Ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα που απασχολούν τους ανθρώπους και στο οποίο κανείς δεν έχει καταφέρει ποτέ να απαντήσει, είναι αν υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο.
Κάποιους ανθρώπους τους απασχολεί και το αν υπάρχει ζωή πριν από τον θάνατο.
Όσο περνούν τα χρόνια, οδηγούμαι στο συμπέρασμα πως υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο.
Δεν είναι ότι με βολεύει να το πιστεύω αυτό -καθώς τα χρόνια περνούν και για εμένα-, ούτε είχα κάποια μεταφυσική εμπειρία που να με οδηγεί σε αυτό το συμπέρασμα.
Αυτό που με κάνει να πιστεύω πως υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο, είναι αυτή η ζωή που ζούμε.
Είναι προφανές πως οι άνθρωποι που ζουν πραγματικά είναι ελάχιστοι σε σχέση με τον πληθυσμό του πλανήτη.
Οι περισσότεροι άνθρωποι προσποιούνται ότι ζουν, ενώ πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από την ημέρα που γεννήθηκαν.
Άρα, δεν μπορεί να είναι αυτό η ζωή. Θα ήταν άδικο.
Πρέπει να υπάρχει και μια καλύτερη ζωή.
Πρέπει να υπάρχει και μια ανώτερη ενσάρκωση.
Άρα, αυτό που ζούμε είναι πρόβα για την επόμενη ζωή. Για την καλή ζωή.
Οπότε, δεν υπάρχει λόγος να χτυπιόμαστε.
Μπορούμε να είμαστε χαλαροί.
Κανονικά, θα έπρεπε να παρακαλάμε να τα τινάξουμε, για να πάμε στην επόμενη πίστα, στην καλή ζωή.
Θα μπορούσαμε και να αυτοκτονήσουμε αλλά ίσως να υπάρχει κάποιος κανόνας που να λέει πως, αν αυτοκτονήσουμε, πάμε πάλι στην αρχή. Σαν την Monopoly.
Εντάξει, θα μπορούσαμε να το κάνουμε να φαίνεται σαν ατύχημα.
Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει δεύτερη ζωή -μπορεί και τρίτη-, οπότε δεν έχουμε λόγο να σκάμε για όσα συμβαίνουν σε αυτή τη ζωή.
Μια που υπάρχει δεύτερη ζωή, γιατί δεν το γυρνάμε στο σοσιαλισμό -σε όλον τον πλανήτη- να ζήσουμε απολαύσεις και ηδονές και σε αυτή τη ζωή;
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.