Ο πόλεμος των φύλων…

Όλα ξεκινούν από την έλλειψη συναισθηματικής, νοητικής και πνευματικής Νοημοσύνης...
Οι περισσότεροι άνθρωποι καταπιέζουν τα συναισθήματά τους και τις ανάγκες του, δεν εκφράζουν εύκολα αισθήματα...

Δεν είναι αυτονόητα τα αισθήματα, παρά μόνο γι' αυτόν που τα έχει..
.
Αν δεν κάνει ο άντρας την γυναίκα να νιώθει βασίλισσα του, τότε έχει χαθεί η σχέση και αρχίζει η φθορά, η υποκρισία και οι ανταγωνισμοί, για το ποιανού η ισχύς είναι μεγαλύτερη... και αυτό είναι επικίνδυνο και για τα δύο μέλη μιας σχέσης.

Χρόνο με τον χρόνο λιγοστεύει η εκτίμηση μεταξύ τους, όσο κι αν ξεκίνησε η σχέση με έρωτα... Ο έρωτας δεν μπορεί να στηρίξει την αγάπη που οφείλουν οι σύντροφοι να αναπτύξουν μέσα τους...
Ο άντρας μετά φαίνεται ανεπαρκής και η γυναίκα απαιτητική και ανικανοποίητη...

Δεν καταφέρνουν να επικοινωνήσουν συναισθηματικά, νοητικά και πνευματικά... επικοινωνούν μόνο με τις λέξεις και την συνήθεια, καταγράφοντας ο ένας τα λάθη του άλλου...
Λάθη που άλλα ξεπερνιούνται, άλλα πληγώνουν τις Ψυχές τους, παρ' όλα αυτά μένουν μαζί, γιατί τους βολεύουν οι συνθήκες...

Αν όμως ο άντρας δεν νιώθει βασιλιάς, πως να κάνει την σύντροφό του να νιώσει βασίλισσα?
Συνήθως οι περισσότεροι άντρες την κάνουν βασίλισσα από την θέση του υπηρέτη, όχι του βασιλιά, γιατί έτσι έμαθαν να κάνουν με την μάνα τους.

Ας δούμε κάποια χαρακτηριστικά ενός βασιλιά λοιπόν...

Ο βασιλιάς οφείλει να είναι θαρραλέος, αποφασιστικός, αφοσιωμένος, γενναιόδωρος... Σαν βασιλιάς έχει ευθύνη για την ευημερία και την προστασία του λαού του. Χρειάζεται να επαγρυπνεί, να είναι διορατικός ώστε να βρίσκει λύσεις προτού προκύψουν προβλήματα... Χρειάζεται να έχει τόσο έλεος, όσο και δικαιοσύνη... Κυρίως χρειάζεται να πιστεύει ότι είναι βασιλιάς και να μην αμφισβητεί την Κυριότητά του.

Αυτός ο βασιλιάς έχει και μία βασίλισσα... Δεν θα μοιραστεί τις ευθύνες της διακυβέρνησης μαζί της μεν, αλλά θα την συμβουλεύεται, έχοντας εμπιστοσύνη στην διαίσθησή της και την ακεραιότητά της...
Θα της δώσει ασφάλεια και ελευθερία να αποφασίζει για τα της εστίας της. Θα την κάνει να νιώθει ότι του είναι απαραίτητη και όχι διακοσμητική, θα της αφοσιωθεί όχι υποτακτικά, αλλά με όλο του το είναι, θα τις δώσει δικαιοδοσίες που δεν τον προσβάλλουν, αλλά συνυπογράφουν το έργο του...
Θα της δείχνει την εκτίμησή του για τις ποιότητές της, για τις οποίες την ερωτεύθηκε, θα εξάρει το δικό της έργο, δεν θα την υποτιμά, θεωρώντας το δικό της έργο υποδεέστερο από το δικό του...
Δεν θα την περιορίσει συναισθηματικά, νοητικά και πνευματικά, αλλά θα της δείχνει με την δική του στάση ότι είναι βασίλισσα και τις ευθύνες που έχει τούτος ο ρόλος, γιατί είναι η προέλευση του σπουδαία...
Θα ενδιαφέρεται για την ευημερία της (όχι για την καλοπέρασή της) και μέσα σ' αυτήν την ευημερία κλίνεται και ο σεβασμός στην μητρική της φύση, που αγκαλιάζει τα πράγματα του κόσμου και τα κάνει να ανθίζουν...
Όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν, αν ο βασιλιάς δεν εκφράζει τα αισθήματά του... Δεν γίνονται μόνο με λέξεις, ούτε μόνο με πράξεις... Μέσα στον βασιλιά υπάρχει μία πληθώρα αισθημάτων που δεν είναι απλοί συναισθηματισμοί, αν όμως κρύβονται, θα καταλήξουν σε συναισθηματισμούς και για τον βασιλιά και για την βασίλισσα και τότε αρχίζει η μάχη...

Και επειδή η βασίλισσα ξέρει ότι δεν μπορεί να τα βάλει ευθέως με τον βασιλιά, θα υποκινεί τα νήματα υπογείως και αρχίζει η ισορροπία να βάλλεται... Και όταν βάλλεται η ισορροπία εντός, θα βάλλεται η ισορροπία και εκτός... Είναι το μόνο σίγουρο...

Αν η βασίλισσα δεν νιώθει σαν βασίλισσα θα γίνει καταστροφική... Και η δημιουργική μήτρα μέσα στην οποία όλα ανθίζουν και καρποφορούν θα γίνει ο άγονος χώρος του καταστροφέα και ο κόσμος μας θα μαραίνεται...

Βάσω Νικολοπούλου

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ