Ἡ φουσκωτὴ κούκλα

Χα­βι­ὲρ Το­μέ­ο (J­a­v­i­er T­o­m­eo)

 .

Ἡ φου­σκω­τὴ κού­κλα

(La m­u­ñe­ca h­i­n­c­h­a­b­le)

 .

ΤΑΝ τὸν ἐγ­κα­τέ­λει­ψε ἡ φου­σκω­τὴ κού­κλα του, ὁ φί­λος μου σκέ­φτη­κε πὼς ἡ μο­να­ξιά του δὲν εἶ­χε πλέ­ον για­τρειὰ καὶ ἔ­νοι­ω­σε ὁ πιὸ δυ­στυ­χὴς ἄν­θρω­πος τοῦ κό­σμου.

       «Ἦ­ταν ὡ­ραί­α ὅ­σο κρά­τη­σέ» μου ἐ­ξο­μο­λο­γεῖ­ται σή­με­ρα τὸ πρω­ὶ μὲ τὰ μά­τια δα­κρυ­σμέ­να. «Οὔ­τε μιὰ κα­τη­γό­ρια, οὔ­τε μιὰ φο­ρὰ δὲν ἀ­νέ­βη­καν οἱ τό­νοι. Ἡ σχέ­ση μᾶς ἦ­ταν, κυ­ρί­ως, ἕ­νας γλυ­κὸς μο­νό­λο­γος».

      «Πές μου» τὸν ρω­τά­ω «ποι­ὸς ἦ­ταν ὁ μο­να­δι­κὸς ποῦ μι­λοῦ­σε σ’ αὐ­τὸν τὸ μο­νό­λο­γο;»

      «Ἐ­κεί­νη» τὸ ὁ­μο­λο­γῶ.

      «Τό­τε δὲν μοῦ κά­νει ἐν­τύ­πω­ση ποὺ τε­λι­κὰ ἔ­φυ­γε μὲ ἄλ­λον» τοῦ λέ­ω. «Ὅ­λοι βα­ρι­οῦν­ται στὸ τέ­λος τὴ σι­ω­πή».

      Συ­νε­χί­ζου­με τὸν πε­ρί­πα­τό μας στὸ πάρ­κο τῆς Θ. καὶ με­τὰ ἀ­πὸ λί­γο κα­θό­μα­στε σ’ ἕ­να λε­μο­νο­πρά­σι­νο παγ­κά­κι, φρε­σκο­βαμ­μέ­νο. Ἐ­δῶ καὶ και­ρὸ δὲν εἶ­ναι καὶ τό­σο εὔ­κο­λο νὰ βρεῖς παγ­κά­κι σ’ αὐ­τὴ τὴν κα­τά­στα­ση.

      «Αὐ­τὸ ποὺ μὲ πει­ρά­ζει πε­ρισ­σό­τε­ρο» συ­νε­χί­ζει τὴν ἐ­ξο­μο­λό­γη­σή του «εἶ­ναι ὅ­τι ὅ­ταν θὰ πά­ω στὸν ἄλ­λο κό­σμο δὲν θὰ ἀ­φή­σω σ’ αὐ­τὸν ἐ­δῶ μιὰ σύ­ζυ­γο νὰ μὲ κλά­ψει. Δὲν θὰ ὑ­πάρ­ξει κα­νέ­νας ποὺ νὰ μπεῖ στὸν κό­πο νὰ μὲ ἀ­πο­τε­φρώ­σει καὶ νὰ φυ­λά­ξει τὶς στά­χτες μου σ’ ἕ­να βά­ζο ἀ­πὸ πορ­σε­λά­νη Βο­η­μί­ας».

      Καὶ ἀ­φοῦ μου λέ­ει αὐ­τὲς τὶς βλα­κεῖ­ες, δὲν προ­σθέ­τει τί­πο­τε ἄλ­λο. Τὸν ξέ­ρω ἀρ­κε­τὰ κα­λά, μπο­ρεῖ καὶ νὰ μὴν ξα­να­νοί­ξει τὸ στό­μα τοῦ ὅ­λη μέ­ρα. Ἀ­π’ αὐ­τὴ τὴ στιγ­μή, θὰ πρέ­πει νὰ μαν­τεύ­ω τὶς σκέ­ψεις του ἀ­πὸ τὸν τρό­πο ποὺ ξε­φυ­σά­ει ἀ­πὸ τὴ μύ­τη.

 .

.

Πη­γή: Ἀ­πὸ τὴ συλ­λο­γὴ μι­κρο­δι­η­γη­μά­των Κων­σταν­τῖ­νος Πα­λαι­ο­λό­γος (ἐ­πιμ.) 18+ Minicuentos eroticos. Ἀν­θο­λο­γί­α ἰ­σπα­νι­κοῦ ἐ­ρω­τι­κοῦ μι­κρο­δι­η­γή­μα­τος, Ἀ­θή­να, 2013. Τὴν συλ­λο­γὴ προ­σφέ­ρει ὁ τα­κτι­κὸς συ­νερ­γά­της μας Κ. Πα­λαι­ο­λό­γος στοὺς ἀ­να­γνῶ­στες τοῦ ἱ­στο­λο­γί­ου μας ποὺ μπο­ροῦν νὰ τὴν δι­α­βά­σουν ὁ­λό­κλη­ρη ἢ καὶ νὰ τὴν ἀ­πο­θη­κεύ­σουν ἀ­πὸ ἐδῶ.

Χα­βι­ὲρ Το­μέ­ο (J­a­v­i­er T­o­m­eo) (Κιθένα της Ουέσκα, 1932-2013). Ως συγγραφέας έχει καταπιαστεί με όλα τα λογοτεχνικά είδη. Σημαντικότερα έργα του El gallitigre (1990), El crimen del cine Oriente (1995), Los misterios de la ópera (1997), Napoleón VII (1999) και Cuentos perversos (2002).), El crimen del cine Oriente (1995), Los misterios de la ópera (1997), Napoleón VII(1999) και Cuentos perversos (2002).

bonsaistoriesflashfiction

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ