Χριστιανικός Μυστικισμός / Τι Είναι Θεός

Τι Είναι Θεός

Όταν μιλάμε για τον Χριστιανικό Μυστικισμό προφανώς μιλάμε για την Βιωματική Ένωση με τον Θεό. Για την Εμπειρία της Απορρόφησης  στην Θεία Πραγματικότητα, για την Ολοκληρωτική Ταύτιση με την Μία Πραγματικότητα. Πρόκειται για την Εμπειρία που Βιώνεται πέρα από τις αισθήσεις, τις όποιες προσδοκίες, πέρα από την σκέψη, πέρα από την ίδια την αντίληψη που παραμένει μια έμμεση διαδικασία, μια εξωτερική δραστηριότητα. Πρόκειται για την Εμπειρία που Βιώνεται σαν μια Άμεση Επαφή με Αυτό που Υπάρχει, που Βιώνεται σαν μια Οντολογική, πιο σωστά Οντική) Μεταμόρφωση σε Αυτό που Υπάρχει. Η Εμπειρία Αυτή δεν είναι εξωτερική δραστηριότητα, ούτε αποτέλεσμα ανθρώπινων προσπαθειών, είναι στην πραγματικότητα τελείως έξω από τον ανθρώπινο χρόνο. Είναι το Πραγματικό Πέρασμα Πέραν της Κοσμικής Δημιουργίας, σε Μια Άλλη Πραγματικότητα που Αποκαλύπτεται σαν η Αλήθεια, η Αληθινή Ζωή, η Αιωνιότητα που Ρέει έξω από τον χρόνο.

Μιλάμε για τον Θεό, για Ένωση με τον Θεό. Αλλά τι Είναι Θεός; Οι άνθρωποι έχουν, χιλιάδες χρόνια τώρα, διάφορες αντιλήψεις για το τι είναι Θεός. Πέρα όμως από όλα αυτά, όσα γνωρίζουν οι άνθρωποι, όσα διαβάζουν, όσα ακούνε, πέρα από όλη την ανθρώπινη εμπειρία, επανέρχεται ξανά και ξανά το ίδιο ερώτημα: «Τελικά τι Είναι Θεός»; Αν ξεκινούσαμε χωρίς να γνωρίζουμε τίποτα, χωρίς γνώσεις, χωρίς ανθρώπινη μνήμη, να ανακαλύψουμε τώρα, εδώ, σε πραγματικό χρόνο, την Ζωντανή Πραγματικότητα θα έπρεπε προφανώς να Δούμε, να Βιώσουμε την Πραγματικότητα σαν Κάτι Που Συμβαίνει, που Ζούμε, σαν την Αληθινή Ζωή.

Τελικά τι Είναι Θεός; Η Απάντηση μπορεί να είναι μόνο Βιωματική: Να Γνωρίσουμε, να Προσεγγίσουμε, να Έρθουμε σε Επαφή, να Ζήσουμε Αυτή την Πραγματικότητα. Μόνο τότε θα μπορούμε να πούμε «Θεός Είναι…».

Αυτό που Δίδαξε Πραγματικά ο Ιησούς από την Ναζαρέτ είναι ακριβώς η Άμεση Εμπειρία του Θεού, που ο Ίδιος Βίωνε, που Ήθελε να Μοιραστεί με τους Αδελφούς του. Είναι λοιπόν βέβαιο πως η «Θρησκεία» του Ιησού, η Θρησκεία του Βιώματος του Θεού, δεν έχει καμία σχέση με τις διανοητικές θεολογίες που αναπτύχθηκαν σε Ανατολή και Δύση και διδάσκονται σήμερα στα πανεπιστήμια, ούτε με την διανοητική φλυαρία των εκπροσώπων των εκκλησιών που χρησιμοποιούν το Όνομα του Ιησού και με τις θεατρινίστικες ιεροτελεστίες τους που είναι απλές εξωτερικές πράξεις απογυμνωμένες από κάθε βιωματικό περιεχόμενο. Η Αληθινή Θρησκεία του Ιησού είναι η Ένωση με τον Πατέρα, η Βιωματική Ανύψωση πάνω από το ανθρώπινο πρόσωπο και τις όποιες εμπειρίες του, στην Θεία Πραγματικότητα, που Είναι το Απεριόριστο, το Χωρίς Ιδιότητες Αιώνιο, το Αληθινό, η Αλήθεια.

Η Βιωματική Ένωση με τον Θεό κι η Οντολογική (Οντική) Μεταμόρφωση του ανθρώπινου προσώπου σε Θεία Ουσία είναι η Αλήθεια του Θεού. Κι είναι Αυτή η Αλήθεια που όταν Γίνεται Βίωμα Ελευθερώνει τον Άνθρωπο από όλους τους περιορισμούς της Κοσμικής Δημιουργίας, από τον χρόνο και τον θάνατο, και τον Ανυψώνει στην Αιωνιότητα. Το να Γνωρίσουμε τον Θεό με Αυτόν τον Τρόπο, Αυτή Είναι η Αλήθεια κι Αυτή η Αλήθεια Ελευθερώνει. Αλλά ποιος από αυτούς που λένε ότι ακολουθούν τον Ιησού έχουν Γνωρίσει την Αλήθεια, το Αληθινό; Πόσοι έχουν Ελευθερωθεί από τον χρόνο και τον θάνατο κι έχουν γευτεί την Αιώνια Ζωή; Δύο χιλιάδες χρόνια τώρα οι άνθρωποι φτιάχνουν θεολογίες χτίζουν ναούς, οργανώνουν εκκλησίες κάνουν κηρύγματα κι επαναλαμβάνουν ιεροτελεστίες και μεταλαμβάνουν του σώματος και του αίματος του θεού, όλα μάταια. Ο Θεός δεν «αναγνωρίζει» κανέναν από όλους αυτούς τους δήθεν χριστιανούς για ένα πολύ απλό λόγο, επειδή αυτοί δεν Γνωρίζουν τον Θεό. Φωνάζουν «Κύριε! Κύριε!» αλλά τα έργα τους είναι  εμποτισμένα στον εγωισμό, στην ανοησία και στην ματαιότητα.

Για όνομα του Θεού! Κοιτάξτε γύρω σας! Τόσο τυφλοί είμαστε όλοι; Αυτή η κοινωνία, η παγκόσμια κοινωνία, είναι η Κοινωνία του Θεού; Αυτές οι εκκλησίες, σαν οργανισμοί, έχουν σχέση με τον Ζωντανό Θεό; Τις αποκαλούν κιβωτό σωτηρίας, αλλά πόσοι έχουν σωθεί; Μέσα στους ναούς των ανθρώπων, που δεν είναι Οίκοι του Θεού, μπορείς να Βρεις τον Θεό; Και γιατί δεν μπορείς να τον Βρεις στο βουνό, στο δάσος, ή στην έρημο; Όμορφα είναι τα παραμύθια με τα οποία αποκοιμίζουν τον εαυτό τους και τους άλλους οι άνθρωποι. Κι οι θεολογίες και τα βιβλία κι οι ναοί κι οι ιεροτελεστίες, όλα, μα όλα, είναι δραστηριότητες εγωιστών που ποτέ δεν έσπασαν το τσόφλι του «εαυτού» για να Αντιληφθούν την Ζωντανή Παρουσία του Θεού και των Άλλων Αδελφών τους. Όλα είναι μια υποκρισία κι όλα είναι μάταια και σπατάλη ζωής. Οι καρδιές των ανθρώπων είναι άδειες και ποτέ στον άδειο χώρο δεν υπάρχει ζεστασιά, ζωή, υπάρχει μόνο ερημιά, παγωνιά κι απελπισμένη μοναξιά.

Τελικά τι Είναι Θεός; Θα πρέπει να ξαναγυρίσουμε ταπεινά πίσω, στην Βηθλεέμ, στην Ναζαρέτ, στην Ιουδαία, πίσω στον Ιησού, στις Πηγές, να ξαναγίνουμε Μαθητές και να Ακούσουμε, ίσως για πρώτη φορά, τον Πραγματικό κι Αληθινό Λόγο, που Δίνει Ζωή Αιώνια. Ταπεινοί προσκυνητές του Ιερού Μυστηρίου θα πρέπει να αφήσουμε πίσω όλο τον ανθρώπινο εγωισμό και γνώσεις και μνήμες, κι «άδειοι»|, καθαροί, ξαναγεννημένοι, σε πραγματικό χρόνο πιά,  να Πλησιάσουμε στο Θείο Θαύμα.

wholemind8

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ