Η αριθμητική του θανάτου: όταν τα Πρόσωπα γίνονται αριθμοί…

Riding with death, Jean-Michel Basquiat

Τις τελευταίες ημέρες άνοιξε μια συζήτηση πάνω στο αν καταμετρώνται σωστά τα θύματα από τον COVID-19 ώστε να μπορούν να βγουν και τα σωστά συμπεράσματα για την έκταση της πανδημίας και την αποτελεσματικότητα των περιοριστικών μέτρων και των θεραπευτικών πρακτικών αντιμετώπισης της. (Ενδεικτικά: ΕΔΩ)

Σε γενικές γραμμές διαμορφώθηκαν δύο τάσεις: η μία που λέει να καταγράφονται στους θανάτους από COVID-19 μόνον όσοι οφείλονται στην δράση του ιού και η δεύτερη που λέει άσχετα αν ο θάνατος τελικά επήλθε από αιτία που δεν σχετίζονταν άμεσα με τον ιό αν ο θανών νοσηλεύονταν εξ αιτίας προσβολής από COVID-19 να καταγράφεται κι αυτό στους θανάτους από COVID-19. Μικρή διαφορά, με μεγάλες συνέπειες που μας θύμισε πως οι επιστημονικές διαφωνίες είναι όχι μόνο θεμιτές αλλά και αναγκαίες αν θέλουμε να πάμε ένα βήμα μπροστά.

Για όσους ωστόσο ασχολούνται με το θέμα των τροχαίων συγκρούσεων, των θανάτων και των σοβαρών τραυματισμών απ αυτές ο τρόπος καταγραφής των θυμάτων αποτελεί μια πραγματική ντροπή για την επιστημονική κοινότητα και μια προσβολή για τα θύματα και τις οικογένειες τους. Και δυστυχώς κανένας διάλογος και καμία διαφωνία δεν ακούγεται στον ορίζοντα.

Στις 12 Μαίου 2020, παγκόσμια οι θάνατοι από τον COVID-19 ξεπέρασαν τους 290.000 ενώ οι θάνατοι από τροχαίες συγκρούσεις ξεπερνούσαν τους 490.000 (από την αρχη του έτους). Πηγή πληροφόρησης για τους πρώτους οι Υπηρεσίες Υγείας κάθε χώρας, πηγή πληροφόρησης για τους δεύτερους οι Αστυνομικές Αρχές, για τις περισσότερες χώρες του κόσμου (περιλαμβανομένης και τις χώρας μας) χωρίς στις περισσότερες περιπτώσεις καμιά διασταύρωση με τις υπηρεσίες υγείας.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ