6 Φεβρουαρίου – Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Κλειτοριδεκτομής

Η δημοσιογράφος Abigail Haworth είναι από τις λίγες δημοσιογράφους που κατάφεραν ποτέ να γίνουν αυτόπτες μάρτυρες κατά τη διάρκεια κλειτοριδεκτομής μικρών κοριτσιών, ενώ ήταν στην Ινδονησία και μάλιστα έξι μηνών έγκυος. Στο άρθρο της «Η μέρα που είδα 248 κορίτσια να  υποφέρουν από τον ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων», το οποίο έχει δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα της Guardian, η δημοσιογράφος μιλάει γι΄αυτή τη σοκαριστική εμπειρία, έξι χρόνια αργότερα.

Πρόκειται για ένα άρθρο που θα σε κάνει κυριολεκτικά να «δαγκωθείς» σκεπτόμενος και μόνο τον πόνο που ένιωσαν εκείνα τα μικρά παιδιά και να εκνευριστείς με την παράνοια στο όνομα της θρησκείας και της προκατάληψης. Η Abigail περιγράφει με κάθε βασανιστική λεπτομέρεια τη διαδικασία του ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων, αποτυπώνοντας το μαρτύριο των κοριτσιών, αλλά και παράλληλα ανοίγοντας μία πόρτα στον σκοταδισμό μέσα στον οποίο ζουν αυτές οι γυναίκες.

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, περίπου 100 με 140 εκατομμύρια γυναίκες έχουν υποστεί κλειτοριδεκτομή, συμπεριλμβανομένων 92 εκατομμυρίων κοριτσιών άνω των δέκα ετών στην Αφρική. 

Η συγκεκριμένη πρακτική συνεχίζει να εφαρμόζεται σε 28 αφρικανικές χώρες καθώς και στην Αραβική Χερσόνησο. Σύμφωνα με πληροφορίες εφαρμόζεται στη βόρεια Σαουδική Αραβία, τη Νότια Ιορδανία, στο βόρειο Ιράκ (Κουρδιστάν), ενώ υπάρχουν ισχυρισμοί  για την ύπαρξή της στη Συρία, το Ιράν και τη δυτική και νότια Τουρκία. Ασκείται επίσης και στην Ινδονησία. Πολλές αφρικανικές χώρες έχουν θεσπίσει νομοθεσία εναντίον της και στην Αίγυπτο, το υπουργείο Υγείας απαγόρευσε τον ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων το 2007 παρά την πίεση που άσκησαν κάποιες ισλαμικές ομάδες.

Η κλειτοριδεκτομή τελείται από αρχαιοτάτων χρόνων και τις περισσότερες φορές πραγματοποιείται χωρίς αναισθησία με τη βοήθεια ξυραφιών από την τοπική μαμή. Οι κίνδυνοι που εγκυμονούν και τα προβλήματα που παρουσιάζονται στο κορίτσι είναι πολλά. Ακατάσχετη αιμοραγία, μολύνσεις, πρόβλημα στην ούρηση και στην αναπαραγωγή, απώλεια της σεξουαλικής απόλαυσης και στη χειρότερη των περιπτώσεων θάνατος.

Αυτό που προκαλεί εντύπωση και το οποίο αναλύει εκτενώς η δημοσιογράφος της Guardian, είναι ότι παρόλο που η θρησκεία δεν υποχρεώνει τις γυναίκες να υποστούν αυτό το βάρβαρο έθιμο και οι αρχές το απαγορεύουν, αυτές στρέφονται σε παράνομες κλινικές ή σε αυτοσχέδια νοσοκομεία. Οδηγός τους σε αυτή την παρανοϊκή πράξη είναι η αντίληψη ότι μέσω του ακρωτηριασμού, το κορίτσι θα γίνει μία καλή γυναίκα και μία καλή μουσουλμάνα. Επίσης, θα μπορεί να ελέγχει τις σεξουαλικές της ορμές. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι περισσότερες, αν όχι όλες από τις μητέρες που οδηγούν τα κορίτσια τους στην κλειτοροδεκτομή, την έχουν υποστεί και οι ίδιες.

«Το Λουλούδι της Ερήμου» είναι ένα βιβλίο, στο οποίο η Σομαλή Γουόρις Ντίρι αφηγείται την συγκλονιστική της ιστορία: όλα όσα έζησε στη Σομαλία, την προσπάθειά της να ξεφύγει, στη συνέχεια την καριέρα της ως επιτυχημένο μοντέλο και το γεγονός ότι σήμερα είναι Πρέσβειρα Καλής Θέλησης και μάχεται ενάντια στην κλειτεριδεκτομή και τον ευτελισμό των γυναικών. Το βιβλίο έχει γίνει και ταινία.

Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών κήρυξε την 6η Φεβρουαρίου «Παγκόσμια Ημέρα κατά της Κλειτοριδεκτομής», για να ευαισθητοποιήσει το διεθνές κοινό γι΄αυτή την πρακτική, η οποία απειλεί τη ζωή και την υγεία των γυναικών και προσβάλλει τα δικαιώματά της. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο της Abigail Haworth στοhttp://www.guardian.co.uk/society/2012/nov/18/female-genital-mutilation-circumcision-indonesia

tsemperlidou

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ