Η μητέρα «θλίψη» και ο πατέρας «πόνος»

Η μητέρα «θλίψη» και ο πατέρας «πόνος»

Γεννούν τον υιό τους φόβο και την κόρη τους απόγνωση.

Έτσι ξεκινάει το «έργο» στην ζωή.

Ενεργοποιείται μέσα σε μας η θλίψη, από την παιδική μας ηλικία, με διάφορα συμβάντα. Κυρίως μαθαίνουμε την αμοιβή και ότι για να πάρουμε κάτι θα πρέπει να το αξίζουμε. Και κάθε μας προσπάθεια για την αμοιβή έρχεται να την συναντήσει η απογοήτευση, δηλαδή η έναρξη της θλίψης. Καθώς δεν κάνουμε ή δεν είμαστε όπως θα ήθελε το περιβάλλον μας.

Και η θλίψη συνεχίζεται όσο εμείς περπατάμε το μονοπάτι της ζωής και η θλίψη συναντά τον πόνο.

Τα δύο αυτά ενεργοποιούν τον φόβο και εμείς πια με οδηγό τον φόβο βρίσκουμε και την αδερφή του, την απόγνωση.  Με τα δύο αυτά ως «συντρόφους» μας κάνουμε την προσπάθεια μας να χτίσουμε το παρόν μας, με τα μάτια μας στο μέλλον. Που για κάποιο λόγο όλοι το φοβούνται αυτό το μέλλον. Κι εμείς με απόγνωση, με φόβο ενισχύουμε την θλίψη και τον πόνο.

Ναι έρχονται στιγμές που θα γελάσουμε, που θα χαρούμε, αλλά πάντα επιστρέφουμε στο τοπίο της θλίψης, του πόνου με τα παιδιά τους τον φόβο και την απόγνωση.

Το κάθε μας παρόν στηλιτεύεται από το χθες και από το αύριο. Το χθες θλίψη και πόνο … και το αύριο .. φόβο και απόγνωση.

Πώς να ζήσουμε την ζωή μας μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον? Αυτό το περιβάλλον παράλληλα επηρεάζεται από το σύστημα το οποίο μας δίνει πληροφορίες πάλι φόβου και χειραγώγησης.

Όλο αυτό δεν είναι τίποτε λιγότερο από το σπήλαιο του Πλάτωνα, που εδώ και τόσες χιλιάδες χρόνια φαίνεται ότι μας έγινε συνήθεια και δεν αναζητήσαμε τον τρόπο να βγούμε από αυτό.

Ναι το να βγει ένας είναι επίπονο καθώς θέλει δύναμη για να κάνεις αυτό το άλμα της αποκόλλησης από όλο αυτό το σενάριο, που είναι εσωτερικά στον καθένα μας.

Όμως όταν ομαδικά και σταδιακά βγούμε από το σπήλαιο αυτό θα δούμε τελικά ότι η ζωή είναι απλή, όταν αναζητήσουμε τον δρόμο του Φωτός και της αλήθειας.

Που το φως δεν τρέφεται από όλο αυτό το παραπάνω σενάριο, θλίψη, πόνο, φόβο απόγνωση.

Αλλά το Φως και η Αλήθεια έχει την απόλυτη έννοια της Ελευθερίας, της Ειρήνης και της Αγάπης.  Εσωτερικές ποιότητες που υπάρχουν μέσα σε κάθε έναν από μας και βρίσκονται πίσω από τον «τοίχο» της λογικής μας. 

Δωροθέα 

zefira21

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ