Ας ερευνήσουμε ένα υποθετικό παράδειγμα:
Κάθομαι σε ενα τραπέζι με τον Χ και μιλαμε. Ο Χ είναι ανέκφραστος και κάνει μια αχρωμάτιστη συναισθηματικά δήλωση. Ο Χ, η έκφραση του προσώπου του και η δήλωσή του είναι εκείνη τη στιγμή το αντικείμενο της εμπειρίας μου. Και μετά τη δήλωσή του εγώ σκέφτομαι ότι ο Χ παραμένει ανέκφραστος ενώ μέσα του βράζει από το θυμό τον οποίον κρύβει.
Αν και στην εμπειρία μου υπάρχει μόνο η εικόνα ενός ανέκφραστου προσώπου (οπτικη αισθηση) και μια λεκτική δήλωση (ακουστική αίσθηση), δυο αισθήσεις για τις οποίες είμαι απόλυτα βέβαιος, διόλου μπερδεμένος, ξεκάθαρος. Και ξαφνικά εικάζω “πισω από το ανέκφραστο βλέμμα του κρύβεται θυμός”. Εκείνη τη στιγμή συμβαίνει κάτι πολύ περίεργο. Το αντικείμενο της εμπειρίας μου (ο Χ), ξαφνικά γίνεται ένα δεύτερο υποκείμενο (το πρώτο είμαι εγώ, ο Χόρχε), ένα πρόσωπο με σκέψεις και συναισθήματα κρυμμένα εκτός συνείδησής μου.
Αν είμαστε ειλικρινείς θα δούμε το παράλογο του πράγματος (το άλμα σκέψης που γινεται). Δεν έχουμε καθόλου στοιχεία απτά για να κάνουμε αυτή την μαντεψία (οτι ο Χ κρύβει το θυμό του) και έτσι ηθελημένα, εκεί που ήμαστε στην απόλυτη βεβαιότητα, την ξεκάθαρη αντίληψη που δεν επιτρέπει σύγχυση και μπέρδεμα, βουτάμε στην αβεβαιότητα, επινοώντας ένα πρόσωπο που κάνει διάφορα πράγματα εκτός συνείδησής μας. Και η αβεβαιότητα αυτή φέρνει μεγάλα μπερδέματα, σύγκρουση και κάνει την επικοινωνία πολύ δύσκολη.
Την επόμενη στιγμή ο Χ αρχίζει και φωνάζει και βρίζει. Εδώ η εμπειρία πάλι είναι ενας συνδυασμός οπτικής και ακουστικής αίσθησης. Αυτός ο συνδυασμός μπορεί να περιγραφεί συνοπτικά με τη λέξη “θυμό”. Μόνο που εδώ ο θυμός είναι απόλυτα βέβαιος και είναι απλώς ένα απρόσωπο φαινόμενο που εκδηλώνεται μπροστά μου, μέσα στη συνείδησή μου. Η ξεκάθαρη αντίληψη εδώ δεν λεκιάζεται ούτε από μαντεψιές, ούτε απο την επινόηση φανταστικών προσώπων.
ΥΓ: Μιλώντας σχετικά, είναι απερίγραπτα άκυρο ο νους να σκεφτεται, να εικάζει, να φαντάζεται, τι σκέφτεται ένας άλλος νους! Δημιουργεί αγεφύρωτο χάσμα επικοινωνίας.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.