Ντιόγκο Γκόμεζ

   Μέχρι το 1460 όπου και πέθανε ο Πρίγκιπας Ερρίκος, οι Πορτογάλοι είχαν ανακαλύψει τις Αφρικανικές ακτές του Ατλαντικού μέχρι και την περιοχή της Σιέρα Λεόνε. Όμως, ο πολυπόθητος θαλάσσιος δρόμος προς την Ινδία ακόμα δεν είχε βρεθεί όπως δεν είχε βρεθεί και κάποια χώρα που να παράγει τα πολύτιμα εμπορεύματα που έφταναν στις ακτές της Μεσογείου. Ο Ερρίκος, μέχρι τον θάνατο του, δεν σταμάτησε να συμβάλει οικονομικά στο εγχείρημα των εξερευνήσεων και να στέλνει καραβέλες στις Αφρικανικές ακτές του Ατλαντικού προσπαθώντας να αναπτύξει όσο μπορούσε περισσότερο την εμπορική ισχύ της χώρας η οποία, παρά τις νέες ανακαλύψεις, ακόμα υστερούσε στην εμπορική ισχύ των Βενετών και των Γενουατών που κυριαρχούσαν στην Μεσόγειο. Το 1456, ο Ερρίκος αναθέτει σε έναν αυλικό του ιππότη από το Λάγος να πλεύσει νοτιότερα από τον Ποταμό Γκέμπα της σημερινής Γουινέας του Μπισάου και να ανακαλύψει την συνέχεια των άγνωστων ακτών της Αφρικής. Ο ιππότης αυτός, ήταν ο Ντιόγκο Γκόμεζ. 

   Ο Ντιόγκο Γκόμεζ, απέπλευσε με τρεις καραβέλες από το Λάγος φτάνοντας μέχρι τον Ποταμό Γκέμπα. Από εκεί, προσπάθησε να πλεύσει νοτιότερα για να εξερευνήσει τις νέες ακτές αλλά τα αντίθετα ισχυρά θαλάσσια ρεύματα, παρέσερναν το πλοίο του πίσω. Το γεγονός αυτό, ανησύχησε το πλήρωμα, φοβούμενο πως είχε φτάσει στην άκρη του ωκεανού, αναγκάζοντας έτσι τον Γκόμεζ να επιστρέψει πίσω. Κατά την επιστροφή, εισήλθε στον ποταμό Γκάμπια. Τον διέπλευσε κατά περίπου 150 ναυτικά μίλια (278 χλμ) μέχρι που έφτασε σε έναν οικισμό, εκεί που σήμερα βρίσκεται η πόλη Κουνταούρ (Kuntaur), προσεγγίζοντας ειρηνικά τους αυτόχθονες και αποκτώντας φιλικές σχέσεις μαζί τους, κάτι που κατάφερε για πρώτη φορά Πορτογάλος εξερευνητής στην Υποσαχάρια Αφρική, καθώς όλες οι προσεγγίσεις των προηγούμενων εξερευνητικών αποστολών με τους αυτόχθονες, κατέληξαν σε επιθέσεις των δευτέρων κατά των πρώτων.  Εκεί, ο Γκόμεζ, ανακάλυψε μία αγορά όπου γινόταν εμπόριο χρυσού. Από τους έμπορους της περιοχής, σύλλεξε πολύτιμες πληροφορίες για την προέλευση του χρυσού, και τις εμπορικές διαδρομές του που έφταναν μέχρι τις δυτικές ακτές της Μεσογείου. 

  Οι Πορτογάλοι, αν και μέχρι τότε είχαν καταφέρει σπουδαίες - για την εποχή - γεωγραφικές ανακαλύψεις, το ταξίδι του Γκόμες ήταν η πρώτη τους επαφή με την εμπορική διαδρομή του χρυσού. Αυτό, ενθουσίασε τον Πρίγκιπα Ερρίκο ο οποίος υποδέχθηκε με θέρμη τον Γκόμεζ και στην συνέχεια τον επιβράβευσε διορίζοντας τον ως Διοικητή στο Βασιλικό Τελωνείο της Σίντρα. Ο Ερρίκος, εκτιμώντας προφανώς την διπλωματική του ικανότητα με τους αυτόχθονες της Υποσαχάριας Αφρικής, λίγο πριν τον θάνατο του, το 1460, του ανέθεσε μία ακόμη αποστολή. Αυτή ήταν, να πλεύσει προς τον Ποταμό Σαλούμ της σημερινής Σενεγάλης και να αναπτύξει τις εμπορικές επαφές με τους ντόπιους. Όταν ο Γκόμεζ έφτασε στον ποταμό, συνάντησε την καραβέλα του Γενουάτη Αντόνιο ντα Νόλι ο οποίος είχε αναλάβει μια άλλη εξερευνητική αποστολή από τον Ερρίκο στις ακτές της Αφρικής. Οι δυο θαλασσοπόροι, αποφάσισαν να επιστρέψουν μαζί προς την Πορτογαλία. 

   Κατά την επιστροφή τους, πλέοντας δυτικότερα για να αποφύγουν το αντίθετο θαλάσσιο ρεύμα των Καναρίων, εντόπισαν ένα άγνωστο νησί. Το νησί αυτό, ήταν το Σαντιάγκο από το αρχιπέλαγος του Πράσινου Ακρωτηρίου (Κάβο Βέρτνε). Το νησί αυτό, είχε ανακαλυφθεί λίγο καιρό πριν από τον Αλβίζε Κανταμόστο, κάτι όμως που οι δυο θαλασσοπόροι δεν γνώριζαν αλλά και ο Ερρίκος το θεώρησε ως ασήμαντη ανακάλυψη καθώς το απομακρυσμένο αυτό νησί, ήταν άγονο και ακατοίκητο. Καθώς τα πλοία του Γκόμεζ και του Ντα Νόλι επέστρεφαν στην Πορτογαλία, ο Ντα Νόλι, φρόντισε να φτάσει πρώτος ώστε - σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Γκόμεζ - να οικειοποιηθεί την ανακάλυψη του νησιού και να κερδίσει την διακυβέρνηση του. Οι συγκυρίες, ευνόησαν τον Ντα Νόλι αφού προέκυψε ο Θάνατος του Ερρίκου. Ο Ερρίκος, το πιθανότερο ήταν να μοίραζε το νησί στους δύο διεκδικητές. Αντιθέτως, ο Βασιλιάς Αφόνσο ο Πέμπτος ο οποίος δεν έδειξε κάποιο ενδιαφέρον για την συνέχιση των εξερευνήσεων παρά μόνο γα την εμπορική εκμετάλλευση των ήδη ανακαλυφθέντων χωρών, απλώς ικανοποίησε το αίτημα του Ντα Νόλι να γίνει κυβερνήτης σε ένα ακατοίκητο και άγονο νησί στην άκρη του Κόσμου. Ο Γκόμεζ, δεν πραγματοποίησε άλλο ταξίδι. Παρέμεινε στην Πορτογαλία όπου αναγνωρίστηκε περαιτέρω η συμβολή του στις εξερευνήσεις, απολαμβάνοντας διορισμούς σε εξέχουσες θέσεις με αντίστοιχες οικονομικές απολαβές.   

Το άγαλμα του Ντιόγκο Γκόμεζ στην πόλη Πράια του Κάβο Βέρντε.

greatnavigators
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ