Η ανίχνευση λαθών είναι μια κοινωνικά αποδεκτή μορφή ψυχασθένειας. Πολλοί άνθρωποι είναι περήφανοι για την ικανότητά τους να προβλέπουν πιθανά προβλήματα, να αναγνωρίζουν λάθη σε άλλους ανθρώπους και να θυμούνται παλιά λάθη.
Θεωρούν τις λαθο-ανιχνευτικές ικανότητές τους απαραίτητες και σημαντικές. Υποστηρίζουν λογικά τη συμπεριφορά και τον τρόπο σκέψης τους λέγοντας πράγματα του τύπου "Πρέπει να διδασκόμαστε από την Ιστορία" και "Πρέπει να έχει κανείς τα μάτια του ανοιχτά για προβλήματα που μπορούν να προκύψουν".
Οι ανιχνευτές λαθών συχνά στερούν την αυτοεκτίμηση από τα παιδιά τους. Δίνουν τόση έμφαση στους τρόπους με τους οποίους αυτά θα μπορούσαν να βελτιωθούν, που αμελούν εντελώς να απολαύσουν την παρουσία τους. Τα παιδιά συχνά ερμηνεύουν αυτή τη στάση των γονιών τους ως απόδειξη ότι δεν είναι σωστά. Οι ίδιοι οι ανιχνευτές λαθών είναι άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Αντί να βιώνουν τα γεγονότα της ζωής τους, εφευρίσκουν συνεχώς τρόπους για να βελτιώνουν την εμπειρία τους. Άσχετα με το πόσο βελτιώνονται τα πράγματα, αυτοί αναζητούν όλο και περισσότερα.
Ένας ανιχνευτής λαθών δεν μπορεί ποτέ να είναι ικανοποιημένος, επειδή χρησιμοποιεί τη σκέψη του εναντίον του εαυτού του. Ασχολείται υπερβολικά με την ανάλυση της ζωής του και δεν μπορεί να την απολαύσει. Παίρνει την πιο ασήμαντη ατέλεια και την κάνει "Ανατολικό ζήτημα". Ακόμα κι όταν κάτι του αρέσει, το συγκρίνει με κάτι άλλο.
Ασφαλώς δεν υπάρχει πρόβλημα όταν θέλει κανείς να βελτιώνεται, να διακρίνεται, να πραγματοποιεί στόχους ή να κάνει συγκρίσεις. Υπάρχει όμως πρόβλημα και βλάπτεται η ανθρώπινη ψυχή, όταν αυτή αντί να είναι ανοιχτή και δεκτική στην ομορφιά της ζωής κυριεύεται από τη μανία για συγκρίσεις, κρίσεις, υποδείξεις και αναλύσεις ατελειών.
Η ζωή δεν χρειάζεται να είναι ένας διαγωνισμός για το ποιος θα βρει τα περισσότερα λάθη. Η ζωή μπορεί να είναι όμορφη και θα γίνει, όταν αρχίσεις να απομακρύνεις τις σκέψεις που σε κάνουν να νιώθεις άσχημα γι' αυτήν, που σου καταστρέφουν τα συναισθήματα αγάπης και ευγνωμοσύνης, που καταπιέζουν την υγιή ψυχολογική λειτουργία σου.
*Από το βιβλίο "Μην το σκέφτεσαι... Ζήσε!", του Ρίτσαρντ Κάρλσον, εκδ. Καστανιώτη.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.