Ο ενσαρκωμένος άνθρωπος της Γαίας ...μετά την ΕΝΝΕΑΜΗΝΗ παραμονή του στη μήτρα της ΜΗΤΕΡΑΣ του ....βρίσκεται μέσα στο ΣΚΟΤΑΔΙ....και κάνει την εύλογη ΠΑΡΟΥΣΙΑ του στη ΖΩΗ .....και βλέπει το ΦΩΣ…και αρχίζει τις απορίες και τα ερωτήματα….διατί ευρίσκομαι εδώ….διατί γεννήθηκα και ούτε καθ’ εξής.
Όμως φωτίζοντας ..... ο Απόλλων τον ψυχικό χώρο του Ανθρώπου...από το ύψος της μυθοπλασίας...του επιτρέπει να γνωρίσει τον ΕΑΥΤΟΝ του….εάν φυσικά και ο ίδιος το επιθυμεί. Κι έτσι ο άνθρωπος ........θα βρει σε κάποια εύλογη στιγμή…την απάντηση στην απορία του…και στα ερωτήματά του.
Ο Ελληνικός Λόγος και η Ελληνική Γλώσσα θα του δείξουν τον δρόμο της ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ και την ΘΗΡΕΥΣΗΣ της ΑΛΗΘΕΙΑΣ...μιας και ο κώδικας της Ελληνικής Αλφαβήτου....μας δείχνει την Θέαση ... στο γράμμα Θ(ΗΤΑ)...ίνα δοξασθεί το Ελληνικόν Ουράνιον Γένος.
Επικαλούμενος τον θείον ΦΩΣ, ....θα αναγνωρίσει την Αλήθεια(Θεία Άλη).... στην απάντηση,....... την οποία θα λάβει επί του ερωτήματος του,..... μέσω του θηρίου, το οποίο εξ αιτίας του φωτός, .......κατέστη πλέον ορατό.
Αυτή η διαδικασία γίνεται μέσω ΕΝΔΟΣΚΟΠΗΣΕΩΣ του μύθου της γέννησης των διδύμων (αδερφών) του Απόλλωνος και της Αρτέμιδος.
Η τοποθέτηση των ελληνικών γραμμάτων της ελληνικού αλφαβήτου οριζοντίως…ανά τεσσάρων γραμμάτων…μας δηλώνει καθέτως τη λέξη που βλέπετε εις το τέλος….όπου μας υποδεικνύει που να στρέψουμε το βλέμμα μας:
Α, Β, Γ, Δ
Ε, ς, Ζ, Η
Θ, Ι, Κ, Λ
Μ, Ν,Ξ, Ο
Q, Π, Ρ, Σ
…………
και μας υποδηλώνει ξάστερα και φανερά….ότι το νησί ΔΗΛΟΣ..... είναι ο τόπος γέννησης του ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ και της ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ.
Έτσι οι μυθολογικές εικόνες…που λαμβάνουμε εις την νοητική μας οθόνη….μετατρέπονται σε συμβολικά δρώμενα και ερμηνεύονται από τον κάθε άνθρωπο, ώστε να κατανοήσει την διαδικασία και τον αποσυμβολισμό της γέννησης του Φωτός.....και να θηρεύσει την σημασία των εικονικών παραστάσεων, από την φυσική πραγματικότητα ......στη ΝΟΗΤΗ.
Το «γνώθι σ’αυτόν» ...δεν εμφανίζεται στη ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ.....αλλά έχει την αρχική του ρίζα εις την αρχαιότητα της Μυθολογίας μας, .....η οποία ταυτόχρονα είναι…και η «μυστική» μας ΘΕΟΛΟΓΙΑ-ΘΕΟΓΝΩΣΙΑ.
Το «γνώθι σ’αυτόν» παρουσιάζεται σαν μύθος-διήγηση του γένους της Λητούς-Δία και τα τέκνα τους, Απόλλωνα-Άρτεμις...οι οποίοι είναι απαασχολημένοι με την θήρα…δηλαδή το κυνήγι,..... την άγραν, .....τη θήρευση.
Όταν ο άνθρωπος μπει εις την διαδικασία του Φωτισμού της ΔΙΑΝΟΙΑΣ του....μετά την γέννηση των ΔΙΔΥΜΩΝ.....θα επικρατήσει μία ΗΡΕΜΙΑ. Ο άνθρωπος ακινητοποιεί τις μυθικές παραστάσεις και ξεκινάει την διαδικασία της ΣΚΟΠΕΥΣΗΣ.
Το ΘΕΙΟΝ ΟΝ....με την απέραντη προσήνεια.....υποδέχεται τον άνθρωπο και τον προτρέπει να γνωρίσει ....τον ΕΑΥΤΟΝ του.
Το «γνώθι σαυτόν» .......απλά..... είναι η ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ των δυνατοτήτων και των αδυναμιών της ΨΥΧΗΣ, ...η τελείωση της. Η τελείωση όμως........ είναι ΑΝΕΦΙΚΤΗ ....χωρίς την ΚΑΘΑΡΣΗ/ΣΚΟΠΕΥΣΗ/ΘΗΡΕΥΣΗ.....των Θηρίων της Ψυχής.
Οπότε….άνευ του Φωτός του Απόλλωνος....η ΨΥΧΗ....παραμένει στα σκοτεινά και πυκνά πεδία της ΥΛΗΣ και των ΜΟΡΦΩΝ, της ΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ και της ΠΟΛΛΑΠΛΟΤΗΤΑΣ, των ΥΠΕΡΒΟΛΩΝ και των ΕΛΛΕΙΨΕΩΝ, της ΔΟΚΗΣΙΣΟΦΙΑΣ και της ΑΓΝΟΙΑΣ, υπό την ΕΞΟΥΣΙΑ της δράκαινας Πυθούς.
Όμως ο άνθρωπος δεν τρομάζει με την προέλαση των θηρίων ...γιατί κατά την ΕΝΔΟΣΚΟΠΗΣΗ η κάθαρση, επιτελείται από το ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΝ….άπλετον ΦΩΣ της ΝΟΗΣΗΣ.
Η ΕΝΔΟΣΚΟΠΗΣΙΣ είναι…..η ΕΝΔΟΝ ΣΚΟΠΕΥΣΙΣ.....αρχικά εις το σκοτάδι/ΛΗΤΩ., όταν η Ψυχή δεν αναγνωρίζει το είδος του θηρίου, το οποίον πρέπει να θηρεύσει πρώτα .....και στη συνέχεια βρίσκεται στο ημίφως της νύκτας, αναμένοντας επί πολλές νύκτες την πανσέληνο/ΑΡΤΕΜΙΣ.....για να αρχίσει να διακρίνει από τα ίχνη των βημάτων......το ΕΙΔΟΣ του ΘΗΡΑΜΑΤΟΣ.....το οποίο αναζητεί.....και στο τέλος τις πρώτες πρωινές ώρες....η ώρα/ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ.....μετά από αναμονή...εντοπίζει τα κάποια ίχνη...και είναι τότε σε θέση να διακρίνει το ΕΙΔΟΣ του ΘΗΡΙΟΥ/ΤΟ ΕΓΩ.....το οποίον άφησε τα ίχνη του....κατά την νυκτερινή του περίπολο προς άγραν της δικής του τροφής/πλεονεξίας.....κι έτσι ο άνθρωπος είναι πλέον ΕΤΟΙΜΟΣ....για να το καταδιώξει.
Ο ΣΤΌΧΟΣ του ΑΝΘΡΩΠΟΥ είναι να εξοντώσει το ΘΗΡΑΜΑ...εντός της ΨΥΧΗΣ του....επιδιώκοντας την ΤΕΛΕΙΩΣΗ του....εις το ΝΟΗΤΟΝ ΠΕΔΙΟ.
Έτσι ....όταν αναχωρούν από την Δήλο....με την μητέρα και την αδελφή του...φθάνουν εις τον χώρο των ΔΕΛΦΩΝ....ακριβώς 4 ημέρες/νύκτες...για την υλοποίηση των στοιχείων της ΦΥΣΗΣ.....γι’ αυτό και δεν είναι τυχαίον το ότι εις τον Ορφικό ΄Ύμνο προς Μουσαίο...μας λέγει:
«Κόσμου τε μέρη τετρακίονος αυδώ»....δηλαδή ....προσφωνώ και τα μέρη του Κόσμου, τα οποία έχουν τέσσερις κίονες. Αυτές λοιπόν οι 4 κίονες του Κόσμου....είναι και τα 4 σημεία του ορίζοντα (ΑΝΑΤΟΛΗ-ΒΟΡΡΑΣ-ΔΥΣΗ-ΝΟΤΟΣ)....τα οποία συνυπάρχουν μεταξύ των τεσσάρων στοιχείων....καλύπτοντας τον απανταχού χώρο. Έτσι κατά το διάστημα των 4 ημερών....μεσολαβεί μεταξύ της αναχώρησης του ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ...από την ΔΗΛΟ....και της άφιξης του ...εις τους ΔΕΛΦΟΥΣ....όπου ο ΑΠΟΛΛΩΝ μαθητεύει την εποπτεία του ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΚΟΣΜΟΥ....του οποίου θα άρχει, ως άναξ των 4 σημείων του ορίζοντα...με τα αντίστοιχα στοιχεία (ΓΗ-ΥΔΩΡ-ΑΗΡ, ΠΥΡ).
Η μείξη των 4ων στοιχείων .....αυτών απαιτεί τη γνώση των συνεπειών της καταστρατήγησης του Νόμου της Μεριστής Ουσίας.....η οποία είναι η αιτία της εμφάνισης...των τεράτων και των θηρίων της ΨΥΧΗΣ.
Εκπρόσωπος των θηρίων της ΨΥΧΗΣ....είναι η Δράκαινα «Πυθώ»....εις τους Δελφούς...και η θήρευση-εξόντωση της Δράκαινας...έχει μοναδικό σκοπό το «γνώθι σ’αυτόν»....διά τη κάθαρση των υπό τη συνείδηση σκληρών και δογματικών θηρίων και τεράτων της ΨΥΧΗΣ.
Η Ψυχή.....από την γη....εις το ύδωρ....εις τον αέρα.....και εις το πυρ...μεταλλάσσεται και καθίσταται λεπτότερη...ελαφριά....διεισδυτική ....θερμή...και συγχρόνως…ΦΩΤΕΙΝΗ.
Όταν λοιπόν τα 4 στοιχεία αυτά...είναι ανάμικτα εις την ψυχή του Ανθρώπου....στοιχειώνουν τον χώρο του Είναι, ..οπότε έχουμε αντίστοιχα:
Το ΠΥΡ…που καθίσταται….ο άγριος θυμός.
Ο ΑΗΡ…που είναι οι ανεξέλεγκτες σκέψεις.
Το ΥΔΩΡ….με το ασυγκράτητο συναίσθημα και
Η ΓΗ….με τα παγιωθέντα πάθη.
Τουτέστιν….ο ΣΤΟΧΟΣ-ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ του Ανθρώπου.... είναι να παραμείνει σταθερός...όχι μόνο εις το εκάστοτε σημείο του υποσυνειδήτου χώρου, όπου κρύβεται το θηρίο/ψεύδος/Πυθώ....αλλά και κατά την μακρινή περίοδο του χρόνου.....η οποία απαιτείται για να εξέλθει το θηρίο από την σήψη....εις το ΦΩΣ της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ.
Στην ουσία...με το φόνο της Δράκαινας...ο θεός Απόλλων...προβαίνει ο ίδιος σ’ ένα έτος…κάθαρση του εαυτού του και κατ’ άλλους σε 8 έτη κάθαρσης....εις την κοιλάδα των Τεμπών.....και παραμένει μακριά από τους άλλους θεούς....μη συμμετέχοντας εις τις εκδηλώσεις τους.
Φυσικά το δίδαγμα για τον άνθρωπο είναι ότι αμίαντο ΦΩΣ...ερχόμενο εις επαφή με τη σήψη....οφείλει πρώτα να ΑΥΤΟΚΑΘΑΡΘΕΙ. Ούτως απομακρυσμένο από τον τόπο....όπου πραγματοποιήθηκε η μάχη των δυνάμεων του Φωτός.....εναντίων εκείνων του Σκότους....απομονώνεται εις την κοιλάδα των Τεμπών.
Εις το Ανθρώπινον πεδίον…η ΨΥΧΗ....όταν μάχεται κατά του «κατεστημένου».....από αυτή την επαφή ....μολύνεται και οφείλει εις τον ΕΑΥΤΟ της....αλλά και στους ΑΛΛΟΥΣ....να προβεί εις την ΑΥΤΟΚΑΘΑΡΣΗ.
Έρρωσθε και ευδαιμονείτε ΑΔΕΛΦΙΑ
ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (Ε.Ι.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.