Μιλάς συχνά για το χθες; Μια όμορφη ανάμνηση υπερβαίνει την προσδοκία, όπως ακριβώς η προσδοκία υπερβαίνει τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την κάθε μας επιλογή. Κολλάς έτσι χαζεύοντας νοητά τις εικόνες της μνήμης σου, αποζητώντας να τις ξαναζήσεις. Είναι όμως πράγματι τόσο καθαρές οι εικόνες, ή πρόκειται για μια χαμηλής ευκρίνειας παγίδα του μυαλού;
Κοιτώντας πίσω, θα δεις συνήθως τα ευχάριστα εκείνα καρέ μιας ταινίας τόσο μα τόσο ζωντανής. Λογικό μιας και ήσουν πρωταγωνιστής στην ταινία αυτή και ποιος δεν θέλει άραγε να πρωταγωνιστεί; Βιώνεις τα αισθήματα χαράς, ευχαρίστησης ή και ηδονής που σου πρόσφεραν οι συναναστροφές με φιγούρες του παρελθόντος, φωτεινές ή σκοτεινές, εν ζωή ή όχι. Ιδιαιτέρως, οι φιγούρες που έχουμε απορρίψει ή δεν είναι πια κοντά μας ασκούν μία ακαταμάχητη γοητεία η οποία μεταφράζεται σε νοσταλγία για συνήθειες συνυφασμένες με αυτές. Συνήθειες γνώριμες, δεμένες με στιγμιαίες απολαύσεις υπέρτατου βαθμού. Καταχρήσεις, επικίνδυνα hobby, δράση. Η ζωή είναι μαγεία ώρες, ώρες. Σαν εκείνο το τσιγάρο που δεν παίζει πια..
Κάπου εκεί, πατάς το αγκάθι. Τυφλωμένος από την τάση του ανθρώπου να δένεται με τον παλιό καλό καιρό, εξιδανικεύεις πρόσωπα και καταστάσεις. Τι περίεργο, ποτέ δεν εκτιμάμε τις γλυκές στιγμές παρά μόνο όταν περάσουν. Ένα παρών αλυσοδεμένο με το παρελθόν. Ποτέ δεν κοιτάμε πίσω όμως για να μάθουμε από τα λάθη μας· για να προλάβουμε το στραβοπάτημα, παρά μόνο για να καμαρώσουμε για τα μεγαλεία μας. Έτσι και εσύ ξεχνάς τι σου προξένησαν αυτοί που τώρα σου λείπουν ή τι θα μπορούσες να ‘χεις κάνει στον χρόνο που σπατάλησες. Γυρνάς νοητά σαν αδέσποτο στους δρόμους που πέρασες την ερωτεύσιμη μετεφηβεία σου, στα μαγαζιά που γιόρτασες τα πρώτα σου παράσημα της ζωής. Αποφεύγεις όμως, καθόλου νοητά αυτή τη φορά, να βαδίσεις τους δρόμους που σου ανοίγονται. Πετάς στο καλάθι όλα αυτά που «θα σε έψηνε», όπως έλεγες στην παρέα σου, να κάνεις σε κάποια φάση.
Η φάση ήρθε. Μην προσπαθείς να μισοζήσεις, τρεφόμενος στην καλύτερη με τα αποφάγια ενός άλλου καιρού. Υπάρχουν ντουζίνες εμπειριών εκεί έξω και σε περιμένουν. Τα όνειρα ή απλά οι φλασιές που έφαγες τότε μπορούν τώρα να γίνουν πράξη. Έχεις τα μέσα, την ωριμότητα, τον χρόνο ή έστω κάτι από τα παραπάνω. Αρκεί. Εάν αυτά δεν φτάνουν μπορείς να προσθέσεις τον πιο ελκυστικό παράγοντα από όλους: το άγνωστο. Δεμένο με την ελπίδα, την περιπέτεια, τις συγκινήσεις και τις εμπειρίες που προανέφερα, συνθέτουν ένα μαγευτικό λιθόστρωτο μονοπάτι που δεν σου αξίζει να μην περπατήσεις. Ο επόμενος έρωτας, ο φίλος που δεν θα σε πουλήσει μα θα σε σηκώσει από το πάτωμα που σέρνεσαι και η δουλειά που δεν θα σε ξεζουμίζει σε περιμένουν. Ώρα για περπάτημα.
Η εμμονή με το παρελθόν μόνο προβλήματα μπορεί να φέρει. Τα κύματα στην ψυχή μου έγιναν γρήγορα φουρτούνα που με κατάπιε, από τη στιγμή που άρχισα να ψάχνω πίσω την διέξοδο ώστε να φύγω προς τα εμπρός. Κατάφερα να βγω στην επιφάνεια, αφού έφαγα τα μούτρα μου σκορπώντας χρόνο στο χτες. Το βήμα εμπρός είναι ζόρικο, μα για να βγάλεις το πόδι σου από την λάσπη πρέπει να ζοριστείς. Να βυθιστείς είναι εύκολο.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.