Οι πυκνότητες του Πνευματικού σώματος

Στο κείμενο με τις πυκνότητες του σύμπαντος και της γης μιλήσαμε γενικά για την πυκνότητα του σήμερά μας, του χθες και του αύριο.

Τα σώματα των ανθρώπων σήμερα, έχουν παρόμοιες πυκνότητες λόγο του φορτίου που έχουν από τις τόσες τοξικές δομές που έχουν οι ίδιοι δημιουργήσει, μέσα από τις σκεπτομορφές. Οι οποίες σκεπτομορφές τείνουν να γίνουν τελικά μορφές και υλοποιούνται σε διάφορους τομείς και επίπεδα. Δηλαδή ένας θυμός και σκέψεις που συνοδεύουν τον θυμό,  φέρνουν τελικά να βιώνουμε μέσα από πράξη πια ατυχίες, δυσκολίες, απώλειες  είτε υλικές είτε συναισθηματικές. Όλο αυτό δημιουργεί μία πυκνότητα σαν αυτή της πυκνής ομίχλης, όπου δεν υπάρχει ορατότητα. Έτσι είμαστε κι εμείς σήμερα. Νομίζουμε ότι έχουμε ορατότητα, αλλά στην πραγματικότητα αν θα μπορούσε κάποιος να μας δείξει την πυκνότητα του «καπνού» που είναι γύρω μας, αυτόματα την άλλη μέρα θα ψάχναμε να βρούμε τον τρόπο να απαλλαγούμε από αυτό το κύμα καπνού. Είμαστε για την ακρίβεια όλοι μας μέσα σε μία «ποιότητα» καπνού χειρότερη από αυτή του νέφους και του τσιγάρου. Η πυκνότητα αυτή με την συχνότητα και την ένταση που βιώνεται έχει γίνει κολλώδες και έτσι είναι κολλημένη πάνω μας αλλά και στα αντικείμενά μας. Το ευτύχημα της ιστορίας με μας τουλάχιστον στην Ελλάδα, είναι πως έχουμε αρκετές φορές το χρόνο ηλιοφάνεια και μέσα από αυτή την διαδικασία του καιρού, η πυκνότητα λίγο αλλάζει. 

Όμως φτάσαμε τον τελευταίο χρόνο μέσα από την πυκνότητά μας, να αλλάξουμε και τον καιρό. Οι τόσες βροχές που έχουν πέσει τον τελευταίο χρόνο στην χώρα μας και η διάρκεια της συννεφιάς, είναι για να μας βάλει σε προβληματισμό. Να αναζητήσουμε πόσο ο καιρός επηρεάζεται από μας ? Από ότι καταλαβαίνουμε πολύ. Το τοπίο της πυκνότητάς μας αλλάζει όταν βρεθούμε όλοι μας στη θάλασσα το καλοκαίρι. Εκεί η πυκνότητα έχει επίπεδα βελτίωσης και φαίνεται απόλυτα σε όλους μας, μέσα από την αλλαγή της διάθεσής μας.

Αλλά όπως το πάμε θα συμβάλουμε εμείς απόλυτα στις καιρικές συνθήκες του πλανήτη μας και θα τον οδηγήσουμε κι εμείς στις κλιματικές αλλαγές. Τότε στην εποχή της Ατλαντίδας, οι Άτλαντες μέσα από την πυκνότητα που είχαν δημιουργήσει έκαναν πρόκληση της καταστροφής τους.

Όπως έχουμε αναφέρει και στο κείμενο: Η ενέργεια του Πλανήτη και η αλλαγή του, ο πλανήτης μας θα αλλάξει απόλυτα μόνο μέσα από την πυκνότητα της Πνευματικής ανάπτυξης. Οι προετοιμασίες έχουν αρχίσει εδώ και πολλά χρόνια. Οι αλλαγές που θα υπάρξουν στον πλανήτη μας, θα μπορούν να βιωθούν μόνο από τις πυκνότητες αυτών των νέων σωμάτων πνευματικής πυκνότητας.

Για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε εικόνα ενός σώματος καθόλα γήινου με το δίπολό του και τον εγωϊκό χαρακτήρα, θα το δούμε ως μαντέμι, δηλαδή είναι βαρύ και ασήκωτο. Ενώ το πνευματικό σώμα που πια δεν έχει δίπολο, αλλά μία ενότητα με την φυσική δομή του Πνεύματος είναι σαν το πούπουλο. Ελαφρύ από κάθε τι. Η μοριακή βιολογία αλλάζει στο σώμα του Πνευματικού απόλυτα και καθοριστικά. Οι αισθήσεις του πια δεν έχουν καμία σχέση με τις γήινες. Δεν επηρεάζεται από τίποτε και μπορεί να παίρνει τις ανάλογες αποστάσεις από όλα. Τίποτε δεν «κάθεται» πάνω στην αύρα του, γιατί πολύ απλά δεν έχει πια αύρα. 

Είναι μία μόνιμη ανοιχτή γέφυρα με την Ουράνια Πατρίδα και με τον ίδιο τον Θεό. Ο Θεός, δίνει και δείχνει κάθε λεπτό στο σώμα αυτό όλες του τις μεταβολές και έτσι ο Πνευματικός θα λέγαμε ότι είναι ένα εύπλαστο «καλούπι» χωρίς να σχηματοποιείται αλλά αποσχηματοποιείται. Μετατρέπεται και μεταστρέφεται. Γίνεται για το διάστημα που «απαιτείται» σαν «χαμαιλέοντας» αυτό που προστάζει η στιγμή, χωρίς να παίρνει τίποτε που δεν του ανήκει. Κάθε λεπτό αλλάζει και μετατρέπεται στην ανάλογη πηγή Φωτός για να φωτίσει ανάλογα την στιγμή. Όπως ακριβώς κάνουμε και στα σπίτια μας δηλαδή, σε κάθε χώρο και για κάθε τι έχουμε και ανάλογο φωτισμό. Άλλο φωτισμό έχουμε στο γραφείο μας, μία εστιασμένη πηγή φωτός τέτοια ώστε να μας βοηθά και να μας εξυπηρετεί να διαβάσουμε. Άλλο φωτισμό έχουμε στο ταβάνι μας για να μας δίνει διάχυτο το φως σε όλο το δωμάτιο. Το ίδιο ακριβώς είναι και το Πνευματικό σώμα.

Η βαρύτητά του σώματος αυτού είναι τελείως διαφορετική και έτσι μέσα από την αλλαγή της πυκνότητας μπορεί να μεταφέρεται στον χρόνο και στον χώρο, αλλά μπορεί και να αιωρείται κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας του με το Θείο. Φυσικά χωρίς να έχει και καμία βιολογική επιβάρυνση. Όπως ασθένειες, πάθη και λοιπά.  Ο Νους του δεν υπάρχει πια όπως ήταν ως άνθρωπος, αφού ο μόνος του ανατροφοδότης είναι ο ίδιος ο Πλάστης μας Θεός. 

Ρέει μέσα του η μοναδική ενέργεια της Αγάπης και έτσι ενεργοποιεί απόλυτα και αυτόματα το Άγιο Πνεύμα και το Χρίσμα που έλαβε από την πρώτη του Μυητική διαδρομή της Βάφτισης. Είναι στο σημείο που πια, κάνει χρήση τα δώρα που του δόθηκαν τότε. Απλώς ο Πνευματικός που έχει φτάσει να δομήσει αυτή την πυκνότητα στο σώμα του, απλώς αποφάσισε να «ανοίξει» το κουτί με το δώρο που του έκανε ο νονός του με την βάφτισή του. Ένα κουτί που τόσες χιλιάδες χρόνια όλοι μας το έχουμε κλειστό.

Οπότε το Πνευματικό σώμα είναι καθόλα ελεύθερο και συμμετρικό με την Νέα Πυκνότητα που θα δημιουργηθεί για να κατοικηθεί ο πλανήτης μας. 

Δωροθέα 

zefira21

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ