O Παγωμένος Άνθρωπος, που πάγωσε όλα τα συναισθήματα του και έμεινε μετέωρος στον αέρα. Ο άνθρωπος που προσπάθησε να επιβιώσει μέσα στο πέρασμα της ζωής του βλέποντας την ζωή του να περνάει μπροστά από τα μάτια του.
Ο Παγωμένος Άνθρωπος με ρώτησε πως να Ζει και αμέσως σκέφτηκα ότι η απάντηση στην ερώτηση της ανήκει σε θεωρητικό, όχι σε θεραπεύτρια. Πως μπορούσα να απαντήσω σε κάτι τόσο γενικό και ταυτόχρονα τόσο προσωπικό? Επίσης μόνο αυτή θα μπορούσε να δώσει την απάντηση, όχι εγώ. Αλλά ήταν τόση η απελπισία που έβλεπα και έτσι αποφάσισα να απαντήσω με τον μόνο τρόπο που μπορούσα : θεραπευτικά.
” Με ρωτάς πως να ζεις. Θέλεις να σου δώσω απαντήσεις, να πλάσω θεωρίες και ιστορίες για τον νόημα της δικής σου ζωής, χωρίς εσένα.Δεν γίνεται, δεν μπορώ και δεν θέλω. Αλλά μπορώ να σου πω ότι για να ζεις, χρειάζεται πρώτα να μπορείς να υπάρχεις μέσα στο πετσί σου. Να μπορείς να αφουγκράζεσαι το χρώμα της ψυχής σου, να αναγνωρίζεις το αίσθημα σου, να δίνεις φωνή στις άλυτες εσωτερικές σου συγκρούσεις, να δίνεις χώρο στους φόβους να υπάρχουν. Τους φόβους σου προτού τους πολεμήσεις να τους αναγνωρίσεις, την ταραχή που σε βασανίζει προτού την πατήσεις να την ακούσεις.
Μην μπαίνεις σε διαδικασίες να προσπαθείς να αποβάλλεις από μέσα σου Αισθήματα. Παρεμβαίνεις με καταστροφή και μανία σε ζωντανό έδαφος της ύπαρξης σου. Η αποβολή έχει μέσα της μια συμβολική μορφή θανάτου και εσύ γίνεσαι θύτης της ύπαρξης σου. Να σε ακούς.
Με ρωτάς για τις ματαιώσεις. Γιατί θέλεις να μάθεις για κάτι που η απάντηση είναι μόνο βιωματική? Η ματαίωση δεν είναι θεωρία, είναι ζωή. Θυμάσαι εκείνη την στιγμή που ένιωσες να φεύγει η γη κάτω από τα πόδια σου και Ένιωσες για πρώτη φορά πως είναι να πονάει η Ψυχή σου και η Καρδιά σου? Θυμάσαι τι είπες? Κράτα το βίωμα σου, μπες μέσα σε αυτό και ταξίδεψε στα συναισθήματα σου.
Αυτή είναι η Ζωή, εσύ και έτσι Ζεις. Βιώνοντας, αλλάζοντας και θεραπεύοντας μέσα από την αγάπη σου για σένα, Εσένα.
Πως να ξεπαγώσεις? Απλά να υπάρχεις σε κάθε λεπτό που αναπνέεις, σε κάθε λεπτό που συναισθάνεσαι εσένα. Απλά να αφήνεσαι στην ανάγκη σου να βιώσεις. Δεν ξεπαγώνουμε από την μία στιγμή στην άλλη. Είναι μια πορεία και μια διαδικασία που γεννιέται και ορίζεται από τα συναισθήματα σου.
Τι να κάνεις με τις σχέσεις? Μόνο να εκτίθεσαι για να ανοίγεις συναισθηματικά. Ανθίζεις μέσα από άνοιγμα, δεν ανθίζεις μέσα από απομόνωση. Με ρωτάς ”
Γιατί είναι Σημαντικές οι σχέσεις?” Γιατί μέσα από σχέση δημιουργήθηκες, μεταμορφώθηκες από έμβρυο σε νεογέννητο, από νεογέννητο σε βρέφος, από βρέφος σε παιδί. Μέσα από σχέση και συναισθήματα έγινες αυτό που είσαι. To πρώτο σου καταγεγραμμένο περιβάλλον είναι το συναισθηματικό Η πρώτη σου αναπνοή χρωματίστηκε από συναισθήματα. Το πρώτο σου βλέμμα πλαισιώθηκε από συναισθήματα..
Με ρωτάς για τον φόβο. Ο φόβος και η παντοδυναμία του και εσύ μικρή και ανήμπορη. Ο φόβος μικραίνει μόνο όταν εσύ εκπληρώσεις ότι έχεις αφήσει ανεκπλήρωτο. Με ρωτάς Πως? Μέσα από τον έρωτα, μέσα από την αγάπη. Ζήσε το και άφησε το να σε Ζήσει. Ο γνήσιος ερωτισμός εμπνέει και ο έρωτας γεννά δημιουργία.
Με ρωτάς για την απώλεια. Φοβάσαι τον θάνατο, φοβάσαι να χάσεις αγαπημένους ανθρώπους. Μεγαλύτερη απώλεια από το χάνεις την ψυχή σου, δεν υπάρχει.
Αλλά συνεχίζεις να ρωτάς. Δεν είμαι εδώ για απαντήσεις. Είμαι εδώ για να σε βοηθήσω πρώτα ως Άνθρωπος και μετά ως θεραπεύτρια.”
Αντιγόνη Συμεωνίδου
Ψυχολόγος-Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεύτρια.
Ο Παγωμένος Άνθρωπος με ρώτησε πως να Ζει και αμέσως σκέφτηκα ότι η απάντηση στην ερώτηση της ανήκει σε θεωρητικό, όχι σε θεραπεύτρια. Πως μπορούσα να απαντήσω σε κάτι τόσο γενικό και ταυτόχρονα τόσο προσωπικό? Επίσης μόνο αυτή θα μπορούσε να δώσει την απάντηση, όχι εγώ. Αλλά ήταν τόση η απελπισία που έβλεπα και έτσι αποφάσισα να απαντήσω με τον μόνο τρόπο που μπορούσα : θεραπευτικά.
” Με ρωτάς πως να ζεις. Θέλεις να σου δώσω απαντήσεις, να πλάσω θεωρίες και ιστορίες για τον νόημα της δικής σου ζωής, χωρίς εσένα.Δεν γίνεται, δεν μπορώ και δεν θέλω. Αλλά μπορώ να σου πω ότι για να ζεις, χρειάζεται πρώτα να μπορείς να υπάρχεις μέσα στο πετσί σου. Να μπορείς να αφουγκράζεσαι το χρώμα της ψυχής σου, να αναγνωρίζεις το αίσθημα σου, να δίνεις φωνή στις άλυτες εσωτερικές σου συγκρούσεις, να δίνεις χώρο στους φόβους να υπάρχουν. Τους φόβους σου προτού τους πολεμήσεις να τους αναγνωρίσεις, την ταραχή που σε βασανίζει προτού την πατήσεις να την ακούσεις.
Μην μπαίνεις σε διαδικασίες να προσπαθείς να αποβάλλεις από μέσα σου Αισθήματα. Παρεμβαίνεις με καταστροφή και μανία σε ζωντανό έδαφος της ύπαρξης σου. Η αποβολή έχει μέσα της μια συμβολική μορφή θανάτου και εσύ γίνεσαι θύτης της ύπαρξης σου. Να σε ακούς.
Με ρωτάς για τις ματαιώσεις. Γιατί θέλεις να μάθεις για κάτι που η απάντηση είναι μόνο βιωματική? Η ματαίωση δεν είναι θεωρία, είναι ζωή. Θυμάσαι εκείνη την στιγμή που ένιωσες να φεύγει η γη κάτω από τα πόδια σου και Ένιωσες για πρώτη φορά πως είναι να πονάει η Ψυχή σου και η Καρδιά σου? Θυμάσαι τι είπες? Κράτα το βίωμα σου, μπες μέσα σε αυτό και ταξίδεψε στα συναισθήματα σου.
Αυτή είναι η Ζωή, εσύ και έτσι Ζεις. Βιώνοντας, αλλάζοντας και θεραπεύοντας μέσα από την αγάπη σου για σένα, Εσένα.
Πως να ξεπαγώσεις? Απλά να υπάρχεις σε κάθε λεπτό που αναπνέεις, σε κάθε λεπτό που συναισθάνεσαι εσένα. Απλά να αφήνεσαι στην ανάγκη σου να βιώσεις. Δεν ξεπαγώνουμε από την μία στιγμή στην άλλη. Είναι μια πορεία και μια διαδικασία που γεννιέται και ορίζεται από τα συναισθήματα σου.
Τι να κάνεις με τις σχέσεις? Μόνο να εκτίθεσαι για να ανοίγεις συναισθηματικά. Ανθίζεις μέσα από άνοιγμα, δεν ανθίζεις μέσα από απομόνωση. Με ρωτάς ”
Γιατί είναι Σημαντικές οι σχέσεις?” Γιατί μέσα από σχέση δημιουργήθηκες, μεταμορφώθηκες από έμβρυο σε νεογέννητο, από νεογέννητο σε βρέφος, από βρέφος σε παιδί. Μέσα από σχέση και συναισθήματα έγινες αυτό που είσαι. To πρώτο σου καταγεγραμμένο περιβάλλον είναι το συναισθηματικό Η πρώτη σου αναπνοή χρωματίστηκε από συναισθήματα. Το πρώτο σου βλέμμα πλαισιώθηκε από συναισθήματα..
Με ρωτάς για τον φόβο. Ο φόβος και η παντοδυναμία του και εσύ μικρή και ανήμπορη. Ο φόβος μικραίνει μόνο όταν εσύ εκπληρώσεις ότι έχεις αφήσει ανεκπλήρωτο. Με ρωτάς Πως? Μέσα από τον έρωτα, μέσα από την αγάπη. Ζήσε το και άφησε το να σε Ζήσει. Ο γνήσιος ερωτισμός εμπνέει και ο έρωτας γεννά δημιουργία.
Με ρωτάς για την απώλεια. Φοβάσαι τον θάνατο, φοβάσαι να χάσεις αγαπημένους ανθρώπους. Μεγαλύτερη απώλεια από το χάνεις την ψυχή σου, δεν υπάρχει.
Αλλά συνεχίζεις να ρωτάς. Δεν είμαι εδώ για απαντήσεις. Είμαι εδώ για να σε βοηθήσω πρώτα ως Άνθρωπος και μετά ως θεραπεύτρια.”
Αντιγόνη Συμεωνίδου
Ψυχολόγος-Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεύτρια.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.