Μέρες γιορτής. Ήδη οι πόλεις φοράνε τα γιορτινά τους και ο κόσμος ξεχύνεται για να απολαύσει το θέαμα. Σε κάθε γωνιά αντικρίζει κανείς φωτάκια και στολίδια, μία εικόνα που σε γεμίζει χιλιάδες χαρούμενα συναισθήματα. Έχει ήδη ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για τα Χριστούγεννα και εσύ έχεις ήδη αρχίσει να σκέφτεσαι πως θα περάσεις τις γιορτές και τι δώρο θα κάνεις στα αγαπημένα σου πρόσωπα. Η περίοδος που όλοι γινόμαστε παιδιά ακόμα και αν κουβαλάμε καμιά 20ετία και βάλε στην πλάτη μας…
Όμως δεν περιμένουν όλοι να έρθουν τα Χριστούγεννα. Υπάρχουν άνθρωποι που θα περάσουν αυτές τις μέρες μακριά από τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Είτε γιατί βρίσκονται χιλιόμετρα μακριά, είτε γιατί κάποιο δικό τους πρόσωπο έχει φύγει από τη ζωή. Και γι’ αυτούς τα Χριστούγεννα δεν θα είναι όπως πρώτα. Κάτι θα λείπει. Για εκείνους τα Χριστούγεννα είναι μέρες μελαγχολίας και νοσταλγίας. Είναι και άλλοι που θα βγάλουν τις γιορτές στα νοσοκομεία αγωνιώντας για δικά τους πρόσωπα. Ή άλλοι που παλεύουν για την ίδια τους τη ζωή.
Είναι μερικοί ακόμα που αυτές τις μέρες δεν έχουν ούτε σπίτι και περιπλανιούνται μόνοι από εδώ και από εκεί. Εκείνοι που δεν θα νιώσουν τις γιορτές όπως τις ονειρεύεται και τις προσδοκεί ο περισσότερος κόσμος εκεί έξω. Δεν νιώθουν όλοι αυτοί τη μαγεία των ημερών. Άνθρωποι εκεί έξω βιώνουν τον δικό τους γολγοθά. Δεν έχουν ανάγκη από την εμπορική σημασία που έχει δοθεί στα Χριστούγεννα τα τελευταία χρόνια. Έχουν ανάγκη από ένα θαύμα, λίγη ελπίδα, λίγη ζεστασιά και πάνω απ’ όλα λίγη αγάπη.
Όλοι θέλουμε να αγγίξουμε λίγο από τη μαγεία της παιδικής αθωότητας αυτών των ημερών και να πιστέψουμε ότι υπάρχει κάποιος που μπορεί να εκπληρώσει κάθε βαθιά επιθυμία μας. Μπορεί τα Χριστούγεννα να έχουν χάσει το νόημα τους αλλά είναι στο χέρι μας να γίνουμε άνθρωποι.
Είναι ευκαιρία λοιπόν να αισθανθούμε τυχεροί που έχουμε δίπλα μας τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Να νιώσουμε ευλογία, γιατί κάποιοι θα έδιναν τα πάντα αυτές τις μέρες για λίγες στιγμές με ένα δικό τους άτομο. Ας δείξουμε την αγάπη μας με πράξεις και όχι με υλικά αγαθά. Ας σκεφτούμε τους ανθρώπους που δεν είναι τόσο τυχεροί όσο εμείς και ας τους χαρίσουμε ένα χέρι βοηθείας.
Και όσοι από εμάς μπορούν ας επισκεφτούν ένα νοσοκομείο, ένα γηροκομείο ή ένα ορφανοτροφείο αυτές τις μέρες να προσφέρουν απλόχερα αγάπη και φροντίδα σε όσους την έχουν ανάγκη. Να δείξουμε λίγη ανθρωπιά τέλος πάντων, μία λέξη που κοντεύει να χάσει τη σημασία της. Μην αφήσουμε το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων να χαθεί. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή είναι μία ευκαιρία να θυμηθούμε ότι είμαστε άνθρωποι.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.