Τα πράγματα που με κάνουν να αισθάνομαι

της Κατερίνας Ζυγουράκη

Μου αρέσουν τα πράγματα που με κάνουν να αισθάνομαι. Το ηλιοβασίλεμα που ακολουθεί μια όμορφη μέρα. Η ανατολή μετά από μια μεγάλη νύχτα. Ένα πεφταστέρι μια καλοκαιρινή βραδιά. Η θάλασσα την άνοιξη, ήρεμη και φουρτουνιασμένη μαζί. Η ζεστασιά του σπιτιού μου και η μυρωδιά ζεστού φαγητού. Ένα τσιγάρο μετά από μια δύσκολη μέρα. Ένα ποτήρι κρασί με έναν αγαπημένο φίλο. Γέλια μέχρι το πρωί σε ένα μπαλκόνι που βλέπει θάλασσα ως εκεί που φτάνει το μάτι. Ατελείωτες βόλτες στην παραλία. Εκδρομές με την οικογένεια ή με φίλους. Απαλή μουσική σπίτι ένα ήσυχο σαββατόβραδο. Γενέθλια και κεράκια, χρόνια που περνάνε και εμπειρίες που μαζεύονται. Άνθρωποι που έρχονται και με ταρακουνάνε που δίνουν και τους δίνω πίσω, κι ας φεύγουν κάποιοι τελικά. Ο γαλάζιος ουρανός. Μια βροχερή μέρα. Η πρώτη αμυγδαλιά μέσα στο χειμώνα. Ένα χαμόγελο. Μια γνώριμη αγκαλιά. Ένα φιλί στο μάγουλο. 
Αισθήσεις και συναισθήματα βαθιά ακόμα και αν προέρχονται από πράγματα που φαινομενικά είναι ασήμαντα ή που παίρνουμε ως δεδομένα. Μου πήρε καιρό να μάθω να τα ξεχωρίζω και μου πήρε καιρό να καταλάβω την αξία τους. Επειδή για να φτάσεις στο κομβικό αυτό σημείο να αναγνωρίζεις τι σου κάνει πραγματικά καλό, πρέπει πρώτα να περάσεις από μια απαραίτητη διαδικασία αυτογνωσίας. Για να αναγνωρίσεις το φως, πρέπει πρώτα να έχεις ζήσει στο σκοτάδι έστω για λίγο.

Φτάνοντας λοιπόν στο πιο χαμηλό μου σημείο, έμαθα να ανεβαίνω και έμαθα τι σημαίνει να είμαι καλά όχι με τους άλλους, αλλά πάνω απ’ όλα με εμένα. Γιατί κάποτε η αυλαία κλείνει και μένεις μόνος με το μοναδικό άτομο που ήταν και θα είναι πάντα εκεί για σένα: τον εαυτό σου. 

Είναι όπως τις πιο σκοτεινές νύχτες που μπορείς να δεις τα πιο λαμπερά αστέρια. Και αν τα παρατηρήσεις, αν πραγματικά τα κοιτάξεις μια φορά, σου δίνεται η δυνατότητα επιτέλους να κατανοήσεις την απεραντοσύνη του σύμπαντος μέσα στο οποίο γεννήθηκες και ζεις. Πόσο μικροί είμαστε όλοι μας σε σύγκριση μ’ αυτό. Ένα άτομο μέσα σε δισεκατομμύρια άλλων. Ο καθένας μας δεν είναι παρά μια μοναχική ύπαρξη, με μια τεράστια για το μέγεθος της, ποσότητα εγωισμού να της αναλογεί. 

Το θετικό με το να μαθαίνεις να αγαπάς τον εαυτό σου είναι πως ενώ ακούγεται εγωιστικό, τελικά αυτό που κάνει είναι να σου προσδίδει αυτογνωσία η οποία μειώνει τις κακές πλευρές του έμφυτου εγωισμού και σε στρέφει σε μια πιο υγιή σχέση με τους γύρω σου. Και ζώντας μια νέα ζωή με εσένα σύμμαχό σου, όλα γίνονται πιο εύκολα. Τα άσχημα που σε άγγιζαν δεν σε φτάνουν πια, δεν έχουν δύναμη, την έδωσες στα άλλα, τα όμορφα, τα σημαντικά. Και κανείς πλέον δεν μπορεί να στραφεί εναντίον σου όσο είσαι εσύ ο ίδιος σύμμαχος του εαυτού σου. Κανείς δεν μπορεί να σου στερήσει την ευτυχία σου γιατί πλέον την φτιάχνεις μόνος σου.

fwords

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ