Η λέξη δράκος προέρχεται από την αρχαία Ελληνική λέξη <ΔΕΡΚΟΜΑΙ> που σημαίνει βλέπω καθαρά, κοιτάζω, παρατηρώ ,βλέπω φως, αντιλαμβάνομαι και διακρίνω. Δέρκομαι από την ίδια ρίζα (ΔΕΡΚ) προέρχονται το δέργμα, δέρξις δηλαδή βλέμμα κοίταγμα, μάτια ανάβλεμμα.
Ίσως για αυτό να έδωσαν την ονομασία ΔΡΑΚΟΣ σε αυτά τα πλάσματα, για τον λόγο ότι οι δράκοι βλέπουν πολύ καθαρά και πολύ μακριά, αντιλαμβάνονται και διακρίνουν από πολύ μεγάλη απόσταση τα πάντα.
Κάνοντας μια έρευνα για τους δράκους στην Αρχαία Ελλάδα είδα ότι υπάρχουν πολλές αναφορές από πολλούς Ιστορικούς .<ΟΜΗΡΟΣ,ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ,ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ,ΑΙΣΧΗΛΟΣ,ΕΥΡΙΠΗΔΗΣ>κ.τ.λ.
Ο πρώτος που αναφέρθηκε σε δράκους είναι ο ΟΜΗΡΟΣ όπου αναφέρει τα εξής…<<ΣΜΕΡΔΑΛΕΟΣ ΔΡΑΚΩΝ,ΑΙΦΝΙΔΙΩΣ ΕΜΦΑΝΙΣΘΕΙ ΕΝ ΑΥΛΙΔΙ,ΟΤΑΝ ΥΠΟ ΠΛΑΤΑΝΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΤΙΝΑ ΠΗΓΗ ΡΕΟΥΣΑ <ΑΓΛΑΟΝ ΥΔΩΡ> ΤΕΛΟΥΣΑ ΘΥΣΙΑ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ.ΚΑΤΕΦΑΓΕ ΟΚΤΩ ΝΕΟΣΟΥΣ ΣΤΡΟΥΘΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΕΝΑΤΗ ΚΑΙ ΕΠΗΤΑ ΕΞΑΦΑΝΗΣΘΗΚΕ Ο ΔΡΑΚΟΣ ΑΥΤΟΣ>> Ιλιάδα Β 308 κ. εξ.
Επίσης εις την Iλιάδα κεφαλαίο Γ στίχος 33<<ΩΣ Δ΄ ΟΤΕ ΤΙΣ ΤΕ ΔΡΑΚΟΝΤΑ ΙΔΩΡ ΠΑΛΙΝΟΡΣΟΣ ΑΠΕΣΤΗ ΟΥΡΕΟΣ ΕΝ ΒΥΣΣΗΣ ΥΠΟ ΤΕ ΕΛΛΑΒΕ ΓΥΙΑ>>.
ΑΙΣΧΗΛΟΣ εις το έργο του Ευμενίδες στο στίχο 128
<<ΥΠΝΟΣ ΠΟΝΟΣ ΤΕ ΚΥΡΙΟΙ ΣΥΝΟΜΟΤΑΙ ΔΕΙΝΗΣ ΔΡΑΚΑΙΝΗΣ ΕΞΕΚΗΡΑΡΑΝ ΜΕΛΟΣ>>.
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ει το έργο του Ιφιγένεια εν Ταύροις, κεφάλαιο ΙΤ στίχος 286.<<ΤΗΝΔΕ Δ΄ ΟΥΧ ΟΡΑΣ ΑΙΔΟΥ ΔΡΑΚΑΙΝΑΝ>>
Συνεχίζω με κάποιες αναφορές του Παυσανία,
Παυσανίας Αττικά Ι,36 <<36,1>>
<<ΕΝ ΣΑΛΑΜΙΝΙ ΔΕ ΕΠΑΝΕΙΜΙ ΓΑΡ ΕΣ ΤΟΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥΤΟ ΜΕΝ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ ΕΣΤΙΝ ΙΕΡΟΝ,ΤΟΥΤΟ ΔΕ ΤΡΟΠΑΙΟΝ ΕΣΤΗΚΕΝ ΑΠΟ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΗΝ ΘΕΜΗΣΤΟΚΛΗΣ Ο ΝΕΟΚΛΕΟΥΣ ΑΙΤΙΟΣ ΑΓΕΝΕΤΟ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΤΟΙΣ ΕΛΛΑΣΙ ΚΑΙ ΚΥΧΡΕΩΣ ΕΣΤΙΝ ΙΕΡΩΝ.ΝΑΥΜΑΧΟΥΝΤΩΝ ΔΕ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΠΡΟΣ ΜΗΔΟΥΣ ΔΡΑΚΟΝΤΑ ΕΝ ΤΑΙΣ ΝΟΥΣΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΦΑΝΗΝΤΑΙ ΤΟΥΤΟΝ Ο ΘΕΟΣ ΕΧΡΗΣΕΝ ΑΗΝΑΙΟΙΣ ΚΥΧΡΕΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΗΡΩΑ>>.
Σύμφωνα με τον Παυσανία κατά την διάρκεια της μονομαχίας των Αθηναίων κατά των Μυδών, λένε πως παρουσιάστηκε ένας δράκοντας.
ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ ΑΤΤΙΚΑ 37,7
<<ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΟΙΚΙΛΩΝ ΚΑΛΟΥΜΕΝΩΝ ΟΡΟΣ ΔΡΑΚΩΝ ΕΦΑΝΗ ΣΠΟΥΔΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΦΩΛΕΩΝ>>.
Στο ποικίλο όρος παρουσιάστηκε ένας δράκος να τρέχει βιαστικά στην φωλιά του..
Αυτές είναι κάποιες από τις αναφορές των Ιστορικών μας,
Υπάρχουν και πολλά αγγεία που απεικονίζουν κάποιες μάχες με δράκους.
Οι εικόνες είναι από διάφορα αγγεία, πίνακες και ψηφιδωτά.
Ο ΔΕΛΦΙΝΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ
Στην Αρχαία Ελλάδα εορτάζονταν ο ΔΕΛΦΙΝΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ σαν προστάτης της ναυσιπλοΐας στις 6 Μουνιχιώνος. Η 6η Μουνιχιώνος αντιστοιχεί στης 24 Απριλίου σήμερα, αν δούμε όμως το παλαιό ημερολόγιο γυρνάμε πίσω 14 μέρες, άρα μείον 13 μέρες φτάνουμε στης 11 Απριλίου, ημέρα του Αρχαίου ζωδιακού της Αθηνάς.
Στης 11 Απριλίου γιόρταζαν την ημέρα που σκότωσε την ΔΡΑΚΑΙΝΑ <<Δελφύνα ,Δέλφυνη, Δελφύνα>> ο Απόλλωνας.
Εκτός από τους Ιστορικούς μας που έχουν αναφερθεί σε εμφανίσεις δράκων έχουμε και ποιο πρόσφατες αναφορές, όπως το 1509 όπου αναφέρεται το Λήμμα Αίνος<< όρος της νήσου της Κεφαλληνίας.>>
Μια προέκταση του όρους του Αίνου, που υπάρχει στην κοιλάδα των Ομαλών, εκεί είναι η μονή του Αγίου Γεράσιμου λέγεται ΛΟΓΓΟΣ ΤΟΥ ΛΟΥΚΙΣΣΑ,
Αυτός ο Λόγγος συνδέεται με μια περίεργη Ιστορία.
Το 1509 με τότε κυβερνήτη τον ΜΑΡΙΝΟΥ ΜΑΛΠΙΕΡΟ στο ανεμοδούρι της Κεφαλληνίας στο δάσος του Αγίου Νικολάου έκανε πολύ συχνά την εμφάνιση του ένας δράκος όπου έτρωγε ότι έβρισκε μπροστά του ,ζώα ,ανθρώπους. Όλοι ήταν τρομοκρατημένοι και φοβισμένοι έτσι ζήτησαν την βοήθεια του κυβερνήτη του νησιού. Εκείνος είπε ότι όποιος καταφέρει και σκοτώσει τον δράκο θα έπαιρνε σαν ανταμοιβή ακαλλιέργητες εκτάσεις που ανήκαν στο δημόσιο. Δύο αδέλφια ο Ιάκωβος και ο Βερνάρδος αποφάσισαν να πάνε να σκοτώσουν τον δράκο .Στης 10 Μαΐου του 1509 αφού πρώτα εκκλησιάστηκαν φόρεσαν τους δύο σιδερένιους θώρακες ,χειρίδες και περικεφαλαίες πήραν ξίφη και πέλεκεις και με τα άλογα κατευθύνθηκαν στο δάσος. Μετά από αρκετές ώρες παρακολούθησης στήσανε ενέδρα στον δράκο ,μόλις άνοιξε το στόμα του ο ένας αδελφός με ταχύτατη κίνηση εισήλθε μέσα στο στόμα του όπου με το κοφτερό ξίφος του προκάλεσε πολλά χτυπήματα στο λάρυγγα ενώ ο άλλος ίππευσε τον δράκο και τον αποτελείωσε με το τσεκούρι του μετά τον έκαψαν μπροστά στην μικρή πλατεία του Αγίου Νικολάου .Ο Ιάκωβος πέθανε λίγες ώρες αργότερα λόγο των πληγών που υπέστη μέσα στο στόμα του δράκου ενώ ο Βερνάρδος μετά από 3 μήνες και αυτός από πληγές που του είχε προξενήσει ο δράκος με την ουρά του.
Το γεγονός αυτό σώθηκε από αναφορά που έκανε ο ενετός κυβερνήτης του νησιού εις την Γαληνότατη Δημοκρατία της Βενετίας. Αναφορές για τον ίδιο δράκο υπάρχουν και στο βιβλίο του Νικόλαου Πολίτου<<Παραδώσεις>>τόμος α’ κεφ.383
Αυτές και πολλές άλλες αναφορές για τους δράκους στην αρχαία και ποιο νεότερη Ελλάδα .
Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.