Η Αστρολογία ως κλειδι – γ’ 3 μέρος

Ας ξαναδούμε το τελευταίο σημαντικο ερώτημα που αφήσαμε αναπάντητο, κι ας δοκιμάσουμε να δώσουμε απάντηση. Τί είχαμε πει; Για την αντιμετάθεση των Ξ και Χ. Ανεξήγητη εκ πρώτης όψεως, αλλ’ ας κρατήσουμε την ψυχραιμία μας.

Τί διαπιστώνουμε; Πως το Ξ (Ουρανος) είναι το γράμμα που «κυριαρχει» στον Υδροχόο… ο οποίος βρίσκεται ακριβως απέναντι απο τον Λέοντα… που κυριαρχείται απο το Όμικρον (Ήλιο). Ωραία! Ας φτιάξουμε ένα διαγραμματάκι:

Ορίζει έναν -ας πούμε- «άξονα», αν και κατα τα υπόλοιπα δεν μας λέει και πολλα… Όμως, μια στιγμη! Στο επάνω άκρο του «άξονα» βρίσκεται ο Ήλιος, το σημαντικότερο άστρο του ηλιακου μας συστήματος… γύρω απο το οποίο περιστρέφονται όλα τ’ άλλα – και η μάζα του οποίου είναι μεγαλύτερη απο τη μάζα όλων των άλλων αυτων άστρων μαζι!

Έγραψα τη λέξη «περιστρέφονται», σωστα; Σωστα! Μήπως, λοιπον, το διάγραμμα μας δείχνει μια περιστροφικη αλλαγη; Ναι, αλλα τί να βάλουε επάνω στο διάγραμμα, να δούμε πώς αλλάζει;
Μία σκέψη είναι πως ο Ήλιος αποκαλείται και «το μάτι του Θεου», άρα αυτο που αλλάζει… Λες να είναι οι θρησκείες; Τί άλλο τόσο σημαντικο και υψηλο μπορει να υπαγορεύεται με αρχη τον Ήλιο; Μια δοκιμη θα μας πείσει!

Είναι γνωστο πως την αρχαία εποχη λατρευόταν ως μέγιστος θεος ο Δίας. Ας τον τοποθετήσουμε στο διάγραμμα, στη «φυσικη» του θέση (κύριος του Τοξότη) – μαζι με τα όρια των «μεγάλων εποχων», για να καταλαβαινόμαστε καλύτερα.

Τα τελευταία (περίπου) 2,000 χρόνια αλλάξαμε (εμεις οι Έλληνες, και μαζι με μας η πλειοψηφία των λευκων φυλων) θρησκεία …και θεο! Ποιον θεο, επομένως, λατρεύουμε στην εποχη μας; Δεν είναι και τόσο απροσδιόριστος, όσο φαίνεται! Πρόκειται για τον Κρόνο, τον ούλτρα αυστηρο θεο, που σε «κάποιους» ουρλιάζει «ού» αυτο, «ού» εκείνο, κτλ κτλ, και σε μας απαγορεύει το γυμνο, απαγορεύει την «αμαρτία», μας φορτώνει ευθύνες «προπατορικου αμαρτήματος», κτλ κτλ κτλ.

Ας βάλουμε και τον Κρόνο στο διάγραμμα!

Ήδη αρχίζει να βγαίνει νόημα! Ο «άξονας» Λέοντα-Υδροχόου ορίζει την εναλλαγη του μέγιστου θεου των Ελλήνων (σε κάθε αλλαγη «μεγάλης εποχης»), και μάλιστα υπο «κατοπτρικη» διάταξη!!! Κι έτσι, μπορούμε άνετα να ονομάσουμε τον «άξονα» Λέοντα-Υδροχόου:

«Κάτοπτρο των θρησκειων»!

Με την πρώτη κιόλας προσπάθεια σταθήκαμε τυχεροι! (Η τύχη του πρωτάρη, που λένε.) Τη δώσαμε την απάντηση! Αυτο ακριβως, δηλαδη την εναλλαγη των θρησκειων, μας δείχνει η εναλλαγη των Ξ και Χ… έπρεπε να προσέξουμε το «μετατοπισμένο» Ξ, ώστε να δούμε τί ορίζει μαζι με το όμικρον!

Να δούμε, όμως, και πού φτάνει αυτη η ιστορία!

Το επόμενο λογικο βήμα μας είναι να πάμε προς τα πίσω στον χρόνο, να δούμε αν ευσταθει η θεωρία μας. (Για την ακρίβεια, πόσο ευσταθει.) Πάμε, λοιπον, ένα βήμα (μία «μεγάλη εποχη») πίσω, στην εποχη του Ταύρου, και βλέπουμε πως λογικα ο μέγιστος θεος τότε ήταν ο Πλούτων (κυρίαρχος του Σκορπιου, «κατοπτρικου» ζωδίου του Ταύρου).

Δικαιολογείται αυτο το συμπέρασμα απο αρχαιολογικα ευρήματα και λοιπα παρόμοια; Πιστεύω πως ναι. Πιστεύω πως όλη αυτη η (ας μου συγχωρήσετε την έκφραση) «θανατολατρεία» των τραγωδιων που αναφέρονται σε εποχη αρχαία, ακόμη και για τους Έλληνες της εποχης του Περικλη, πχ Θηβαϊκος κύκλος, Ορέστεια, κτλ κτλ, είναι ακριβως η έκφραση της λατρείας του Πλούτωνα, θεου του Κάτω Κόσμου.

Εδω, βέβαια, πρέπει να πούμε το εξης: Πώς υπάρχουν κάποιες αντιφάσεις στα διασωθέντα κείμενα των αρχαίων ημων, που αναφέρονται στην εποχη του Ταύρου. Πώς γίνεται να έχουμε πχ στα ομηρικα έπη την περιγραφη του σκοτεινιάσματος του ουρανου και τους μαζικους θανάτους, που οι Αχαιοι απέδωσαν στην οργη του Απόλλωνα (και οφείλεται στην έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης το 1627 πΧ – χρονολόγηση εξακριβωμένη 1000%), κι εγω ν’ αναφέρομαι τουλάχιστον επτακόσια (700) χρόνια πιο πριν;
Η απάντηση είναι πως (κατα τη γνώμη μου, πάντα) τα ομηρικα έπη είναι σαλάτα γεγονότων και παραδόσεων, συνδεδεμένων με μόνο γνώμονα την ομορφια τους – ή την εντύπωση που κάνουν. Για λογικη χρονικη αλληλουχία, ούτε λόγος!… διότι ο ποιητης πήρε απο μόνος του ωκεανους ποιητικης άδειας! Αυτη πρέπει να είναι και η εξήγηση.

Γι’ αυτο και τα ομηρικα έπη είναι τρομερα δύσκολο να χρονολογηθουν, και οι επίδοξοι ερευνητες Φιλόλογοι συνήθως δαγκώνονται (ή μόνοι τους, ή μεταξυ τους! LOL!!!), παρα τις δεκαετίες έρευνας.

Ας πούμε, όμως, κι έναν καλο λόγο για τους συμβατικους Φιλολόγους: Με βάση τα παραπάνω, πρέπει να συμπεράνουμε πως οι Έλληνες με το πέρασμα του χρόνου έκαναν συλλογη απο θεους και θεες… Άρα, έχει απόλυτο δίκιο η παραδοσιακη Αρχαιολογία, που συμπέρανε πως η λατρεία πχ της Δήμητρας προηγείται χρονικα (αρκετους αιώνες!) της λατρείας πχ της Αθηνας, κτλ κτλ.

Τί γίνεται, όμως, εαν αλλάξουμε (ερευνητικη) φορα στο βέλος του χρόνου, και κινηθούμε προς το μέλλον; Έ, δεν είναι δύσκολο να το βρούμε!… Μπορούμε εκ του ασφαλους να το παίξουμε και προφήτες (έστω και μετα Χριστον!  ), πουλώντας την ανάλογη μούρη! 
Ξαναλλάζουμε μέγιστο θεο και θρησκεία, κι έρχεται η λατρεία του Ουρανου! (Ναι, στην «εποχη του Υδροχόου», στην οποία «μπαίνουμε» – όχι εμεις, μη βιάζεστε τόσο! Τα δισέγγονά μας!)

Σ’ αυτο το σημείο, όμως, είναι επιβεβλημένα μερικα σχόλια- και την αφορμη μου την έδωσε η 2mnka, που με πρόλαβε!

…Νέα θρησκεία, νέος (;) θεος… Αν συνδυαστουν με όλα αυτα τα (διόλου αυθόρμητα) «κινήματα» περι «πανθρησκείας», «λατρείας της Γαίας μέσω Οικολογίας», και λοιπες τρίχες κατσαρες, τί συμπέρασμα βγαίνει;

Η εξήγηση είναι απλη: Η λατρεία του Ουρανου καμμία απολύτως σχέση δεν έχει (και δεν θα έχει) με «πανθρησκείες» και τα ρέστα. Γιατί; Διότι, πρώτον οι έννοιες που συνδέονται με τον Ουρανο είναι η «ελευθερία» και το «πλήθος» – σε αντίθεση με την έννοια του Λέοντα, του ζωδιακου αντιθέτου του Υδροχόου, που είναι ο «μονάρχης»!
Είδατε; κάποια πράγματα δεν είναι τυχαία… Υπακούουν σε κάποιο ευρύτερο σχέδιο, και δεν μπορει να κάνει ο κάθε εξουσιαστης ό,τι κατεβάσει η κούτρα του!

Κατα την εποχη του Υδροχόου, λοιπον, ο λαος, το ευρυ πλήθος, θα λατρεύει όποιον θεο θέλει, μ’ όποιον τρόπο θέλει – χωρις περιορισμους. Κοντολογής, η λατρεία του Ουρανου συνοψίζεται σε μία και μόνη φράση: «Πίστευε ό,τι γουστάρεις!»
Εντελως μα εντελως αντίθετα, η «μία ενιαία θρησκεία σε μία ενιαία χώρα υπο έναν πλανητάρχη» ΔΕΝ ταιριάζει με την εποχη του Υδροχόου – και «δυστυχως» (για «κάποιους», που θα στεναχωρηθουν τα μάλα) η επόμενη εποχη του Λέοντα αργει ακόμη πολυ!

…Και ο δεύτερος λόγος που καμμία σχέση δεν έχει η εποχη του Υδροχόου (και η λατρεία του Ουρανου) με «πανθρησκείες» και τα ρέστα, είναι πως τα τελευταία αποτελουν τον επιθανάτιο ρόγχο του θηρίου, που δυναστεύει την ανθρωπότητα τα τελευταία 2,000-τόσα χρόνια! Ξέρουν κι αυτοι οι «κάποιοι»… ξέρουν πολυ καλα πως οι εποχες αλλάζουν, και παίζουν τα τελευταία τους χαρτια, κοιτάζοντας μπας και περισώσουν τίποτε! (Απ’ τα «κεκτημένα» τους.)

Αλλα δέννν!…

Το αξιοσημείωτο (και σχετικο με τα παραπάνω) είναι πως ο Λ. Χατζηνικολάου (ναι, πάλι αυτος!  ) στο «Ελιξήριο της Αθανασίας» βάζει τον πάπα να ξαναφέρνει μυστικα σε ισχυ το αισχρο διάταγμα Malleus Maleficarum (ένα απο τα παρόμοια παπικα διατάγματα, με τα οποία εξοντώθηκαν πλήθος απο γυναίκες με την κατηγορία της «μαγείας»), λέγοντας στον «πλανητάρχη»: «- Εσεις θα είστε ο μοναδικος αρχηγος της ανθρωπότητας στα εγκόσμια, κι εγω στα υπερκόσμια!»

Καλη η προσπάθεια του παπός, αλλα είπαμε: Δέεεννν!!!

Υπάρχει και μια τρίτη κρυμμένη απειλη, σχετικα με την επιβολη με το στανιο «πανθρησκειων»: παρατηρήστε στο διάγραμμα ότι ο Υδροχόος είναι το μοναδικο ζώδιο (μετα τον «βασιλια» Λέοντα), που είναι «αυτοκατροπτρικο», δηλ. κατα την «μεγάλη εποχη» του έχει ως μέγιστο θεο τον δικο του κυρίαρχο. (Και όχι τον κυρίαρχο του κατοπτρικου ζωδίου.)
Κάποιοι άλλοι, λοιπον, πιο κρυφόσκυλα αυτοι απ’ τους προηγούμενους, μιλάνε για επερχόμενη …ανατροπη των πόλων του πλανήτη!!! Όχι των πόλων του μαγνητικου πεδίου, αλλα των γεωγραφικων, δηλ. περιμένουν ο πλανήτης να έρθει τούμπα!…

…Και ο Υδροχόος να γίνει Λέων! (Με την άμεση κι αναπόφευκτη συνέπεια «μιας θρησκείας», «ενος έθνους», κτλ κτλ.)

Αυτοι οι τυπάδες έχουν ένα κάποιο δίκιο, διότι υπάρχει το δεδομένο των μαμμούθ! Πολλα απ’ αυτα τα ζώα βρέθηκαν κάτω απο δεκάδες μέτρα πάγου, πεθαμένα ακριβως τη στιγμη που μασούσαν χόρτα!… Κι ως γνωστον, τα χόρτα δεν φύονται σε πολικες χώρες!
Η εξήγηση είναι πως δεν πρόκειται για μαζικες χιονοστιβάδες στις «Αφρικες» των εποχων εκείνων, αλλα πως όντως, κάποτε ο πλανήτης ξαναήρθε τούμπα – και μάλιστα τόσο απότομα, που τα ζώα αυτα θανατώθηκαν πριν κάν προλάβουν να καταπιουν τη μπουκια τους.

Αυτη την αλήθεια μην περιμένετε να την ξεστομίσει η επίσημη επιστήμη, η οποία εδω έχει καταπιει τ’ αμίλητο νερο – αλλα ο μύθος δεν σταματάει εδω.

Ο πλανήτης ταράχτηκε τόσο πολυ, αλλα ΟΧΙ απο φυσικα αίτια!

Οι ένοχοι της τότε γενοκτονικης αναταραχης πληρώσανε, και μάλιστα πολυ ακριβα – άρα, γιατί νομίζουν πως θα την γλυτώσουν και οι σημερινοι επίδοξοι συνεχιστες τους;

(Η αναταραχη αυτη ήταν γενοκτονικη, διότι μην περιμένετε να έρθει ο πλανήτης ανάποδα κι εμεις να καθόμαστε ν’ απολαμβάνουμε την πορτοκαλάδα μας! Θα εκσφενδονιστούμε με ταχύτητα 30 μέτρα το δευτερόλεπτο, κι όσοι επιζήσουμε απο τα εγκαύματα απ’ την τριβη με τον ατμοσφαιρικο αέρα και απ’ τις κρούσεις του κρανίου μας σε αντικείμενα, θα πεθάνουμε τελικα απο πείνα!…)

Αλλα δεν θα φτάσουμε ως εκει!… Η εποχη του Υδροχόου θά ‘ρθει εντελως μα εντελως φυσιολογικα, να διαδεχθει τη σημερινη παραπαίουσα Ιχθυακη. Και μάλλον (τί «μάλλον»; σίγουρα!) η ανθρωπότητα θα δει σαφως καλύτερες μέρες.

Και για να κλείσουμε την ενότητα, να σας εξηγήσω αυτο που έγραψα στην αρχη: Η κορυφη του «κατόπτρου των θρησκειων» πέφτει ακριβως στις 15 μοίρες του Λέοντα! Ακριβως στο ορόσημο που σημειώνει η σημερινη μέρα στον κύκλο του έτους!!!

ergdhmerg

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ