τις 7 Ιανουαρίου του 1887, στο Έρισμαν του Κολοράντο, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, επικρατούσε ένα εξαιρετικά ασυνήθιστο ψύχος και οι κάτοικοι ομολογούσαν ότι ουδέποτε άλλοτε θυμούνταν έναν καιρό τόσο δεινό και ανυπόφορο.
Ακόμη και το μεσημέρι εκείνης της ημέρας, ο υδράργυρος έδειχνε 12 βαθμούς κάτω από το μηδέν. Κι εν τούτοις, παρ’ όλη την κακοκαιρία και την πρωτοφανή παγωνιά, όλοι οι κάτοικοι της μικρής αυτής πόλης, άντρες, γυναίκες και παιδιά, ξεχύθηκαν στους δρόμους κατά τις μεταμεσημβρινές ώρες, στρέφοντας έκθαμβοι το βλέμμα τους στον ουρανό, καθώς ο ήλιος τούς παρείχε ένα ξεχωριστό θέαμα.
Ο ηλιακός δίσκος εξέπεμπε τις ακτίνες του προς τη χιονοσκεπή επιφάνεια της γης εκείνης, περιβαλλόμενος από έναν ευδιάκριτο κρίκο, που έφερε τα θαυμάσια χρώματα της ίριδας.
Ταυτοχρόνως, ένα άλλο λαμπρό φως φαινόταν παράλληλα με τον ορίζοντα, που εκτεινόταν μέχρι τον ηλιακό δίσκο. Έτσι, συναντούσε τον πολύχρωμο κύκλο και ξάφνου, δύο ήλιοι λαμπύριζαν στο στερέωμα.
Τέλος, σχηματίστηκε και μία ακόμη πελώρια πολύχρωμη ίριδα, η οποία διέσχιζε τον ήλιο στη μέση, δημιουργώντας ένα σαγηνευτικό κι απόκοσμο υπερθέαμα.
Το πανέμορφο και απόκοσμο αυτό φαινόμενο διήρκεσε μέχρι και τη δύση του ηλίου, ενώ επαναλήφθηκε ακόμα πιο εντυπωσιακό, όταν ανέτειλε η σελήνη. Έγινε ορατό και σε πολλές άλλες περιοχές του Κολοράντο και εξηγήθηκε ποικιλοτρόπως.
Μερικά χρόνια νωρίτερα, στις 15 Σεπτεμβρίου του 1851, ένα παρόμοιο φαινόμενο κόσμησε και τον ουρανό στα περίχωρα της Γενεύης. Οι απλοϊκότεροι των χωρικών κατελήφθησαν από φρίκη, καθώς πίστεψαν ότι ο ήλιος τετραπλασιάστηκε με σκοπό να καταφλέξει και να εξαφανίσει τη Γη.
Οι φυσικοί επιστήμονες και οι μετεωρολόγοι εξακρίβωσαν την αιτία του παράξενου φαινομένου και απέδειξαν ότι ήταν αποτέλεσμα της διάθλασης του φωτός σε μικρούς κρυστάλλους πάγου, οι οποίοι αιωρούνταν στα ψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας.
Πράγματι, ο διαπρεπής Σκωτσέζος επιστήμονας David Brewster κατόρθωσε να το αποδείξει και πειραματικά.
Πάνω σε μια γυάλινη πλάκα αποκρυστάλλωσε ένα λεπτό και διαφανές στρώμα διαλύματος στυπτηρίας, που είναι η κοινή ονομασία του διπλού θειϊκού άλατος του καλίου–αργιλίου. Κατόπιν, κράτησε την πλάκα μεταξύ του ηλίου και των οφθαλμών του.
Σε λίγο, μπόρεσε να διακρίνει χρωματισμένους κύκλους γύρω από τον ηλιακό δίσκο, οι οποίοι παρουσίαζαν μεγάλη ομοιότητα με το συγκλονιστικό φαινόμενο, που καταγράφηκε στον ουρανό του Κολοράντο στις 7 Ιανουαρίου του 1887.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “ΚΛΕΙΩ”, στις 13/09/1887…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.