεύεται τόσο το μέλλον της ζωής όσο και της Κυριαρχίας –  τόσο τρομακτική και τόσο επικίνδυνη είναι η εποχή που ζούμε. Αυτό το κατανοεί όλη η ανθρωπότητα, οι Υποτελείς όλης της Οικουμένης και αυτή η κατανόηση είναι μια πτυχή της παγκόσμιας πνευματικής επανάστασης που ζούμε και θα ζήσουμε όλο τον 21ο αιώνα – και κατά τον 22ο, εάν επιβιώσουμε ως είδος.

ΕΙΝΑΙ κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι οι Κύριοι της δυτικής Οικουμένης ανησυχούν –  την αγαπούν και την θέλουν τη ζωούλα τους. Δεν θα καταφύγουν στην χρήση των πυρηνικών όπλων, θα αυτοσυγκρατηθούν κατά τη διαδικασία της κλιμάκωσης της βίας, θα υποχωρήσουν, θα δείξουν συμβιβαστική διάθεση. Προκρίνουν πολλούς πολέμους σε όλα τα μέρη της Γης. Μην παραξενευτείτε εάν τις επόμενες δεκαετίες δούμε σε ξεσπούν πόλεμοι και σε άλλες περιοχές του πλανήτη. Δεν εξοντώνουν κυρίως με τα όπλα αλλά με την   ένδεια και τη σπάνη –  πείνα, δίψα, ασθένειες –  αυτά είναι τα όπλα τους. Να και ένα άλλο μέσον καταστροφής και εξόντωσης: η ίδια η φύση, η κατεστραμμένη όμως από την ίδια την Κυριαρχία φύση! Πόσα πολλά προβλήματα θα επιλύσει η κλιματική αλλαγή!  Κι όσα προκαλέσει, θα τα επιλύσουν με τις γνωστές μεθόδους: πείνα, δίψα, ασθένεια.

ΔΕΝ ανησυχούν οι Κύριοί μας μόνο για τη ζωή τους. Ανησυχούν και για το μέλλον της Κυριαρχίας. Ερωτώ: θα είναι ίδιες οι συνέπειες της ρίψης πυρηνικών όπλων στην Κίνα και στην Ευρώπη ή στη Βόρεια Αμερική; Όχι! Εάν πέσει μια ατομική βόμβα στη Κίνα, απλά θα πεθάνουν δέκα, είκοσι εκατομμύρια Κινέζοι! Εάν πέσει όμως μια ατομική βόμβα στη Γερμανία ή στο Τέξας, δεν θα πεθάνουν απλά κάποια εκατομμύρια Υποτελείς και Κύριοι –  οι Υποτελείς θα αρχίσουν να μισούν θανάσιμα τον Κύριο και την Κυριαρχία,  θα αρχίσει η κοινωνική επανάσταση! Αυτός είναι όμως ο εφιάλτης του Κυρίου.

ΘΕΩΡΩ ότι η πολεμική σύρραξη της Συρίας είναι η ορατή πλευρά της σύγκρουσης μεταξύ της αναπτυγμένης καπιταλιστικής Δύσης (Ευρώπη, Βόρεια Αμερική, Αυστραλία, Ιαπωνία) και της συμμαχίας Ρωσίας –  Κίνας. Θεωρώ επίσης ότι η συμμαχία Ρωσίας –  Κίνας είναι πιο ισχυρή από αυτήν της Δύσης. Κατά συνέπεια, η Δύση θα υποχωρήσει και θα δείξει συμβιβαστική διάθεση. Η σύγκρουση στη Συρία θα λήξει μια μέρα, δεν θα αργήσει, αλλά δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πότε ακριβώς, δεν έχει και νόημα άλλωστε. Για να ξεσπάσει κάπου αλλού –  με την προσδοκία ότι οι ανά την Οικουμένη πόλεμοι ίσως επιβραδύνουν την συρρίκνωση του καπιταλισμού. Αναγκαίος αλλά όχι και επαρκής κόπος –  να μην πω μάταιος.

badarts

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ