Όλα τα μέρη κάποτε ήταν γεμάτα με ανθρώπους που ζούσαν τη ζωή τους και έκαναν τις δουλειές τους. Αργότερα, εγκαταλείφτηκαν για διάφορους λόγους και σήμερα μοιάζουν με πόλεις-φαντάσματα ή ακόμη και με μέρη από ταινίες τρόμου. Τα μυστηριώδη ερείπια από αυτές τις πρώην πολυσύχναστες και θορυβώδεις τοποθεσίες προκαλούν φόβο, περιέργεια και ενθουσιασμό την ίδια στιγμή.
Γνωρίζοντας πως μόνο οι πιο θαρραλέοι και ριψοκίνδυνοι θα τολμήσουν να τα επισκεφθούν, αποφασίσαμε να τα δημοσιεύσουμε για να πάρετε μια γεύση.
Η πόλη-φάντασμα της Μπόντι στην Καλιφόρνια, ΗΠΑ
© baronus
Η πόλη ιδρύθηκε επίσημα το 1876, όταν οι ανθρακωρύχοι ανακάλυψαν πλούσια κοιτάσματα χρυσού και αργύρου. Σε αναζήτηση πλούτου και μιας καλύτερης ζωής, οι άνθρωποι πλημμύρισαν την μικρή πόλη. Σύντομα κέρδισε την φήμη της «Αμαρτωλής Πόλης», μιας και ήταν γεμάτη από οίκους ανοχής.
Στη συνέχεια, η Μπόντι χρεοκόπησε και από τη δεκαετία του 1940 έγινε μια πραγματική πόλη-φάντασμα. Επί του παρόντος, θεωρείται ότι είναι μια από τις καλύτερα διατηρημένες πόλεις-φαντάσματα στον κόσμο.
Μουσείο ιστορίας – σωφρονιστήριο στην Πενσυλβανία, ΗΠΑ
Το ανατολικό σωφρονιστήριο στη Φιλαδέλφεια λειτούργησε από το 1829 ως το 1917. Από εκεί πέρασαν διάφοροι διαβόητοι εγκληματίες της Αμερικής, όπως ο Αλ Καπόνε. Αφού έκλεισε η φυλακή, έγινε εθνικό ιστορικό ορόσημο των ΗΠΑ και μουσείο ανοιχτό σε ξεναγήσεις και εκθέσεις τέχνης.
Σιδηροδρομικός σταθμός Ζεστοκόβα, Πολωνία
Το σιδηροδρομικό δίκτυο στην πόλη της Ζεστοκόβα, στην Νότια Πολωνία, χτίστηκε κατά τη χρυσή εποχή της βιομηχανικής ανάπτυξης. Σήμερα, αυτός ο εγκαταλελειμμένος σιδηροδρομικός σταθμός, είναι ένα από τα πιο μυστηριώδη μέρη που μπορείτε να επισκεφτείτε στην Ευρώπη.
Ο πύργος φάντασμα του Σάθορν, Ταϊλάνδη
© kuriositas
© kuriositas
© kuriositas
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η Ταϊλάνδη γνώρισε τη μεγαλύτερη οικονομική άνθηση της ιστορίας της. Κατά την περίοδο αυτή, οι αρχές και οι επιχειρηματικοί κύκλοι απέδειξαν τη σταθερότητα και την οικονομική επιτυχία, με την έναρξη φιλόδοξων κατασκευαστικών έργων, συμπεριλαμβανομένου και του ουρανοξύστη Σάθορν.
Ωστόσο, όταν η ασιατική οικονομική κρίση κατέστρεψε την οικονομία της Ταϊλάνδης, η κατασκευή του ουρανοξύστη που κόντευε να τελειώσει, τελικά ανεστάλη. Σήμερα, τα σχέδια που τον αφορούν, παραμένουν αβέβαια: οι ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα πως η ανακατασκευή του θα κοστίσει περισσότερο από το αν χτιστεί ένας νέος. Επιπλέον, έχει αποκτήσει τη φήμη του στοιχειωμένου κτιρίου.
Βόρεια Νησιά Μπρόδερ, ΗΠΑ
© eventhree
Μεταξύ του 1885 και του 1930, το νοσοκομείο Ρίβερσαϊντ ήταν ένα από τα πιο λειτουργικά που δραστηριοποιούνταν στις ΗΠΑ για ασθενείς που έπασχαν από διάφορες μεταδοτικές ασθένειες, όπως: ευλογιά, τυφοειδής πυρετός, οστρακιά και λέπρα. Ως το κλείσιμο του νοσοκομείου το 1963, το νησί χρησίμευε ως κέντρο απεξάρτησης για τους ηρωινομανείς. Σήμερα είναι ένα ακατοίκητο καταφύγιο πουλιών. Το κτίριο είναι ακόμη εκεί, παρόλο που κινδυνεύει να καταρρεύσει με τα παράθυρα σπασμένα και τοίχους γεμάτους φλούδες μπογιάς.
Τόιφελσμπεργκ, Γερμανία
© factroom
© factroom
Αυτό το απομεινάρι μιας άλλης εποχής, βρίσκεται στην κορυφή του ψηλότερου λόφου στο πρώην Δυτικό Βερολίνο. Ο χώρος χρησιμοποιούνταν ως ναζιστικό στρατιωτικό κολέγιο. Μετά από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες να κατεδαφίσουν το κτίριο, οι Σύμμαχοι αποφάσισαν να το θάψουν κάτω από 120 μέτρα συντριμμιών. Δημιουργήθηκαν ως αποτέλεσμα της μαζικής αγγλοαμερικανικής εκστρατείας βομβαρδισμού κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, αυτό το εγκαταλελειμμένο κτίριο είχε πολλούς ιδιοκτήτες. Ένας από αυτούς, ήταν ο διάσημος σκηνοθέτης Ντέιβιντ Λιντς, που σχεδίαζε να χτίσει ακόμη και ένα «Κολέγιο Ευτυχίας», για να στεγάσει τους μαθητές της γιόγκα. Ωστόσο, οι αρχές του Βερολίνου απέρριψαν τις προτάσεις.
Κάστρο Μιράντα, Βέλγιο
Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, ο Κόμης Liedekerke-Beaufort, ένας Βέλγος πολιτικός ακτιβιστής, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει αυτό το κάστρο με την οικογένειά του και να μετακομίσουν σε ένα γειτονικό αγρόκτημα. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980, το κάστρο καταλήφθηκε από την εθνική εταιρεία σιδηροδρόμων του Βελγίου. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ως ορφανοτροφείο και θερινή κατασκήνωση για τα παιδιά. Το 1991, λόγω του κόστους συντήρησης, το κάστρο εγκαταλείφθηκε.
Κιτζόνγκ-Ντονγκ (Χωριό της Ειρήνης), Βόρεια Κορέα
© nypost
© milliyet
Φαίνεται πως αυτό το κορεάτικο χωριό σκόπιμα κατασκευάστηκε για να είναι άδειο και ακατοίκητο. Βρίσκεται στην αποστρατικοποιημένη ζώνη μεταξύ Βόρειας και Νότιας Κορέας. Μετά την κατάπαυση του πυρός το 1953, η κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το μικρό χωριό ως εργαλείο προπαγάνδας: δεδομένου ότι είναι η μόνη πόλη που μπορεί να δει το έδαφος της Νότιας Κορέας, έπρεπε να δείχνει τέλεια.
Παρά το γεγονός ότι οι αρχές της Βόρειας Κορέας έχουν δώσει διαβεβαιώσεις πως οι απλοί πολίτες ζουν στο χωριό, μια πιο προσεκτική εξέταση δείχνει ότι τα σπίτια δεν έχουν κανένα γυαλί στα παράθυρα τους και είναι ακατοίκητα. Τα φώτα στο χωριό ανάβουν ταυτόχρονα μια συγκεκριμένη ώρα της ημέρας. Είναι μια ψεύτικη πόλη;
Φορτλάντια, Βραζιλία
© sanguesuoreseringais
© sanguesuoreseringais
Αυτό το μέρος ιδρύθηκε από τον Αμερικανό βιομήχανο Χένρι Φορντ το 1927, όταν άρχισε το εταιρικό έργο της πόλης του. Προοριζόταν να γίνει μια τεράστια φυτεία καουτσούκ στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου, κατά μήκος της ανατολικής όχθης του ποταμού Ταπάχος.
Ο Φορντ ανέπτυξε την ιδέα της εταιρικής πόλης με όλες τις διευκολύνσεις που μπορεί να φανταστεί κανείς: πισίνες, γήπεδο γκολφ, μπάνγκαλοους, ακόμη και ένα μέρος για να πραγματοποιούνται εθνικοί αμερικάνικοι χοροί. Ωστόσο, οι ντόπιοι δεν ήταν ευχαριστημένοι με την όλη ιδέα και αρνήθηκαν να δεχθούν την απαγόρευση του αλκοόλ.
Οι Βραζιλιάνοι εργαζόμενοι και οι Αμερικάνοι βιομήχανοι φαίνεται να ήταν σε μια μόνιμη κατάσταση σύγκρουσης. Το 1930, οι αυτόχθονες εργάτες εξεγέρθηκαν σε μία από τις καφετέριες της πόλης. Έριξαν τα αυτοκίνητα στο ποτάμι και κυνήγησαν μακριά τα στελέχη μέσα στη ζούγκλα. Μετά από αυτό, η πόλη εγκαταλείφθηκε για τα καλά.
Εγκαταλελειμμένο σινεμά, Χερσόνησος του Σινά
Οι ντόπιοι λένε ότι ο κινηματογράφος δημιουργήθηκε από έναν πλούσιο Γάλλο που κάποτε περπατούσε με τους φίλους του στην έρημο και αποφάσισαν ότι το μόνο πράγμα που χρειάζεται, ήταν ένα σινεμά. Αγόρασε μια γεννήτρια στο Κάιρο, 100 καθίσματα και μια γιγαντιαία οθόνη.
Όλα ήταν έτοιμα για την πρώτη ταινία, αλλά όπως αποδείχθηκε, στους ντόπιους δεν άρεσε καθόλου αυτή η ιδέα. Έσπασαν τη γεννήτρια και η ιστορία τελείωσε πριν καν αρχίσει. Έτσι τώρα, στην καρδιά της ερήμου, μπορείτε ακόμα να βρείτε μια λευκή οθόνη που ποτέ δεν έδειξε καμία ταινία.
Βαρώσια, Κύπρος
© kezling
© kezling
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, τα Βαρώσια ήταν μια σύγχρονη τουριστική περιοχή που προσέφερε πολυτελείς παραλίες σε διασημότητες και δισεκατομμυριούχους. Εκείνη την εποχή, η Κύπρος ήταν ένας διάσημος τουριστικός προορισμός για την Μπριζίτ Μπαρντό και την Ελίζαμπεθ Τέιλορ, που έκαναν ηλιοθεραπεία στην παραλία των Βαρωσίων.
Όλα άλλαξαν τον Αύγουστο του 1974, όταν η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο και κατέλαβε το βόρειο τμήμα της. 15.000 κάτοικοι των Βαρωσίων έφυγαν με το φόβο της σφαγής, αφήνοντας πίσω τα σπίτια τους και άλλες κατοχές. Οι περισσότεροι από αυτούς σχεδίαζαν να επανέλθουν σύντομα, αλλά η πολιτική κατάσταση παραμένει τεταμένη, καθιστώντας αδύνατο το να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Το εγκαταλειμμένο ξενοδοχείο Ντελ Σάλτο στην Κολομβία
© eyesoncolombia
© rai77
Το κάποτε πολυτελές ξενοδοχείο Ντελ Σάλτο, που είναι γνωστό ως ξενοδοχείο Τεκεντάμα, χτίστηκε το 1924 στην πόλη του Σαν Αντόνιο. Ο χρόνος πέρασε, ο ποταμός Μπογκοτά μολυνόταν όλο και περισσότερο και σταδιακά, οι τουρίστες έχασαν το ενδιαφέρον τους για την περιοχή. Πολλοί άνθρωποι επέλεξαν αυτό το μέρος για να αυτοκτονήσουν με αποτέλεσμα το ξενοδοχείο να θεωρείται σήμερα στοιχειωμένο.
Νησί Ανακάλυψη, ΗΠΑ
© flickr
Αυτό το νησί ήταν ένα πάρκο ψυχαγωγίας της Ντίσνεϋ στη Φλόριντα. Κάποτε βρέθηκαν στα νερά κάποια επικίνδυνα βακτήρια και το πάρκο έκλεισε το 1999. Εγκαταλείφτηκε από τότε και παραμένει έρημο.
Θεματικό πάρκο Ιερή Γη, Κονέκτικατ, ΗΠΑ
© factroom
© factroom
Το 1958, ο Τζον Γκρέκο έχτισε ένα θρησκευτικό θεματικό πάρκο στο Γουοτερμπέρι του Κονέκτικατ. Το πάρκο ήταν πολύ δημοφιλές τη δεκαετία του 1960 και του 1970, ενώ ο συνολικός αριθμός των επισκεπτών, ξεπερνούσε τους 40.000 ανθρώπους ετησίως. Το 1982, ο Γκρέκο αποφάσισε να κλείσει το πάρκο προσωρινά για να ανοικοδομήσει την επέκταση, αλλά πέθανε 2 χρόνια μετά. Το πάρκο δεν άνοιξε ποτέ ξανά.
Θέατρο Όρφιουμ, Μασαχουσέτη, ΗΠΑ
© 500px
© trigphotography
Το θέατρο στο Νέο Μπέντφορντ είναι ένα εγκαταλελειμμένο κτήριο στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ. Εγκαινιάστηκε το 1912 και έκλεισε το 1959. Το πίσω μέρος του θεάτρου στεγάζει σήμερα ένα σούπερ μάρκετ, αλλά ο υπόλοιπος χώρος είναι ακόμη άδειος. Ορισμένες εταιρίες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα σχεδιάζουν να το αναζωογονήσουν, μετατρέποντάς το και πάλι σε πόλο έλξης.
Ναυαγισμένο πλοίο SSAmerican Star σε μια παραλία στη Φουερτεβεντούρα, Κανάρια Νησιά.
© Wollex
Κατά τις πρώτες μέρες και ενώ το πλοίο ήταν ακόμη άθικτο, μπορούσε να έχει κανείς εύκολη πρόσβαση σε αυτό, αφού οι σκάλες βρίσκονταν ακόμη στις πλευρές, από τον Ισπανικό Στρατό. Αλλά όταν έσπασε στα δύο, σίγουρα ήταν ασύμφορο να προσπαθήσει κανείς να επιβιβαστεί. Παρά το γεγονός πως φαίνεται δελεαστικά κοντά, τα ρεύματα σε αυτό το σημείο είναι εξαιρετικά ισχυρά και εξακολουθούν να κρύβονται συντρίμμια κάτω από την επιφάνεια. 8 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους τραγικά, αφού πέθαναν κολυμπώντας και εξερευνώντας το ναυάγιο.
#/media/File:8_-_AmStar_7.JPG){kind=link}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.