Η ΧΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΕΘΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΠΥΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (Μέρος Γ)

Εθισμένοι Στην Συντροφιά

Πολλοί από εμάς είναι εθισμένοι στην συντροφιά. Είναι σημαντικό να νιώθεις άνετα όταν είσαι μόνος. Δεν Αισθανόμουν άνετα όταν ήμουν μόνη και κατά συνέπεια επέλεξα να κάνω συμβιβασμούς όσον αφορά τις παρέες μου. Επέλεγα να κάνω παρέα με ανθρώπους που ήταν παραμελημένοι, εγωιστές, ναρκισσιστές, και μερικές φορές κακοποιητικοί παρά να αντιμετωπίσω τον φόβο μου να είμαι μόνη.

Συχνά, ως μέσο για να αποσπάσω εμένα από τον εαυτό μου, επέλεγα φίλους που είχαν διάφορες μορφές εθισμού. Αν κατάφερνα να τους βοηθήσω, τότε με κάποιον τρόπο θα ήμουν εν τάξει, σκεφτόμουν. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η αλληλεξάρτηση είχε ως αποτέλεσμα να αισθάνομαι πληγωμένη, προδομένη, εγκαταλειμμένη και ότι με είχαν χρησιμοποιήσει. Έμαθα να μην περιμένω αμοιβαία φιλία (και αγάπη) από ανθρώπους που είναι βυθισμένοι στους εθισμούς τους. Αυτό είναι παρόμοιο με το να περιμένεις τους εθισμούς να σου ανταποδώσουν την αγάπη. Μερικές φορές πρέπει να γνωρίζουμε πότε να θεωρούμε τους φίλους μας υπεύθυνους και πότε να φεύγουμε και να τους αγαπάμε από μακριά. Αγαπάτε τους ανθρώπους, όχι τους εθισμούς τους. Αγαπήστε τον εαυτό σας αρκετά για να πείτε όχι πιά. Από τη στιγμή που αισθανόμουν άνετα με το να είμαι μόνη (μετά από άβολες προσπάθειες), τότε ήμουν σε θέση να κάνω μια ειλικρινή σχέση με τον εαυτό μου και να βρω την αγάπη που αναζητούσα, από μέσα. Αντί για τη μοναξιά, συνάντησα την καινούρια καλύτερη μου φίλη - εμένα.

Είμαστε από τη φύση μας κοινωνικά όντα. Εντούτοις, σε κάποιο βαθμό, πολλοί έχουν επιλέξει την συλλογική εμπειρία σε βάρος της ατομικής – ως το εσύ και εγώ αποτελεί ολοκλήρωση του Εγώ – του εαυτού. Έχουμε γενικά εθιστεί στην συντροφιά, σε τέτοιο βαθμό ώστε η ιδέα να είμαστε μόνοι μπορεί να μας βάλει σε μια φρενίτιδα, ή να μας στείλει στους εθισμούς που έχουμε επιλέξει. Το ότι είσαι μόνος δεν είναι ο λόγος για τον εθισμό. Πρόσφατη έρευνα με αρουραίους έχει δείξει άλλα πράγματα. Πρόκειται για μια μελέτη που έδειξε ότι οι αρουραίοι που ήταν απομονωμένοι ήταν πολύ πιο πιθανό να εθιστούν από τους αρουραίους που ζούσαν στην κοινότητα. Αυτά τα ενδιαφέροντα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της σύνδεσης στην καταπολέμηση του εθισμού. . . Αλλά δεν είμαστε αρουραίοι. Είμαστε ανθρώπινα όντα ικανά για αυτο-αντανάκλαση. Και δεν είμαστε σε πόλεμο με τον εθισμό. Είμαστε σε πόλεμο με την βαθύτερη αίσθηση του εαυτού μας. Είναι η αίσθηση του εαυτού μας που χρειάζεται απελευθέρωση για να αγκαλιάσουμε τη δική μας συντροφιά.

Ο εθισμός δεν είναι αυτό που παλεύουμε. Αντίθετα, φεύγουμε από τον εαυτό μας, συχνά αναζητώντας καταφύγιο μέσα από τα μάτια των συντρόφων ή της κοινότητας. Ίσως μόνον όταν μπορέσουμε να είμαστε αυθεντικοί μάρτυρες του εαυτού μας, απαλλαγμένοι από την κρίση και τις προβολές, βρούμε την ελευθερία που επιδιώκουμε.


Εδώ βρίσκεται το κλειδί για την υπέρβαση των εθισμών: το να είμαι μόνος και η σύνδεση με τον εαυτό. Τότε μπορούμε πραγματικά να συνδεθούμε με τους άλλους. Για μένα, το να είσαι μόνος σημαίνει να είσαι τα πάντα με ευχαρίστηση – με Χαρά. Αδιαίρετος με την ουσία του εαυτού μας ως χαρούμενη αγάπη.

Ταξιδεύοντας Μόνος
Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να πας πέρα από τις αποσπάσεις που προσφέρουν οι εθισμοί είναι να κάνεις ένα ταξίδι με τον εαυτό σου. Το ταξίδι αυτό μπορεί να είναι διακοπές μακριά από τις καθημερινές ευθύνες για ένα Σαββατοκύριακο, ή μια εβδομάδα κάθε φορά – ή μπορεί να είναι για μια ώρα ή μια ημέρα. Το ταξίδι αυτό μπορεί να είναι ένα γεύμα ή δείπνο σε ένα εστιατόριο μόνος ή ένας περίπατος στο δάσος. Οτιδήποτε θα έκανες κανονικά με κάποιον άλλον, κάνε το μόνον με τον εαυτό σου.

Στην αρχή μπορεί να συναντήσετε αντίσταση, είτε τις δικές σας δικαιολογίες είτε τις δικαιολογίες που σας προσφέρουν οι γύρω σας. Εφόσον εσείς αποφεύγετε τον εαυτό σας μέσω των εθισμών σας σε ότι σας αποσπά, πάντα θα υπάρχουν λόγοι για τους οποίους δεν θα μπορείτε να περάσετε χρόνο με τον εαυτό σας. Εδώ είναι μια ευκαιρία να προχωρήσουμε πέρα από το σύμβολο των δικαιολογιών στη χάρη του να ταξιδεύετε μόνοι.

Την πρώτη φορά που ταξίδεψα μόνη μου, η οικογένειά μου και οι φίλοι ήταν αντίθετοι στην ιδέα. Παρέθεσαν πολλούς λόγους γιατί νόμιζαν ότι δεν έπρεπε να φύγω. Θα ήταν εύκολο να συμφωνήσω με τις δικαιολογίες τους, αλλά οι λόγοι ήταν όλοι ένα ψέμα. Το να ταξιδέψω με τον εαυτό μου ήταν μια ευκαιρία να καταλάβω πραγματικά ποιά ήμουν, να νιώσω άνετα μέσα στο πετσί μου και να αναγνωρίσω και να εκτιμήσω την δική μου συντροφιά.

Αν ήξερα πόσο θαυμάσιος ο χρόνος με τον εαυτό μου (και το σόλο ταξίδι) θα ήταν από την άποψη της σύνδεσης με την καρδιά μου, το νου, και το σώμα μου, θα το είχα κάνει εδώ και χρόνια. Ο χρόνος με τον εαυτό μας στερείται συμβιβασμού, σύγκρισης και ανταγωνισμού. Είναι εύκολο να αναγνωρίσουμε την ολοκλήρωση όταν αγκαλιάζουμε να είμαστε μόνοι.

Το να είσαι μόνος είναι δύσκολο για πολλούς ανθρώπους. Συχνά αυτό το αιτιολογούμε ότι οφείλεται στον τύπο της προσωπικότητάς μας. «Μας αρέσει» να είμαστε με ανθρώπους, καθώς είμαστε εξωστρεφείς, είναι η δικαιολογία. Ή «το να είσαι με άλλους είναι κοινότητα». Ίσως αυτό να είναι αλήθεια, και ίσως οι τύποι προσωπικότητάς μας και οι πεποιθήσεις σχετικά με την κοινότητα είναι απλά σχήματα που έχουμε αναπτύξει για να δικαιολογούμε το γεγονός ότι αποφεύγουμε να είμαστε μόνοι.

Ενώ η σύνδεση με άλλους μπορεί να υποστηρίξει την ελευθερία από τον εθισμό, είναι η σύνδεση με τον Αληθινό Αυθεντικό Εαυτό μας που υποστηρίζει την αναγνώριση της έμφυτης πληρότητας μας. Δεσμευτείτε να σταματήσετε να είστε με συντροφιά. Ταξιδέψτε σόλο με οποιοδήποτε τρόπο μπορείτε. Μπορεί να είναι μερικά λεπτά κάθε μέρα, μία ώρα ή μία εβδομάδα. Όπως και να ταξιδέψετε, να ξέρετε ότι έχετε την τέλεια συντροφιά - εσάς. Κάντε ένα ταξίδι στην αγάπη για τον εαυτό σας και κάνετε διακοπές μιας ολόκληρης μέρας για τη χαρά να είστε πραγματικά εσείς. . . Ανεξάρτητα από το πόσο χρονικό διάστημα χρειαστεί.

Melissa Joy Jonsson

Kate Minogianni‎"Ξυπνώντας τον Ονειρευτή. Αλλάζοντας το Όνειρο"

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ