ΤΟ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΗ ΑΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ. (ΑΛΛΑΝ ΠΕΡΣΥ)

«Μαθαίνω ακόμα κι από τα παιδιά στην αχρογιαλιά˙ ίσως yιατί το ποδόσφαιρό μου είναι κάπως παιδικό, διασκεδάζω σαν παιδί».
Ροναλντίνιο Γκαούτσο

Τακουνάκι, φάλτσο, προσποίηση. πλάτη, ψαλίδι, ανάποδο ψαλίδι, ραμπόνα… Ο Ροναλντίνιο, γνωστός ως ο Μάγος του Πόρτο Αλέγκρε, κατείχε όλους αυτούς τους τρόπους για να χτυπάει την μπάλα, αλλά και κάποιους άλλους, που ακόμα δεν έχουν όνομα.

Χωρίς αμφιβολία, μιλάμε για έναν διαφορετικό παίκτη. Δημιουργικό. Με φαντασία. Χαρισματικό. Ένα κινούμενο σχέδιο εν δράσει, ο οποίος υπηρέτησε στις γραμμές των μεγάλων ομάδων, αλλά και που ήταν ικανός να χάνει ακόμα μεγαλύτερες τις ομάδες στις οποίες βρισκόταν.

Ποιο είναι το καλύτερο μέσον που διαθέτει; Λοιπόν, δε βρίσκεται στα πόδια του, αλλά σ αυτό το μεταδοτικό χαμόγελο που σκορπάει μια αίσθηση διασκέδασης… Αυτός ο παιδικός τρόπος παιχνιδιού, ο ξέγνοιαστος και χαρούμενος. Αυτό είναι το μυστικό του όπλο, κι αυτό θα έπρεπε να είναι και το δικό μας.

Να διασκεδάζουμε παίζοντας, όπως όταν ήμασταν παιδιά και δε σταματούσαμε να μαθαίνουμε και να παίζουμε. Είναι κρίμα που, από μια ηλικία και μετά, η διάθεση για παιχνίδι, το playfuluess, τιμωρείται κοινωνικά. Έτσι όμως καταδικάζουμε μία από τις σημαντικότερες πηγές προσωπικής ανάπτυξης που έχουμε.

Ευτυχώς, τα πράγματα αλλάζουν. Υπάρχει ένας νέος ψυχολογικός όρος, ο επονομαζόμενος «έλλειμμα παιχνιδιού». Η στέρηση αυτή εκδηλώνεται σε άτομα που δεν έχουν καιρό ούτε χώρο για να διασκεδάσουν από απλή ευχαρίστηση και μόνο. Να παίξουν χωρίς ανταγωνισμό. Να παίξουν χωρίς άλλο σκοπό από τη διασκέδαση αυτή καθαυτή, δηλαδή με την ίδια διάθεση που παίζουν τα παιδιά και που πολλοί ενήλικες θεωρούν χάσιμο χρόνου.

Τι μεγάλο λάθος! Η παιγνιώδης διάθεση μας βοηθάει να καταπολεμάμε το στρες, ανανεώνει και αναζωογονεί τις σχέσεις μας και μας επιτρέπει να δρούμε την αρμονία με τον εαυτό μας και να απαλλαγούμε από τις μακροεντάσεις της καθημερινότητας.

Παίζω σημαίνει ανα-δημιουργούμαι. Σημαίνει εξελίσσομαι, αναπτύσσομαι και γεμίζω με θετική ενέργεια. Δεν υπάρχει καλύτερο αντίδοτο για τη ρουτίνα του ζευγαριού, παραδείγματος χάριν, ούτε αποτελεσματικότερος τρόπος για να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας ή για να περάσουμε καλά με τους φίλους μας.

Και τα οφέλη από τη διάθεση για παιχνίδι δε σταματούν εδώ.

Όλο και περισσότερες είναι οι εταιρείες με τζίρο πολλών εκατομμυρίων οι οποίες ανακαλύπτουν ότι οι εργαζόμενοι αποδίδουν καλύτερα και είναι πιο ευτυχισμένοι σε ένα παιγνιώδες περιβάλλον. Ένα περιβάλλον ανα-δημιουργίας, που ενδυναμώνει τη φαντασία του καθενός. Τα γραφεία της Google στην Ελβετία, για να δώσουμε ένα παράδειγμα, έχουν μια τσουλήθρα. Μια τσουλήθρα!

Εκ πρώτης όψεως, μπορεί να μοιάζει περισσότερο με παιδική χαρά παρά με την έδρα μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες του εικοστού πρώτου αιώνα, όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η δημιουργικότητα έχει μετατραπεί στο βασικό εργαλείο για την αντιμετώπιση των προκλήσεων του νέου εργασιακού πανοράματος. Και αναπτύσσεται και εξελίσσεται με το playfulness.

Αυτή η διάθεση για παιχνίδι χωρίς ανταγωνισμό, παραδόξως, μας κάνει πιο ανταγωνιστικούς. Όπως συμβαίνει με τον Ροναλντίνιο, καθότι δε μιλάμε αδίκως για έναν από τους καλύτερους παίκτες της εποχής μας. Και τι κάνει ο Ροναλντίνιο; Διασκεδάζει, απολαμβάνει, χαμογελάει… Αλλά κερδίζει. Στις προθήκες του έχει τρόπαια από εθνικές ή διεθνείς διοργανώσεις. Ατομικά και συλλογικά. Χαμόγελο το χαμόγελο, γίνεται ανταγωνιστικός και κίνδυνος θάνατος για τους αντιπάλους του. Για παράδειγμα, ο Ντίνιο έβαλε το πρώτο του γκολ με την Μπαρτσελόνα στις 3 Σεπτεμβρίου του 2003. Το έκανε σουτάροντας από απόσταση είκοσι πέντε μέτρων. Το γκολ ήταν τόσο εντυπωσιακό και υπήρξε τέτοια η αντίδραση του κοινού που παρακολουθούσε τον αγώνα, που οι πανηγυρισμοί καταγράφηκαν από τον σεισμογράφο της πόλης.

Αν θέλεις να προκαλέσεις σεισμούς πανηγυρισμών στην καθημερινότητά σου… πάρε το παιχνίδι πολύ στα σοβαρά και μάθε, όπως ο Ροναλντίνιο, από τα παιδιά που παίζουν στην ακρογιαλιά.

Να σκέφτεσαι με τα πόδια
ΑΛΛΑΝ ΠΕΡΣΥ

 lecturesbureau

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ