Η φρικιαστική ιστορία του David Reimer

Απώτερος σκοπός της επιστήμης είναι η καταπολέμηση των υπαρχόντων ασθενειών και παθήσεων, που θερίζουν την ανθρωπότητα, με την ανακάλυψη νέων αντιβιοτικών και φαρμάκων, τα οποία κρίνονται άρτια αποτελεσματικά. Σταδιακά, λοιπόν, οργανικές μολύνσεις, όπως η νόσος του Χάνσεν (λέπρα), επουλώνονται, ανακουφίζοντας με αυτό το τρόπο την υποφέρουσα υφήλιο. Παράλληλα, αποσκοπεί στην ανίχνευση της αιτίας διάφορων κοινωνικών συμπεριφορών, διεξάγοντας πειράματα, προσαρμοσμένα στην αντιστοιχία της εκάστοτε κατάστασης, για να μελετήσει το χάος της ανθρώπινης φύσης και να χαρίσει απλόχερα απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτει. Βέβαια, πολλές φορές στο βωμό της προόδου και της εξέλιξης του τομέα της ιατρικής, θυσιάζονται όντα, καταστρέφονται ζωές και μέλλον, ευτυχία και ηθική. Τα εκάστοτε πειραματόζωα θυσιάζονται, τα εκάστοτε πειραματόζωα θρυμματίζονται, όπως συνέβη και στην υπόθεση του David Reimer…

Στις 22 Αυγούστου 1965, στην καναδική επαρχία της Μανιτόμπα, η οικογένεια Reimer υποδέχεται τα δύο νεότερα μέλη της, δίδυμα αδέρφια, τον Bruce (που αργότερα πήρε το όνομα David) και τον Brian. Σύντομα, η αρχική ευτυχία που επικράτησε με τη γέννησή τους, μετατράπηκε σε φόβο και αγωνία για το μέλλον. Σε ηλικία μόλις 6 μηνών, τα παιδιά άρχισαν να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα με το ουροποιητικό τους σύστημα. Οι εξετάσεις όπου υποβλήθηκαν σε τοπικό νοσοκομείο υπέδειξαν την πάθηση της φίμωσης στα πέη τους, πάθηση που εμποδίζει το δέρμα που καλύπτει τη βάλανο να τραβηχτεί προς τα πίσω, δημιουργώντας δυσκολίες και στην ούρηση. Λόγω της σαθρής εξάπλωσης της φίμωσης, ωστόσο, οι γιατροί αποφάνθηκαν πως η περιτομή με καυτηρίαση θα αναμόρφωνε την κατάσταση, χωρίς επιπλοκές. Αν και η περίπτωση του Brian ήταν άκρως επιτυχημένη με την υποχώρηση της ασθένειας με την πάροδο του χρόνου, το ίδιο δεν μπορεί να ειπωθεί και για τον Bruce, το πέος του οποίου κάηκε ολοσχερώς κατά τη διάρκεια της εγχείρησης, ένα μήνα μετά.

Οι γονείς του, φανερά αναστατωμένοι και ψυχολογικά διαταραγμένοι από την περιπέτεια αυτή, αποφάσισαν να επισκεφτούν διάφορες κλινικές σε Καναδά και ΗΠΑ, σε μια απέλπιδα προσπάθεια θεραπείας του γιου τους. Το ταξίδι τους έφερε στη Βαλτιμόρη και το νοσοκομείο John Hopkins, όπου και έγινε η πρώτη συνάντηση με τον μέλλοντα «εφιάλτη» της οικογένειας, τον John Money, φημισμένο ψυχολόγο, με ειδίκευση στη μελέτη της ταυτοποίησης των φύλων, ένα… ψυχρό όπως αποδείχθηκε άτομο, με τάσεις προσωπικής ανέλιξης και φιλοδοξίας να διακατέχουν κάθε του επιλογή. Δεν άργησε, λοιπόν, να πείσει τους γονείς του Bruce να τον μετατρέψουν ουσιαστικά σε κορίτσι, αναφέροντας πως η ανακατασκευή του πέους του δεν θα μπορούσε να συσταθεί λόγω του περιορισμού δυνατοτήτων της εποχής! Στη σιγή που επικράτησε στο χώρο, προστέθηκε η πρωτοβουλία των γιατρών να εγκαταστήσουν τεχνητό αιδοίο στο νεαρό, που θα σήμαινε και την ολοκληρωτική του μεταβολή. Παρά τις αρχικές αντιδράσεις, και αφού ο Money τους ενημέρωσε ότι αυτή θα ήταν και η ασφαλέστερη επιλογή, με τον Bruce, ελέω ηλικίας, να μην δύναται να απομνημονεύσει τις στιγμές αυτές, ορίστηκε η ημερομηνία της επέμβασης. Μιας επέμβασης καινοτόμας και πειραματικής συνάμα, μιας επέμβασης που στοιχειώνει ακόμα τον κόσμο.

Λίγες μέρες μετά, όλα είχαν διαδραματιστεί σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο. Η μικρή Brenda, πλέον, είχε κερδίσει τη θέση της στη ζωή της καθημερινότητας της οικογένειας, η οποία προσπαθούσε να ανταπεξέλθει στις συνέπειες των γεγονότων, με τις διαβεβαιώσεις των ψυχολόγων για ομαλή μετάβαση στο έτερο φύλλο να πολλαπλασιάζονται να αποτελούν το μοναδικό τους εφόδιο. Ο τρόμος, όμως, μόλις είχε αρχίσει…

Ένα χρόνο μετά, η αρσενική φύση του παιδιού ξεκίνησε να έρχεται στην επιφάνεια, με τα γεννητικά όργανα του πρώιμού του χαρακτήρα να αναπτύσσονται εν αγνοία του αιδοίου που είχε εγκατασταθεί, φράζοντας την όποια ανάπτυξή του. Νέα επίσκεψη στο Money, νέα παράπονα, νέες αντιρρήσεις, νέα επέμβαση. Επιτυχημένη αυτή τη φορά, με τους όρχεις να αφαιρούνται και ένα πιο σταθερό τεχνητό αιδοίο να προστίθεται στο σώμα της Brenda. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε για αρκετά χρόνια το τελευταίο αγκάθι ανάμεσα στη νέα ταυτότητα και τη παλαιά, το τελευταίο εμπόδιο στην ανατροφή της ως… θηλυκό.

Ο σκοπός του Money είχε αρχίσει να μπαίνει σε τροχιά. Είχε υποσχεθεί μια φυσιολογική παρουσία, οι Reimer είχαν επιτέλους ένα, σχετικά, υγιές παιδί και η νεαρή κοπέλα θα ζούσε φαινομενικά μια φυσιολογική ζωή, καταρρίπτοντας τις όποιες ανησυχίες σχετικά με τη σεξουαλική και κοινωνική της δραστηριότητα. Ο ψυχολόγος, λοιπόν, είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη τους και δεν θα μπορούσε να του φράξει τίποτα το δρόμο προς την δημοσιότητα. Αξίζει να σημειωθεί πως ,αν και σήμερα οι επεμβάσεις αλλαγής φύλλου και ομαλής ένταξης του ατόμου στην κοινωνία είναι ιδιαίτερα επιτυχημένες και κομψές, εκείνη την περίοδο αποτελούσε ρηξικέλευθο ζήτημα, που απαιτούσε χρόνο συζητήσεων και διατριβών. Η υπόθεση  “David Reimer” σίγουρα φάνταζε πολύτιμο στοιχείο για την επαγγελματική του ανέλιξη. Αδιαφορώντας για τυχόν δυσχέρειες, διέταξε την παροχή οιστρογόνου, της κύριας θηλυκής ορμόνης, προκειμένου να αναπτυχθεί το στήθος της, ενώ ταυτόχρονα υπέβαλε τα αδέρφια να προσποιούνται ερωτική πράξη μεταξύ τους, σε διαφορετικές μάλιστα στάσεις, ώστε να διασταυρωθεί η γυναικεία πλευρά του παιδιού! Still better love story than twilight…

Τα βασανιστήρια αυτά είχαν κλονίσει τη νευρολογία της Brenda, η οποία αρνιόταν πεισματικά να παρευρεθεί σε μια ακόμα συνάντηση με τον Money, απειλώντας πως θα αυτοκτονούσε! Μετά από συνεχείς αρνήσεις της, οι γονείς της αναγκάστηκαν να διακόψουν τις επόμενες συνεδρίες, αλλά και να της αποκαλύψουν την αλήθεια. Τότε ήταν 14 ετών. Αποφάσισε να αλλάξει όνομα, David. Δεν θα μπορούσε, όμως, να αλλάξει και το παρελθόν…

7 χρόνια μετά πραγματοποίησε νέα επέμβαση αλλαγής φύλλου. 10 χρόνια μετά παντρεύτηκε και έγινε πατέρας, μέσω υιοθεσίας, 3 παιδιών. 24 χρόνια μετά, σε ηλικία μόλις 38 ετών, έδωσε τέλος στη ζωή του.

Ο David Reimer δεν κατόρθωσε ποτέ να αντιληφθεί την πραγματική του φύση, αυτή που ήθελε και όχι εκείνη που του επιβλήθηκε από οικογένεια και ιατρικό επιτελείο. Δεν κατάφερε ποτέ να συμπαθήσει το ποιόν του, να καταλάβει τα αισθήματά του, να ζήσει. Η περίεργη σχέση με τους γονείς του τον ώθησε σε περιορισμό των εκατέρωθεν επισκέψεων, ενώ ο θάνατος του αδερφού του από υπερβολική κατάποση χαπιών, δυο χρόνια πριν την αυτοκτονία του, τον συντάραζε μέχρι την στιγμή που έστρεψε το πιστόλι στο κρόταφο. Στις 4 Μαΐου 2004, μαζί με τον Bruce/ Brenda/ David άφησε τη τελευταία του πνοή και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μαζί του αυτοκτόνησε η ηθική, γινόμενη έρμαιο της επιστήμης…

maxmag

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ