Ένας φιλάργυρος, μετά από πολλά χρόνια δουλειάς, είχε κατορθώσει
να μαζέψει πολλά χρήματα.
Πήγε λοιπόν και αγόρασε ένα κομμάτι χρυσάφι και το έθαψε στον κήπο
του σπιτιού του.
Κάθε βράδυ το ξέθαβε για να το δει, να το χαϊδέψει και να το
καμαρώσει.
Ύστερα το έθαβε πάλι στο ίδιο μέρος.
Μετά από καιρό, κάποιος που είχε προβληματιστεί από την παράξενη
συμπεριφορά του, τον παρακολούθησε και είδε τι ακριβώς συνέβαινε.
Μια στιγμή λοιπόν που έλειπε ο φιλάργυρος, έσκαψε και έκλεψε τον θησαυρό.
Όταν το βράδυ ο τσιγκούνης πήγε να ξαναδεί το χρυσάφι του,
παρατήρησε ότι του το είχαν κλέψει κι έπεσε να πεθάνει από τη στενοχώρια
του.
Ένας γείτονας που έμαθε τι συνέβη του είπε ήρεμα:
— Δεν χρειάζεται να στενοχωριέσαι τόσο πολύ. Πάρε μια πέτρα,
φαντάσου ότι είναι χρυσάφι και θάψε την στο ίδιο σημείο. Θα είναι σαν να
έχεις θάψει χρυσάφι, μια και ούτε εκείνο το χρησιμοποιούσες καθόλου.
(Ελλάδα)\
Η Σοφία των Λαών, 111 θαυμάσιες ιστορίες από όλο τον κόσμο
Χρήστος Μαγγούτας
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.